"Mamonaku ichiban sen ni densha ga mairimasu. Abunai desu kara kiroi sen no uchigawa e osagari kudasai."

"Mamonaku niban sen ni doa ga shimarimasu. Go chui kudasai."

ปฏิเสธไม่ได้ว่าเวลาไปญี่ปุ่นทีไร
จะฟังสองประโยคข้างบนนั่นจนจำได้
แล้วยังเผลอพึมพำเวลาเดินอารมณ์ดีตามถนนอีกนะ
แลดูเป็นโอตะคุมาก ๆ...

อย่างที่ทราบกันค่ะว่าการเดินทางหลักในญี่ปุ่นที่สะดวกที่สุดคือการใช้รถไฟ
เพราะงี้นรถไฟเลยเยอะๆๆๆๆๆไปหมด
เยอะจนงง... และไปกี่ครั้งก็ยังไม่หายงงซะที...

เราเป็นคนชอบใช้รถไฟในการเดินทางนะ
ชอบมากเพราะอยู่กรุงเทพไม่มีโอกาสได้ใช้... ฮ่าๆๆ
แล้วอย่างที่บอกอ่ะค่ะ มีพรสวรรค์เป็นเลิศเรื่องการหลงทิศทาง
หลงได้แม้กระทั่งในสถานีรถไฟชินจุกุ... ฮ่าๆๆ...
(แต่ทุกครั้งที่หลงทางในญี่ปุ่นเราไม่ตกใจนะ
เพราะเดิน ๆ ตามป้ายไป เดี๋ยวก็ถึงเอง
หรือถ้าไม่มีป้ายก็จะมองหาคนเพื่อถาม
ถ้าไม่มีทั้งป้ายและคน... ก็ iPhone นี่ล่ะค่ะ หยิบมันขึ้นมา
แล้วก็เดินตาม ๆ ไป เดี๋ยวก็ถึง ที่ญี่ปุ่นถนนหนทางเค้าเป็นล็อค ๆ อยู่แล้ว)
เพราะงั้นเวลาวางแผนรถไฟใน Hyperdia ก็จะเลือกที่ต้องต่อน้อยที่สุด
ยกเว้นว่ารีบทำเวลา หรืออารมณ์ ณ วินาทีนั้นขี้เกียจนั่งนาน เมื่อยแล้ว...

แต่กระนั้นก็ยังตกรถไฟบ่อยมากกกก...

ตกจนนึกว่าตัวเองกำลังทำสถิติการตกรถไฟเพื่อลงกินเนสบุคกันเลยทีเดียว...

ตอนแรกเรางงมากนะ แต่โชคดีที่ไปครั้งแรกเพื่อนพาเที่ยว
แต่ตอนนั้นเราก็งงแล้วล่ะ อย่างจะนั่งสาย keihin จากซากุระกิโจไปชินสุกิตะงี้
สายนี้มันจะเป็นสีฟ้า ๆ พอรถไฟขบวนนี้มา เราก็จะขึ้น เพื่อนก็ดึงไว้
เพื่อนบอกมันเป็น local เป็น rapid อะไรแบบนี้... ก็งงไป
บางทีมาละ local ละ จะไปละ เพื่อนก็บอก... อันนี้ไม่ได้ เพราะไปไม่ถึง เค้าตัดวิ่งแค่สถานีนี้ๆ
อารมณ์ประมาณ ปอ.39 เสริม กับไม่เสริม
แล้วเสริมจะมีถึงบางเขน หรือรังสิต หรือตลาดไทยังไงอย่างงั้น...
หรือบางที ถูกสาย ถูกขบวน แต่ผิดตู้ เพื่อนก็ต้องคอยดึง
ไม่งั้นหลุดไปอีกเมืองแน่ ๆ... ฮ่าๆๆ...

มีน้องที่ทำ Yokoso ที่แต่ก่อนจะอยู่รามาแลนด์
เราเคยไปขอเอกสารและขอคำแนะนำตอนจะไปเที่ยวเองครั้งแรก
น้องพูดอย่างมั่นใจเป็นฉาก ๆ
เราก็ฟังแบบเออ... พนักงานที่นี่ให้คำแนะนำดีมาก
เราถามเรื่องการขึ้นรถไฟ ทำไงให้ง่าย เพราะเรากังวลตรงเรื่องข้างบนน่ะ
น้องบอก... ไม่เป็นไรพี่ ง่ายนิดเดียว จำสีเอาเลย
เราก็ยังไม่ค่อยแน่ใจ เพราะเคยอ่านในห้องบลู
มีผู้รู้บางท่านบอกว่าจำสีเอาก็ไม่ได้ผล
ซึ่งเป็นจริงตามที่ผู้รู้ท่านนั้นกล่าวไว้ เดี๋ยวเราจะบอกว่าทำไม...
พอถาม จำไม่ได้ละว่าถามอะไรไป น้องตอบมั่นใจ แต่อันนี้เรามั่นใจว่าไม่ใช่
เราเลยเอะใจ หลอกถามว่าน้องคงไปญี่ปุ่นบ่อยนะคะ ข้อมูลเป๊ะมาก
น้องตอบไม่เคยไปเลยต่างหาก
เอ่ออ... โอเค งั้นน้องไม่ต้องอธิบายและ เอาเอกสารมาให้พี่เท่านั้นพอ...
หลังจากนั้นพอจะไปเราเลยหาเอาตามไกด์บุค ตามห้องบลู... ข้อมูลถูกต้องกว่า

สาเหตุที่ตกรถไฟอีกหนึ่งอย่างของเราก็ช่างงี่เง่า... ฮ่าๆๆ
รถไฟญี่ปุ่นบางสายและบางเวลามาบ่อยมากกกกกก... มากจริง ๆ
ป้ายที่สถานีจะเป็นภาษาญี่ปุ่น สลับกับภาษาอังกฤษ เปลี่ยนไปมา
จะใช้เวลาแป๊บ ๆ ในการเปลี่ยน เป็นวินาทีอ่ะค่ะ น่าจะประมาณ 15 วินาทีได้
แต่... บางช่วงเวลาเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น
รถไฟมาจอดตอนป้ายเป็นภาษาญี่ปุ่น
เราก็รอให้เปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษเพื่อความชัวร์
ประตูเปิดปุ๊บ คนกรูขึ้นปั๊บ ประตูปิดทันใด
แล้วรถไฟก็พุ่งออกไป... ป้ายยังเป็นภาษาญี่ปุ่นอยู่เลยอ่า... 
แล้วรถไฟที่ไปเพิ่งพุ่งออก อีกขบวนก็มาในทันใด
เอิ๊กๆๆ... กว่าจะได้ชัวร์กับภาษาอังกฤษ รถไฟไปแล้ว 2 ขบวน...

เอาล่ะ... เฉลยค่ะ... ว่าทำไมเราถึงบอกว่าที่ผู้รู้ท่านนั้นพูดถูกเรื่องสีรถไฟ
เห็นรูปข้างบนใช่มั้ยคะ
ข้างบนเป็นรถไฟสาย Chuo จะเป็นสีส้ม
เราขึ้นจาก Kanda จะไป Otsuki
ต้องขึ้น Ltd. Rapid ไปเปลี่ยน Chuo Local ที่ Takao
พอถึง Takao มีขบวนน้ำเงินเข้มนั่นจอดอยู่
เราก็ไม่ไปสิ ไม่ใช่ชูโอไลน์ ชูโอต้องสีส้มๆ
แถมป้ายข้างรถไฟยังเขียนว่าไปมิตสุๆอะไรไม่รู้
เราจะไป Otsuki... หึหึ... รู้หรอกน่ะ หาข้อมูลมาแล้ว
แต่เอ๊ะ... ถึงเวลาแล้ว แต่ไม่เห็นมีรถไฟขบวนอื่นมา
คนขับก็ประกาศ... รถไฟขบวนนี้จะไป xxx... Otsuki... มิตสุๆอะไรนั่น
แล้วประตูก็ปิด รถไฟก้จากไป... ส่วนเรา... ยืนเอ๋อ... ตกอีกละ ตกจนชิน...
เพราะงั้น... จะดูสี... ใช้ไม่ได้น้าค้า... เหอๆๆ...
แล้วอันนี้ฝากไว้นิดสำหรับคนที่ใช้ Hyperdia ค่ะ
ไหน ๆ ก็ดูแล้ว เปิดเข้าไปดูนิดนึงก็ดีนะคะว่าขบวนเวลานี้ที่คิดจะขึ้นน่ะ สถานีปลายทางคืออะไร
เพราะบางทีเราคิดว่าสถานีที่เราไปนี่ใหญ่นะ แต่พอเค้าเขียนข้างรถ เค้าก็เขียนสถานีปลายทางอ่ะค่ะ

ยังมีอีกหลายอย่างที่สับสนเกี่ยวกับรถไฟ
แต่เอาเข้าจิงก็ไม่ยากค่ะ สนุกด้วยอีกต่างหาก
และเราก็มีความเชื่อว่า... ถ้ายังไม่เข้าใจ ก็ต้องฝึกทำบ่อย ๆ
เพราะฉะนั้น... ควรเริ่มวางแผนทริปต่อไปนะ... ฮ่าๆๆ...