bloggang.com mainmenu search
:: รอและรอต่อไป ::




:: รอและรอต่อไป ::







วันก่อนพาลูกชายไปเดินเที่ยวห้างแถวสนามบิน
ลูกชายบ่นว่าอยากกินอาหารเกาหลีร้านประจำ
พอเงยหน้ามองไปอีกที ร้านปิดตัวลงไปเรียบร้อยแล้ว......
นี่ไม่ใช่ร้านแรกที่เพิ่งปิดตัวลงไปเพราะขาดทุน
ต่อจากนี้ไปน่าจะมีเพิ่มอีกหลายร้านและอีกหลายกิจการ


วิวาทะในโลกออนไลน์เกี่ยวกับเรื่องการเลือกตั้งเมื่อสามสี่วันที่ผ่านมา
ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่างในความคิด



“จะรีบเลือกไปทำไม เลือกแล้วก็ได้นักการเมืองเลว ๆ พวกนี้
กลับมาโกงกินบ้านเมืองอีก บ้านเมืองสงบแบบนี้ไม่ชอบเหรอ ?”



ถ้าไม่มีตัวเลือกที่ดีพอ ก็ไม่ต้องเลือก

ถ้าผู้ชายคนหนึ่งอยากมีเมีย เขาเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูว่าถูกใจ
เขาชอบเธอ แต่พ่อแม่ของเขาไม่ชอบ
คนที่พ่อแม่ชอบ เขาก็ไม่ถูกใจ
ถ้าไม่มีตัวเลือกที่ดีพอ ก็ไม่ต้องเลือก ทนอยู่กันไปเถอะ
เราจะเอากันแบบนี้จริง ๆ หรือ ?

รอจนกว่าจะเจอคนที่ใช่
แล้วใช่ --- หรือถูกใจใครล่ะ
ถูกใจคนเลือก ถูกใจคนอาสาเป็นตัวเลือก
หรือถูกใจคนที่อยากให้ผลการเลือกเป็นไปอย่างที่ต้องการ


ยิ่งอยู่ ยิ่งแย่
ยิ่งแก้ ยิ่งยุ่ง


ถ้าผมเป็นพ่อค้ามาตลอดชีวิต
อยู่ ๆ ผมต้องไปเป็นหมอฟัน ผมคงทำอะไรไม่ถูก
อาจจะไปหาหมอฟันเก่ง ๆมาเป็นที่ปรึกษา
แต่สุดท้าย...ถนัดใคร ถนัดมัน
งานปกครองบ้านเมืองก็ใช่ว่าใครจะทำได้
ต้องมีทั้งเงิน บารมี คุณธรรม ความดี ฯลฯ


หลายนโยบาย
ยิ่งเปลี่ยน ยิ่งวุ่นวาย


บางงบประมาณ
ยิ่งแจก ยิ่งจน


ยิ่งจ่าย ยิ่งเป็นหนี้
ยิ่งรอ ยิ่งช้า
ยิ่งยื้อเวลา ยิ่งถดถอย


เหมือนกับบางเรื่อง
ที่ยิ่งปราบ ยิ่งโกง

ความล้มเหลวที่แท้จริงของการบริหาร
คือ การมองไม่เห็นปัญหาก่อนที่มันจะเกิด
คือ เมื่อเกิดปัญหาแล้วแก้ไขไม่ได้ แก้ไขไม่ตรงจุด
คือ การไม่เรียนรู้บทเรียนจากความล้มเหลวในอดีต

ตัวเลขจากฝั่งรัฐบาลชี้ชัดว่าเศรษฐกิจในช่วงนี้และปีนี้
จะเติบโตขึ้นอย่างแน่นอน (ผมหวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้น)
แต่ทำไมผมรู้สึกว่าตัวเลขมันสวนทางกับความเป็นจริง
เราทำงานหนักเท่าเดิม พยายามมากขึ้นด้วยซ้ำ
แต่กลับได้เงินน้อยลง เงินที่มีอยู่ซื้อของได้น้อยลง
ค่าอยู่ค่ากินแพงขึ้น ทุกอย่างอัตคัดขัดสนไปหมด
กำลังซื้อภาคประชาชนแทบไม่เหลือ
ในตลาด แม่ค้าแม่ขายบ่นให้ฟังทุกครั้งว่าไม่มีคนจับจ่ายใช้สอย
บนห้างหรู ร้านรวงทยอยปิดตัวลงอย่างต่อเนื่อง


ความจนกำลังกระจายตัวแผ่ไปทั่วทั้งแผ่นดิน
แต่ความรวยกลับกระจุกอยู่กับธุรกิจเพียงไม่กี่ตัวของนายทุนใหญ่บางตระกูล


การเลือกตั้งไม่ได้เป็นคำตอบที่ดีที่สุดของประชาธิปไตย
แต่มันเป็นการบ่งบอกว่า “การตัดสินใจ” ของประชาชนนั้น
ควรมาจากการเลือกด้วย “ตัวเราเอง”

ต่อให้เลือกด้วยกฎกติกาที่แสนจะเอารัดเอาเปรียบก็ไม่เป็นไร
ผมว่าเสียงของประชาชนนี่แหละ
ที่จะสะท้อนความรักความชังที่ดีที่สุดที่ประชาชนมีต่อรัฐบาล

จะรอจนผู้แทนราษฎรทุกคนเป็นคนที่แสนดี ไม่มีฉากหลังแปดเปื้อน
ไม่มีผลประโยชน์ทับซ้อนในธุรกิจ
ไม่มีความคิดที่จะเข้ามาโกงกินบ้านเมือง
ถ้าต้องรอจนเจอ สส. ที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้
ผมว่าเราไม่ต้องไปหวังว่าจะมีการเลือกตั้งอีกแล้ว
ไม่ว่าจะในปีนี้หรือปีไหน ๆ ก็ตาม
เพราะว่ามันคงไม่มี





: หมายเหตุ :


นายกฯ เพิ่งประกาศว่าจะมีการเลือกตั้งในเดือนกุมภาพันธ์ 2562 ครับ
แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นายกฯประกาศว่าจะมีการเลือกตั้ง


Create Date :28 กุมภาพันธ์ 2561 Last Update :28 กุมภาพันธ์ 2561 5:47:54 น. Counter : 2661 Pageviews. Comments :33