|
ถนนโลกีย์ 30
ถนนโลกีย์ 30
Nov 14 01:20 Am
แดดเช้าสอดตัวผ่านรอยแตกของผนังไม้เข้ามาทักทาย ลำแสงเป็นสีทองอ่อนๆ ทอเป็นเส้นสาย เสียงคลื่นโยนเม็ดทรายเข้าหาด และเมื่อมันไหลกลับลงมา คลื่นก็โยนมันกลับขึ้นไปอีก เพื่อปั้นทรายให้เป็นเม็ดกลมสวยงาม.... ดูจะเป็นงานที่คลื่นทะเลทำได้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย... ผมหยีตาสู้แสง ฝืนลุกขึ้น ทั้งที่ยังไม่อยากจะตื่น ฝันเมื่อคืนนี้ มันดูดกลืนความสดชื่นจากผมไปจนหมด ผมโผเผออกมายืนที่ระเบียงบ้าน เพื่อนๆอยู่กันที่นั่น.... แสงเช้าของวัน สาดเข้ามากระทบเพื่อนๆ ก่อนจะถูกกายเนื้อทึบแสงตัดตามรูป.. แล้วเปลี่ยนทรงเป็นเงาดำทอดยาวลงมาที่พื้นทรายสีทอง
เงาหลังของงูตั้งตรง มันดูมั่นคงราวหินผา ผ้าพันแผลที่คาดกลางหลัง ไม่ได้ลดความน่าเกรงขามนั้นลงเลย ในยามขับคัน งูแสดงให้เห็นแล้วว่า... ปฏิบัติต่อมิตรอย่างไร และศัตรูอย่างไร ภาพที่งูต่อสู้กับคนสองคนยังติดตาผมอยู่ งูโผนเข้าหาอันตรายโดยไม่ได้ส่งเสียงเรียกผมแม้แต่คำเดียว มันบอกอะไรผมได้หลายอย่าง... อย่าเอาผมไปเทียบ ผมมันแค่ตกบันไดพลอยโจน... เป็ดนั่งทอดขาเหยียดยาวพิงต้นมะพร้าว แผลที่หน้าเริ่มยุบลง เผยให้เห็นรูปหน้าที่ค่อนข้างดี ผิวขาว ถ้าจับมันใส่สูทผูกไทด์ เป็ดก็จะสวมบทบาทนักธุรกิจอนาคตไกลได้อย่างสบาย... เป็ดอาจจะไม่ได้อยากจะเป็นคนขี้ขลาด ใครๆก็อยากจะเป็นคนกล้าทั้งนั้น แต่ราคาของความกล้านั้นแสนแพง... และผลที่ได้ อาจจะไม่มีอะไรคุ้ม... เป็ดเป็นนักพนัน.. นักพนันย่อมอยากจะลงทุนให้น้อยที่สุด เพื่อให้ได้กำไรสูงสุด.... และ..........มันช่างตรงกันข้ามกับแตน.............. แตนนั่งกอดเข่าอยู่ไม่ไกล กางเกงยีนส์ขาสั้นชายลุ่ยๆตัวเดิม เสื้อกล้ามสีเหลืองสด............ กำไลข้อมือพลาสติกราคาถูกสีเดียวกันร้อยอยู่ที่ข้อมือแตนสี่ห้าอัน ............. ผมรวมมูลค่าคร่าวๆแล้ว ทั้งตัวแตน ไม่น่าจะเกินสองร้อยบาท.......... แต่ราคาของจิตใจของผู้หญิงคนนี้..... คนที่เสียสละตัวเองเพื่อครอบครัวและพวกพ้อง... โดยใช้ชีวิตตัวเองทั้งชีวิต... คุณจะให้ราคาเธอเท่าไหร่??? แต่ที่สำคัญกว่านั้น..... คุณจะหาซื้อมันได้ที่ไหน?? ........................................... มันเป็นภาพที่สวยงามที่สุดในชีวิตผมภาพหนึ่ง............................. และภาพนี้คงจะอยู่ในใจผมไปจนวันตาย........... ........................................... แตนหันมาเห็นผมก่อน รอยยิ้มที่ไม่มีฟันของเธอเรียกอารมณ์ดีจากผมได้อีกครั้ง เป็ดและงูก็หันตามมายิ้มให้ มันสะอาดและบริสุทธิ์เหมือนเด็กตัวเล็กๆ ไอ้บ้าเอ๊ย........ พวกเรามันก็แค่เด็กสี่คน ที่แต่ละคน อายุยังไม่ถึงยี่สิบปีกันเลยด้วยซ้ำ เหล่าปีศาจร้ายล่อลวงให้เราลงชื่อในท้ายสัญญาของมัน แล้วค่อยๆดูดกลืนความสดใสของชีวิตเราไปเป็นดอกเบี้ยทีละนิด ตอนนี้.. พวกมันคงจะยังไม่ตื่น... เราเลยมีโอกาสได้ใช้ดอกเบี้ยที่ยังไม่ได้จ่ายกันคนละเล็กคนละน้อย....... ก่อนที่จะโดนพวกมันมาเรียกเก็บ..........
ผมถอดเสื้อยืดและกางเกงเลออก เหลือแต่กางเกงใน ห่อปากกู่ร้องเลียนแบบทาร์ซานแล้ววิ่งฝ่าเงาเพื่อนๆลงไปในทะเล งูกระโดดหย๋องแหย๋งแหกปากวิ่งเตะคลื่นตามลงมา แตนถอดเสื้อกล้ามและกางเกงยีนส์ออก เผยให้เห็นชั้นในเก่าคร่ำคร่าสีตุ่น แล้วร้องกรี๊ดกร๊าดตามลงมาด้วย เป็ดลังเลนิดนึง ก่อนที่จะลุยคลื่นตามลงมาทั้งชุด ไม่มีใครห่วงบาดแผลที่มันจะแสบร้อนจากความเค็มของทะเล มันคงไม่มีอะไรที่จะทำให้พวกเราเจ็บมากไปกว่านี้อีกได้แล้ว เสียงหยอกล้อหัวเราะสดใสของพวกเรากังวานผสานเสียงคลื่นที่เปลี่ยนเป้าหมายเข้ามาโอบอุ้มเราแทน.. ราวกับแม่ที่พยายามจะโอบกอดลูกน้อยเอาไว้กับอก... น้ำทะเลเย็นเฉียบ............ แต่หัวใจผม.. ..... อบอุ่นเหลือเกิน............ ............................................... ความสุขของพวกเราไม่ได้จบแค่ตรงนั้น แตนออกไปหยิบยืมเงินจากเพื่อนร่วมอาชีพมาได้จำนวนนึง เธอกลับมาพร้อมเครื่องดื่มชุดใหญ่ งูยอมขายเครื่องประดับเงินขาดทุนไปอีกสี่ห้าชิ้นเพื่ออาหารทะเลสดมาอีกหนึ่งชุด เป็ดรับหน้าที่พ่อครัว ส่วนผมออกไปเร่หาหยิบยืมกีตาร์กระป๋องจากเด็กแถวนั้น โดยแลกด้วยเบียร์สองขวดใหญ่
ผมจำได้ว่า.. เราดื่ม กิน พูดคุย ร้องเพลง เต้นรำ เกือบถึงเช้า เราตักตวงความสุขจากกันและกันเต็มที่ เหมือนกับจะรู้ว่า โอกาสแบบนี้ คงไม่มีวันหวนกลับอีกแล้ว เราหัวเราะกับเรื่องขำๆ ทั้งๆที่ความตายเพิ่งจะเดินกรุยกรายเฉียดหัวพวกไป เราร้องให้กับเรื่องเศร้าของชีวิตที่เคยก้าวผ่าน แล้วเราไม่ได้ร้องในตอนนั้น เราคุ้นเคยกันเหมือนเกิดร่วมท้องพ่อแม่เดียวกันมา.......... เอาเถิด ให้พวกเราได้ทำอย่างนี้กันบ้าง แล้วพรุ่งนี้....... เราจะจ่ายคืนให้ครบถ้วนทุกหยดหยาด ไม่ว่าจะต้องทบต้นทบดอกซักกี่ครั้งก็ตาม.......... ............................. .............................
-มีต่อ-.
Create Date : 18 ตุลาคม 2552 |
Last Update : 18 ตุลาคม 2552 16:53:16 น. |
|
1 comments
|
Counter : 600 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
ผู้ผ่านทาง
เพื่อนร่วมเวลา
|
|
|
|
|
|
|