อยากมีเวลาเหงาบ้าง...ทำไงดีล่ะเนี่ย !
เฮ้อ.....

ท่าทางจะเหงาจริงๆแหละ ดูจากหน้าตานะครับคุณเอื้อ

อาจจะมีจริงก็ได้นะ ความลับโบราณน่ะคุณเื้อื้อ

ความเหงาของสี่ขา หน้าเหงาจริงด้วย อิอิ

เหงาบ้าง โดเดี่ยวในบางครั้ง แต่แล้วเดี๋ยวก็ผ่านไปเนอะ

มาจากบล็อกคุณต่อก็มาเจอน้องหมาอีกตัว แหม่ เจ้าพวกนี้ขี้เหงานะครับ ถ้าเป็นแมวมันคงชอบเหงามากกว่า
มองฟ้าบางทีจะยิ่งเหงานะครับ เพราะฟ้ามันกว้่างแต่ไร้ผู้คน

พี่เอื้อไม่ส่งท้ายขบวนแน่นอนครับ ผมเลทกว่า

น้องม๋าทำหน้าตาเหงาค่ะ แต่สุดท้ายง่วงเนอะ
ไดอารี่เก่าๆ เอามาย้อนอดีตในตอนนั้นได้อารมณ์เหงาเหมือนกันนะคะพี่เอื้อ

สวัสดีค่ะคุณเอื้อ ขอบคุณที่ไปทักทายค่ะ โดดเดี่ยวเดียวดายตามโจทย์ค่ะ อิอิ

มาบ้านนี้ สงสารเจ้าสี่ขาหน้าตาเหงาเอาซะมากๆเลยนะนั่น 555 จขบ. ใจร้ายทิ้งให้เหงารออยู่ทุกวัน อิอิ

ไลท์ให้จ้า มีความสุขวันหยุดนะคะคุณเอื้อ

สวัสดีครับคุณเอื้อ

อ.เต๊ะ ตามมาอ่านงานตะพาบ เห็นน้องหมานอนหนุนหมอนน้ำลายยืด แล้วอิจฉาจริงๆ555 พึ่งจะรู้ว่าหมาเวลาเหงาน่าตาแบบนี้นี่เอง แต่อีกหน่อยคงไม่เหงาแล้วละเพราะมีลูกตัวอ้วนตั้ง 2ตัว เป็นเพื่อนเล่นเนอะ
อ.เต๊ะ คนขี้เหงา กดlike ให้ก่อนน้า

จะจดจำไว้ค่ะ
คิดถึงเพลงและคุณตู่ นันทิดา เลย

555 พี่เอื้อ
แบบนี้เรียกว่า หมาเหงาน้า

แต่มีตัวหนึ่งคงฟินมากกว่าใคร

มีหมอนหนุนมาพร้อมด้วยอีกต่างหาก
แบบนี้เรียกว่า หมอนข้าใครอย่าแตะด้วยหรือป่าวค้า อิอิ



ช่วงนี้เพิ่งจะมาทำบล็อกค่า คงยังไม่ได้ออนแน่เพราะไม่มีไรคืบหน้าเลย
เห็นรูปเพียบก็หงายเงิบแล้ว แหะๆ

เฮ้อ 2 วันผ่านมา เหงาเหมือนกันนะ คนไม่ค่อยเข้าบล็อก ไม่เหมือนเฟซ เพราะพี่เองก็ไม่ค่อยได้ไปบล็อกใคร แล้วใครจะมาบล็อกเรา 555

แต่วันนี้ไม่ค่อยเหงา และไม่โดดเดี่ยว เพราะมีสาวๆรุมหน้ารุมหลังเพียบ ฮิ ฮิ

มาอ่านเรื่องเหงาๆครับคุณเอื้อ ^^

เหมือนกันเลยครับ ตอนหนุ่มๆเหงามากๆ ตอนนี้อายุมากแล้วเวลาเหงามีน้อย แฟนไม่ยอมให้เหงาเลยครับ อยู่ในสายตากันและกันตลอด 555+++

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ ถ้าจะเหงาต้องหาอะไรทำทันทีครับผม อิอิ

ก็ยังยุ่งเหมือนเดิมนะครับ แต่ก็จะอัพงานตะพาบไม่ให้ขาดถ้าไม่จำเป็น

ขอบคุณคุณเอื้อที่ให้กำลังใจติชมนะครับผม ^^

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ ^^
น้องหมาเศร้าจัง หุหุ

นั่นสิครับ ผลงานเราเองสร้างสรรค์เอง ให้คนอื่นเข้ามาอ่าน น่าสนุกกว่าไปเอางานคนอื่นมาให้คนอื่นอ่านตั้งเยอะเนอะ
ตอนอัพบล็อกช่วงแรกๆผมอัพไตรมาสละครั้ง คนเข้ามาอ่านแทบนับคนได้ครับ (วันละ 10-20 คน) เพราะไม่ค่อยได้ออกนอกหมวดการ์ตูนไปอ่านหมวดอื่นเลยอ่ะ หมวดการ์ตูนของบล็อกแกงค์มันก็ร๊างงงร้าง

ภาพกลางคืน คล้ายนอนเต๊นท์ทรงสูง ถ่ายที่ไหน
ครับ หรือถ่ายตอนยังเรียนหนังสืออยู่ครับ

ไปกับเพื่อน ๆ ไม่เดียวดาย เหงา..เลย ชอบครับ

เพลง "ฟ้ายังมีเรา" ของ "ปั่น" กับต้นฉบับของ "นันทิดา"
ฟังแล้วได้อารมณ์ต่างกันจริง ๆ ครับ
เวอร์ชั่นใหม่อันนี้ รู้สึกครื้นเครงมากกว่าเนอะ
น่าจะเข้ากับเนื้อหา blog นี้ด้วยมั้ง ที่เขียนให้ดูร่าเริง
แต่จะมีก็แต่เจ้าสี่ขานี่แหละ ที่เจ้าของชอบทิ้งให้โดดเดี่ยว
ดูทำหน้าทำตาเข้าสิ น่าสงสารจริง ๆ ถ้าพูดได้คงอยากบอกว่า
.
.
"เจ้านายฉันอยู่หนายยยยยยยย" แหงเลย เหอเหอ

โดดเดี่ยวชอบมาพร้อมกับความเหงาจริงๆครับ
ผมเป็นประจำ

นึกว่าคุณเอื้อ จะเข้าทางโจทย์ออกมาแนวโรแมนติค โธ่ เปิดมาเห็นเจ้าตูบซะงั้น

หมดวัยเหงาค่ะ ไว้ลูกๆ โตมากกว่านี้ จะเอาหมามาเลี้่ยงเป็นเพื่อนบ้าง คงคุยกันรู้เรื่องถูกคอกันดี

หมอกเรียนจันทร์-เสาร์ค่ะ วันเสาร์เลิกบ่าย 3 ด้่วย จันทร์เรียน 10 โมงเช้า ยังไม่ได้กลับบ้านซักวันเลยค่ะ อาทิตย์นี้ก็ยังไม่แน่ ไม่รู้ยังไง เรียนตั้ง 4 ปี น่าจะมีซักวันคงได้รบกวนป้าเอื้อบ้าง

เหมือนกันเลยค่ะ ไปกินข้าวนอกบ้านก็จะสั่งเมนูซ้ำๆ กลัวไม่อร่อยเนาะ ไม่ชอบลองของแปลก

เจ้าตูบแอ็คชั่น ได้โดดเดี่ยวมากค่ะ เห็นแล้วอินเลย
ทั้งสีหน้าแววตา และท่าทาง ไปหมดเลยค่ะ
น่ารักอ่ะ อิอิ
มีหมอนหนุนแบบนี้ ไม่เดียวดายแล้วนะคะ

แนบอุราก็คล้ายพลูด่างนั่นแหละค่ะ คล้ายๆตีนตุ๊กแกยักษ์ด้วย
ที่ใบมีลวดลายสวยมากกกกก เด่นเลยค่ะ
แต่การเติบโตจะไม่เหมือนพลูด่าง เค้าจะสวยก็ต่อเมื่อมีกระดานหรือกำแพงให้เค้าต่ายเท่านั้น
ถ้าให้เลื้อยห้อยย้อย จะไม่สวยเลยค่ะ

ม่านบาหลี ที่บ้านปลูกไว้ที่ระแนงหน้าบ้าน สายย้อยห้อยลงมา
เยอะทีเดียวค่ะ แต่ไม่มีงูอาศัยอยู่เลย
อาจเป็นเพราะตัดแต่งอยู่บ่อยๆ แล้วต้นเค้าก็ปลูกในกระถาง
เลยไม่ค่อยรกค่า

5555 งั้นเลยค่ะพี่เอื้อ
นิคว่านะ คงจะเขย่ากันคนละกล่องนั้นละค่ะ
แบบอยากรู้แหละ

แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะคุณเอื้อ
เหงาๆแต่เราก็ไม่เหงาเนาะ เอ๊ะ...ยังงัย
คิดถึงนะคะคุณเอื้อ...

เอากลอนจากไดอารี่เก่าที่เคยเขียนเหรอครับ สมัยก่อนเคยเขียนเหมือนกันแต่ไม่เคยเขียนกลอนลงไดอารี่เลยครับ

+

สวัสดียามสายๆ ค่ะ
น้องหมาน่ารักจังเลย ไอ้ความโดดเดี่ยวนี่ชอบเข้ามาทักทายบ่อยๆ ค่ะ รู้สึกโดดเดี่ยว รู้สึกเหงา ทั้งๆ ที่อยู่ท่ามกลางคนเยอะๆ นี่แหละ ไม่รู้ทำไม

วาดรูปเป็นอีกกิจกรรมที่ทำให้อยู่นิ่งๆ ได้นอกจากอ่านนิยายค่ะ อิๆ

มีความสุขกับการทำงานนะคะ

สวัสดีค่าพี่เอื้อ..

โหโดดเดี่ยวพี่เอื้อมาแนวนี้อารมณ์บทกวี กับภาพน้องหมาหน้าเหงานี้อ่านแล้วน่อยสุดๆอ่ะ
เย็นมากแล้ว ..
เหลือ แต่ความ ว่างเปล่า .
.มองไปไหน ไม่มีใคร ..
อ่อนไหว เหลือ เกิน น้ำตา..
บล็อกเกอร์บล็อกแก๊งนี้ความสามารถ ไม่ใช่เล่นๆนะเนี่ย แม้ว่าอารมณ์คนเขียนจะไม่เหงาแต่บทประพันธ์ออกมาได้ขนาดเน๊ นับถือ.. เจ๋งๆๆๆ เลยนะค่ะ ฮรี่ๆ



ความคิดถึงเหมือนเส้นแนวนอนนะแพมว่า .. ไปว่าจะอยู่ที่เพื่อนรู้จักเคยเจอ ไม่เคยแต่ความรู้สึกของถ้อยคำ มันมีพลังส่งตรงไปถึง ..ตามสายลม แสงแดด ยามเช้า สาย บ่าย เย็นนน นั่นหละ อ่ะ คิดถึงพี่เือื้อก้อไม่ใช่น้อย ..มีความสุขม๊ากมากนะค่ะ

สวัสดีค่าพี่เอื้อ..

โหโดดเดี่ยวพี่เอื้อมาแนวนี้อารมณ์บทกวี กับภาพน้องหมาหน้าเหงานี้อ่านแล้วน่อยสุดๆอ่ะ
เย็นมากแล้ว ..
เหลือ แต่ความ ว่างเปล่า .
.มองไปไหน ไม่มีใคร ..
อ่อนไหว เหลือ เกิน น้ำตา..
บล็อกเกอร์บล็อกแก๊งนี้ความสามารถ ไม่ใช่เล่นๆนะเนี่ย แม้ว่าอารมณ์คนเขียนจะไม่เหงาแต่บทประพันธ์ออกมาได้ขนาดเน๊ นับถือ.. เจ๋งๆๆๆ เลยนะค่ะ ฮรี่ๆ



ความคิดถึงเหมือนเส้นแนวนอนนะแพมว่า .. ไปว่าจะอยู่ที่เพื่อนรู้จักเคยเจอ ไม่เคยแต่ความรู้สึกของถ้อยคำ มันมีพลังส่งตรงไปถึง ..ตามสายลม แสงแดด ยามเช้า สาย บ่าย เย็นนน นั่นหละ อ่ะ คิดถึงพี่เือื้อก้อไม่ใช่น้อย ..มีความสุขม๊ากมากนะค่ะ

เค้าคงเหงาจริงๆนะคะคุณเอื้อ
ถ้าไม่เหงา คงเก็บภาพไม่ได้เยอะขนาดนี้
หรือว่า ..เบื่อคนถ่ายรูป..กันน้าาา..555

มาบ้านนี้ มีเพลงฟังด้วย เพลินดีจังค่ะ
บ้านอื่นเงียบมาก
รวมทั้งบ้านตัวเองด้วย ฮี่ๆๆๆ

555555 ชอบหมามันทำหน้าเศร้า เห็นแล้วมันจะน่ารักไปไหน

เป็นหมาขี้อ้อนได้อีก โอ้ววววหมือนคนเวลาอ้อนอารายสักอย่าง

แต่ภาพนอนหนุนหมอนนี่ฮามากเลยนะคะ น่ารักด้วย

โอ้ยยย คนรักหมาก็บ้า ยิ้มเลยทีเดียวเห็นแต่ละภาพ

แม่บอกว่าหมามันหัวเราะได้ ยิ้มได้ ร้องไห้ได้ ขี้อ้อน ชอบให้ง้อ

5555 อันนี้เรื่องจริงค่ะ

เอิ๊กๆๆๆๆ น่ารักเสียจริง

ตะพาบหนนี้ คิดไรไม่ค่อยอก ก็สื่ออกมาทางบทเพลงนี่ล่ะค่ะพี่เอื้อ ง่ายดี

อารมณ์ช่วงนี้มันเหงาๆ เพราะอากาศฝนตก นั่งหนาวในออฟฟิศไรประมาณนี้น้อ 555+

พี่เอื้อเป็นยังไงบ้างคะ สบายดีมั๊ยเอ่ย

ช่วงนี้หน้านขับรถไปไหนก็ดูทางดีๆนะคะ

ต้นไ้ม้คงเขียวเต็มบ้านระวังจะเจองูนะคะ ระวังด้วย อิอิ

มันน่ากลัวเด้อค่ะ

สวัสดีค่ะ..พี่เอื้อ

โดดเดี่ยวบ่อยค่ะ
เพราะชอบไปไหนเดี่ยวๆ
แต่ก็คุ้นเคยกันเป็นอย่างดี
กำลังคิดว่า ถ้ามีคู่เหมือนคนอื่นเค้า เราจะชินมั้ยเนี้ย

อัพบล็อกปากีสถานตามสัญญาแล้วค่ะ
แวะมาชวนไปเที่ยวด้วยกัน

แวะมาทักทายวันพุธครับ

หวัดดียามดึกค่าพี่เอื้อ

มาปูเสื่อรอทริปเมืองกาญภาค 2 ค่า
ของรินยังไม่ได้ทำกาญเลย
ดองนานก็ชี้เกียจมากๆเลยค่า
ทำบล็อกโรงแรมพัทยายังเหนื่อยเลย อิอิ

สวัสดียามดึกครับคุณเอื้อ
จะเข้ามาบอกว่าถ้ายังไม่หายเหงาหรือโดดเดี่ยวละก็
มีบล็อกใหม่แต่เล่าเรื่องเก่าๆ ยาวๆ มาให้อ่านค่าเวลาดีนัดแล อิอิ