ผู้แต่ง: พันไมม์
สำนักพิมพ์: ณ บ้านวรรณกรรม
พิมพ์ครั้งแรก พฤศจิกายน 2549
ราคา 235 บาท

นักเขียนโครงการ ‘ถนนสู่ดวงดาว’ สู่วิชาชีพนักเขียน ปี 2548-2549

ฝนไม่มีทางตกตลอดเวลาโดยไม่มีวันหยุด
ความมืดไม่มีวันครอบคลุมตลอดกาลโดยไม่มีเวลาแห่งสายตะวัน
ความทุกข์ก็เป็นเช่นนั้น ความพ่ายแพ้ก็เป็นเช่นนั้น
แล้ววันใหม่...ความสุขก็มาเยือน แล้วบางวันก็มีชัยชนะมาให้ลิ้มลอง

ชีวิตเป็นเช่นนี้เสมอ ตราบใดที่เรายังไม่ยอมล้มคว่ำลงไป
ตราบใดที่เรายืนหยัดสู้ต่อแต้มลมหายใจด้วยจิตอันมุ่งมั่น
ตราบนั้นชีวิตยังไม่มีคำว่า 'สาย'
หากจะมีรุ่งอรุณที่แสงตะวันทอทาบมาให้ความอบอุ่น...รอคุณอยู่เสมอ

* * * * * * * * *

เล่มนี้ยืมเพื่อนอ่าน เพื่อนคนนี้จะสรุปความเห็นเขียนไว้ตรงมุมปกใน เล่มนี้เธอเขียนไว้ว่า "งั้นๆ" แต่จขบ. ขอเสริมว่าเป็น "งั้นๆ" ในสไตล์คล้ายนิยายของคุณโสภาค สุวรรณค่ะ

เรื่องเล่าด้วยน้ำเสียงของพระเอก นนท์เป็นลูกคนงานในบ้านของท่านรัฐมนตรีชาญกับคุณหญิงวรรณี ซึ่งมีลูกสาวคนหนึ่งคือคุณลัดดาหรือผึ้ง เพียงตา..แม่ของนนท์..ใจแตกหนีตามผู้ชายไป แล้วก็ได้เขาติดท้องกลับมาพึ่งใบบุญบ้านนี้อย่างเดิม สองแม่ลูกรวมทั้งข้าทาสทุกคนอยู่อย่างเป็นสุขและรู้คุณภายใต้การปกครองของคุณสมสมัย แม่ของท่านรัฐมนตรี ซึ่งแยกตัวมาอยู่เรือนเล็กและคอยช่วยเหลือคนรอบตัวเสมอ

แต่ในขณะที่คุณสมสมัยเอื้อมมือไปอบรมหลานสาวได้ไม่ถนัดเพราะคุณหญิงวรรณีคอยกีดกัน หาว่าคุณย่านั้น 'โบราณ' ไม่เข้ายุคเสียแล้ว ท่านรัฐมนตรีและคุณหญิงเองก็มัวแต่ไปสงเคราะห์คนอื่น วิ่งเต้นตามหัวโขน จนลืมไปว่าแค่สิ่งของและเงินที่ประเคนให้เด็กสาวนั้น ไม่ได้ช่วยเติมเต็มอะไรในใจเด็กเลย คุณผึ้งจึงเติบโตมาอย่างเงียบเหงา คิดว่าย่ารักเด็กในบ้านมากกว่าตัวเอง อึดอัดที่ต้องทำโน่นทำนี่ตามคำสั่งแม่ เมื่อถึงวัยหนึ่ง เธอจึงริลองพึ่งยาเพื่อปล่อยเธอจากความไม่สบายใจทั้งหมด

พล็อตเรื่องต่อจากนี้มีเหตุการณ์รุนแรงหลายอย่างที่นำไปสร้างนิยายน้ำเน่าได้เลย
Spoil จนจบเรื่อง
คุณผึ้งเมาขับรถเข้าบ้าน ชนแม่พระเอกตาย หลังจากนั้น พระเอกก็ให้อภัย แต่เธอยังติดยาอยู่ดี วันหนึ่ง เธอเมายาตัวใหม่กลับมา นนท์อุ้มเธอขึ้นไปนอนที่ห้องแล้วโดนกอดรัดจนลืมตัวได้เสียกัน คุณผึ้งท้อง คุณหญิงวรรณีต้องการให้เธอไปทำแท้ง เธอกลัวเลยหนีมาทั้งชุดคนไข้ และเผอิญมาเจอนนท์ จึงอยู่ด้วยกันนับจากนั้น

ในเรื่องมีปมหลายอย่างที่นำมาเขียนเป็นนิยายน้ำเน่าได้เลย แต่ด้วยพื้นนิสัยดีงาม (มากๆ) ของตัวละคร (ทุกตัว) ทำให้ทุกอย่างดูจะคลี่คลายง่าย ๆ คนอ่านไม่ค่อยได้ลุ้นเท่าไหร่ การเดินเรื่องพยายามแทรกคำสอนไว้หลายช่วง ... เป็นเหตุให้จขบ. อ่านไปก็นึกถึงนิยายคุณโสภาคไปอย่างที่บอกไว้ข้างต้น

ถ้ามีลูกหลานคิดจะเริ่มอ่านนิยาย ให้เริ่มจากนิยายแนวนี้ก็น่าจะดีค่ะ เพราะในเรื่องมีสารดี ๆ ที่ทันยุคทันสมัยแฝงอยู่ ไม่ใช่นิยายรักส่วนใหญ่ที่ประเด็นหลักมุ่งแต่จะเล่าว่าใครจะรักกับใคร ใครจะขึ้นเตียงกันไหม หาแง่คิดในการใช้ชีวิตได้น้อยเต็มที

สรุปว่าเป็นนิยายที่เนื้อหาแรงกว่าที่คิด แต่คลี่คลายง่าย สาระในเรื่องดีทีเดียว เหมาะจะไว้อ่านแก้เลี่ยน
ใครไม่ชอบนิยายคุณโสภาค อาจพบว่าเล่มนี้ก็ "งั้นๆ" ค่ะ


หมายเหตุ:
มีพิมพ์ผิด 2 จุด "เหย้า" (ควรเป็น เย้า) กับ "ประสพ" (ประสบ) ... จำหน้าไม่ได้แล้ว

Create Date : 21 มีนาคม 2550
Last Update : 21 มีนาคม 2550 22:11:56 น.		13 comments
Counter : 1150 Pageviews.
Share Tweet