ถึงฝนรั่วฟ้าสั่นสะท้านภพ
ก็มิอดอาดูรให้สูญรัก
เมื่อใจภัก..ดีอยู่..มิรู้หาย
ต่อให้เป็นสายฟ้าฟาดทำลาย
ก็ไม่อาจทำให้ใจสลาย



ความเย็นฉ่ำที่ชโลมโหมใจรัก
ให้สลัดความโศกมลายหาย
ต่อให้เป็นพายุฝนห่าทำลาย
ก็ไม่อาจจะลืมหายจากใจคิด



เมื่อใจเราภักดีมิมีหวั่น
ถึงจะสั่นหวั่นไหวในบางจิต
แต่ครุ่นคิดสำนึกมีมิหวั่นไหว
ในความรักที่มั่นคงต่อ..คนรัก



หากมองฝนต่อให้หน้าหรือหลังลา
หาใช่เรื่องยิ่งใหญกับใจภัก
ขอให้รักและจิตนั้นสดใส
ไร้ทุกข์เข็น..และหัวใจไม่หม่นหมอง
ต่อให้ช่วงฤดูใหม่ใกล้มาเยือน
หาใช่เรื่องยิ่งใหญในใจฉัน



เพราะความรักหากพักดีมิมีเลือน
ก็เสมือนนำทิพย์ชโลมใจ
เมื่อหัวใจใฝ่หาแต่สุขสม
มาชโลมทุกเวลาและนาที..ที่มีรัก
เมื่อนั้นนะ..ที่รัก
เราจะไม่มีวันที่เดียวดาย
ให้เศร้าตรม..ยามฝนลาหนาวมาเยือน





มีความสุขในวันที่ฝนลา..และหนาวกำลังมาเยือนนะค่ะ
น้องชายและมาดามที่รักและครอบครัวอบอุ่นเสมอ
พี่แคท


โดย: catt.&.cattleya.. 19 ตุลาคม 2551 8:47:54 น.