มีตำหนิ  มีตำหนิ รวมบทความของ วรพจน์ พันธุ์พงศ์ ที่ลงในนิตยสาร 'IMAGE' และ 'GM' ปี 2552-2553 ในเล่มเป็นเรื่องของความไม่สมบูรณ์ของผู้คน สังคม โลก (และโลกทัศน์) เหมือนบทความ "ว่าไปเรื่อย ๆ" แต่ชวนให้ฉุกคิดอย่างเหลือร้าย อ่านง่ายชนิดจบเล่มได้ในไม่ถึงสามชั่วโมง สอดแทรกด้วยสภาวะทางการเมืองอันอึมครึมของประเทศไทยในยุคแดง-เหลือง และไม่แดงไม่เหลือง... วรพจน์ประกาศอย่างชัดเจนในหนังสือว่าเขาเคยเขียนงานให้ "ผู้จัดการ" ใต้คำสอนของ "สนธิ ลิ้มทองกุล" ว่าไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร หากรู้จริงอย่าเขียน ก่อนที่จะถูกนักเขียนในเครือผู้จัดการกล่าวหาว่า "แดง" ในมุมหนึ่ง หนังสือเล่มนี้ชี้ให้เห็นประเด็น red-shirtization "การถูกทำให้เป็นแดง" ได้อย่างดี (และโปรดมองว่าในบางกรณี คนก็ถูก yellow-shirtization ได้เช่นกัน) นั่นทำให้ต้องกลับมาคิดว่าประเทศนี้สมควรถูกแบ่งแยกด้วยสีแบบนี้หรือไม่ (ผมเองไม่ใช่พวกหลากสี ไม่ใช่พวกไม่มีสี แต่ถ้าถามว่าผมสีอะไร ผมขอใช้สิทธิ์ไม่ตอบ) เป็นงานเขียนที่ทำออกมาได้ดี ชวนคิด ไม่พิพากษ์ วิพากษ์แต่พองาม น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง อ่านจบแล้วต้องมานึกย้อนดูว่าภาพโมนาลิซ่าที่ว่ากันว่าสวยเหลืิอล้ำนั้นจริง ๆ แล้วมีตำหนิตรงไหนบ้างหรือเปล่า...
เป็นอีกเรื่องที่อยู่ในลิสต์อะค่ะ น่าสนใจดีจังค่ะ
 โดย: หวานเย็นผสมโซดา
 วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:43:22 น.ซื้อมาแล้ว แต่ยังไม่ได้อ่านค่ะ อ่านแล้วจะเข้ามาแชร์อีกทีนะคะ
 โดย: เจ้าแห่งน้ำคือพระจันทร์
วันที่: 7 มิถุนายน 2554 เวลา:1:12:12 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [