รักร้อยพันใจ
ผู้แต่ง: ดวงตะวัน สำนักพิมพ์: พิมพ์คำ พิมพ์ครั้งแรก ตุลาคม 2548 ราคา 300 บาท
...เชื่อเถิดว่าทุกปัญหารักมีทางออก... พบกับ ลุงคิว แห่งคอลัมน์ รักร้อย และ ป้าเจน แห่งคอลัมน์ พันใจ นักไขปัญหารักและปัญหาชีวิต ซึ่งจูงมือกันมาตอบปัญหาคันหัวใจของหนุ่มสาว ที่จะเรียกร้อยยิ้ม และเกลี่ยทางให้รักของคุณผู้อ่านให้ราบรื่นขึ้น รวมทั้งเรื่องราวรักหวาน ๆ ของ พวงชมพู ที่กว่ารักจะลงตัวก็ต้องลุ้นกันตัวโก่งเลยทีเดียว * * * * * * * * *
สำหรับคนอ่านนิยาย คงหยิบผลงานของนามปากกานี้ได้โดยไม่ต้องคิดมาก เพราะ อ่านได้สนุก ทุกเรื่องอยู่แล้ว มากบ้างน้อยบ้างเท่านั้นเอง
โดยส่วนตัวแล้ว คิดว่าเล่มนี้ (และเล่มก่อนหน้านี้) เลือกบุคคลิกนางเอกที่ก๋ากั่นสมกับยุคนี้เป็นอย่างยิ่ง หมดยุคแล้วที่นางเอกจะเป็นกุลสตรีในเรือน นั่งทำกับข้าวรอให้พระเอกมาเกี้ยว หรือเป็นเบี้ยล่างให้นางร้ายรังแก นิยายเล่มหลังๆ ของดวงตะวันจะมีนางเอกที่แอบเปรี้ยว รู้จักจิกกัดคู่ต่อสู้ และโดยเฉพาะเล่มนี้...เป็นฝ่ายจีบพระเอก (น่าขำตรงที่พระเอกกลับจีบผู้หญิงไม่เป็น พอจะจีบตอนท้ายเรื่อง ก็ดูจีบไม่เต็มแรงยังไงพิกล)
ส่วนปมในเรื่อง เล่มนี้ค่อนข้างจะอ่อนไปหน่อย (เล่าไม่ได้ เดี๋ยวสปอยล์) เพราะถ้าวางนิสัยตัวละครในเรื่องให้เป็นมนุษย์ยุคใหม่ ตัวละครก็น่าจะรู้จักไขว่คว้าหาความสุขของตัวเองก่อน ให้สมกับยุคนี้ด้วย ไม่ใช่แบบในเรื่อง (คืออาจเป็นได้ แต่ไม่ใช่ทนนานสิบปีอย่างในเรื่องนี้)
อ่านจบด้วยความเพลิดเพลินบันเทิงใจ (ส่วนสาระนั้นไม่เคยเก็บมาคิดอยู่แล้ว) ฉากในเรื่องเกี่ยวกับการเมืองในสำนักพิมพ์ และนางเอกที่ฝันอยากเปิดร้านหนังสือ...เป็นแบบที่ชอบพอดี เลยยิ่งอ่านสนุก เอาใจช่วยตัวเอกเพิ่มขึ้นอีก ...สงสัยนิดหน่อยว่าคนแต่งเอาใครเป็นต้นแบบของตัวละครที่เป็นผู้บริหารสำนักพิมพ์หรือเปล่าน้อ? (คนแบบนี้อาจมีให้เกร่อในวงการน้ำหมึกก็ได้นะ)
แอบขำนิดหน่อยว่ายังเป็นนิยายที่คงความเป็นนิยายไทยไว้ได้อย่างสมบูรณ์ ฉากเข้าพระเข้านางเป็นแบบ ละไว้ให้เข้าใจ เปี๊ยบ ในขณะที่นิยายแฟนตาซีหรือนิยายรัก (ที่ว่ากันว่า เด็ก เขียน หรือ วัยรุ่น อ่าน) กลับเลยเถิดไปถึงนู่นแล้ว ... แต่ก็ดีค่ะ เพราะระยะหลัง หยิบเจอหนังสือมีฉากแบบนี้เยอะเหมือนกัน
Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2549 |
Last Update : 1 พฤษภาคม 2550 2:10:06 น. |
|
8 comments
|
Counter : 1045 Pageviews. |
|
|
|
ไว้ไปหามาอ่านบ้าง
( แต่ตอนนี้ แถวบ้านไม่มีร้านเช่าหนังสือเลย )
ไม่เหมือนตอนอยู่แถววังหลัง
ร้านเช่าหนังสือเพียบ สุโขสโมสร (กับการอ่านนิยาย )