หนังรักเรื่องล่าสุดของค่ายหนังอารมณ์ดี
GTH ที่ได้ 2 นักแสดงซูเปอร์สตาร์ของเมืองไทยอย่าง
บี้ สุกฤษฎิ์ วิเศษแก้ว กับ
พลอย เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์ มานำแสดง จากฝีมือการกำกับของ
นิธิวัฒน์ ธราธร แห่ง
Seasons Change เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย, หนีตามกาลิเลโอ และ
แฟนฉัน
ปีการศึกษา 2555
สอง (บี้ สุกฤษฎิ์ วิเศษแก้ว) อดีตนักกีฬามวยปล้ำตกอับต้องผันตัวเองมาเป็นครูยังโรงเรียนแห่งหนึ่งที่กว่าจะไปถึงต้องออกเดินทางตั้งแต่เช้ามืด ขึ้นรถผ่านผืนป่า ลงเรือฝ่าผืนน้ำหลายชั่วโมง โรงเรียนซึ่งตั้งอยู่กลางเขื่อน โอบล้อมด้วยภูเขาและผืนน้ำอันกว้างใหญ่
โรงเรียนบ้านแก่งวิทยา สาขาเรือนแพโรงเรียนแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้เด็กๆ ลูกชาวประมงที่ไม่มีโอกาสออกไปนอกเขื่อนได้มีโอกาสเรียนหนังสือ สองต้องสอนเด็กๆ สุดแสบที่แม้จะมีเพียง 4 คน แต่ก็ล้วนเรียนกันคนละชั้นกันหมด แถมเขายังต้องสอนเด็กๆ ทุกวิชาทุกชั้นเรียนด้วยตัวคนเดียว ยิ่งไปกว่านั้นเขายังต้องทนกับสภาพที่ไม่มีทั้งไฟฟ้าน้ำประปา หนำซ้ำต้องผจญกับความเหงาที่ไม่สามารถติดต่อใครได้เพราะที่โรงเรียนนี้ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์
สิ่งเดียวที่พอจะช่วยให้สองคลายเหงาได้คือไดอารี่เล่มหนึ่งที่ถูกลืมทิ้งไว้ของ
แอน (พลอย เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์) ครูคนเก่าที่เพิ่งย้ายออกไป แอนเขียนตัดพ้อถึงชีวิตของเธอและครูทุกคนที่มาสอนที่นี่ว่านอกจากจะลำบากแล้วยังต้องเลิกกับแฟนทุกราย ถึงขนาดตั้งฉายาให้โรงเรียนนี้ว่า
ถ.ท.ว. ถูกทิ้งวิทยาสองอ่านเรื่องของแอนผ่านสมุดเล่มนี้เสมือนเธอเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่เข้าใจหัวอกของเขา จนกลายเป็นความผูกพันผ่านตัวหนังสือที่ยิ่งอ่านเขาก็ยิ่งเฝ้าคิดถึงตัวจริงของเธอ แต่แม้สองจะอยากเจอแอนแค่ไหน เขาก็ไม่รู้ว่าจะไปพบเธอได้อย่างไร...
ปีการศึกษา 2556 โชคชะตานำพาให้แอนกลับมาสอนที่โรงเรียนแห่งนี้อีกครั้ง ทว่าสองกลับไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว แอนพบไดอารี่ที่เธอลืมทิ้งไว้ พอแอนเปิดอ่านก็ต้องแปลกใจเมื่อได้พบกับลายมือของสองที่เขียนต่อจากสิ่งที่เธอเคยเขียนไว้ เขาระบายความรู้สึกในใจตลอดช่วงเวลาที่สอนอยู่ที่นี่ โดยเฉพาะความหวังที่เขาอยากจะพบกับแอนสักครั้ง
แอนไม่รู้ว่าสองจากไปเพราะอะไร ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนหรือแม้กระทั่งว่าเขาเป็นใคร แต่การได้รู้ว่ามีคนอีกคนที่เคยอยู่ในที่แห่งเดียวกับเธอคอยเฝ้าคิดถึงแต่เธอ ความรู้สึกในการกลับมาสอนที่โรงเรียนแห่งนี้อีกครั้งของแอนก็เปลี่ยนไปจากเหมือนถูกทิ้งกลายมาเป็นความคิดถึง
คิดถึงใครสักคนที่แม้แต่เธอเองก็ยังไม่เคยได้พบมาก่อน...
(ขอบคุณเรื่องย่อจาก teachersdiarymovie.com)
เพราะเป็นศิษย์โรงเรียน
GTH มีหรือจะพลาดหนังเรื่องใหม่ แถมยังได้ 2 นักแสดงระดับซูเปอร์สตาร์อย่างบี้กับกั้ง..เอ้ย! พลอยมาแสดงนำด้วยแล้ว ยิ่งไม่น่าพลาดกันไปใหญ่!! และ
คิดถึงวิทยา ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง(เนื่องด้วยไม่ได้คาดหวังไว้สูงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว)
เพราะหนังมาแบบฟีลกู้ดดดดดดดดดดดดดดดมากๆ ตามฉบับโรงเรียนจีทีเอชจริงๆ
หนังเด่นที่การเล่าเรื่องโดยเก๋มากกับการดำเนินเรื่องแบบ 2 เรื่องราวตัดสลับคู่กันไป คือฝั่งครูสองกับฝั่งครูแอน(ซึ่งกว่าทั้งคู่จะได้เจอกันก็เล่นลุ้นจนเหนื่อยเกือบๆ ท้ายเรื่องนั่นแหละ!!) โดยแต่ละฉากแต่ละเหตุการณ์นั้นก็จะมีส่วนเกี่ยวโยงกันโดยที่เห็นเด่นชัดก็ผ่านทางไดอารี่แห่งความทรงจำเล่มนั้นที่ทำให้ 2 เรื่องราวเกี่ยวพันกันได้อย่างน่าติดตาม.. แต่ถ้าหากเป็นพวกมองโลกในแง่ร้ายก็คงจะรู้สึกเห็นต่างไปบ้างว่า..
ในความเป็นจริงมันจะมีจริงหรือที่คนที่ไม่เคยเห็นหน้ากันจะหลงรักกันได้เพราะไดอารี่เพียงเล่มเดียว? ซึ่งพอเราไม่อินไปกับเรื่องราวความรักของทั้งคู่ มันก็เลยทำให้รู้สึกสะดุดไปบ้าง
แต่โชคดีหน่อยที่หนังมันมีเสน่ห์มากและเล่าเรื่องไว แถมยังมีเรื่องดราม่าอื่นเข้ามาเสริมก็เลยทำให้เราพอจะทำเป็นลืมๆ และแกล้งทำเป็นอินๆ ไปกับความรัก ความคิดถึงของคู่พระ-นางได้ ซึ่งกับประเด็นเสริมอย่างเรื่องดราม่าคู่รักกับเรื่องอกหัก ถ้าหากเราเคยมีประสบการณ์ตรงมาก่อนมันก็ยิ่งทำให้อินไปกับเรื่องราวได้มากยิ่งขึ้น..
เด่นรองลงมาก็คือ งานด้านภาพกับบรรยากาศของสถานที่ ที่ช่างสวย สงบ เหงาและโรแมนติก กับมุกตลกก็มีหลายมุกที่ฮาได้ใจอยู่ ส่วนกับด้านการแสดงนั้น 2 นักแสดงนำต่างก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้เป็นอย่างดี โดยบี้ก็ยังคงเป็นบี้อยู่วันยันค่ำ?! ซึ่งดันเหมาะกับบทซะงั้น ส่วนกับพลอยนั้นดูมีเสน่ห์และเป็นธรรมชาติมากๆ แถมยังเหมาะกับบทสุดๆ(มั่นใจ สมัยใหม่ และไม่ยอมใคร)
และกับ
เวียร์ ศุกลวัฒน์นั้นก็เหมาะสมกับบทบาทที่เขาได้รับ
แต่คนที่โดดเด่นขโมยซีนที่สุดนั้นคงต้องยกให้กับเด็กๆ ทั้ง 5 คนในเรื่องที่ช่างแก่นแก้ว แสนซน น่ารักน่าชังและเป็นธรรมชาติซะจริงๆ อ้อ..เกือบลืมไปว่ายังมี 2 ศิษย์เก่าจากหนังเรื่องก่อนหน้านี้ของผู้กำกับมารับจ๊อบด้วยนะ(เป็นใครคงต้องไปหาคำตอบในหนังกันดูเอาเอง?)
และกับข้อคิดดีๆ ที่ได้จากหนังเรื่องนี้ก็คงไม่พ้นในเรื่องประเด็นรองที่เล่นกับอาชีพความเป็นครูโดยที่ครูแอนและครูสองก็ได้สอนให้เราได้รู้ซึ้งแล้วว่า..
การเป็นครูที่ดีนั้นไม่ได้สักแต่ว่าจะสอนหนังสืออย่างเดียว แต่มันต้องมีใจรักในสิ่งที่ทำด้วยต่างหาก!!
สรุปว่า
คิดถึงวิทยา เป็นหนังรักฟีลกู้ดตามแบบฉบับค่ายหนังอารมณ์ดีที่ถึงแม้จะรักง่าย จบง่าย แต่มันก็ยังทำให้เราได้รู้ว่า.. การมีใครสักคนให้คิดถึงนี่มันช่างดีจริงๆ
ป.ล.1 โรงเรียนเรือนแพนี้มีอยู่จริงที่จังหวัดลำพูน (ของจริงชื่อโรงเรียนบ้านก๊อจัดสรร)
ป.ล.2 ชื่อของเด็กๆ ทั้ง 5 คน (หมึก, ทูน่า, เก๋า, ทอง และช่อน) ถ้าเติมคำว่าปลานำหน้าก็จะกลายเป็นชื่อปลาได้ด้วย(เป็นการแฝงนัยยะที่ฉลาดมากๆ เล่นกับประเด็นสภาพแวดล้อมที่ตั้งชื่อตามถิ่นฐานเพราะอยู่ใกล้แหล่งน้ำได้เป็นอย่างดี)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
กำลังคิดถึงวิทยาอยู่พอดีค่ะ อิอิ
ว่าคุณไอซ์คุงกับพี่อ้อจะรีวิวเมื่อไหร่
ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะ ไปดูมาเมื่อวานเอง สังเกตุได้เป็นเพลงประกอบบล็อคด้วย ^^
แบบว่ายังปริ่มๆอยู่ ตัวหนังน่ารัก เหงา บอกไม่ถูกแต่ก็มีมุขตลกด้วย
การมีใครสักคนให้คิดถึงนี้ดีจริงๆ เหมือนบทสรุปของเรื่องเลย
ขอบคุณมากๆนะคะ ^^