ยังคงติดเกมและเล่นเฟสมากกว่า อาจไม่ค่อยมาตอบคอมเม้นท์นะคะ

ยาคูลท์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [?]




ข้าพเจ้าเป็นสุข และเชื่อว่าใครก็ตามซึ่งมีรสนิยมในการอ่านหนังสือดี ย่อมสามารถทนต่อความเงียบเหงาในทุกแห่งได้ -- วาทะของท่านมหาตมะ คานธี


Book Archive by Group



หมายเหตุ: โซน Romance และ การ์ตูน ยังไม่ทำเพราะมีน้อย


Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2550
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
25 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ยาคูลท์'s blog to your web]
Links
 

 
รอยทางหัวใจ

ผู้แต่ง: ษิฎา
สำนักพิมพ์: มันดี
พิมพ์ครั้งแรก มิถุนายน 2550
ราคา 155 บาท

เพราะความหลัง ความรัก ฝังใจจนยากที่จะลบเลือนออกไปได้..
แสงแห่งชีวิตที่ยังเหลือก็มีเพียงดวงใจดวงน้อยอันเป็นที่รักเท่านั้น
หากแต่วันหนึ่ง.. คนของความหลังตามมาเอาดวงใจของเขากลับคืน
เธอจะยังยินดีคืนให้เขา.. หรือปล่อยให้หัวใจติดอยู่กับภาพอดีตนั้นต่อไป..

..รักต้องทดแทนด้วยรัก และใช้ ‘หัวใจ’ ตามหาถึงจะเจอ
แล้วเราก็ใช้ความรักนี่แหละ ประคับประคองดูแลหัวใจสองดวงนี้ไปด้วยกัน..
ตราบจนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทางร่วมกัน...

* * * * * * * *


หมายเหตุหน่อย: เล่มนี้อ่านเกือบครึ่งเดือนแล้ว อาจลืมอะไรไปบ้างนะ

ไม่รู้จะเล่ายังไงให้ไม่สปอยล์วุ้ย ดังนั้น SPOIL นะจ้ะ

พล็อตเล่มนี้เป็นเรื่องรัก...น้ำเน่าแบบหนังไทยสมัยคุณแม่ (พูดจริงนะ ไม่ได้เล่นคำ) นางเอกเป็นนางพยาบาลฐานะปานกลาง พระเอกเป็นคุณหมอจากครอบครัวเศรษฐีที่มีแผนจะไปเรียนเมืองนอก สองคนนี้พบรักและปล่อยตัวไปตามครรลองธรรมชาติ (เขียนเองก็สงสัยเอง.. มีไม่ธรรมชาติด้วยเหรอ? ) จนวันหนึ่งเกิดเรื่องให้ขาดการติดต่อกันไปช่วงหนึ่ง แต่กลับกลายเป็นชนวนความเข้าใจผิด เมื่อนางเอกพบว่าเธอท้องและคิดว่าพระเอกเปลี่ยนใจไปคบสาวไฮโซในวงสังคมเดียวกัน ส่วนพระเอกก็คิดว่านางเอกเปลี่ยนใจ สองคนนี้เลยแยกทางกันกลางอากาศ เธอย้ายไปเมืองอื่น เขาไปเรียนต่อต่างประเทศ

... ข้างบนนั่นคืออดีต เล่มนี้เปิดเรื่องมา นางเอกเป็นคุณแม่ยังโสด ทำงานเป็นพยาบาลเหมือนเดิม มีหมอรุ่นพี่มายื่นใบสมัครเป็นแฟน ก็พอดีมีหมอใหม่--คือพระเอกนั่นเอง--ย้ายมาพอดี ถ่านไฟเก่าเลยลุกพรึ่บ (ลากเข้าโรงแรมทันที ... ตรงนี้ก็ไม่ได้เล่นคำ)


** ไม่สปอยล์แล้วจ้า **
พล็อตรักในเล่มนี้ค่อนข้างเดาทางได้ มีใส่มุกลองใจช่วงท้ายเล่ม แต่เป็นมุกหนังไทยเช่นกัน เลยไม่ได้เซอร์ไพรซ์มาก แต่อ่านแล้วไม่เบื่อ เพราะเขียนได้ลื่นดี อ่านไปเรื่อย ๆ ก็เพลินแบบน้ำเน่าดี (ชมนะ ชม) มีตาโตกับบางฉาก (comment: น้อยไปหน่อยนะ ) แล้วก็จบแบบแฮปปี้

ถ้าจะหาจุดอ่อนในพล็อต ก็คงเป็น:
- เรื่องที่คนเป็นหมอกับพยาบาลไม่น่าพลาด ..แต่โอเค มันเกิดขึ้นได้
- เรื่องที่คนรักกันจะเข้าใจผิดกันบานปลายได้เว่อร์เป็นหนังไทยแบบนี้ ...แต่ก็โอเคเช่นกัน เพราะนี่คือนิยายอ่านเล่น



Create Date : 25 สิงหาคม 2550
Last Update : 25 สิงหาคม 2550 2:19:36 น. 11 comments
Counter : 906 Pageviews.

 
หมอกับพยาบาลนี่พลาดกันเยอะนะคะ ทำแท้งกันเป็นว่าเล่นเลยล่ะ เหอๆ
(คอนเฟิร์มจากปากคุณเพื่อนที่เป็นหมอเลยค่ะ)

แต่...เจอกันปุ๊บ ลากเข้าโรงแรมปั๊บ
นี่มันก็...อ่ะนะ


โดย: piccy วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:9:43:14 น.  

 
^
(สปอยล์นะ)
มะช่ายยย ฉากนี้จะเป็นอาการโมโหหึงแบบหนังไทยเหมือนกัน
หนังสมัยก่อน พอพระเอกหึงทีไร ปล้ำนางเอกทุกที
เอ๊ะ สมัยนี้ด้วยนี่หว่า?



โดย: ยาคูลท์ วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:10:33:46 น.  

 
^
^
^
สมัยนี้ก็ยังพอมีอยู่ค่ะ


โดย: คอเล่า IP: 203.147.20.70 วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:12:33:48 น.  

 
^
^
^
ไม่ใช่แค่ยังพอมีค่ะ มีเยอะเลยแหละ


โดย: piccy IP: 124.121.207.44 วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:14:26:14 น.  

 
ก็ถ้า "ปล้ำ" คนอ่านก็จะได้แน่ใจว่า เป็นพระเอกแน่ๆ ไง โฮะๆ


โดย: kornnakarn วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:21:28:49 น.  

 
สรุปว่าเป็นนิยายอีโร(แมน)ติก? เหรอคะ?


โดย: แก้วกังไส วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:1:03:21 น.  

 
^
มีฉากเรท (ไม่มาก แต่เป็นการปล้ำเมียตัวเอง) แค่ฉากเดียวค่ะ
นอกนั้นเป็นน้ำเน่า

แบบนี้เรียกอีโรฯ ได้เปล่า?

คุณ piccy คุณคอเล่า คุณ kornnakarn - บรรดาโปรเรื่องปล้ำ 555


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:3:50:37 น.  

 
"เขียนได้ลื่นดี" น่าจะแปลว่าสำนวนเขียนใช้ได้ ใช่มั้ยคะ เผื่อจะได้ไปหาซื้อมาอ่านมั่ง


โดย: หวัน (หวันยิหวา ) วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:16:59:43 น.  

 
คุณหวัน - สำนวนใช้ได้ ในแง่ที่ว่าอ่านไม่สะดุดนะคะ แต่มันเลี่ยน ๆ หรือลิเก..ตามประสาน้ำเน่าน่ะ


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:23:10:23 น.  

 
ชอบสำนวนเขียนนะ ลื่นไหลดี ช่วยพล็อตงั้นๆ ได้เยอะเลย สนพ นี้เขาเน้นฉากบางฉากเหรอ เห็นของ โม ก็มีฉากแบบนี้ แต่อันนี้เขียนดีกว่า


โดย: อั๊งอังอา วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:9:05:21 น.  

 
^
เราคิดว่าสำนวนคนเขียนเล่มนี้ ถ้าเอาไปพากย์ละครวิทยุ แบบที่เคยฟังสมัยคุณแม่โน่น (แว้ก เผลอบอกใบ้อายุ) น่าจะเวิร์คค่ะ นึกเสียงนางเอกเจื้อยแจ้วตัดพ้อได้เลยนะเนี่ย


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:4:35:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.