14/08/2009
งานเลี้ยงอำลา
งานเลี้ยงอำลาทั้ง 2 วันจบลงแล้ว ภาพที่คุ้นตาของหัวหน้า ออกจากห้องไป ทุกอย่างเปนเหมือนปรกติหลังเลิกงาน ไม่มีอะไรมากไปกว่าเดิมนอกเสียจากการชะงักและหันมามอง แต่เดี๋ยวเดียวก็ผ่านไป มันเปนความตั้งใจที่จะไม่ต้องการให้มีการร่ำลา
นานทีเดียวที่ฉันได้อยู่กับหัวหน้า นานพอที่จะเคาระนับถือ นานพอที่จะเรียนรู้จิตใจกัน มีทั้งหลายสิ่งที่ขัดใจ และมีทั้งหลายสิ่งที่ภูมิใจ
คงไม่ต้องพูดถึงบุญคุณกันมากนัก มันมีปลายสิ่งที่ผสมปนเปในความรู้สึก แต่ฉันเพียงอยากจะกล่าวว่า สิ่งสำคัญที่สุดที่ได้รู้สึกกับหัวหน้าก็คือ "ความรับผิดชอบ"
ทุกอย่างเปนเหมือนปรกติหลังเลิกงาน ไม่มีอะไรมากไปกว่าเดิม เวลาเดินผ่านไป ฉันต้องผ่านมันไป เช่นเดียวกัน
........................
บ้า
หลายวันมานี้ "เธอ" เปลี่ยนไป เปลี่ยนจากหน้าตาบูดบึ้ง มาเปนยิ้มละไม เปลี่ยนจากคำสบถด่า มาเปนคำหวานทักทาย และที่สำคัญ เปลี่ยนจากหลีกด้วยความรังเกียจ เปนพุ่งเข้ามาหา
ฉันไม่รู้จะวางตัวอย่างไร กับการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันเช่นนี้ วันนี้ "เธอ" มีของมาฝาก มีของฝากโดยไม่มีเหตุผล และฉันก็คงไม่มีวันรู้ความคิดจริง ๆ ของ "เธอ" และฉันก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉันและเพื่อนทำลงไปจะสร้างความรู้สึกเช่นไร
ใช่....ฉันกลัว ฉันมีสิทธิ์กลัวเมื่อรู้ว่าบางครั้ง "เธอ" ก็พกอาวุธ ฉันมีสิทธิ์กลัวเมื่อรู้ว่าหลายครั้ง "เธอ" ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ฉันมีสิทธิ์กลัวเมื่อรู้ดีว่าเราต้องพบปะกันบ่อย ๆ โดยหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่...ฉันจะทำอย่างไรดี นอกจากภาวนาให้เรื่องร้าย ๆ ไม่เกิดขึ้น
.........................
เมา
เธอเชื่อไหม ว่าวันนี้ฉันอยากเมา เธอเชื่อไหม ว่านานมาแล้วฉันไม่มีความรู้สึกนี้ เธอเชื่อไหม ว่าหลายปีที่ผ่านฉันกินเหล้าเพื่อความรู้สึกหลายอย่าง
บางครั้งฉันกินเพื่อความรสชาติ บางครั้งฉันกินเพื่อเปิดตัวเองจาการสนทนา บางครั้งฉันกินเพื่อหาความรู้สึกบางอย่าง บางครั้งฉันกินเพื่อปกปิดตัวเอง เพียงแต่ วันนี้ฉันอยากกินเพราะเพียงอยากเมา
เธอเชื่อไหม ว่าวันนี้ฉันเหนื่อยเพลือเกิน เธอเชื่อไหม ว่าวันนี้ฉันอยากหลีกหนีความจริง เธอเชื่อไหม ว่าวันนี้ฉันอยากหลับไหลจากทุกเรื่องราว เธอเชื่อไหม ว่าวันนี้ฉันเพียงแต่..อยากเมา
Create Date : 14 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 18 ตุลาคม 2552 8:27:51 น. |
|
1 comments
|
Counter : 590 Pageviews. |
|
|
|
อืมม เชื่อ
เมาแล้วมีคนดูแล ก็เมาได้นะ นานๆที
ปล. ทีมมหาวิทยาลัยฉันจะตกลีกมั้ย