รักเธอหมดใจ...My Super Boy ผู้แต่ง: ไผ่หวาน สำนักพิมพ์: Hug Publishing (อักขระบันเทิง) พิมพ์ครั้งแรก กรกฎาคม 2549 ราคา 165 บาท ให้ตายเถอะ...นี่ไม่ใช่ความฝันใช่ไหมเนี่ย เมื่อสามหนุ่มสุดฮอตอย่าง คิริยะ เท็น และไซเรน ที่ชนะเลิศจากการประกวด Reality Show นามว่า Super Boy ต้องเฟ้นหานางเอกโฆษณาเปิดตัวในงานเพลงชุดแรกของพวกเขา และฉัน... “ญี่ปุ่น” (สาวไทยแท้แต่ชื่ออินเตอร์เจ้าค่ะ!!!) ก็เป็นหนึ่งในนั้น ถึงจะเป็นเรื่องตกกระไดพลอยโจนก็ตาม แต่ก็เอาเถอะ...เมื่อเทียบกับการที่จะได้ใกล้ชิดไซเรน...ฉันสู้ตาย!! แล้ว...นี่ฉันจะทำยังไงกับคิริยะ...ที่จู่ๆ ก็มาบอกว่าชอบฉันล่ะเนี่ย ผู้ชายหน้าหยิ่ง แถมยังปากเสียอย่างนายน่ะ...ไม่ใช่สเป็คฉันสักหน่อย ต่อให้ผู้ชายในโลกนี้เหลือแค่นายเพียงคนเดียว... ฉันก็ไม่มีวันรักนายหรอก...จำเอาไว้ด้วย!!! * * * * * * เล่มนี้เป็นเรื่องรักจี๊ดจ๊าดสำหรับวัยรุ่นค่ะ อาจไม่ถูกรสนิยมผู้ใหญ่ที่ชินกับนิยายธรรมดาเท่าไหร่ เนื้อเรื่องเป็นสไตล์นิยายเกาหลีนิดหน่อย นางเอกจับพลัดจับผลูได้ไปแสดงโฆษณากับ SuperBoy สามดาราวัยรุ่นชื่อดัง แล้วก็ได้เป็นแฟนกับคิริยะ ดาราคนที่เธอชอบน้อยที่สุด หลังจากนั้นก็จะเป็นฉากแฟนคลับกลั่นแกล้ง ฉากเขม่นกันกับนารา..แฟนของไซเรน ฉากนาราวางแผนจ้างคนมาซ้อมพวกนางเอก หลังจากเคยมีเรื่องตบตีกันมาแล้ว สรุปว่าเป็นแฟนดารานี่มีแต่คนเกลียด ระหว่างนั้น พระเอกกับนางเอกก็มีงอนอะไรกันนิดหน่อย ก่อนเรื่องจะเข้าไคลแมกซ์ จขบ. อ่านแนววัยรุ่นแบบนี้ได้สนุกในระดับนึง (คือต้องทำเป็นมองข้ามเรื่องความสมเหตุสมผล เช่น อย่าสงสัยว่าทำไมนางเอกหลับในห้องตลอด อย่างงว่าโดนตบโดนรุมซ้อมแล้วทำไมยังไปถ่ายแบบหรือเดินเหินได้เป็นปกติ ไม่มีกระดูกหักสักชิ้น ฯลฯ) เล่มนี้เขียนบทโต้ตอบได้เพลิน น่าอ่านดีเหมือนกัน แอบไม่ชอบนิดหน่อยกับฉากตบตี ฉากพาพวกมาซ้อมนางเอก (ซึ่งถึกดีมาก) แต่ก็พยายามไม่คิดอะไรมาก มาสะดุดจัง ๆ ที่สุดตรงไคลแมกซ์ * * * เริ่ม Spoil * * * เรื่องเริ่มขมวดเข้าไคลแมกซ์ เมื่อนารา (แฟนของไซเรน) พานักข่าวมาทำข่าวกล่าวหานางเอกว่าเป็นต้นเหตุให้ไซเรนบอกเลิกกับเธอ ทำให้วงแตกแยกเมื่อคิริยะกับไซเรนทะเลาะกัน แล้วต่อจากนั้น สองหนุ่มก็เริ่มทำตัวแย่จนสปอนเซอร์และงานของวงลดลงฮวบฮาบ แล้วก็มีเรื่องของมิกกี้ (ผู้หญิงที่รักคิริยะ) และอะไรหลายอย่างที่ทำให้นางเอกตัดสินใจจัดแถลงข่าว อารมณ์ประมาณว่าหลังจากแถลงข่าวแล้วจะไม่เจอพวก SuperBoy กับคิริยะอีก จะลาจากกันล่ะนะ ดราม๊าดราม่า... แต่หลังจากฉากนั้น ตอนใกล้อวสาน เรื่องก็บอกว่าเธอเข้ามหาวิทยาลัย แล้วก็มีฉากโดนลากไปเจอพวกหนุ่ม ๆ ที่คาราโอเกะ จากนั้นก็อวสาน ... เอ่อ แล้วไอ้ที่ทำซึ้ง ๆ ก่อนหน้านั้นนั่นมันอะไร? งงค่ะ คือช่วงที่วงตกต่ำนี่ อยู่ ๆ ก็หายแค่เพราะนางเอกจัดแถลงข่าว แค่นั้น? (พูดอะไร ในเรื่องไม่ได้บอก แต่คิดว่าเป็นการอธิบายทุกอย่างตามความจริง) เอ่อ แล้วทำไมพวกผู้จัดการไม่ทำกันเองแต่แรกล่ะ? แล้วทำไมต้องมีเงื่อนไขห้ามเจอกันหลังแถลงข่าว? แต่หลังจากนั้นก็เจอกันอยู่ดี ไม่เห็นมีเรื่องอะไร * * * จบ Spoil *** จากส่วนที่สปอยล์ข้างบน ทำให้จขบ. คิดว่าประเด็นตอนท้ายเรื่องเป็นไคลแมกซ์เก๊ ๆ จึงขอตัดคะแนนเรื่องนี้ไปหนึ่งในสาม (อ้าว มีให้คะแนนด้วยเรอะ?) อันที่จริง จะแถลงข่าวแล้วมีเจอกันทีหลังก็ได้ แต่ควรยืดเรื่องอธิบายตอนท้ายอีกหน่อย เช่น อาจเล่าว่าผ่านไปสองปี เรื่องซาลง เลยกลับมาเจอกันเหมือนเดิม หรือไม่ก็เปิดโปงความร้ายกาจของนางร้ายไปเลย อะไรก็ว่าไป ไม่ใช่รวบรัดตัดจบแบบนี้ อ่านแล้วสะดุดอย่างแรง พอรวมข้างบนนี้กับฉากตบตี พาพวกมาซ้อม แฟนคลับไร้สมอง หักกลบลบหนี้กับจุดที่ชอบในเล่ม คือ สำนวนอ่านเพลินดี เดินเรื่องน่าติดตาม ตัวพระเอกนางเอกไม่สุดขอบเกินไป--น่ารักนิดหน่อย ... เลยสรุปมาก้ำกึ่ง ทั้งชอบและไม่ชอบไปพร้อม ๆ กัน หมายเหตุ-สะกดผิด: จำหน้าไม่ได้ - เล่มนี้มีสะกดคำว่า "หน้าที่" เป็น "ห้าที่" อยู่จุดนึง หน้า 208 - "ยืนยัน" พิมพ์ตกคำว่า "ยัน" ไป หมายเหตุ-ขำๆ: เพิ่งรู้ตัวตอนทบทวนที่เขียนไป ว่าอ่านจบโดยที่ไม่รู้ว่า SuperBoy เป็นนักร้อง ดาราหรือนายแบบ 5555 จำได้แต่มีถ่ายโฆษณา (ส่ายหัวให้กับความเบ๊อะของตัวเอง) เล่มนี้จะลง lif นะคะ ยังไม่อัพ แต่ลงชื่อได้เลยเด้อ   Create Date : 06 พฤศจิกายน 2549 15 comments Last Update : 7 พฤศจิกายน 2549 3:51:47 น. Counter : 1234 Pageviews. Share Tweet

รับบรู๊ฟต้นฉบับไหมคะ เล่มหน้าเราจะเอาของเรามาหใช่วยดูบ้างจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียอกเสียใจที่หลัง กระซิก กระซิก   โดย: สายลมอิสระ 6 พฤศจิกายน 2549 22:12:36 น.

^ ตาเรามันเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายนะ บางทีคนอื่นเขาเห็นกันโครม ๆ เรากลับมองไม่เห็นก็มีเหมือนกัน (ตาตี่ไปหน่อย อิอิ) ตอนนี้กำลังสงสัยเรื่องตัวสะกดของ "ล่ำลา" กับ "ร่ำลา" ... แบบไหนหว่าที่ถูก? เจอแบบแรกมาสองเล่มแล้ว แต่ตัวเองจำเป็นแบบหลัง งงแฮะ   โดย: ยาคูลท์ 6 พฤศจิกายน 2549 22:55:32 น.

^ เราใช้แบบหลังอ่ะค่ะ ("ล่ำ"คำนี้ต้องแนวโรมานซ์เท่านั้น กร๊ากกก)   โดย: สายลมอิสระ 7 พฤศจิกายน 2549 0:21:54 น.

เห็นเขาว่าใช้ได้ทั้งสองแบบค่ะ ข้างบนจขบ.ก็มีที่ผิด ตรงสปอยล์ต้องเป็นญี่ปุ่นจัดงานแถลงข่าวไม่ใช่หรือ นารามันนางร้ายนิ   โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) 7 พฤศจิกายน 2549 2:39:12 น.

^ อ๊ะ จริงด้วย แท้งค์กิ้วหลายค่ะ ขึ้นไปแก้แล้ว (แอบตกใจ ไม่คิดว่าบีทาเก้นจะอ่านแนวนี้) ล่ำลา ก็ได้เหรอ? อืมๆๆ ไม่คุ้นเลยแฮะ   โดย: ยาคูลท์ 7 พฤศจิกายน 2549 3:49:48 น.

แนวเด็กน้อยแบบนี้กำลังพยายามเปิดอยู่เล่ม พล็อตคล้าย ๆ กับเรื่องนี้เลย นางเอกบื้อ ๆ ได้เป็นนางเอกมิวสิคของวงดัง ชอบคนหนึ่งแต่พระเอกอีกคน นิยายแนวเกาหลี ญี่ปุ่น ผสมอีโมชั่น ถ้าอ่านจบสงสัยต้องเอาขึ้นหิ้ง   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 7 พฤศจิกายน 2549 6:31:33 น.

อ่านแนวนี้ ไม่เคยจบเลยค่ะ มักจะอ่านได้สองหน้า แล้วก็หมก ส่วน"ร่ำลา" เพิ่งรู้นะเนี่ย ว่าสะกดด้วย 'ล่ำ' ได้ด้วย ป.ล. เจ๊ข้างบนอ่ะ ถ้าเจ๊อ่านจบอ่ะ อย่าเอาหนังสือขึ้นหิ้งเลย เอาตัวเองขึ้นหิ้งดีกว่า เพราะบรรลุแล้ว ฮา (ข้าพเจ้ายังอ่านไม่จบเลย 555)   โดย: piccy 7 พฤศจิกายน 2549 8:04:52 น.

คุณผุ้สาวเมืองยศ 555 เล่มไหนคุณผสมย. อ่านจบ (โดยไม่อยากสับ) ได้นี่คงน่าสนใจจริง ๆ ด้วย แต่เล่มนี้ไม่มีอีโมชั่นค่ะ อ่านง่ายขึ้นหน่อย คุณ piccy แนวอีโมนี่มันก็เป็นศิลปะการอ่านอย่างหนึ่งนะ ... กำลังคิดว่า "ขึ้นหิ้ง" กับ "ขึ้นคาน" นี่แทนกันได้ไหม? (-_-)?   โดย: ยาคูลท์ 7 พฤศจิกายน 2549 8:14:52 น.

เราหาในพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน (แบบออนไลน์) คำว่า ร่ำลา ไม่มีความหมายค่ะ ล่ำลา หมายถึง อำลา , ลา ค่ะ แต่มันก็แปลก ๆ เนอะ .................. นิยายเรื่องนี้คงหยิบเอาฉากต่าง ๆ ที่คิดขึ้นมาได้ มาแปะ ๆ ไว้เพื่อให้จบเรื่อง โดยไม่ได้ดูที่เหตุผลเลยมั้ง หรือว่า ถ้าเป็นนิยายหน้าปกแบบนี้ มีกฏเกณฑ์ว่า "ไร้เหตุผล" ไม่ต้องหาเหตุ หาผลใด ๆ มาซัพพอร์ท   โดย: Masaomi 7 พฤศจิกายน 2549 9:49:20 น.

เจอแนวนี้เข้าไปทีไรก็อึดอัดนิดหน่อย ด้วยความที่อ่านนิยายวัยทำงานมาเยอะ พอมาเจอใสปิ๊งขนาดนี้ต้องคิดอีกที ค้นหาใน "เครือข่ายพจนานุกรม ราชบัณฑิตยสถาน" ไม่พบคำว่า "ร่ำลา" ค่ะ แต่มีคำว่า "ล่ำลา" หมายถึง อำลา ลา //rirs3.royin.go.th/riThdict/lookup.html   โดย: กระปุกกลิ้ง 7 พฤศจิกายน 2549 10:42:03 น.

ลืมอ่านข้างบนว่าเขาตอบไปแล้ว หน้าแตกเลย ขอแก้ตัวด้วยภาษาไทยวันละสองคำ ขึ้นหิ้ง (ปาก)... ว. ยกไว้ในตำแหน่งที่สูง แต่ไม่มีอำนาจสั่งการ. จาก พจนานุกรม ฉบับมติชน //www.matichon.co.th/advertise/book/dictionary/newsdic15.php ขึ้นคาน มี 2 ความหมายค่ะ 1.มีฝีมือในทางใดทางหนึ่งจนไม่มีคู่แข่งขัน. 2.โดยปริยายหมายถึงหญิงโสดที่มีอายุเพราะหาคู่แต่งงานที่คู่ควรไม่ได้. จาก เครือข่ายพจนานุกรม ราชบัณฑิตยสถาน //rirs3.royin.go.th/riThdict/lookup.html ขอโทษทีค่ะ ทำ link ไม่เป็น   โดย: กระปุกกลิ้ง 7 พฤศจิกายน 2549 11:01:27 น.

น้องสาวให้ลิ้งค์แนะนำมา เข้ามาอ่านหลายบันทึกแล้ว ติดใจวิธีการเขียนเล่าเรื่องหนังสือของคุณยาคูลท์จัง คงต้องขอสมัครเป็นนักอ่านบล็อกที่นี่ด้วยคน ไว้ค่อยเข้ามาทักทายใหม่นะคะ ^_________^   โดย: กานต์จิรา (หลานหลิง ) 7 พฤศจิกายน 2549 13:32:46 น.

คุณ Masaomi เล่มนี้ยังดีกว่าหลายเล่มค่ะ จุดที่ไม่ชอบคือไคลแมกซ์ไม่สมจริงแค่นั้น ส่วนอื่นยังพอมีเหตุผลในระดับนึง ...เคยเจอบางเล่ม ยัดฉากใส่เข้ามาอย่างกับเนรมิต ไม่ปูอารมณ์ไม่อธิบายอะไรล่ะ อ่านแล้วอึ้ง ทึ่ง สยอง คุณกระปุกกลิ้ง แนวนี้บางเล่มอ่านแล้วก็ฮา ๆ ดีค่ะ แนววัยรุ่นจะมีข้อดีอยู่อย่างคือความสดใหม่ (ไม่ได้ซื้อปลาอยู่นา มันเป็นสำนวน) บางทีก็เล่นคำได้จ๊าบดี ขอบคุณที่ไปค้นความหมายมาไขข้อข้องใจค่ะ คุณกานต์จิรา แหะแหะ เล่าแบบมือสมัครเล่นนะคะ อย่าเอาจริงมาก ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ   โดย: ยาคูลท์ 7 พฤศจิกายน 2549 23:05:13 น.

เหมือนว่าเคยอ่านผ่านตามาจากเว็บของแจ่มใสสักบทสองบท หรือไงนี่แหละนะคะ จำไม่ค่อยได้ เพราะอ่านจนตีกันมั่วไปหมดแล้ว แต่ไม่ค่อยประทับใจ เพราะไม่ใช่แนว พอนาน ๆ เข้าเว็บที เลยไม่ได้ติดตาม แต่สำนวนการทะเลาะก็มันส์ถูกใจวัยรุ่นดีนะคะ โวยวายแบไร้เหตุผล แต่ก็เอาน่า ขำ ๆ เพิ่งรู้ว่ามีวางแผงด้วย พองานยุ่ง ๆ โผล่หัวออกมาจากออฟฟิศอีกที มีหนังสือใหม่ ๆ มาวาง แทบตามเก็บไม่ทันเลยแฮะ   โดย: แร่ใยหิน 10 พฤศจิกายน 2549 23:49:16 น.

แนวนี้บางทีก็อ่านเอาสำนวนโต้ตอบมันส์ ๆ น่ะค่ะ สนุกไปอีกแบบ เดี๋ยวนี้หนังสือปกหวาน ๆ หรือปกการ์ตูนเยอะมาก บางทีเห็นลดครึ่งราคา อยากโทรไปถามผู้เชี่ยวชาญแนวนี้ขึ้นมาเลยว่าเล่มไหนน่าสน ... เสียดายไม่รู้จะโทรหาใคร ต้องสุ่ม ๆ เลือกเอาเอง   โดย: ยาคูลท์ 11 พฤศจิกายน 2549 0:22:09 น.