ดีครับ
จำได้ว่ามาจากอภัยราชกุมารสูตร

อภัยราชกุมารเป็นโอรสของพระเจ้าพิมพิสารมหาราชแห่งแคว้นมคธ กับโสเภณีนครแห่งแคว้นอวันตี พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบันนับถือพระพุทธเจ้า แต่อภัยกุมารเป็นศิษย์เดียรถีย์
ที่มาของสูตรนี้คืออภัยกุมารถูกอาจารย์สอนให้ไปโต้วาทะกับพระศาสดาว่าด้วยเรื่องของการพูด กะว่าพระศาสดาแพ้แน่ แต่พระศาสดาทรงแสดงวาทะเรื่องการพูดที่น่าฟังมาก ทำเอาอภัยราชกุมารเลิกนับถือเดียรถีย์และหันมารับพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งไปเลย

ภายหลังพระเจ้าพิมพิสารถูกเจ้าชายอชาตศัตรูปลงพระชนม์ อภัยราชกุมารเกิดเบื่อหน่ายจึงไปบวช และสำเร็จเป็นพระอรหันต์ เข้าข่ายต้นร้ายปลายดีอีกผู้หนึ่ง

ขอบคุณครับที่นำแนวคิดดีๆ มาเตือนใจกัน

ขอบคุณครับ
ที่ช่อยอธิบายเพิ่มเพราะผมได้มาจากหนังสือชอร์ทโนต
"บันทึกธรรม"
เลยเอามาเรียบเรียงให้อ่านเข้าใจง่ายขึ้น
แล้วก็เตือนใจไว้ว่าการหลีกเลี่ยงการโกหกทำอย่างไร
เพราะโกหกเป็นข้อที่ผิดง่ายสุดน่ะครับ