:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::







ตอน ม.4 เห็นพ่อซ้อมลูกเลือดสาดในห้องน้ำ
แต่ไม่รู้ว่าควรช่วยยังไงดี

ที่ลานจอดรถมอเตอร์ไซค์เห็นพ่อซ้อมลูก
เตะสุดแรงไปหลายที ไม่รู้จะทำยังไง
(ไม่แน่ใจว่าพ่อจริงหรือเปล่า)

สงสารเด็กที่เกิดมาในครอบครัวที่มีพ่อไม่ดี ชอบใช้ความรุนแรง
แต่ไม่เข้าใจว่า ผู้ชายมันเลวขนาดนี้แล้ว ทำไมไม่เลิกไปนะ
ทนอยู่ไปเพื่ออะไร หรือว่าชอบคนเลว


อยากให้โลกนี้เป็นสีชมพู

ถ้าพี่ก๋าเป็นผู้ถูกรังแก พี่ก๋าจะทำยังไงนะ
คนที่เค้าทำไม่ดี เค้าไม่รู้ตัวหรือว่าทำไมดี แล้วทำไมยังทำอีก
ผมเห็นบางคน มีแฟน มีผัวเลว ๆ ชอบทำร้ายร่างกาย
กินเหล้า เล่นหวย ขี้เกียจ ไม่ดูแลครอบครัว
แต่ฝ่ายหญิงก็ไม่เลิกไป ผมเห็นเหตุการณ์แบบนี้แล้วไม่เข้าใจ
ทำไมถึงยอม ทำไมถึงยอม ....เศร้าใจ




คำถามโดย : เสือย้อมแมว
วันที่ : 20 มีนาคม 2555
เวลา : 1:56:00 น.






















ทำไมถึงยอม...


พี่ก๋าก็ไม่รู้เหมือนกัน
หลายคนชอบบอกว่ามันเป็นเวรเป็นกรรม

การเลือกคู่ชีวิตเป็นเรื่องของเวรกรรมด้วยหรือนี่.....



มิน่าเค้าถึงมีการตัดกรรม เสริมดวง
เปลี่ยนฮวงจุ้ยเพื่อเปลี่ยนชะตาชีวิตให้ดีขึ้น


เวลาจะแต่งงานหรือมีแฟน
ต้องไปปรึกษาหมอดูว่าเนื้อคู่ของผม/หนูเป็นอย่างไรบ้าง
ดวงสมพงษ์กันหรือสนับสนุนหนุนส่งวาสนากันหรือไม่ ฯลฯ


ตอนพี่ก๋าจะมีแฟน
พี่ก๋าไม่ปรึกษาใครเลย
ปรึกษาแต่ตัวเองครับ


เพราะสุดท้ายคนที่ต้องอยู่กับสิ่งที่เลือก
คือ “ตัวเราเอง”



........................................




ความรุนแรงในครอบครัว
ถูกส่งต่อทางสายพันธุ์
พี่ก๋าเชื่อใน “ความสืบเนื่อง” ที่ถูกส่งผ่านกันมา


ถ้าพ่อของเด็กเคยถูกพ่อตีและทำร้ายร่างกายในวัยเด็ก
มีแนวโน้มสูงมากที่เขาจะส่งต่อความรุนแรงที่ตัวเองเคยผ่าน
ให้กับลูกของตนเอง
และอาจรุนแรงมากขึ้นตามระดับสติและการระงับอารมณ์


คนที่พี่ก๋ารู้จักคนหนึ่ง...
เขาเป็นคนที่ร่ำรวยแต่ไม่มีความสุขในชีวิตคู่เลย
ผ่านการแต่งงานและหย่าร้าง
มีลูก 4 คน แต่ไม่มีลูกคนไหนอยากอยู่ใกล้พ่อเลย

ยิ่งเมื่อก่อนเขาชอบดื่มเหล้า
ทุกครั้งที่เมา จะซ้อมแม่ให้ลูกเห็น
ยิงปืนใส่ รัวหมัดเท้าเข่าศอก
ตีลูกด้วยด้ามไม้กวาด ตวาดด่าทอด้วยคำพูดหยาบคาย ฯลฯ


พี่ก๋าเคยถามว่าเขาโตมายังไง
เขาเล่าให้ฟังว่าโตมาแบบพ่อแม่ไม่รัก
โตมาแบบต้องสู้ชีวิตด้วยตัวเองมาตั้งแต่เด็ก
เลยเชื่อในเรื่องของการแข่งขัน การต่อสู้
การเอาชนะ การควบคุมกำกับชีวิตคนอื่น ฯลฯ

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยถูกกระทำ
เขานำไปกระทำต่อกับลูกทุกคน


ที่สุดแล้วลูกก็มีปัญหาในชีวิตไม่ต่างกับเขา
เติบโตมาจากความรุนแรง
จนกลายเป็นคนแข็งกระด้างในความรู้สึก
และไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง


ไม่นานมานี้เขาฆ่าหมาที่เลี้ยงไว้
เพียงเพราะมันส่งเสียงเห่าขึ้นมาในตอนดึก
เขาลงไปตวาดมันให้เงียบ
เมื่อมันไม่เงียบ เขาจึงลงมือทำร้ายมัน.....

ขณะที่เขาเล่าเรื่องนี้ให้พี่ก๋าฟัง
เป็นวันที่ลูกๆทุกคน รวมทั้งภรรยาทิ้งเขาไป


“ไม่มีใครสนใจผมเลย” นี่คือคำที่เขาบอกเล่าให้พี่ก๋าฟัง



.......................................................




ทุกครั้งที่ได้ยินเรื่องราวของการทำร้ายร่างกาย
หรือการใช้ความรุนแรงในครอบครัว
(หรือแม้แต่ทำร้ายกันในหมู่เพื่อนฝูง หรือแม้แต่สงครามมวลชน)

พี่ก๋าสลดใจเสมอ

เป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบ
เป็นห้องที่ไร้ทางออก

แล้วพี่ก๋าก็ตอบไม่ได้ด้วย
ว่าทำไมหลายคนถึงเลือกที่จะทน
ทนอยู่กับความรุนแรงและเจ็บปวดเหล่านั้น

ไม่มีทางเลือก ไม่มีทางไป
ทนเพราะรัก เพราะสงสาร
เพราะต้องยอมแบบไม่มีทางเลือก



พี่ก๋าเลือกคู่ชีวิต
ไม่เคยสนใจว่าใครทัก ไม่เชื่อคำทำนายของหมอดู

พี่ก๋าเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิด
เชื่อในสิ่งที่ตัวเองเชื่อ
อยู่กับสิ่งที่ตัวเองเชื่อ
และรับผิดชอบในความเชื่อของตัวเอง


ที่สุดแล้วคำตอบนี้มันจะย้อนกลับไปสู่
รากฐานของสังคมและคุณภาพของประชากร
ว่าล้วนมาจาก “พื้นฐานของครอบครัว”




.......................................




เด็กสาวที่ใช้ความรุนแรงและใช้กฎหมู่ไปกลุ้มรุมรุ่นน้อง
ให้กราบเท้าแล้วกระทืบซ้ำ
เป็นผลผลิตจากครอบครัวที่แตกร้าวและการเลี้ยงดูที่พลาดผิด


เรากำลังส่งต่อ “ความรุนแรง” ผ่านสิ่งต่างๆรอบตัวเด็กๆของเรา
ทั้งคำพูด การกระทำ สื่อสารมวลชน
ไปจนถึงการเลี้ยงดูและสภาพแวดล้อมในบ้าน


โลกทุกวันนี้ซับซ้อนและหยาบกระด้างขึ้นทุกวัน


เราเปลี่ยนโลกไม่ได้หรอกครับ
แต่เราทำให้มันดีขึ้นได้
ด้วยการไม่พาตัวเองเข้าไปสู่วงจรอุบาทว์นี้

เรียนรู้จากสิ่งที่เกิดขึ้น
พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น

เพื่อที่สุดท้ายเราจะได้ยืดอกยอมรับในรูปแบบชีวิตของเรา
เพราะเมื่อมันเป็นสิ่งที่เราเลือก
เป็นสิ่งที่เราคิด เป็นสิ่งที่เราเป็น
อย่าให้ใครมากำหนดชีวิต
อย่าให้ใครมาสั่งว่าเราต้องเลวต้องชั่วโดยที่เราไม่เต็มใจ
เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ถูกส่งต่อมาจากครอบครัวเป็นสิ่งไม่ดี ไม่ถูกต้อง
อย่านำสิ่งนั้นส่งต่อไปยังลูกของเราหรือคนรอบข้างตัวเรา



เราอยากจะเป็นคนอย่างไรก็ปฏิบัติอย่างนั้น
เพราะ “ตัวตน” ของเรานี้....ใครก็ทำให้เราไม่ได้
นอกจากตัวเราเอง.