เช้าวันหยุด คนใกล้ตัวไปทำงาน

ฉันควรต้องอยู่บ้านคนเดียว

และมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ควรทำ

แต่ฉันไม่อยากอยู่บ้าน

ฉันอยากออกไปข้างนอก

ฉันคิดว่าจะไปดูนิทรรศการภาพเขียนในเมือง

แม้ว่าเคยดูมาครั้งหนึ่งแล้ว

แต่ก็ยังอยากดูซ้ำแล้วซ้ำอีก

แต่วันนี้ไม่ได้สวยสดดังหวัง

ออกจากบ้านมาอย่างมีความสุข

แต่เมื่อเริ่มต้นเวลาอยู่คนเดียว อุปสรรคก็มาเยือน

พอเดินทางถึงจุดแรกฝนก็ตก

ฉันย้อนกลับมาตั้งหลักใหม่

แม้กระนั้นฝนยังคงโปรยลงมา

ฉันคงไม่กลับบ้าน

แต่ฉันจะไปไหน

ฉันจะไป "เมืองของแมว"

รถไฟออกตามเวลา คนเยอะพอประมาณ

ฉันหยิบหนังสืออ่าน สลับกับคิดพลางว่าจะอำอะไร

ฉันคงไม่มีเวลาเพียงพอที่จะไปเที่ยว "เมืองของแมว"

คงได้แค่ไปถึง เมียงมอง และก็รีบกลับ

เวลาเดินทางไม่มากนัก ระยะทางก็ไม่มากเช่นกัน

ฉันตัดสินใจลงที่สถานีบางประอิน แทนที่จะเปนอยุธยา

เหตุผลก็คงเปนเพียงว่าอยุธยาเคยไปมาแล้ว

ก็วันนี้ฉันจะไป "เมืองของแมว" นี่นา

แต่เช่นกัน

เมื่อมาถึงดูเหมือนเมฆฝนก็จะติดตามมาด้วย

ฉันจึงเสียความตั้งใจที่จะเดินให้ไกลเท่าที่เวลามีอยู่

สิ่งที่ทำได้ก็เพียงเดินรอบสถานีรถไฟเท่านั้น

เคราะห์ดีที่ทำเช่นนั้น

เพราะหลังจากนั้นไม่ทันไร ฝนก็ตก

ฝนตกหนัก

ฉันนั่งอ่านหนังสืออยู่ในสถานี

รถไฟเที่ยวกลับ

คนแน่นกว่าเที่ยวมา

เช่นเดิมสำหรับฉัน

กลับมายังจุดเริ่มต้น

เวลายังคงเหลืออยู่นิดหน่อย

แวะเวียนไปดูนิทรรศการอีกที่หนึ่ง

แวะห้างร้านเดิม ๆ

รอคนใกล้ตัวเลิกงาน

ก่อนกลับบ้านในเวลาเกือบปรกติ

ฉันยังไม่ได้เดินเข้าไปใน "เมืองของแมว"

แต่วันนี้ก็ได้เคาะประตูแล้วชะโงกหน้าไปดูบ้างแล้วล่ะ

............................................................................................

("เมืองของแมว" - เปนชื่อหนังสือ ในหนังสือเรื่อง 1Q84 ของมูราคามิ)

Create Date : 29 มกราคม 2556
Last Update : 30 มกราคม 2556 9:55:37 น.		0 comments
Counter : 732 Pageviews.
Share Tweet