29/08/2009
ม.เกษตรฯ
นานเหลือเกินที่ฉันไม่ได้มาเดินที่บริเวณนี้ ทุกอย่างดูแปลกตา แม้จุดหลัก ๆ จะไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่สิ่งก่อสร้างใหม่ ๆ ก็ทำให้รู้สึกถึงความไม่คุ้นเคย
วันหยุด กับอาการท้องอืดยังไม่หายดีนัก เมื่อคนใกล้ตัวออกไปทำงาน ฉันจึงคิดว่าออกไปข้างนอกให้ได้เดินสักหน่อย น่าจะดีกว่านอนอยู่บ้าน เพียงแต่ว่าฉันจะไปไหน
เดินห้างคงไม่ใช่อารมณ์ที่อยากจะไป ช่วงนี้สถานะทางการเงินค่อนข้างจะอัตคัตขัดสน และอากาศร้อนอ้าวพร้อมที่ฝนจะตกแบบนี้ ก็คงไม่น่าไปเดินที่ตลาดนัดจตุจักรนัก ส่วนฟุตบอลสำหรับวันเสาร์ก็ไกลกว่าความขยันจะนำพา เหลือฟุตบอลดิวิชั่น 1 อยู่คู่เดียวที่ ม.เกษตร ปตท. กับ จันทบุรี ไม่เคยรู้จักทั้งสองทีม เพราะไม่มีสื่อไหนถ่ายทอดฟุตบอลดิวิชั่น 1 เอาไว้เปนทางเลือกสุดท้ายก็แล้วกัน
แต่จนกระทั่งเดินทาง ฉันก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะไปไหน ถึงอยากจะนั่งรถไฟฟ้าไปดูสายวงเวียนใหญ่ แต่แถวนั้นก็เปนที่ซึ่งฉันไม่เคยรู้จักมาก่อนว่าอะไรอยู่ที่ไหน รถไฟฟ้าจึงพาฉันเลยมาถึงหมอชิตอย่างช่วยไม่ได้
ฉันเกือบเลือน ๆ สถานที่ทุกอย่างในสถาบันที่ฉันเคยเรียน ยกเว้นบริเวณ "ที่เรียน" ที่คุ้นเคย ที่อื่นเหมือนกับแค่ "รู้สึกว่า" มันอยู่ตรงนั้น แต่เมื่อไปถึงบริเวณที่ "รู้สึกว่า" ก็กลับมาชัดเจน เพียงแต่ มันชัดเจนกับที่ ๆ เห็น เลยกว่านั้นก็เปนเหมือนเดิม
เปนเพียงครั้งที่สองที่ฉันก้าวเข้าในสนามฟุตบอล จำได้ว่าครั้งแรก เมื่อมาฟังอบรมรับน้องตอนปี 1 นานแสนนานมาแล้ว แต่วันนี้มาดูสนามโล่ง ๆ กับทีมที่รู้จักแต่ชื่อเล่นฟุตบอล ฟุตบอลเล่นสนุกดีพอสมควร ถึงจะไม่ "แข็งแรง" และ "แข็งขัน" เท่ากับระดับไทยฯ ลีก แต่ก็ดูสนุกพอสมควร กองเชียร์น้อยไปหน่อย แสดงให้เห็นชัดว่าความก้าวหน้าของฟุตบอลไทย ยังเพิ่งเริ่ม "แตกใบอ่อน" เท่านั้น และยังคงต้องประคับประคองไปอีกนาน
บาร์ใหม่.... ฉันเดินออกไปจากสนามเมื่อพักครึ่ง ทางที่ลางเลือนเริ่มชัดเจนอีกครั้ง น้ำปั่นเจ้าเดิมยังคงเปนรสชาติที่คุ้นเคย ทุกอย่างดูเจริญหูเจริญตา และดูสวยงามขึ้น กาลเวลาที่เปลี่ยนไป พัฒนาที่รกให้กลายเปนตึก เหลือร้านซ่อมจักรยานร้านเก่าดูกลายเปนเหมือนส่วนเกิน
ฟุตบอลครึ่งหลังสนุกขึ้น หลังจากมีการทำประตู การเล่นดูเหมือน "เร่งเครื่อง" กันมากขึ้น ถ้าไม่นับเสียงคนเมาน่ารำคาญ ทุกอย่างคงดูดีเต็มร้อย "พี่ครับ ผมรู้ว่าพี่รักองค์กร แต่พี่รักเบา ๆ หน่อยก็ได้"
ฉันเดินกลับมาพร้อมตัดใจจากข้าวขาหมูเจ้าอร่อย สภาพร่างกายตอนนี้คงไม่เหมาะนัก วันนี้กินข้าว 2 มื้อ พร้อมท้องแน่น ๆ อาการท้องอืดยังคงไม่หายดี การออกมาเดินน่าจะช่วยได้บ้าง พรุ่งนี้คงต้องหาเรื่องออกไปเดินอีก อ้อ... ไม่ต้องหา วันนี้ลืมเอาหนังสือไปคืนห้องสมุด พรุ่งนี้จำเปนต้องออกจากบ้านอีกแล้ว
ฟุตบาทในมหาวิทยาลัยกำลังซ่อมแซม ฉันเดินหลบรถราบนถนน หลบความทรงจำหลายอย่างที่คุ้นเคย และนั่งรอรถเมล์สายใหม่ด้วยความเร่งรีบ
Create Date : 30 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 31 สิงหาคม 2552 9:46:32 น. |
|
0 comments
|
Counter : 382 Pageviews. |
|
|
|
|
|