Go West ~ Fly me to the west สมมุติว่าคุณแต่งงานครบรอบสิบปี คุณคิดว่าจะไปฉลองครบรอบแต่งงานที่ไหนดีคะ... บังเอิญว่าฉันไม่มีโอกาสเลือกเท่าไหร่ เพราะต้องไปสัมนาที่ลาสเวกัสช่วงนั้นพอดี คนข้างๆเลยถือโอกาสพาไปเที่ยว Dealth Valley เสียเลย... ได้ยินชื่อทริปก็ให้หนาวๆ แล้วสิบปีถัดไปมันจะเป็นยังไงนะ ไปฉลองกันที่ชื่อน่ากลัวขนาดนี้ (คริ คริ สิบปีที่ผ่านมานี่ นะคะ) แต่ฉันน่ะไม่เคยไปอเมริกาทางตะวันตกเลยค่ะ ย้ายถิ่นฐานมาก็สิบปีเหมือนกัน เพราะฉะนั้นไปไหนไปกัน และนี่ก็เป็นที่มาของชื่อเรื่องเที่ยวๆของฉันหนนี้ เพราะเราจะไปกันตั้งสี่รัฐเชียว รัฐอะไรบ้างลองดูจากแผนที่นะคะ พอไปกลับมาแล้ว อยากจะเปลี่ยนเป็นชื่อเรื่อง Sand Sun & Stone จริงๆค่ะ เพราะเที่ยวคราวนี้ ไปดูภูเขาหินสารพัดสี ทะเลทรายสุดลูกหูลูกตา กลางแดดจัดที่สุดจะหนาว แล้วอากาศก็แห้งเหือดสมกับเป็นทะเลทรายจริงๆ แผนที่ข้างล่างเป็นเส้นทางที่เราขับรถไปเที่ยวกันค่ะ สองวันแรกเราไปเที่ยว Death Valley กันก่อน ที่เห็นเป็นวงเล็กในแผนที่นั่นล่ะค่ะ ลาสเวกัสอยู่ตรงกลางวงกลมสองวงพอดี หลังจากนั้นก็กลับไปสัมนาที่ลาสเวกัสห้าวัน เสร็จเรื่องเรียนหนังสือแล้วก็หรรษาล้าลากับแม่และน้องที่ตามมาสมทบ ไปวงกลมใหญ่ด้านขวามือในแผนที่กันต่อ ก่อนจะลากลับบ้านด้วยกระเป๋าตังค์ฟีบแฟบ หรือที่แม่แซวว่าขนร่วงจนหมดตัวไปเลย แผนที่สแกนมาจากสมุดสามหน้ารวมกันค่ะ ขาดๆเกินๆไปบ้าง ดูยากไปนิดนะคะ วันที่ 11 ตุลาคม ออกจากบ้านแต่เช้าตรู่ เพราะเครื่องออกจากสนามบิน Dulles แปดโมงเช้า ไปถึงลาสเวกัสตอนสิบโมงยี่สิบ จากนั้นก็ไปเอารถเช่า แล้วขับไปหุบเขามรณะ (เฮ้อ แอบถอนหายใจ ชื่อมันน่ากลัวจริงๆค่ะ) ดูเหมือนเราไปถึงเร็ว จริงๆแล้ว Maryland กับ Las Vegas อยู่คนละ Time Zone กัน เวลาห่างกันสามชั่วโมงค่ะ เพราะฉะนั้นเราก็นั่งเครื่องบินตั้งห้าชั่วโมง ราวๆกรุงเทพ โตเกียว ประมาณนั้นค่ะ นั่งบนเครื่องบินก็ดูฟ้า ดูน้ำไปตามเรื่อง เอาหนังสือ "สาวเปรี้ยวเที่ยวเวกัส" ของคุณพิม(คนสวย)มาอ่านแกล้มโคัก (บนเครื่องแจกโค้กกับถั่วลิสงอบเนยถุงนิดๆค่ะ) จำได้ว่าคุณพิมเลยลงบล็อกนำเที่ยวที่นี่เอาไว้ รูปสวยมากๆ อยากจะขอติดล้อไปด้วย คราวนี้ฉันงานยุ่งมากๆ ไม่ได้เตรียมอะไรเลยนอกจากพยายาม install program ที่จะต้องใช้ตอนสัมนา กับสางงานกองเท่าภูเขาให้เสร็จก่อนไปเที่ยว ปล่อยให้เรื่องนำเที่ยวเป็นเรื่องของท่านหมีแต่เพียงผู้เดียว (ไม่ค่อยเอาเปรียบกันเลยเนอะ) บรรยากาศบนเครื่องค่ะ โปรดสังเกตว่าคนไปเที่ยวเริ่มจะร่าเริงตั้งแต่ตั้งต้นเดินไป gate ขึ้นเครื่องแล้ว คราวนี้เราบินกับ SouthWest ค่ะ สบายตรงที่บินตรงไม่ต้องไปเปลี่ยนเครื่องที่ไหน SouthWest นี้เปิดให้ confirm ตั๋วก่อนขึ้นเครื่อง 24 ชั่วโมง ยิ่ง Confirm เร็วก็จะได้ขึ้นเครื่องก่อน ซึ่งแปลว่าได้เลือกที่นั่งก่อน เราเป็นพวกทำอะไรก็ช้าเป็นหอยทาก เลยต้องไปนั่งติดปีกเครื่องบินท้ายเครื่อง วันไปอากาศดีนะคะ เย็นๆนิดหน่อย ฟ้าใสใช้ได้เลย พอใกล้ๆจะถึงมองลงไปก็เห็นทะเลสาบ เขื่อนฮูเวอร์แดมด้วยค่ะ ขึ้นเครื่องบินแล้วได้นั่งริมหน้าต่างก็สนุกตรงที่ได้เห็นละครจากก้อนเมฆผ่านกระจกหน้าต่าง เมฆเปลี่ยนเป็นหมู หมา พระราชา ปราสาทราชวัง ไปแล้วหลายอย่างก็ยังไม่ถึงเสียทีนะคะ พอถึงสนามบิน อย่างแรกที่เห็นคือโรงแรมมัณฑาเลย์ สีทองเด่นที่เห็นในรูป ถัดไปข้างๆเป็นโรงแรมที่เป็นปิรามิด (อันนี้ฉันบอกกับใครๆที่ไปด้วยว่าโรงแรมนี้ฉันไม่ไปนอนเด็ดขาด ก็ปิรามิดเนี่ยเขาเจตนาสร้างไว้เป็นสุสานของฟาโรห์นี่นา ฉันยังหายใจอยู่ขออนุญาตไปนอนที่โรงแรมอื่นก็แล้วกัน) แล้วก็เป็นเมืองที่แปลกจริงๆ เพราะมีภูเขาล้อมรอบแต่เป็นภูเขาสีเทาๆทึมๆ มีต้นไม้แคระๆขึ้นหรอมแหรม อากาศที่ลาสเวกัสแห้งมากๆค่ะ รู้สึกเหมือนเป็นปลาเกยหาดขึ้นมาทันใด ฉันรู้สึกว่ากินข้าวไม่อร่อยอยู่หลายวันทีเดียว วันท้ายๆคุยกับเพื่อนที่ไปสัมนา เขาบอกว่าต้องดื่มน้ำมากๆ ที่รู้สึกไม่สบายอย่างนั้นเพราะร่างกายขาดน้ำ ฉันว่าที่ฉันดื่มน้ำน้อยเพราะน้ำดื่มที่นั่นรสชาติประหลาดมากๆ มันขื่นๆเหมือนกินน้ำล้างสบู่ ชงชาก็เสียรสไปหมด วันหลังๆเลยต้องไปซื้อน้ำขวดมาดื่มแทน มองจากเครื่องบินค่ะ พอใกล้ถึงแล้ว มองลงมาจากข้างบน ทิวทัศน์แปลกตาจังค่ะ ไปถึงลาสเวกัสแล้ว เราต้องไปเอารถเช่าก่อนนะคะ ที่นี่ไม่เหมือนที่อื่นๆที่เราเคยไปตรงที่ บริษัทที่ให้เช่ารถไม่ได้อยู่ในสนามบิน แต่ต้องนั่ง shuttle bus ไปสักสิบห้านาทีไปยังศูนย์ที่เขาเอาบริษัทที่ให้เช่ารถไปรวมกันไว้ ตอนช่วงที่ไปคนเยอะมากๆค่ะ (ก็มีสัมนาตั้งไม่รู้กี่งานนะคะ ที่โรงแรมที่ไปมีอย่างน้อยๆสี่งานพร้อมๆกัน) เสียเวลาไปพอสมควรเลย แถมบริษัทให้เช่ารถที่นี่เจ้าเล่ห์อย่างที่คุณพิมบอกจริงๆเชียว ต้องไปต่อล้อต่อเถียงกับเขาอยู่เป็นนานเพื่อที่ในที่สุดก็ไม่ได้รถที่จองไปอีกต่างหาก เสร็จแล้วเราเข้าไปกินข้าวกลางวันแถวๆ Strip ซึ่งเป็นถนนกลางเมืองและเป็นที่ตั้งของโรงแรมดังๆทั้งหลายในลาสเวกัส ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่ผิดมากๆเพราะรถติดแทบไม่ขยับ เสียเวลาเที่ยวไปหลายเลยล่ะค่ะ อิ่มท้องแล้วก็ได้เที่ยวจริงๆเสียทีค่ะ นั่งรถไปเที่ยว Death Valley กับเรานะคะ รวมรูประหว่างทางไป Death Valley ค่ะ ขับตั้งแต่ฟ้าใส แล้วมีเมฆมาสมทบมากขึ้นเรื่อยๆ บล็อกหน้า พาไปดู Sand Dune ยามใกล้ค่ำค่ะ   Create Date : 03 ธันวาคม 2551 21 comments Last Update : 8 พฤษภาคม 2561 2:18:48 น. Counter : 504 Pageviews. Share Tweet

เพลงประจำตอน Go West   โดย: SevenDaffodils 3 ธันวาคม 2551 9:46:04 น.

พี่แป๋วๆ หนูเห็นด้วยเลยอะเรื่องถ้ากินน้ำน้อยจะทำให้กินข้าวไม่อร่อย หนูก็มีช่วงนึงที่เป็นนะ เหมือนปากลิ้นมันไม่ค่อยรับรู้รส อยากกินอะไร กินจริงๆ คำสองคำก็เลิก วางช้อน ยิ่งถ้าพวกเปรี้ยวหรือหวานจัดๆ นี่ยิ่งไม่รู้สึกอยากเลย ช่วงนี้เลยพยายามกินน้ำให้เยอะเข้าไว้ค่ะ Enjoy Eating 55   โดย: แพนด้ามหาภัย 3 ธันวาคม 2551 11:23:39 น.

คุณแป๋วคะ เรื่องน้ำที่เวกัสเห็นด้วยอย่างที่คุณแป๋วบอกเลย ต้องซื้ออย่างเดียวค่ะ ไม่สามารถดื่มน้ำก๊อกได้เลยจริงๆ จริงๆ พี่โจ้ชวนไปเวกัสอีกนะเนี่ย (ฮ่าๆๆ) พอดีเห็นว่าโรงแรมราคาถูกน่ะค่ะ แต่ว่าก็ไม่ได้ไปล่ะ ถ้าไปก็อยากไป หุบเขามรณะอีกสักรอบ อยากเที่ยวให้ทั่วๆเหมือนคุณแป๋วน่ะค่ะ ทริปนี้มีความสุขมากเลยสิคะ ได้เที่ยวกันพร้อมหน้าพร้อมตา ครบสิบปีแล้วเหรอคะ ยินดีด้วยนะคะ ของพิมอีกไม่กี่วันกำลังจะครบสิบปีที่รู้จักกันล่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับหนังสืออีกครั้งนะคะ ไม่รู้ว่าข้อมูลในนั้นช่วยคุณแป๋วได้สักเท่าไหร่ รูปก็ส่วนมากเป็นรูปเล็กๆไม่ค่อนสวยนะคะ ^^   โดย: pim(พิม) 3 ธันวาคม 2551 11:32:44 น.

โห..ไม่ค่อยได้เห็นพี่แป๋ว (ขอเรียกตามคุณแพนด้าฯ) เขียนบล็อกยาวๆ อย่างนี้เลยค่ะ ส่วนมากเป็น รูป และกลอน ^^ อ่านเพลิน ได้อรรถรสไปอีกแบบนึงค่ะ รูปสวยตามเคย ขอตามไปเที่ยวด้วยคนนะคะ (^^)   โดย: iamsquid ค่ะ IP: 202.183.130.60 3 ธันวาคม 2551 11:33:51 น.

นั่งท้ายเครื่องน่ะเป็น plus นะคะแป๋ว เพื่อนพี่ที่ TG บอกว่าเวลาเขาไปกันเองก็จะจองที่นั่งท้ายเครื่องตลอดเพราะเปอร์เซนต์รอดชีวิตสูงที่สุดถ้าเครื่องลงพื้นแบบไม่คาดฝัน... ส่วนพวกจ่ายแพงสุดน่ะได้สิทธิ์ไปก่อนเลยละคะ... ขอจำวงใหญ่ไว้ไปเที่ยวเองมั่ง ว่าจะไปปีหน้านะ ตอนนี้ดอลลาร์แค่ 35 บาทเอง... คุ้มกว่าไปอังกฤษเยอะเลย... ชอบเรื่อง...ชอบรูป...แต่กะลังงานยุ่งเดี๋ยววันหลังมาอ่านต่อนะคะ...   โดย: พี่แดงค่ะ... (Devonshire ) 3 ธันวาคม 2551 12:23:00 น.

เพลงเพราะมากเลยครับได้ความหมายคู่กันดี แต่ชื่อสถานที่ไม่ให้ เพราะชื่อสถานที่น่ากลัว สิบปีข้างหน้าคงต้องลุ้นแล้วละครับ ว่าชื่อสถานที่จะน่ารักหรือน่ากลัว ท่าทางจขบ ร่าเริงทากจริงๆ ครับ เนี่ยจะบอกให้ว่ารูปทรงปิรามิดเนี่ย ใครได้เข้าไปนอนแล้วจะเป็นอมตะ มีอำนาจ ดูอย่างฟาโรว์ไง มีอำนาจเป็นกษัตริย์ แล้วนอนในปิรามิดตั้งหลายพันปีก็ไม่เน่าไม่เปื่อย คนเป็นๆ นอนจะอายุยืน..อิ อิ ล้อเล่น   โดย: Flying Dragon of WDC 4 ธันวาคม 2551 7:41:39 น.

อิ อิ ใครเขาก็ไม่อยากแก่กัน ของอย่างนี้ยอมกันไม่ได้ ยังไม่แน่ใจครับว่าจะไปไหม ท่าทางคงไม่ได้ไปมากกว่า ไม่ทราบเรื่องโรงแรมมาก่อน นี่เพิ่งได้ยินครั้งแรกว่าเต็มแล้ว แต่ทราบว่า เขาคุยกันว่า snow จะตกมั้ย ร้านเหล้าจะเปิด 24 ชั่วโมงมั้ย เพื่อดึงดูดและเอาสตังค์คนที่มาเข้าฟัง Obama metro จะวิ่ง 24 ชั่วโมง ตอนนี้ก็เห็นว่าพี่เขาทำงานเกินตัวไปแล้วนี่ครับ อ้าว อ้าว ไปสัมมนาทำไมต้องควักกระเป๋าค่าโรงแรมเองอ่ะครับ   โดย: Flying Dragon of WDC 4 ธันวาคม 2551 10:40:10 น.

สวยแปลกตาดีจังนะคะ ... ชอบอ่านพี่แป๋วพาเที่ยวอ่ะค่ะ ... มีอะไรให้อมยิ้มไปด้วยตลอดเวลาดีจัง   โดย: ดวงลดา 4 ธันวาคม 2551 14:13:26 น.

สวัสดีครับพี่แป๋ว แค่เกริ่นนำก็ภาพสวยแล้วครับ หุหุหุ บล็อกหน้าตามาดูต่อแน่นอนครับ ฉลองครบ 10 ปี ยินดีด้วยนะครับพี่   โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า ) 5 ธันวาคม 2551 6:31:28 น.

ว่าจะเข้ามาเล่าเรื่องไปเที่ยวตลาดบางน้ำผึ้งมา อ่านที่พี่แป๋วเล่า เลยเกิดอาการแป่ว อิจฉาค่ะ อยากไปบ้างจัง ยินดีด้วยน่ะค่ะ 10 ปี แล้วไวจัง   โดย: ดุ๊กดิ๊ก IP: 124.120.18.206 5 ธันวาคม 2551 20:57:49 น.

ว้าววว สิบปีแล้ว ยินดีด้วยค่ะ ของเราเพิ่งจะเก้าปีเอง น่าเที่ยวนะคะที่นี่คุณแป๋วเขียนเรื่องได้น่าอ่านจังค่ะ รูปก็น่าสนใจด้วยนะ เดี๋ยวขอตามมาต่อตอนหน้านะคะ (ขอภาพใหญ่ๆหน่อยนะคะจะได้เห็นความสวยชัดๆ) ขอบคุณที่เอาเรื่องเล่ากะภาพสวยๆมาฝากกันค่ะ   โดย: ฺBeachBum (ลืมล็อกอินค่ะ) IP: 122.105.66.135 6 ธันวาคม 2551 8:30:18 น.

ปีกเครื่องบินตัดกับสืฟ้าและทรายดีจังค่ะ ปีที่สิบถ้ายังได้อยู่ด้วยกัน แอมว่าฉลองที่ไหนก็เป็นความทรงจำที่ดีทั้งนั้นค่ะ ^^   โดย: I am just fine^^ 6 ธันวาคม 2551 11:47:22 น.

ได้ข่าว แม่แซวว่าขนร่วงหมดตัวเหรอ ไม่ถึงขั้นนั้นมั้ง แม๋ ระดับไหนแล้ว แค่ต้องเก็บเนื้อเก็บตัวเท่านั้นเอง แต่ก็คุ้มนะ ไปได้เป็น 10 วัน แค่ได้รูปสวยๆ มาลงบล่อกก็คุ้มแล้ว มันเป็นความสุขทางใจ นอกจากนี้ความร่าเริงเบิกบานใจที่ได้อีกหล่ะ ตีค่าเป็นเงินไม่ได้ ใช้ไปเถ๊อะเงินหน่ะ ไม่ใช้เก็บไว้จะเน่าด้วยนะเอ่า... *เป็นผมๆ ก็ไป ไม่เกี่ยวกับบริษัทเก่าใหม่เลย เกี่ยวกับความอยาก สัมมนาเป็นข้ออ้างในการลางานต่างหาก ละก็สงสัยท่าทางคุณแป๋ว จะลา without pay มั๊งเนี่ย   โดย: Flying Dragon of WDC 6 ธันวาคม 2551 18:44:21 น.

ภาพดูแล้วก็แห้งจริงๆล่ะครับ ไม่ค่อยชอบเวลาอากาศแห้งมากๆเหมือนกัน เพราะมันทำให้รู้สึกไม่สบายเนื้อสบายตัว เดี๋ยวปอดคริสมาสก็จะไปเที่ยวแล้วเหมือนกัน อิอิ ขนร่วงหมดตัวอีกเช่นกันครับ   โดย: Unravel 6 ธันวาคม 2551 19:55:08 น.

รูปสวยมากกกกเลยค่ะ   โดย: อาริซึเมะมูน IP: 124.120.32.76 6 ธันวาคม 2551 22:13:33 น.

ว้าว ยินดีด้วยนะคะ สิบปี... ฟ้าใสจริงๆนะคะ   โดย: prncess 8 ธันวาคม 2551 0:14:55 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่แป๋ว พาหมิงหมิงมาเที่ยวด้วยคนครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 8 ธันวาคม 2551 8:16:10 น.

สวัสดีครับพี่แป๋ว ผมยังนั่งคิดเล่นๆว่าผมอยากทำพู่กันเดียวกับโฟโต้อัลบั้มมากกว่าครับ 55555 อาจเพราะงานทั้งสองแบบนี้ สะท้อนสิ่งที่อยู่ในใจเราจริงๆ ยังคิดว่ากำลังจะเอาไปถามโรงพิมพ์ ว่าถ้าพิมพ์น้อยเล่มเค้าจะพิมพ์ให้มั้ย แต่คิดว่าราคาหนังสือจะแพงแน่นอน เพราะเป็นสี่สีทั้งเล่ม หมื่นตาตอนนี้ยังวางแผงไม่ทั่วถึงเท่าไหร่ เมื่อวานผมเดินซื้อมาได้ 3 เล่ม ซื้อแจกครับ 55555 เดี๋ยวผมส่งไปให้พี่แป๋วหนึ่งเล่มครับ อิอิอิ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 9 ธันวาคม 2551 7:41:51 น.

ยินดีด้วยนะคะคุณแป๋วกับการฉลองครบรอบ 10 ปี เห็นภาพสวยๆของคุณแป๋วแล้วอยากไปเที่ยวอีกจังเลย แต่คิดแล้วกลัวขนร่วงจนหมดตัว เพราะไปคราวก่อนดอลล์ละ 25 บาทเองค่ะ ยังจำได้ว่านั่งรถบัสจากแอลเอไปเวกัสต้องค้างคืนระหว่างทาง 1 คืน(จำชื่อเมืองไม่ได้ค่ะ) กว่าจะถึงแกรนด์แคนยอนนั่งกันเมื่อยเลยล่ะค่ะ แต่พอเห็นแสงสีที่สว่างไสวของเมืองเวกัสตอนกลางคืนจากที่สูง ความเหนื่อยล้าหายไปหมด เหมือนสวรรค์บนดินจริงๆเลยค่ะ   โดย: Petit Patty 9 ธันวาคม 2551 8:52:45 น.

คุณแป๋วคะ ท่าทางคุณแป๋วจะเป็นมากกว่าพิมอีกนะคะเนี่ย พิมตอนเจ็บสุดๆ ก็ยังไม่ถึงกับร้าวเข้าไปในหัวค่ะ แค่ปวดแล้วก็ทานยาแก้ปวดธรรมดาก็เอาอยู่ค่ะ แต่มันเป็นนานแล้วมันรำคาญค่ะ วันไหนอ้าปากได้กว้างสุดๆ จะมีความสุขมากเลย อ้าๆหุบๆอยู่นั่นละ ตอนนี้หาวก็ไม่ได้นะคะ เจ็บ ทานข้าวพิมเคี้ยวได้ข้างเดียวคือข้างที่เจ็บ ถ้าเคี้ยวอีกข้างจะไม่มีแรงกด ทานอะไรแข็งๆกรอบๆไม่ได้ แต่กรอบจะดีกว่าเหนียว เพราะถ้าเหนียวจะไม่มีแรงกดแรงดึงค่ะ บางทีทานข้าวไปได้แค่ครึ่งก็เหนื่อยกับการเคี้ยวแล้วค่ะ ทรมานและน่ารำคาญมากนะคะ หวังว่าคุณแป๋ว(และพิม) จะหายเร็วๆนะคะ หายได้ก่อนปีใหม่ก็ดีเพราะจะเป็นของขวัญปีใหม่ที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองเลยเนอะ อ้อ.. คุณแป๋วเป็นเพราะเครียดรึเปล่าคะ อย่าเครียดนะคะ พยายามคิดอะไรให้แง่ดีเข้าไว้ พยายามอย่าไปโฟกัสตรงที่เราเจ็บ (คุณแป๋วเป็นกี่ข้างคะ) แล้วก็ลองเอาผ้าชุบน้ำอุ่นประคบดูนะคะ แล้วนอนกัดฟันรึเปล่า (พิมนอนกัดฟันด้วยค่ะ)   โดย: พิม IP: 76.238.28.43 9 ธันวาคม 2551 9:33:26 น.

ชอบที่พี่แป๋วบอกว่า เมฆเปลี่ยนเป็น หมู หมา พระราชา ปราสาทราชวัง ไปแล้วหลายอย่างก็ยังไม่ถึงเสียที ... ... อยากเห็นหมู หมา พระราชา ปราสาทราชวังมั่งอ่ะค่ะ   โดย: Serendipity_t 21 ธันวาคม 2551 16:38:42 น.