ควันหลง งานหนังสือ

เก็บตกเรื่องน่าบันทึกไว้หน่อยค่ะ

ระหว่างงานหนังสือที่ผ่านมานี้  จขบ. ไปสั่งซื้อกล่อง "สยามปกรณัม" ของส. พลายน้อยไว้

สนพ. เสนอขาย 850 บาทในเฟซบุ้ค  ซื้อแล้วได้ลายเซ็นคนเขียนด้วย  (สนใจตรงนี้แหละ)

ชุดนี้จัดพิมพ์ออกมาใหม่ ใส่กล่องสวยงาม น่าเก็บมาก

ตอนแรกได้คอมเม้นท์ถามในเฟซบุ้คสนพ. แล้วว่าไปรับในงานได้ไหม

(จขบ. รู้ตัวว่าชอบสภาพเนี้ยบๆ  ยิ่งเป็นกล่องสะสมแบบนี้ ยอมแบกเองค่ะ)

แต่ดีลนี้สำหรับสั่งซื้อผ่านเฟซบุ้คเท่านั้น  ผู้เขียนเซ็นเสร็จวันพุธ (กลางงาน) จัดส่งพฤหัสฯ

..มาคิดๆ ดู ต่อให้อ้อนเขายังไง เขาก็คงไม่ขนไปให้เราเลือกอีกในงานแน่  เลยซื้อและโอนเงินตามปกติ

กล่องมาถึงบ้านวันไหนไม่รู้ รู้แต่ช่วงปลายงาน  แต่จขบ. ออกไปเดินงานทุกวันเลยไม่ได้แกะดู

สภาพกล่องไม่ได้ขาดกะรุ่งกะริ่งให้ผิดสังเกตด้วย  มีเชือกแพ็คคาดเรียบร้อยดี กล่องยังดูปกติ

หลังงานหนังสือ ก็ปั่นงาน (ดินพอกหางหมูเป็นอย่างนี้นี่เอง )  เพิ่งแกะกล่องเมื่อกี้

แล้วก็...ให้ตายเหอะ งานเข้าอีกแล้ว

มีรอยบุบสองแห่งค่ะ  จุดแรกใหญ่กว่า อยู่ข้างกล่อง 

เป็นรอยกระแทกแบบไม่ใช่เข้ากล่องไม่เรียบแน่นอน  แต่จุดนี้ลองเอานิ้วกดแรงๆ ก็ยุบเข้าไปหน่อย  มองเผินๆ ยังพอยอมรับได้นะ  (แม้ว่่าไม่มีเลยจะดีกว่า)

จุดที่สองอยู่ด้านบน เกือบกึ่งกลาง จุดนี้ไม่สามารถกดให้ยุบได้

ถ้าวางกล่องตั้ง จะเหมือนปกหนังสือที่เส้นขอบไม่เรียบ มีรอยยุบลงมา  ...เค้ารับมะด้ายยย 

ตอนนี้ก็ติดต่อสำนักพิมพ์ไปแล้วว่ามีชุดเซ็นแล้วแบบนี้เหลือให้เปลี่ยนไหม  (ภาวนาให้มี และเป็นสภาพดีด้วย)

ถ้าไม่ได้ก็...ได้แต่ยอมรับแหละ  เฮ้อออ

บอกก่อนเลยนะคะว่าไม่ได้เปิดบล็อกนี้มาต่อว่าสำนักพิมพ์

เราคิดว่ารอยบุบนี้เกิดจากความรีบหรือเผลอเรอ ณ จุดใดจุดหนึ่ง  ไม่ใช่เจตนา

มุมนี้วิเคราะห์เล่น  (มันว๊างว่างเลยนะเนี่ย )

ถ่ายรูปเสร็จก็มาส่องกล่องไปรษณีย์ดู  มีรอยบุ๋มบน-ล่างตรงมุมที่คาดเชือกแพ็คไว้...ไม่น่าจะเกิดจากจุดนี้ (มั้ง?)

กล่องไปรษณีย์มีรอยยุบตรงมุม..ตามปกติไม่ากไม่น้อย  แต่กล่องหนังสือไม่ได้ยุบตรงมุมให้สะดุดตา

แล้วสองรอยนี้มาได้ไงฟะ? 

(และจขบ. ไม่ได้ทำเองแน่ค่่ะ  มีลายเซ็นนะคะ  ไม่ใช่จะไปให้ท่านเซ็นได้อีกง่ายๆ  ตอนแกะนี่วางบนตักเลย)

ไปดูเฟซสนพ. มีรูปตอนเขากำลังแพ็ค  เห็นลังใหญ่กับกองกล่องหนังสือที่ห่อบั๊บเบิ้ลไปแล้ว

...ถ้าเอาจากกล่องใหญ่มาแพ็คบั๊บเบิ้ลแล้วใส่กล่องไปรษณีย์เลย ก็ไม่น่าจะมีโอกาสเกิดรอยบุบ 

เว้นแต่ขนไปใส่กล่องไปรษณ๊ย์เป็นระยะทางไกลแล้วไม่ทันระวัง เลยชนโดยไม่รู้ตัว

อันนี้ข้อแนะนำส่วนตัว

1. จขบ. คิดว่ากล่องหนักแบบนี้ น่าจะห่อพลาสติกบั๊บเบิ้ลสองชั้นเป็นอย่างต่ำค่ะ  

เคยสั่งหนังสือกล่องกับแจ่มใสหลายปีก่อน เขาห่อไว้หลายชั้น มาถึงแบบไม่บุบสลาย สภาพพอๆ กับไปเลือกเอง ไว้ใจได้เต็มที่

ส่วนกล่องสยามฯ ที่ได้มานี่ ห่อชั้นเดียว  ตอนจับครั้งแรก บั๊บเบิ้ลแตกหมดแล้วค่ะ รู้สึกเหมือนมีพลาสติกบางๆ หุ้มแค่นั้นเอง

2. อันนี้ขอแนะนำทุกสนพ. ที่ส่งหนังสือหนักๆ เลย  

อย่าเอาคลิปหรืออะไรที่มีส่วนยื่นแข็งๆ ไปไว้ใต้กล่องหนังสือหนักๆ ค่ะ

ตอนแรกที่เปิดกล่องนี้  จขบ. พบว่าใต้กล่องมีใบเสร็จสองใบ หนีบคลิปไว้  (สะดุ้งนิดนึง รีบเอาออกทันที)

คือ มันไม่เป็นรอยอะไร(มั้ง? ยังไม่ได้แกะซีลส่องเพิ่ม เผื่อสนพ. มีให้เปลี่ยน)  แต่ถ้าน้ำหนักกดทับบนคลิปนานๆ เข้าก็มีโอกาสที่คลิปจะสร้างรอยบนหนังสือค่ะ  

 (ความจริง ต่อให้หนังสือธรรมดา ก็มีผู้ซื้อกลุ่มนึงที่ต้องการสภาพเนี้ยบมากเหมือนกันนะ...เช่น จขบ. เอง)

3. ในอนาคค ถ้ามีกรณีสินค้าสะสมแบบนี้ ช่วยเปิดทางเลือกให้ผู้ซื้อไปเลือกเองได้จะสะดวกใจกว่าค่ะ

เราคิดแต่แรกแล้วว่ายอมไปขนเอง จะได้เลือกสภาพที่ตัวเองพอใจ  (ที่แน่ๆ ไม่บุบ)  แต่ดันไม่มีทางเลือกซะนี่

พอเกิดกรณีแบบนี้แล้ว..มันวุ่นอ่ะ  
(จขบ. ตื่นนอนห้าโมงเย็นค่ะ  สมมติว่าเปลี่ยนกล่องได้ ก็ต้องพยายามตื่นให้ทันไปรษณีย์  ยากมากเลยนะนั่น  แถมทำให้เวลานอนรวนไปอีกหลายวัน)

--- โอเค ตรงนี้แหละ บ่นของจริง ---

กรณีแบบนี้แหละที่ทำให้เรายังไม่หันไปซื้อหนังสือทางเว็บจริงจัง  เพราะนอกจากไม่เห็นสภาพของจริงแล้ว ยังไม่รู้จะแจ็คพ็อตตอนส่งรึเปล่า

ต่อให้ผู้ขายรับเปลี่ยนยังไง มันก็วุ่นวายเสียเวลาอยู่ดี  

แต่บางที ต่อให้ไปซื้อหน้าร้าน   Shit ก็ happens ได้

เชน เลือกสภาพหนังสือสวยงาม  ปกเรียบกริ๊บ สันด้านข้างขาวจั๊วะไม่มีแม้แต่รอยสีขุ่นๆ (ที่บางทีจะมี)

แต่พอกลับบ้าน  รอยขูดแบบโดนของมีคมตวัดผ่าน ยาวเป็นนิ้วบนสัน..มันมาจากหน๊ายยยยยย!!! 

หรือ ทำไมปกมีรอยนิ้วจิกบุบเข้าไปล่ะ (โว้ยยย)  

ร้านหนังสือแถวบ้านนี่..เวลาเห็นพนง. จับหนังสือห่อปก กระแทกปั๊กๆ  จับปกพยายามยัดแบบดูแล้วไม่ได้ถนอมเลย เพราะปากก็คุยโน่นนี่กับเพื่อนไปด้วย--ไม่ได้มองงานที่ทำอยู่สักนิด  จขบ. เห็นแล้วใจสั่นทุกที  "หนังสือตูจะรอดไหมฟะเนี่ย?" 

ขอร้องถึงเจ้าหน้าที่ร้านหนังสือทุกท่านที่บังเอิญผ่านมาอ่านเลยนะคะ  ช่วย "ถนอม" หนังสือกันหน่อยค่ะ  ปกมันทำจากกระดาษ..บางทีก็บางๆ  มันยับนิดเดียว คนซื้อก็ถอนใจแล้ว  และเวลาวางกองๆ ก็ดูหน่อยว่าไม่มีอะไรยื่นมาสร้างรอยบนสันได้

เพราะบางครั้ง สภาพดีสุดบนหิ้งก็คือเล่มที่คุณเพิ่งทำยับไปนั่นแหละ  คนซื้อเซ็ง(หว่ะ)

อ้อ และอย่าเอาหนังสือใหม่ไปวางชิด(เบียดแน่น)กับหนังสือซีลพลาสติกค่ะ

เวลาซีล มันจะมีปุ่มพลาสติกโผล่มา และไปขูดสันหนังสือธรรมดาเป็นรอยนิดๆ หน่อยๆ

..ซึ่งไม่รู้คนอื่นว่าไง แต่จขบ. มองแล้วไม่อยากได้ค่ะ 

(ล่าสุด จะไปซื้อนิยายใหม่ของหัทยาวดีหน้าร้าน  หนังสือเพิ่งมาสิบเล่มได้มั้ง  ไม่มีเนี้ยบเลยสักเล่ม  สุดท้ายต้องมาซื้อในงาน)

...แม้ว่าบางครั้งก็จำใจต้องยอมซื้อ มองข้ามรอยนิดหน่อยไป  ถ้าขี้เกียจไปหาทีหลัง  แต่มันเซ็งนะ  ทำไมเอาหนังสือใหม่สภาพดีไปวางจนเป็นตำหนิแบบนี้  

ตำหนินียังรวมถึงชั้นวางที่ไม่ทำความสะอาด มีฝุ่นตามขอบใน 

พอเอาหนังสือใหม่ สันขาวสะอาดไปวาง สันมันก็ดำตามไปด้วย  

ยังไม่รวมถึงวิธีห่อปกพลาสติกสุดพิศดาร  เช่น ปกหลังที่ปกติสอดเข้าไปก็จบ  คนขายเอาด้านหลังตัวสอดมาตัด ปะไว้ตรงปกใน  

จากนั้นก็ตัดปกพลาสติกตัวหลักให้เหลือรอยพับประกบตรงนี้   แล้วติดสก็อตเทปยาวจากบนลงล่าง  

(พูดง่ายๆ คือตัดแปะหน้าหลัง ใช้สก็อตเทปเป็นวา)

แล้วก็ติดสก็อตเทปตรงส่วนปกบนล่าง (แบบที่ซีเอ็ดชอบทำ) อีกที

...ตอนมาแกะนี่ ปวดตับมาก  ใครสอนให้ห่อแบบนี้ฟะ?

จขบ. แอนตี้สก็อตเทปบนปกค่ะ  เพราะนานเข้า กาวจะซึมล้นขอบมาติดกระดาษ  ดังนั้น หนังสือห่อปกที่ดีไม่ควรมีสก็อตเทป (เว้นแต่เจ้าของจะว่างมารื้อหนังสือห่อปกใหม่ทุกปีสองปี)

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2555		5 comments
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2555 23:43:37 น.
Counter : 3885 Pageviews.
Share Tweet