Group Blog
 
All Blogs
 
ศึกชิงฮันต๋ง (๑)

ศึกชิงฮันต๋ง

ตอนที่ ๑ โจโฉตีฮันต๋ง

"เล่าเซี่ยงชุน"



ในนิยายเรื่องสามก๊กนั้น มีเรื่องการศึกสงครามมากมายหลายฉาก มีอยู่ฉากหนึ่งที่ดุเดือดพอกันกับ ศึกผาแดง หรือ โฉแตกทัพเรือ อันลือลั่น คือ ศึกชิงฮันต๋ง เป็นการสงครามระหว่าง เล่าปี่ กับ โจโฉ ที่ได้เผชิญหน้ากันอย่างจะแจ้งไม่ต้องทำเป็นรักกันอีกต่อไป

เรื่องเริ่มขึ้นเมื่อ เล่าปี่ ได้ครอบครองแคว้นเสฉวนแทน เล่าเจี้ยงแล้ว ขณะนั้น โจโฉ ได้เป็น วุยก๋ง กำลังตระเตรียมจะไปตีเมืองกังตั๋ง แก้แค้นที่พ่ายแพ้เมื่อครั้งก่อน แต่เมื่อปรึกษา แล้ว แฮหัวตุ้น บอกว่า

“เมืองกังตั๋งนั้นขอให้งดไว้ก่อน เมืองฮันต๋งนั้นเหมือนหนึ่ง ต้นทางของเมืองเสฉวน ขอให้ท่านยกไปตีเอาเมืองฮันต๋งให้ได้แล้ว จึงยกไปตีเมืองเสฉวน ก็จะได้โดบง่าย อันการข้างเมืองกังตั๋งนั้น จึงค่อยคิดต่อไป”

โจโฉก็เห็นชอบด้วย จึงจัดแจงให้ แฮหัวเอี๋ยน กับ เตียวคับ เป็นทัพหน้า โจโฉ เป็นทัพหลวง แฮหัวตุ้น และ โจหยิน เป็นทัพหลังคุมเสบียง แล้วยกไปตีเมืองฮันต๋ง โดยไม่ชักช้า

ฝ่าย เตียวฬ่อ เจ้าเมืองฮันต๋ง ปรึกษา เตียวโอย น้องชายแล้วก็ว่า

“อันเมืองฮันต๋งนี้ก็เป็นที่คับขันอยู่แต่ด่านเองเปงก๋วน ถ้าเสียด่านนั้นแล้ว ก็จะเสียเมืองฮันต๋งด้วย แลหน้าด่านเองเปงก๋วนนั้น มีเนินเขาข้างหนึ่ง ป่าข้างหนึ่ง ขอให้แต่งทหารเป็นสองกอง ไปคั้งค่ายไว้คอยต้านทานทัพ โจโฉ จึงจะได้....”

เตียวฬ่อก็เห็นด้วย จึงให้ เตียวโอย กับ เอียวเหียม และ เอียวหงง คุมทหารไปรักษาด่าน และตั้งค่ายสองข้างทางหน้าด่าน และตรวจตรารักษาด่านไว้ให้มั่นคง

เมื่อ แฮหัวเอี๋ยน กับ เตียวคับ มาถึง ก็ตั้งค่ายห่างออกไปประมาณ ร้อยห้าสิบเส้น เสร็จแล้วก็พักผ่อนด้วยความเหน็ดเหนื่อย มิได้ตรวจตราอย่างกวดขัน เวลายามเศษ เอียวเหียนกับเอียวหงง ก็พาทหารไปลอบจุดเพลิงเผาค่ายและโจมตีแฮหัวเอี่ยนกับเตียวคับ จนทหารแตกตื่นล้มตาบ แล้วทั้งสองก็หนีกลับไปหาโจโฉ

โจโฉก็โกรธ ด่าว่า

“ตัวก็ได้ทำศึกมาด้วยเราเป็นช้านาน ย่อมรู้อยู่ว่าเพิ่งยกไปถึง ทหารทั้งปวงเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ก็ให้กำชับตรวจตราป้องกัน นี่ตัวละเมิดมิได้ระวังเหตุการณ์ ให้เสียทีข้าศึกดังนี้ โทษใหญ่หลวงนัก”

และสั่งให้เอาตัวนายทหารทั้งสองไปประหารเสีย ทหารทั้งปวงและที่ปรึกษาคำนับขอขอไว้ โจโฉก็ยกโทษให้ แล้วยกกองทัพรีบไป ตามทางที่เป็นซอกห้วยเนินเขาป่าชัฏ ทแกล้วทหารเดินขัดสนนัก โจโฉจึงว่า

“เราไม่รู้เลยว่าทางกันดารดังนี้ แม้รู้ก็หายกกองทัพมาไม่ แล้วก็เกรงขาศึกจะเอาทหารมาซุ่มไว้”

เคาทูกับซิหลง จึงค่อยกระซิบว่า

“วุยก๋งอย่าเจรจาดังนี้ ถ้าทหารทั้งปวงรู้ตะเสียใจ”

โจโฉก็เห็นชอบด้วย ครั้นมาถึงค่ายเก่าที่ เตียวคับและ แฮหัวเอี๋ยน ที่ทั้งสองนายทิ้งไว้เพราะเพลิงไหม้ โจโฉก็ให้ตั้งค่ายลงใหม่ แล้วกำชับทหารเอกโท ให้ระวังตรวจตราทหารทั้งปวง ให้นั่งยามตามเพลิงรักษาค่ายไว้ให้มั่นคง

ครั้นเวลารุ่งเช้า โจโฉ จึงขี่ม้าพา เคาทู กับซิหลง ออกจากค่ายไปถึงเขาแห่งหนึ่ง จึงขึ้นไปดูบนเนินเขา เห็นข้าศึกตั้งอยู่หน้าด่านมั่นคงนัก ซึ่งทางที่จะเข้ารบพุ่งนั้นก็ขัดข้อง เห็นจะไม่ได้ที ว่ายังมิทันขาดคำ ก็ได้ยินเสียงประทัดและทหารโห่ร้องก้องสนั่นกระหนาบเข้ามาทั้งสองข้างทาง โจโฉตกใจ จึงถามว่า เราจะรบพุ่งประการใด เคาทูก็ว่า

“ท่านอย่าวิตกเลยแต่ข้าพเจ้าผหู้เดียว จะขออาสารบต้านทาน มิให้เป็นอันตรายถึงท่าน”

แล้วบอกแก่ ซิหลง ให้รีบพาวุยก๋งกลับไปค่าย ตนเองก็ขับม้าเข้ารบกับ เอียวเหียน และ เอียวหงง ซึ่งนำทหารขึ้นมาเป็นสามารถ ทั้งสองนายทานกำลังเคาทูไม่ได้ จึงต้องถอยไป

เมื่อ โจโฉ กลับมาถึงค่ายแล้ว คืนนั้นก็ให้ เตียวคับ กับ แฮหัวเอี๋ยน ลอบไปตีค่ายของเอียวหงง ทั้ง ๆ ที่หมอกลงจนทึบ แต่ทางฝ่ายเอียวเหียน กับเอียวหงง ได้ข่าวลวงว่า โจโฉเตรียมจะถอยทัพ ก็ยกพลออกจากค่าย จะลอบไปตี โจโฉ เหมือนกัน แต่ทั้งสองฝ่ายหลงไปคนละทาง แฮหัวเอี๋ยน กับเตียวคับไปเจอค่าย เอียวหงง ทางค่ายนึกว่านายกลับมาก็เปิดประตูรับ ฝ่ายเข้าไปเห็นว่าเป็นค่ายข้าศึกแต่ไม่มีทหาร จึงเผาค่ายวอดวายไป รวมทั้งฌาปนกิจคนป่วยเจ็บที่พักค้างอยู่ในค่ายด้วย

ฝ่ายเอียวเหียน กับเอียวหงง เห็นค่ายของตนถูกเผาก็เลิกคิดจะปล้นค่ายโจโฉ และถอนทหารกลับ ฝ่ายในค่ายโจโฉก็ยกออกมาตามตี ถอยมาจนเจอแฮหัวเอี๋ยนกับเตียวคับ เอียวเหียนหนีรอดไปได้ แล่เอียวหงง ถูกเตียวคับฆ่าตาย เอียวเหียน หนีไปถึงเมืองลำเต๋ง ก็เล่าความพ่ายแพ้ให้เตียวฬ่อ และเตียวโอย ทราบ

เตียวโอย ก็แนะให้เตียวฬ่อใช้ บังเต๊ก คู่หูของม้าเฉียว ที่ยังอยู่ด้วย ให้นำทหารไปต้านทาน โจโฉ บังเต๊กก็ยินดี แต่เมื่อรบก็ โจโฉ ก็ถูอุบายของ โจโฉ หลอกล่อจนถูกจับตัวได้ แต่ โจโฉไว้ชีวิต บังเต๊กเลยสมัครใจอยู่กับ โจโฉ เป็นคนละฝ่ายกับ ม้าเฉียว ไป เตียวฬ่อก็หมดที่พึ่ง ต้องพาครอบครัวหนีไปอยู่เมืองป่าต๋ง โจโฉเข้าเมืองฮันต๋งได้แล้ว ก็มีหนังสือเกลี้ยกล่อมให้ เตียวฬ่อ มอบตัวเสีย จะไว้ชีวิต แต่ เตียวโอย อาสาออกไปรบ จึงถูกเคาทูฆ่าตาย แล้ว เอียวสงซึ่งรับสินบนจากฝ่าย โจโฉ ก็หลอกให้ เตียวฬ่อ ออกไปสู้กับ โจโฉ แล้วปิดประตูเมืองเสีย เตียวฬ่อจึงยอมวางอาวุธ มอบตัวกับ โจโฉ

โจโฉเข้าเมืองปาต๋งได้ ก็ตั้งให้ เตียวฬ่อ เป็นเจ้าเมือง แล้วบอกกับเอียวสง ว่า

“ตัวนี้เป็นคนโลภ หากตัญญูต่อนายมิได้ เห็นแกลาภสักการ ควรหรือเอาใจออกหากเตียวฬ่อ แม้เราจะเลี้ยงตีวไว้สืบไป ก็จะเอาใจเผื่อแผ่แก่ศัตรู “

แล้วก็ให้ทหารเอาตัวไปประหาร ตัดศีรษะเสียบประจารไว้ มิให้ใครเอาเยี่ยงอย่าง

โจโฉ ก็ได้ครอบครองเมืองฮันต๋ง และเมืองบริวารทั้งหมดสมใจนึก.

##########




Create Date : 08 เมษายน 2559
Last Update : 9 เมษายน 2559 7:40:38 น. 0 comments
Counter : 498 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เจียวต้าย
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]




เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.