ผู้แต่ง: นาชิกิ คาโฮะ
ผู้แปล: ปริวัณย์ เยี่ยมแสนสุข
สำนักพิมพ์: บลิส พับลิชชิ่ง
พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2550
ราคา 125 บาท

พอเริ่มขึ้นชั้นมัธยมต้น มัยก็ไม่ยอมไปโรงเรียน แม่จึงพาไปพักที่บ้านคุณยายชั่วคราว แต่แทนที่คุณยายจะเกลี้ยกล่อมให้มัยไปโรงเรียน คุณยายกลับสอนเคล็ดลับการเป็นแม่มดให้แทน
“นอนหัวค่ำ ตื่นแต่เช้า กินข้าวตรงเวลา และออกกำลังกาย”

แม้จะฟังดูไม่น่าตื่นเต้น แต่มัยก็สนุกสนานกับการฝึกฝนและประสบการณ์ใหม่ๆ ที่น่าตื่นใจ ได้เรียนรู้ทั้งธรรมชาติที่เอื้ออารีและกฎเกณฑ์อันโหดร้าย จากเด็กหญิงชาวเมืองที่สับสนไม่มีความสุข มัยค่อยๆ เติบโตขึ้นและมองโลกเปลี่ยนไปอย่างไม่รู้ตัว

* * * * * * *

เล่มนี้เป็นวรรณกรรมเยาวชน อ่านเพลิน ๆ ค่ะ

หลังเกริ่นความเป็นมาแล้ว เรื่องส่วนใหญ่จะเป็นชีวิตของมัยตอนอยู่กับยาย บางวันก็เก็บสตรอเบอรี่มาทำแยม บางวันก็ไปเดินเล่นแล้วเจอมุมส่วนตัว หรือเจอต้นไม้พิเศษของคุณตา ช่วยยายทำงานจิปาถะ เช่น เลี้ยงไก่ เก็บไข่ไก่ ระหว่างนั้นก็มีเรื่องการฝึกเป็นแม่มดแทรกอยู่ด้วย แล้วมัยก็ต้องย้ายตามพ่อไปเมืองใหม่ มีบทตามนิดหน่อย จบ

เนื้อเรื่องไม่มีปมอะไรให้ลุ้นเป็นพิเศษ เหมือนอ่านชีวิตชาวบ้านยุคบุกเบิกหรือชาวเกษตรบนเขายังไงพิกล มีซึ้งหน่อยก็ช่วงท้าย แต่ช่วงแรกอ่านไปเรื่อย ๆ พอเพลิน ไม่ชอบตรงที่ไม่รู้จักต้นไม้ใบหญ้าในเรื่อง เลยไม่ค่อยเห็นภาพแฮะ (ตอนนี้กำลังสงสัยว่าใบเซจนี่มีในไทยไหม ในเรื่อง ยายเอาใบเซจแช่น้ำ แล้วรดพืชผักเพื่อไล่หนอนได้ด้วย)

เห็นว่าเล่มนี้ได้รางวัลวรรณกรรมเยาวชนด้วย แต่จขบ. อ่านแล้วคิดว่าเรื่องจืดไปหน่อย ไม่ปลื้มเท่า 'เมื่อสวรรค์ให้รางวัลผม' หรือ 'เทวดาที่โหล่' นะ ... และถ้าเทียบกัน 'ซันจิ ตุ่นจอมพลัง' ยังมีแง่สะดุดให้คิดเยอะกว่าเลย

Create Date : 04 กรกฎาคม 2550
Last Update : 4 กรกฎาคม 2550 4:47:39 น.		9 comments
Counter : 1236 Pageviews.
Share Tweet