|
|
ที่เดิม เวลาเดิม คนใหม่ 12
ที่เดิม เวลาเดิม คนใหม่ 12
Oct 18 01:15 Am
******
-ต่อ-
แว่บแรกของความคิด คือตอนนี้กูอยู่ที่ไหน
แว่บที่สองคือ มือใครกำลังยุ่งอยู่หว่างขาของผมอยู่วะ หรือว่าเรากำลังฝัน
ภาพที่คุ้นตาของรั้วจากไฟสลัวของไฟส่องถนน ทำให้ผมรู้ว่าตอนนี้ผมอยู่หน้าบ้านตัวเอง
"เป็นไงจ๊ะ ตื่นแล้วหรอ"คนถามทำเสียงกระซิบปนหัวเราะกิ๊กกั๊ก แต่มือกลับค่อยๆรูดซิปกางเกงผมลงและล้วงมือเข้ามาสัมผัสผมอย่างเต็มๆ
ผมตัวเกร็งจิกปลายเท้ากับพื้นรถ และแขม่วท้องสุดชีวิต
"วันนี้ทำอะไรในห้องน้ำ ... เห็นนะ"อาติ๊กยังเล่นกับแกนตัวผมอยู่ จนมันตื่นตัวและโผล่พ้นกางเกงขึ้นมา
ผมหูอื้อ ตาลาย อายก็อายที่เธอเห็นผมทำอะไรกับตัวเอง
แต่ความรู้สึกตื่นเต้นแปลกใหม่ที่ถูกสัมผัสจากเพศตรงข้ามเป็นครั้งแรกในชีวิตก็กลบมันซะหมด
เธอทำเสียงในคอแบบพอใจเมื่อเห็นอาการสู้มือของผม
"ยังไม่เคยใช่มั๊ย "เธอถามผม ผมพยักหน้า เธอยิ้มและเริ่มเปิดฉากบุกผมอย่างจริงจัง
เธอขยับเข้ามาจูบใบหูผม ซอกคอ ปลดกระดุมเสื้อแล้วซุกหน้าเข้ามาที่หน้าอกผม
กลิ่นเหล้าบุหรี่กรุ่นไปหมด ผมควรจะเหม็นนะ แต่ตอนนั้น ทำไมมันรัญจวนใจอย่างบอกไม่ถูก
แน่นอน มือเธอก็ยังเค้นจังหวะแบบหนักแน่น ผมทำอะไรไม่ถูก มือไม้ไม่รู้ว่าจะเอาไว้ตรงไหน
ควรจะล้วงไปจับเธอมั่งหรือต้องทำอะไรวะ ความรู้จากวีดีโอ หรือการคุยโวกับเพื่อนๆเรื่องนี้
มันช่วยอะไรผมไม่ได้เลย ผมลืมแม่งหมดทุกอย่าง
ได้แต่ภาวนาให้เธออย่าหยุดหรืออย่ามีใครขัดจังหวะเลย
ได้โปรด!!!
เธอปลดหัวเข็มขัดผม ปลดกระดุมยีนส์ และเคลื่อนริมฝีปากจากหัวนมลงไปที่แกนตัวผม
ตอนนั้นเองที่ผมรู้ว่า......
สิ่งที่จินตนาการก็คือจินตนาการ มันไม่สามารถเทียบกับของจริงได้เลยแม้ซักครึ่งเดียว
........
........
เธอเอื้อมมือข้ามผมมาปรับเบาะให้เอนลงจนสุด ผมไม่ทันสังเกตว่ากางเกงเธอหลุดไปตอนไหน
จนกระทั่งเธอข้ามเกียร์มานั่งคร่อมผมนะแหล่ะ
ผมเพริดไปแล้ว ผมลำดับอะไรไม่ถูก ได้แต่ปล่อยให้เธอทำอะไที่อยากจะทำ
เธอหย่อนตัวลงมาสวมตัวผมไว้ ผมครางออกมาไม่เป็นภาษา
รู้สึกเจ็บแปล๊บนิดนึงแต่มันก็รู้สึกดีเกินกว่าที่ผมจะบอกให้เธอหยุด
เธอดึงมือผมไปแปะที่หน้าอกเธอ ผมหลับหูหลับตาขยำ เธอยิ้มตอบ แล้วเริ่มขยับโยก...
.......
.......
.......
ผมโผเผลงจากรถ คราบความชุ่มชื้นเลอะเต็มเป้ากางเกง มองตามไฟท้ายรถที่เคลื่อนตัวออกไป
บ้าชิ๊บหาย ผมนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ผมไม่สามารถควบคุมอะไรได้ เธอขยับไม่กี่ครั้ง ผมก็พร่างพรูออกมาหมด
ผมทำอะไรไม่ถูก โคตรเซ็งที่มันจบเร็วเกินไป เธอดูหงุดหงิดแต่ก็เข้าใจ
เธอปลอบโยนผม กระซิบบอกผมว่ามันไม่แปลกหรอกสำหรับครั้งแรก
มันไม่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น ผมเริ่มปอดแหกและกังวลว่ามันจะเกิดขึ้นทุกครั้งที่ผมร่วมรัก
ไม่ว่าจะกับใครก็ตาม ที่สำคัญตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกเจ็บแล้ว
ไอ้ลูกหมาตัวไหนมันบอกว่าไม่เจ็บวะ
หน้ากระจก ผมตรวจดูร่างกายตัวเอง มันมีรอยช้ำที่ซอกคอ หน้าอกมีรอยเล็บข่วน
และที่แกนตัวผม มันบวมและฉี่ค่อนข้างลำบาก
นี่หรอครั้งแรก ผมลูบมือผ่านร่องรอยต่างๆ พลางคิดว่าจะโม้ให้เพื่อนที่โรงเรียนฟังยังไง
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆหลังจากนั้น กลับกลายเป็นว่า ผมหัวเราะกับเรื่องเล่าของเพื่อนๆแทน
ผมไม่เล่าอะไรเลย และยังเลิกโม้เรื่องนี้ด้วย ทำไมนะหรอ เพราะผมไม่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกจริงๆให้ออกมาเป็นคำพูดได้ มันลึกลับกว่านั้น
แน่นอนที่สุด ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายเต็มตัวแล้ว และพวกมันเป็นเด็ก
ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะคุยเรื่องนี้กับเด็ก
เช้าถัดมา ผมเจอกับอาที่โต๊ะอาหาร เธอมองที่คอผมแล้วมองหน้าผมแปลกๆ
ผมหลบตา เก้อเขินรีบร้อนชงเครื่องดื่มแล้วรีบออกไปนั่งหน้าบ้านอย่างกลัวคำถาม
แต่อาผมก็ไม่ถาม แล้วชีวิตกลางคืนของหนุ่มน้อยอย่างผมกับอาก็สิ้นสุดลง
อาไม่ชวนผมไปดื่มด้วยอีก และผมก็รู้สึกละอายเกินกว่าที่จะขอตามไปด้วย
แม้จะอยากแค่ไหนก็ตาม แน่นอน ผมก็ไม่ได้เจออาติ๊กอีกเลย
ผมไม่ได้โหยหาอาติ๊กอีก แต่กลับมาเล็งเพื่อนหญิงที่คบกันแบบเด็กๆแทน
ผมทำเป็นแล้ว อย่างน้อยผมก็ 'เคย'แล้ว
น่าจะไม่ยาก ถ้าจะต้องทำกับใครอีกซักคน
และผมก็ไม่ต้องรอนาน อีกสองอาทิตย์ถัดมา จากความมุ่งมั่นที่จะมีอีกครั้งให้ได้
ก็ประสบผล
...........
...........
"ตาปอยละ..."ผมทวงสัญญาจากปอยหลังจากที่เล่าเรื่องของผมให้เธอฟังแล้ว
รถของเรากำลังออกจากชลบุรีและหันหัวมุ่งตรงไปสู่ พัทยา เมืองคนบาป
เธอหัวเราะเขินๆ ทำตาเจ้าเล่ห์ก่อนตอบ
"สิบหกค่ะ"เธอหยุดคิดนิดนึง
"พี่จะฟังจริงหรอ......."
-มีต่อ-
| Create Date : 02 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 2 ตุลาคม 2552 22:14:07 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 586 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ผู้ผ่านทาง
เพื่อนร่วมเวลา
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [