bloggang.com mainmenu search



:: โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 67 ::






หัวข้อ --- "เจ็บ"


โจทย์โดย - น้องต่อ (toor36)















:: ทุกสัมผัส...ลุกเป็นไฟ ::



ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า







ในใจไฟลุกร้อน
รุกเร้าจนเศร้าหมอง
เส้นทางที่ปรองดอง
ประคองไปด้วยไฟลาม


สามัคคีจนเกิดเภท
ภัยร้ายทำร้ายขวัญ
บ้านเมืองต้องแตกกัน
แบ่งซ้ายหันขวาหันคนละมุม


ทุกสัมผัสลุกเป็นไฟ
เป็นเพราะใครที่เสี้ยมต่อ
การเมืองน่าทดท้อ
ก่อสงครามประชาชน


วันใดจะได้คิด
ที่ทำร้ายคือลูกหลาน
บ้านเมืองย่อมเปลี่ยนผ่าน
มีใครหาญอยู่ค้ำฟ้า ?



โปรดคิดถึงคนที่อยู่ข้างหลัง
ผู้ยังต้องเดินทางอีกไกล
อย่าผลาญบ้านเมืองจนบรรลัย
โกงกินกันไปไม่เหลือเดน



คนเราเกิดมาเพื่อทำหน้าที่
เกิดตายให้เขาสดุดีจะดีไหม
ทิ้งสิ่งที่ดีเอาไว้ก่อนวางวาย
สุดท้ายฉวยสิ่งใดไปไม่ได้เลย



โปรดสร้างสิ่งดีเอาไว้ก่อนวางวาย
เพราะเราหยิบฉวยสิ่งใดไปไม่ได้เลย












ผมแทบไม่เคยเขียนเรื่องการเมืองไว้ในบล็อก
ไม่เคยประกาศตนว่าเป็นสาวกเสื้อสีใดหรือชอบพรรคไหน

หลายปีที่ผ่านมาผมแทบไม่ได้ตามอ่านข่าวการเมือง

อย่างเก่งก็ตามอ่านแนวทางนโยบายด้านการศึกษา
ตามดูว่าใครเป็นรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ

สารภาพตามตรงว่าใน 15 ปีที่ผ่านมา
ยังไม่เคยมีผลงานของรัฐมนตรีศึกษาท่านใดที่โดนใจเลย

ทั้งๆที่นโยบายด้านการศึกษา
ควรเป็นนโยบายที่สำคัญและเร่งด่วนที่สุดในการปฏิรูปประเทศ


ปัญหาด้านความขัดแย้งทางการเมืองในรอบหลายปีที่ผ่านมา
ส่งผลให้บ้านเมืองเกิดปัญหา เศรษฐกิจชะงักงัน

เราได้รัฐบาลมาหลายชุด
แต่แทบทั้งหมดยังไม่สามารถแสดงความสามารถในเชิงการบริหาร

บ้านเมืองมีแต่ปัญหา....


ผมเขียนบทกวีการเมืองนี้ขึ้นมา
หลังอ่านปาฐกถาของอดีตนายกรัฐมนตรีท่านหนึ่ง

ท่านพูดถึงวิสัยทัศน์ของตัวท่านเอง
พูดถึงประเทศชาติในอีก 10 ข้างหน้า...


ผมเห็นด้วยว่าการกำหนดกรอบแนวคิดของการพัฒนาประเทศ
หรือการตั้งแนวนโยบายแห่งชาติเป็นเรื่องจำเป็นและสำคัญ

แต่สิ่งนั้นไม่ได้สำคัญเท่ากับ “การทำวันนี้ให้ดีที่สุด” เลย



ประชาชนใช้ชีวิตอยู่กับวันนี้
เพราะอดีตมันผ่านไปแล้ว
อนาคตยังมาไม่ถึง


แค่นาทีถัดจากนี้ไป
เรายังไม่รู้เลยว่าชีวิตเราจะเป็นอย่างไร
เรายังอยากรู้อีกหรือว่าอีก 10 ปีข้างหน้า
อีก 100 ปีข้างหน้าประเทศและสังคมของเราจะเป็นอย่างไร....




ถ้า “วันนี้” ทุกคนต่างทำหน้าที่ของตนอย่างดีที่สุด
เราไม่จำเป็นต้องออกมาเรียกร้องการปฏิรูปประเทศเลยครับ

ถ้าคนของเรามีวินัย ขยัน อดทน ฉลาด ไม่ขี้เกียจ
ไม่เห็นแก่ตัว ไม่เอาเปรียบคนอื่น ฯลฯ
ถึงกฎหมาย รัฐธรรมนูญ ยังไม่สมบูรณ์
ประเทศชาติย่อมสามารถเดินหน้าต่อไปได้ด้วยความมั่นคง




………………………….




ผมอ่านข่าวน้อยลงมาก
โดยเฉพาะข่าวสารการเมือง
ผมคิดว่าเราไม่รู้หรอกครับว่า “ข้อเท็จจริง” ทางการเมืองนั้น
สิ่งใดจริง สิ่งใดลวง สิ่งใดถูกสร้างขึ้นเพื่อมอมเมา
และทำให้คนคล้อยตามหรือเชื่อในข้อมูลเหล่านั้น
ที่สุดแล้วข้อมูลเหล่านั้น
กลับนำประชาชนไปสู่ความแตกแยกทางความคิดด้านการเมือง

ถ้าเรามัวแต่ “รับรู้” ข้อมูลข่าวสารการเมือง
เก็บแล้วเอามาคิดทะเลาะกับตนเอง
จนนำไปสู่การทะเลาะกับโลกและผู้คน

การรับรู้นั้นไม่น่าจะเป็นการรับรู้ที่ดีและมีประโยชน์



การรับรู้ที่ดีควรมาจากการกลั่นกรองข้อมูลอย่างมีวิจารณญาณด้วย
ควรฝังข้อมูลอย่างรอบด้านและครบถ้วนทุกฝ่าย
แม้แต่ฝ่ายที่เราไม่ชอบหรือเกลียดชังก็ควรฟังเสียงของเขาด้วย

สุดท้ายจะเชื่อหรือไม่เชื่อ
ค่อยขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเรา

และความคิดความเชื่อของเรา
ไม่จำเป็นต้องถูกนำไปครอบงำความคิดของคนอื่นต่อ
ใครเห็นต่างจากเราย่อมเป็นสิทธิ์ของเขา
และเราไม่จำเป็นต้องทะเลาะกันด้วยความคิดเห็นที่แตกต่าง....



............................



นักการเมืองก็เหมือนนักร้องในอดีตที่เราเคยชอบ
บางทีเราไม่ได้ชอบนักร้องคนนั้นน้อยลงหรือเพิ่มขึ้น
เพียงแต่เมื่อมีตัวเลือกใหม่ๆให้เรารับฟัง
เราก็หลงลืมนักร้องขวัญใจคนเดิมไป....


เราอาจเคยชอบ เคยเชื่อมั่นในนักการเมืองที่เราชื่นชม
แต่ถึงวันหนึ่งคนเหล่านั้นจะจากไปตามวิถีทาง
แล้วคนใหม่ก็ผ่านเข้ามาเป็นตัวเลือก



อย่าเกลียดการเมือง
เพราะการเมืองผูกพันกับวิถีชีวิตเราตลอดเวลาและในทุกๆทาง

อย่ารังเกียจนักการเมือง
เพราะไม่ใช่ทุกคนที่เป็นคนเลวหรือโกงกินชาติเพียงอย่างเดียว
นักการเมืองที่ดีก็มี เขาเป็นคนๆหนึ่ง
ที่สามารถเป็นคนดีและเป็นคนเลวได้เหมือนๆกับที่เราเองก็เป็น




...........................





อย่าปล่อยการเมืองและข่าวสารการเมือง
ทำให้เราต้อง “เจ็บ” เลยนะครับ

อย่าเจ็บปวดกับข้อมูลข่าวสารเหล่านั้น


ใช้ชีวิตของเราไป ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด
ไม่ว่าเราจะเป็นใคร อาชีพใด อยู่ในสถานะใดทางสังคม



ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
เพื่อที่วันนี้จะได้ดูแลอนาคตที่ดีที่สุดของพวกเรา
ด้วยตัวเราเอง

























Create Date :31 ตุลาคม 2555 Last Update :31 ตุลาคม 2555 5:06:14 น. Counter : 7476 Pageviews. Comments :84