ผู้แต่ง: รอมแพง
สำนักพิมพ์: มันดี
พิมพ์ครั้งแรก มกราคม 2550
ราคา 180 บาท

แชมป์ดำนาสี่สมัยอย่าง ‘พิมลภัทร’ แห่งบ้านบางจาก พร้อมด้วยหมูมาเฟียอย่างเจ้า ‘หัวพรก’ ดันไปสร้างความโกลาหลในบ้านนาจนต้องระเห็จมาอยู่กับชาวกรุง.. แล้วยังสร้างวีรกรรมมากมายที่เกิดจากความซื่อซนปนเข้าใจผิด แต่ก็ดันไปถูกตาหนุ่มกรุงแสนจะกิ๊บเก๋แต่มองผู้หญิงเป็นลูกไก่ในกำมือเสียนี่..

ความแสบสันของนายแม่กับสมุนหมูจะสามารถทำให้หนุ่มกรุงยอมสยบได้หรือไม่?

พบกับวีรกรรมวีรเวรของหมูเทวดาและเจ้านายที่เซี้ยวซนจนได้ดี ใน..ลูกทุ่งโมดิฟายด์..งาย..งาย..งายยย (แอ็คโค่เจ้าค่ะ ^^ )

* * * * * * * * *

เล่มนี้อ่านเดือนที่แล้ว อาจลืมเขียนอะไรไปบ้างเด้อ

ถ้าบอกว่าเล่มนี้เป็นพล็อตนางเอกน้องหนูบ้านนาเกิดเรื่องจนต้องย้ายไปอยู่บางกอก ฝากฝังตัวกับเพื่อนพ่อซึ่งเป็นครอบครัวเศรษฐีมีทั้งลูกสาวลูกชาย มีเรื่องของการตามหาครอบครัวฝ่ายแม่อีกนิดหน่อย และหลังจากผจญวิบากกรรมนิดหน่อย เธอก็ลงเอยกับลูกชายบ้านนี้ ... หลายคนคงนึกถึง "บ้านทรายทอง" หรือนางเอกผู้โดนกดขี่ข่มเหง กว่าความดีจะชนะในตอนท้าย

ลบภาพเดิม ๆ แล้วก็เก็บก.ย. 15 ไปได้เลยค่ะ

นางเอกเรื่องนี้เป็นกำพร้าที่ใคร ๆ ก็เกรงและนับถือด้วยเหตุผลหลายอย่าง
ข้อแรก..เพราะเธอคือลูกเสือธน โจรปล้นควายที่คนลือกันว่าเป็นจอมขมังเวท ฟันแทงไม่เข้าและดุร้าย แต่ชาวบ้านรักเพราะเป็นเสือคุณธรรมแบบโรบินฮู้ด
ข้อสอง..เธอมีหมูคู่บารมีชื่อ 'หัวพรก' เป็นหมูเก้ากีบ จัดเป็นหมูเทวดาสร้างคุณแก่หมู่บ้าน แถมมันยังฉลาดรู้เรื่อง (และชอบหาเรื่อง) เหมือนคนก็ไม่ปาน รอยบากจากหน้าถึงจมูกทำให้เจ้าพรกดูน่าเกรงขาม พร้อมจะลุยแทนนายทุกเมื่อ
ข้อสาม..เธอหัดการต่อสู้มากับพ่อ เพื่อไม่ให้โดนใครเขารังแก (แต่ผลออกมาตรงข้ามกัน)

ส่วนเรื่องดูถูกฐานะกันนั้น ลืมได้เช่นกัน ย่าเธอเป็นลูกสาวเจ้าพระยาที่หนีตามปู่เธอมา แม่เธอเป็นลูกผู้ดีชาวกรุง สมบัติเก่ามีทั้งที่ดิน เครื่องเพชรทองหยอง ฝังอยู่เต็มใต้ถุนบ้าน ตอนสองพ่อลูกเข้ากรุงก็หยิบสมบัติมาด้วยส่วนหนึ่งเพื่อเป็นค่าอาศัยตอบแทนเจ้าของบ้าน พลเอกสงวนมองห่อผ้าเก้าคร่ำคร่านั่นแล้วก็บอกว่า "ไม่ต้องหรอก เรื่องแค่นี้ หมาแมวยังเลี้ยงได้ นับประสาอะไรกับคน" นางเอกเลยหยิบห่อผ้าคืนมา
...ในนั้นมีทอง 20 แท่ง!
แถมพ่อเธอยังแสนจะห่วงลูก พอเห็นว่าพักตร์พริ้ง..ลูกสาวพลเอกสงวน เจ้าของบ้านที่ไปอาศัยเขาอยู่..ทำท่าตั้งแง่และน่าจะคอยกลั่นแกล้งลูกสาวเขาให้อยู่ไม่เป็นสุข เสือธนเลยแก้ปัญหาด้วยการฉุดพักตร์พริ้งไปอาศัยกับเขาแทน (อือม์ คงเป็นการแทนคุณแบบนึงมั้ง? )

ดังนั้น ถ้ามองในอีกแง่ เรื่องนี้พิมลภัทรกับพวกเป็นตัวร้ายค่ะ ใครคิดจะจ้างวานโจรไปจัดการเธอ ระวังโจรจะจำได้ว่าเธอเป็นลูกเพื่อน แล้วเลยย้อนรอยกลับมาเล่นงานผู้ว่าจ้างแทน!

การเดินเรื่องค่อนข้างฉับไว เน้นฮา ๆ เว่อร์ ๆ ตามสไตล์คนแต่ง อ่านแก้เครียดดีค่ะ

หมายเหตุนิดนึง:
เล่มนี้มีติดเรท (ที่ไม่ได้จบแค่กอดจูบ) นิดหน่อยด้วย สาเหตุของการใส่ฉากนี้มาก็สมเหตุผลและสมควรแก่เวลาดี แต่อ่านแล้วไม่ชอบยังไงไม่รู้ เพราะเรื่องของนางเอกมันมาโทนหนึ่ง (แก่นเฮี้ยว ฮา น่ารัก) แต่พอตัดมาฉากคู่นี้มันจะเป็นอีกโทน (กรี๊ด หื่น ลิเก๊ลิเก) ไม่ค่อยกลืนกันน่ะ

Create Date : 05 ตุลาคม 2550
Last Update : 5 ตุลาคม 2550 13:39:04 น.		9 comments
Counter : 2390 Pageviews.
Share Tweet