Bloggang.com : ยาคูลท์ : หนูจ๋า ...

หนูจ๋า ...

แกร่กแกร่ก แกร่กแกร่ก ตุบๆๆๆ เปรี้ยง!~

"กระรอกทะเลาะกันอยู่บนฝ้าแหง" ฉันบอกตัวเอง พยายามมองโลกในแง่ดีสุดฤทธิ์

ตุ้บ! พลั่กๆๆๆ ตุ้บ! สวบสาบ สวบสาบ ...

"จะอยู่ก็อยู่ไป แต่เกรงใจคนข้างล่างหน่อย (โว้ย)"
...ตะโกนพลางหยิบร่มมากระทุ้งเพดานห้อง

โลกสงบสุขได้ด้วยสันติธรรม ไม่เบียดเบียนกันและกัน
...ซ๊าธุ...

จนกระทั่ง --- พลั่ก!
ฉันสะดุ้งตื่นเพราะเสียงเหมือนอะไรตกลงมาชนถุง
ก่อนนั้น เคลิ้ม ๆ เหมือนได้ยินเสียงดิ้นรนชนถุง
งัวเงียฟังอยู่สักพัก ..เงียบละ.. "สงสัยเราจะฝันไป"

เย็นวันนั้น ขณะนั่งทำงานในห้องเงียบกริบ
ท่ามกลางเสียงพิมพ์ (ที่ไม่เร็วจนเป็นเสียงข้าวตอกแตก)
ก็มีเสียง กรุบแกร่ก เหมือนมีอะไรขยับตัวอยู่ระหว่างถุงพลาสติกกับถุงกระดาษเป็นกอง ๆ ที่ฉันเอาไว้ใส่หนังสือ
"มันอยู่ตรงนั้นเอง" แอบรับรู้ในใจ

หนูจ๋านั่นเอง ดีนะ..เมื่อต้นปี เคยฝึกฝีมือมาแล้ว

และต้นปีนี้เอง ที่ฉันบรรลุถึงสัจธรรมคำว่า 'ปล่อยวาง'
เจอหนูอย่าแตกตื่น จำกัดบริเวณไว้ รอมันหิว
จากนั้นซื้อไก่ย่างหอมหวนมากิน เก็บกระดูกไว้ล่อก็พอ

วันนี้ อยู่ห้องนอนแม่ที่ติดกับห้องฉัน กำลังคุยโทรศัพท์
ฮ่า คุณหนูวิ่งระใต้ผ้าม่าน ตั้งท่าจะไต่ขึ้นไปตามเชือกดึงม่าน
(หนูเดี๋ยวนี้ไต่ลวดได้ด้วยวุ้ย)

รีบวิ่งไปคว้าที่ดักหนูสำเร็จรูป พอดีพี่สะใภ้มีไก่ย่าง
โปะกระดูกน่องตรงกลาง แล้ววิ่งมาวางข้างผ้าม่าน

วิ่งลงไปรับอาหารที่สั่งจากเชสเตอร์ เทใส่จาน
พอกลับขึ้นข้างบน โป๊ะเชะ! คุณหนูมารับทานแล้ว

ช่างรวดเร็วทันใจดีแท้

แต่ เอ๊ะ...ทำไมตัวมันขนานอยู่บนกระดูกน่องเลย
(แอบวิตกว่าจะเจอหนูฉลาด ไต่ขึ้นมาบนกระดูก)
นี่ตกลงมันติดกาวหรือยังเนี่ย? ไม่กล้าเดินเข้าใกล้
เดี๋ยวหนูจะโตะจายยยย

ว่าแต่.. คุณหนูตัวนี้ฉลาดแฮะ พอเราเข้ามาก็เงียบ
นิ่งรอให้เราไป นี่ถ้ายังไม่ติดกาว มันคงเผ่นทันทีที่เราไป
แต่มันอาจยังไม่ติดกาวก็ได้ ต้องแกล้งทำเป็นไม่เห็นมัน

รีบวิ่งลงไปเรียกคนงานหยิบถุงพลาสติกมาใส่ถาดกาว
คนงานขึ้นมา เอาถุงครอบโชะ ...แรงไปหน่อย
คุณหนูแตกตื่นจะวิ่งหนี คนงานตกใจรีบคว้า
ได้ไปสองแผล

แต่จับหนูจนได้ (หลังโวยวายลั่นบ้านสองคน แล้วฉันก็รีบคว้าถุงผ้าที่เอาไว้ใส่กระเป๋ามาโปะกันหนูหนี) แอบดีใจนิดหน่อยที่คราวนี้เรียกคนอื่นมาจับ ถ้าเป็นตัวเองคงทำอะไรไม่ถูก โยนถาดทิ้งเลย

อือม์... แม้แต่หนูก็นิสัยต่างกันแฮะ
ตัวนี้เป็นตัวที่สอง ที่หล่นจากฝ้าลงมาในห้อง
ตัวแรกเพิ่งจับเองคนเดียวตอนต้นปี ...เรียกว่าหนูหนึ่งละกัน

หนูหนึ่งเป็นหนูใจกล้า ส่งเสียงดังไม่เกรงกลัวคนเลย
ตอนอึก็อึทิ้งไว้ให้เห็นชัด ๆ เดาได้เลยว่าวันนี้อยู่ไหนบ้าง
ตอนติดกาวกับดัก ยังร้องจี๊ดๆ เหมือนเรียกให้เราช่วย
(มันเข้าใจอะไรผิดเปล่าเนี่ย?)
ตอนถือกล่องกับดักเดินลงบันได หนูหนึ่งชูหัวสูง คอยดม
...น่ารักจัง เกิดอยากเลี้ยงขึ้นมารำไร...
หนูหนึ่งจ๋า ชาติหน้าเกิดเป็นแฮมสเตอร์แล้วค่อยหล่นลงมานะ
อย่าเป็นหนูสีเทาดำแบบชาตินี้ แล้วค่อยมาอยู่ด้วยกัน

ส่วนหนูสอง ...ไม่น่ารักเลย กัดคน หึ!
แต่หนูสองเป็นหนูรอบคอบ ไม่ค่อยส่งเสียง รู้จักระวัง
ขนาดคอยสังเกตมองหา ยังไม่เจออึหนูสองเท่าไหร่
งงเหมือนกันว่าสองวันที่ผ่านมา หนูสองไปอยู่ไหนบ้าง
หนูอยู่ห้องฉันหรือห้องแม่? ฉันหาหนูไม่เจอ
แต่ไปแล้วก็ไปลับนะ ไม่ต้องกลับมา

เป็นเรื่องที่อยากระบายตั้งแต่ต้นปี เมื่อจับหนูเป็นครั้งแรกในชีวิต (ถ่ายรูปไว้ด้วยล่ะ อิอิ)

โชคดีที่เป็นหนูในหมู่บ้าน ตัวไม่ใหญ่ ท่าทางไม่ดุ
แล้วก็ไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ ...ถ้าดูหนูหนึ่งเป็นมาตรฐาน

เหตุการณ์นี้ทำให้นึกอยากให้คนสื่อสารกับสัตว์ได้ขึ้นมาจริง ๆ
เพราะโดยส่วนตัวแล้ว แค่แบ่งอาหารให้หนูสักตัวสองตัวน่ะ จิ๊บจ๊อย ถ้าคุยกันได้กลับยิ่งชอบด้วย ทำงานเซ็ง ๆ จะได้หันไปชวนหนูคุยกัน แต่ไม่อยากมีหนูมาแทะโน่นแทะนี่ในห้อง ไม่อยากให้มาทำรังในบ้านแค่นั้นเอง

ถ้าคุยกันได้ จะได้เจรจาว่าหนูจ๋า ไปอยู่นอกบ้านนะ
แล้วหิวก็โผล่มาทักทาย ขออาหารได้ ไม่รังเกียจ

เพียงเท่านี้ หนูก็อยู่ได้ เราก็อยู่ได้ สบายใจสองฝ่าย
ไม่ต้องเสียเงินค่ากับดักหนู ไม่ต้องจับหนูไปทิ้งขยะ
แล้วคิดว่าหนูก็คงไม่รอด กลายเป็นบาปให้ไม่สบายใจ

ใครเห็นแหวนแห่งโซโลมอน บอกด้วยค่ะ

แต่สงสัยจริง ๆ ว่าหนูหล่นมาจากรูไหน? รู้ว่าฝ้าแน่ เพราะก่อนเห็นร่องรอยหนู เป็นต้องตื่นเพราะเสียง ตุบ! แบบอะไรหล่นลงมาทุกที (ตอนหนูหนึ่ง มันตกแล้วพยายามกระโดด โดดไปชนถุงพลาสติกดังสวบๆ จนเราตื่น) แต่หารูไม่เจออ่ะ เฮ้ออออ
ความฝันในวัยเด็ก ไม่มีอาชีพเพชรฆาตหรือนักดักหนูนะ

Create Date : 15 มีนาคม 2549

Last Update : 15 มีนาคม 2549 5:33:56 น.

12 comments

Counter : 577 Pageviews.

เป็นคนเกลียดหนูที่สุดเลยค่ะ (เข้าขั้นโฟเบีย)

โดย: mommy45

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:5:17:40 น.

เราก็ไม่ได้ชอบหนูหรอกค่ะ แต่ไงล่ะ..เมื่อต้องเผชิญหน้ากัน ก็ต้องทำใจ จากที่รังเกียจ ระแวงจนนอนผวา ก็เริ่มเห็นเป็นเรื่องตลก เห็นความน่ารักของมันขึ้นมาบ้าง

"หนูก็เหมือนแขก มาถึงเรือนชานแล้วก็ต้องรับรอง"
คตินี้ เพิ่งคิดเองค่ะ

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:5:26:15 น.

แวะมาอ่านค่ะ

โดย: jaa_aey

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:6:41:21 น.

อ่านหัวข้อบล้อก นึกถึงหนังสือการ์ตูนเก่าแก่ในอดีต ที่ชื่อหนูจ๋าครับ ฮิๆๆๆๆ

โดย: ตี๋น้อย (Zantha

) วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:7:39:59 น.

ถ้าเค้าไม่สกปรกนำเชื้อโรคมาให้

ถ้าเค้าไม่ทำลายของ

ถ้าคุยกันรู้เรื่อง

คงเลี้ยงเค้าไว้เหมือนกันค่ะ

แต่ด้วยสองข้อแรก ทำให้เรากลัวหนูมากๆ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:8:47:31 น.

นึกว่าการ์ตูน "หนูจ๋า" อีกคน
แต่อ่านเรื่องนี้แล้วสนุกดีค้า

โดย: grappa

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:9:44:22 น.

เอิ้กๆ ไม่ใช่บล็อกเช็คอายุเด้อ

แต่รู้จักเหมือนกันค่ะ

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:10:24:51 น.

ไม่ชอบหนูอย่างแรงเลยค่ะ ... เคยเห็นเมื่อก่อนนี้เถียงกับน้องแทบแย่ ว่าหนูหรือว่าแมว ปรากฏว่าเป็นหนูแต่ว่าตัวเท่าแมว ... แบบเห็นแล้วสงสารแมวเป็นกำลังว่าจะไล่ก็คงลำบากเพราะว่าคู่ต่อสู้ตัวโตกว่าเยอะเลย

โดย: JewNid

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:13:31:22 น.

คุณนิด
ลองไปแถวเยาวราชสิ แมววิ่งหนีหนู! ก๊ากกก

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:23:48:05 น.

หนูแถวบ้านรูปร่างพอๆกับแมว
ประมาณว่า พอฟัดพอเหวี่ยง
แต่ไม่รู้ฝ่ายไหนจะฟัดจะเหวี่ยงใคร
Ha

โดย: สายลมอิสระ

วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:22:26:38 น.

ฮี้ฮาหกคะเมน อะลำวง ละมะโลง มะเลง รอ้งเป็นเพลง ละมะเมย มะแม 555555555+ € “•” € (-_-)?

โดย: พากส่วนของการตูน IP: 202.137.154.169 วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:17:41:17 น.

สวัสดีน๊าาา ทักทายจ้า

โดย: สมาชิกหมายเลข 6161573

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:43:26 น.