กวีการเมือง #9 เป็นยุคที่ หลบระบาย ก็ไม่ได้ การเมืองใหม่ กลับกวนใจ ไม่เว้นว่าง คนเดินดิน ไร้พื้นที่ เขียนคิดต่าง กระแสสร้าง ความป่วนปั่น น่าเหนื่อยใจ สมัยก่อน ไม่เคยมี แบบยุคนี้ อยู่ดีๆ มารุมถาม ความไฉน ในพื้นที่ เพจที่เคย สบายใจ ด่าทหาร นานแค่ไหน ไม่โดนกวน แต่ติงส้ม กลับโดนย้อน เรื่องอื่นแทรก ช่างน่าแปลก ว่าเหตุใด ใยมีสวน คนที่ด่า พรรคเพื่อไทย ควรทบทวน ว่าไปป่วน คนทั่วไป ได้อย่างไร วัฒนธรรม การเมืองใหม่ ที่น่าเศร้า การรุมเร้า คนคิดต่าง ช่างไม่ไหว เบื่อหนักหนา ระอา “ส้ม” จนล้นใจ มองกลับไป เมื่อก่อนชอบ ไม่น่าเลย!   Create Date : 30 กันยายน 2566 19 comments Last Update : 30 กันยายน 2566 0:23:37 น. Counter : 527 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ

คนเลือกตั้ง นั้นมา 36 ล้าน ที่จัดตั้ง รัฐบาล กี่ล้านเสียง? บอกข้างมาก 14 ล้าน หรือนับเพียง ฝั่งตนเอียง เพราะลืม 22 ล้านเสียงไป? พวกชอบเอา 14 ล้าน มาพูดข่ม ทำชื่นชม เกินกว่าเหตุ หรือมิใช่ ที่จริงแท้ หลักประชา- ธิปไตย คือคนไทย ทุกๆ คน เสียงเท่ากัน! อย่าเอาพวก มาส่อเสียด มาเหยียดหยาม ฉันก็เคย ตั้งคำถาม เคยมุ่งมั่น สมัยก่อน เลือกสีฟ้า เคยจาบัลย์ เพราะความมั่น ไทยรักไทย ยุค 2 นา ตอนนั้นเสียง ไทยรักไทย เกินกว่าครึ่ง สภาจึง ได้ข้างมาก มั่นหนักหนา แฟนตัวยง ปชป จึงเลิกลา เบื่อมองตา พวกเสียงเยอะ น่ากังวล แต่วันที่ คุณทักษิณ ถูกรัฐประหาร ฉันสงสาร ว่าไม่ควร ถูกชิงปล้น แล้วยุบพรรค แล้วล้อมยิง ก็เกินทน จึงเปลี่ยนตน เทิร์นจากฟ้า เป็นแดงดู แต่นิยาม ที่ยังยึด ถึงวันนี้ ก็ยังมี การมองค่า ผู้คนอยู่ ยังไม่ชอบ การเหยียดข่ม น่าอดสู พวกเชิดชู เพียงพวกตน เสียงเยอะไป ที่จริงแท้ ต้องมองดู ตรงหลักการ ทุกๆ ด่าน ทุกๆ เรื่อง ตามวิสัย ถกกันได้ เถียงกันลง ตามชอบใจ แต่ไม่ใช่ มายกพวก ทำข่มกัน   โดย: ไร้นาม 30 กันยายน 2566 21:49:32 น.

พอวันนี้ ส้มเปลี่ยนไป น่าใจหาย แสนเสียดาย ที่ละทิ้ง ซึ่งศักดิ์ศรี เพราะกระแส นั้นแรงมาก ภาพคล้ายดี แต่ดูที่ คณิตศาสตร์ ยังไม่พอ เล่นเกมนี้ พังจุดยืน ไม่ฟื้นแล้ว จะคลาดแคล้ว ไม่ถึงครึ่ง เสียดายหนอ ความเย่อหยิ่ง ทิ้งตัวตน เป็นต้นตอ ที่เหลือก็ นับเวลา ถอยหลังเลย มีคนเตือน ว่าจะได้ ไม่คุ้มเสีย ดูแล้วเพลีย เพราะยังฝืน เล่นต่อเฉย รอดูเถิด การไม่ฟัง อาจลงเอย เป็นก้าวเลย ไกลจนล้น พ้นศรัทธา ป.ล. อยู่แต่ในเพจของตัวเองไม่เคยไประรานใคร แต่เวลามีส้มเสียสติมาเขียนกวนก็จะเขียนบทกวีด่าส้มหนึ่งบทนะคะ (บทกวีด่าส้มทั้งหลายนี้คือเขียนเพราะรำคาญด้อมที่มากวน ส่วนตัวเป็นคนธรรมดา ไม่ใช่นักการเมือง ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกะการเมือง แต่ชอบแต่งบทกวีสะท้อนความคิดเห็นด้านการเมืองจากมุมมองตัวเองเฉยๆ ถ้าคุณเห็นต่างก็ไปเขียนในเพจของคุณ ถ้ามาเห็นต่างที่นี่คือ "ลบ" ทิ้งอย่างเดียวและจะแถมบทกวีด่าส้มเพิ่มให้อีกบทตามที่ถูกกวนค่ะ ถ้าไม่มายุ่งกันก็คงไม่ออกมาเขียนบทกวีขนาดนี้ /เพราะปกติเป็นคนงานยุ่งมากๆ /ขอบคุณค่ะ)   โดย: ไร้นาม 30 กันยายน 2566 21:53:04 น.

พอได้ไหม การเข่นฆ่า ไร้เหตุผล กราดยิงคน จนเจ็บตาย มันไม่ใช่ เหตุแบบนี้ ต้องป้องกัน อย่างตั้งใจ เพื่อไม่ให้ เกิดขึ้นซ้ำ อีกครั้งครา ระบบเตือน ว่ามีเหตุ สร้างกันเถิด และต้องเปิด เรื่องจัดการ อาวุธฆ่า ไม่ให้หา ซื้อง่ายๆ ห้ามพกพา พร้อมกฎหมาย โทษอาญา ที่จริงจัง ไว้อาลัย ผู้สูญเสีย อีกคราหนึ่ง ประชาซึ่ง บริสุทธิ์ น้ำตาหลั่ง อีกคราแล้ว ที่เกิดเหตุ แสนน่าชัง ได้แต่หวัง ให้ทุกฝ่าย ร่วมรับมือ   โดย: ไร้นาม 3 ตุลาคม 2566 18:02:57 น.

ดาดาว เคยพราว วาวเต็มฟ้า เดือนมืด กรายมา กลืนเงาแสง ผู้คน หม่นใจ ไร้เรี่ยวแรง เมื่อยาม ฟ้าแสดง ความมืดมัว สงคราม แสนเศร้า เกิดอีกครา น้ำตา ผู้คน หยาดหยดทั่ว หลายคน ต่อสู้ กลางความกลัว เป็นภาพ หมองมัว ของแดนดิน หยุดเถิด ลองตรอง ดูวันหน้า อย่าปล่อย ท้องฟ้า ดับสูญสิ้น ขับไล่ เงามัว เริ่มจากจินต์ เปิดรับ แสงประทิน จากถิ่นดาว   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:11:32 น.

คนกินส้ม สติหาย น่ารำคาญ สิทธิ์อะไร ให้ระราญ คนแดงได้ แค่ไม่เปลี่ยน ไปชอบส้ม แล้วยังไง จะด้อยค่า กันทำไม ไม่ชอบเลย เราเห็นต่าง ก็ควรหยุด เคารพสิทธิ์ อย่ารอนริด คิดตนถูก ฝั่งเดียวเหวย ไม่บูชา ส้มก็มา ทำเหยียดเอย ตามกระแส แต่ละเลย จิตใจคน ดั่งลัทธิ รูปเคารพ น่ากลัวแล้ว บูชาเถิด พูดเจื้อยแจ้ว ด้วยใจหม่น ยกแต่เสียง 14 ล้าน ภูมิใจจน คิดว่าตน นั้นคือเสียง ส่วนใหญ่ไป หลงระเริง ทนงตน เกินกว่าเหตุ จับสังเกตุ ก็ต้องปลง เพราะไม่ใช่ พรรคการเมือง ที่ชูธง เทพ-มารใด ผลักผู้คน เห็นต่างไป เป็นหมู่มาร แล้วปล่อยให้ สาวก ออกไล่ล่า ออกด้อยค่า อวดเย่อหยิ่ง สนุกสนาน ทำหัวเราะ ทำเยาะเย้ย ทำชื่นบาน ไม่รู้ตัว อันธพาล ก็ทำไป สักวันหนึ่ง เมื่อคุณตื่น จากความเชื่ิอ ในวันที่ คุณยังเหลือ มีใจใส่ ในวันที่ คุณหยุดมอง จากกลางใจ คุณก็อาจ เห็นเพื่อนไทย ว่าเป็นคน ไม่ใช่ว่า ไร้เกรงใจ มาหยาดเหยียด มาส่อเสียด มาดูแคลน แบบไม่สน ถึงหัวใจ ของคนอื่น ใจดำจน เหยียบผู้อื่น อยู่ข้างบน คิดได้ไง   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:12:15 น.

๏ มีหลายคน วางศักดิ์ลง ให้เงินซื้อ หลงค่าหรือ ถืออุ่นนัก รักมากไหม แบกเงินตรา มูลค่าหนัก ลงปักใจ กอบโกยไว้ ใฝ่ฝันใช้ แลกสุขมา ๚ ๏ ตามเส้นทาง วางด้วยเงิน เพลินมืดบอด ฤๅจะรอด มัวแต่หลง สิ่งตรงหน้า เลือกเฉือนเฉือด เลือดเย็น เน้นเงินตรา ช่างไร้ค่า หากราคา วัดด้วยใจ ๚ ๏ กลายตัดสิ้น สิ่งควร อย่างน้ำมิตร ไมตรีจิต ปลิดขาด พิฆาตได้ แม้ศักดิ์ศรี มียอมลด หมดค่าใจ ด้วยแลกไว้ ให้เงินซื้อ คือง่ายดาย ๚ ๏ เพลินภาพสุข บนกองทุกข์ กลับไม่รู้ โดนลวงอยู่ หูตาหลับ ดับควรหมาย ยามเริงสุข สร้างทุกข์ทน ไม่ระคาย ลืมสุดท้าย เงินหายได้ ใครลำเค็ญ? ๚ ๏ เพียงลุ่มหลง ยอมปลงค่า คร่าชีวิต เลือกลิขิต ผิดเส้นทาง วางทุกข์เข็ญ จักจนอับ กลับไม่ได้ อย่างเคยเป็น ทุกข์เช้าเย็น ยึดติดเห็น เป็นกังวล ๚ ๏ ไยไม่เลือก สร้างสุข บนทางสุข ไยจึงเลือก ก่อทางทุกข์ เป็นถนน ไยจึงเชื่อ ภาพลวงตา ไร้ตัวตน ไยยอมทน ให้เงินตรา ซื้อค่าไป ๚ ๏ หากหยุดคิด ซักนิด คงจะรู้ หากหยุดลอง ตรองดู เลิกหวั่นไหว จักปล่อยสิ้น กิเลศลวง ห่วงหลอกใด เพียงวางไซร้ กลับเกิดสุข ทั้งใจกาย ๚ ๏ อุดมการณ์ หวานฉ่ำล้ำ เลอค่านัก ลองร้อยรัก รักษ์ด้วยใจ ใช่ซื้อขาย ผูกศรีศักดิ์ ปักใจลง ที่หลงคลาย เลิกเสียดาย ด้วยหมายมั่น ฝันอย่างควร ๚ะ๛   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:13:02 น.

๏ เมื่อเดินผ่าน กาลเวลา อนาคต เกิดปรากฎ หลายเรื่องราว ไม่คาดฝัน สิ่งที่ทำ ให้แย้มยิ้ม อิ่มทุกวัน คือเส้นทาง ที่เชื่อมั่น นั้นสุขใจ ๚ ๏ ความสดชื่น เมื่อหัวใจ รู้พอดี จึงมีสุข ในถิ่นที่ เลือกอาศัย แล้วเงินตรา จะมาเอง ยามเพลินไป จับสิ่งไหน สนุกไว้ จักโชคดี ๚ ๏ เพียงไม่หลง กับเส้นทาง ของคนอื่น เมื่อใจตื่น ก็ก้าวไป ด้วยศักดิ์ศรี ปล่อยเงินตรา เป็นเรื่องรอง จักกลับมี สิ่งดีดี เวียนมาหา เข้ามาเอง ๚   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:13:25 น.

อุดมการณ์ สวยหรู “อนาคต” เคย“ใหม่”หมด งดงาม ราวภาพฝัน จึงเคยเชื่อ ชื่นชม ศรัทธามั่น ก่อนหมดกัน ถอดใจ ในปีนี้ น่าเสียดาย อดีต ที่เรืองรอง แต่กระแส ก็อาจครอง ได้พื้นที่ เพียงไม่ใช่ พรรคเดิม ที่เคยมี สิ่งดีดี ที่ชื่นชม ไม่ตรงจริง   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:14:04 น.

เมื่อหูตา แคบสั้น มองไม่เห็น จึงมัวเล่น การเมือง เรื่องเพ้อฝัน เอามาปน เปื้อนสิ่ง ที่คืนวัน จะสร้างสรร สิ่งใหม่ ให้เมืองไทย อ้างว่ากลัว ต่างชาติ จะถูกหลอก เค้าคงบอก ว่าเค้า นั้นไม่ใช่ ถ้าหากมี วิสัยทัศน์ ไม่ "ก้าวไกล" ท่านตั้งชื่อ เช่นไร กลับไม่มี หากอยากให้ ประเทศไทย นั้น "ก้าวหน้า" ต้องรู้ค่า พัฒนา ในบางที่ ใช่ขัดขวาง ไปเรื่อยๆ อย่างวันนี้ สิ่งดีๆ ต้องรู้ทำ ใช่คร่ำครวญ   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:14:39 น.

ลองตรอง จักรู้ หยุดดู สิ่งไหน ที่สู้ ที่ฝัน ประเทศ ต้องการ อะไรกัน ความเกลียดชัง เติมมัน ไปทำไม ในสนาม การเมือง ควรมีมิตร อย่าหลงผิด ผลักเพื่อน มันไม่ใช่ เพราะทุกคน ต่างก็ เป็นคนไทย อย่าตกต่ำ กันไป ไม่จำเป็น ที่ต้องสู้ คือต้องวาง มาตรฐาน สร้างตำนาน แข่งสร้างไทย ให้คนเห็น อย่ามัวหลง เดินลงต่ำ นั่นลำเค็ญ สิ่งไม่ดี อย่าไปเล่น ให้เปลืองตัว   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:15:11 น.

อวดอ้างแต่ สิทธิ์ตน เหนือคนอื่น ทำเป็นตื่น ตาสว่าง แต่ไม่ใช่ สิ่งที่ทำ นั้นมันถูก ดีหรือไร? ตรองหน่อยไหม ว่าสิ่งใด นั้นเกินงาม   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:15:28 น.

เปลี่ยนสีแล้ว ยังตกหล่ม อยู่ตรงเดิม ที่มีเพิ่ม คือผยอง ทำเก่งกล้า กดคนอื่น ทำตัว "ดีย์" ไร้ราคา เมื่อนึกย้อน ว่าเคยมา ขอร่วมมือ ทำกับมิตร โดยการเหยียด การผลักใส จะก้าวไป ที่ๆ ไกล อย่างไรหรือ หากยังเหยียบ ยังวนเวียน ร้องไห้คือ เพียงเด็กดื้อ ที่งอแง เอาแต่ใจ   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:15:48 น.

14 ปี 10 เมษา ครา 10 ================ สิบสี่ปี สิบเมษา คราหนึ่งศูนย์ เคยอาดูร เคียงข้าง พรั่งพร้อมหน้า สู้เคียงบ่า เคียงไหล่ กันนานมา ถึงเมษา ก็หยุดตรอง ลองคิดดู สิ่งที่สู้ ใช่ความเกลียด หรือเดียดฉันท์ ในวันนั้น สิ่งเรียกร้อง ไม่หดหู่ เพียงขอแค่ ยุบสภา ประชาชู ไม่เกลื้อกกลั้ว กลับพวกกู้- ชาติฆาตเคือง เพียงเรียกร้อง เสียงสิทธิ์ ธรรมดา ใช่โกรธา คิดแค้น จนผิดเรื่อง ที่ป้ายสี ว่าจนโง่ เพียงการเมือง ไม่สิ้นเปลือง แรงใจ ไปวุ่นวาย ถึงวันนี้ กลับแตกแยก ออกเป็นสอง แดง-ส้มจ้อง ห่ำหั่น ระสำระสาย เหมือนกับลืม เรื่องอดีต น่าเสียดาย กลับคิดง่าย ว่าอีกฝั่ง นั้นโง่งม คำพูดจา ที่ด้อยค่า ความคิดเพื่อน อย่าแชเชือน ถูกกระแส ทำติดหล่ม ความเกลียดชัง คือสิ่งที่ ไม่น่าชม คือสิ่งที่ ทำไทยล่ม จนวุ่นวาย การต่อสู้ ด้วยความเกลียด นั้นเป็นธง ของผู้หลง พันธมิตร เหลืองทั้งหลาย สิ่งที่แดง ร่วมกันสู้ สุดใจกาย ไม่ได้หมาย เกลียดชังใคร ไม่เคยเลย แดงเพียงแค่ ออกมาบอก ให้หยุดฟัง ถึงเสียงสิทธิ์ ที่ไม่ดัง มาเอื้อนเอ่ย ว่าถึงแม้ ปัญญาชน ยุคนั้นเอย จะตราเฉย ว่ากลุ่มนี้ คือโง่ไป คุณก็ต้อง หยุดฟัง เสียงพวกเขา ใช่ยกเอา เสียงพวกตัว แล้วกร่างใหญ่ เกิดเสื้อเหลือง เกิดเสื้อแดง สู้กันไป ขอวัดใจ ในสภา เลือกอีกที ถ้าคุณสู้ ด้วยความเกลียด คือถูกปั่น ถ้าคุณสู้ ด้วยความฝัน คือศักดิ์ศรี ถามตัวเอง เถิดเพื่อนเอ๋ย ใจที่มี สู้มานาน หยุดตรองที ฝันสิ่งใด   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:16:33 น.

คน Gen X ก็ใช่ว่า จะไม่รู้ หลายเรื่องอยู่ ที่ไม่ตรง ยังสงสัย กระป๋องนม มันก็มี ที่เปิดไง กดหมุนไป หรือซื้อนมข้นหลอดเป็น ไป Starbucks ก็รู้จักนะ ลาเต้ ทำฮาเฮ ล้อเอามันส์ ทั้งที่เด่น ลืมไปหรือ จึงพูดจา สร้างประเด็น ทำเป็นเล่น ด้อยค่า Gen X เกินจริง ~~~ บอกว่า Gen X ไม่มีอะไรสอน ท่านตัดรอนคนทั้ง Gen ได้ไฉน มีปราชญ์รู้ อยู่มากมาย เต็มโลกไป ทุกๆ Gen ก็เก่งไป ในตัวเอง ~~~ จะด้อยค่า คนทั้ง Gen เอาสนุก คนหัวเราะ มีความสุข ลืมไปไหม ทุกๆ วันโลก ก็เปลี่ยน เวียนหมุนไป คนรุ่นใหม่ ใช่ต้องกด ข่มรุ่นเดิม สร้างกระแส ปั่นทัวร์ลง เพิ่มรีวิว พูดเสียดสี คนชิวชิว อย่างฮึกเหิม น่าเสียดาย ที่เคยชอบ เพราะต่อเติม ไม่สนุก อย่างเดิมเดิม ที่ผ่านมา   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:17:59 น.

ข้าว 10 ปี ถ้าเก็บดี ก็กินได้ เพราะก็เคย รักษาไว้ ค่อยๆ หุง ข้าวพิธี ที่ระลึก จึงค่อยปรุง แบ่งมาหุง เดือนละนิด คิดกินนาน คนดราม่า คงไม่เคย เก็บกินข้าว แค่ก่อนหุง ท่านก็ซาว ล้างน้ำผ่าน แล้วก็แช่ อีกนิดนึง ยามเตรียมจาน แล้วก็กด หุงอาหาร ทำกินเคียง ก็มีคุณ ให้อิ่มได้ เหมือนข้าวใหม่ อย่าไร้ใจ คิดทิ้งข้าว ทำเป็นเกี่ยง คุณไม่กิน ยังมีคน รู้เรียบเรียง ไม่ทิ้งขว้าง ทรัพย์สินเพียง ไม่ถูกใจ อีกอย่างรัฐ จะประมูล นำออกขาย แจ้งบรรยาย สรรพคุณ แถลงไข คนมาซื้อ ก็ทราบอยู่ และพอใจ ข้าวเก่าใช่ ว่าจะไร้ ซึ่งราคา เปิบกินข้าว ทุกคราวคำ รู้จำไหม เหงื่อผู้ใด หยดหยาด นานหนักหนา จึงคิดปล่อย รวงร่วงโรย รอยน้ำตา ไม่รู้ค่า ชาวนาหรือ น่าเศร้าใจ   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:18:39 น.

หนึ่งฝั่งเน้น บริหาร หาทางออก อีกหนึ่งฝั่ง เอาแต่บอก เน้นด้อยค่า ที่ทำกัน ส่งเสียงดัง น่าระอา ลดคุณค่า ทรัพย์สินไทย ทำไมกัน ยิ่งกล่าวร้าย ด้อยค่าข้าว ยิ่งดูแย่ ยิ่งดูแพ้ เหมือนไม่มี จุดสร้างสรรค์ แทนจะคิด หาทางออก ไม่กีดกัน ร้องงอแง เพียงดื้อรั้น คล้ายเด็กไป จะทิ้งหรือ สินทรัพย์ นับร้อยล้าน เชียร์ให้ผลาญ สร้างขยะ กันยกใหญ่ ทั้งๆ ที่ ข้าวนั้นมี คนสนใจ คนซื้อไซร้ รู้ประวัติ ยังเข้ามา ใช่ว่าข้าว จะทำแค่ บริโภค อุปโภค แปรรูปได้ อีกหลายท่า แทนที่จะ คิดว่าข้าว มีราคา คิดไม่ถึง กลับด้อยค่า ทำทำไม ชาวนาเค้า ลงออกแรง ทำเพาะปลูก ขายไม่ออก แล้วข้าวถูก อย่าผลักไส ไยไม่คิด Recycle ข้าวเก่าไทย สร้างทางออก เส้นทางใหม่ แทนทิ้งเท?   โดย: ไร้นาม 13 พฤษภาคม 2567 0:19:10 น.

การต่อสู้ แต่ละคน ไม่เหมือนกัน บ้างสู้สั้น บ้างสู้ยาว ยืนระยะ บ้างโดนทำ บ้างทำตน มีปนปะ ตามจังหวะ แต่ละคน ตามแต่ใจ เพราะความเชื่อ แต่ละคน ไม่เหมือนกัน เพราะความฝัน แต่ละคน มีเล็กใหญ่ เพราะมุมมอง แต่ละคน ไม่ซ้ำใคร การต่อสู้ จึงต่างไป ไม่เหมือนกัน การต่อสู้ ของผู้กล้า ในอดีต คมดั่งมีด เข้ากรีด สังคมหั่น มีจุดยืน ไม่ล้ำสิทธิ์ ไม่ด้อยฝัน ไม่ไล่ฟัน คนไม่เกี่ยว สู้ตรงตรง วีรชน แต่ละกลุ่ม ไม่เหมือนกัน บ้างเชื่อมั่น อุดมการณ์ ที่ไหลหลง บ้างเห็นต่าง จึงท้วงติง อย่าปลิดปลง บ้างน้อมส่ง ไว้อาลัย ด้วยใจจริง   โดย: ไร้นาม 17 พฤษภาคม 2567 11:38:59 น.

กวีปีที่แล้ว หวังเห็นแนวร่วมรบใหม่ ที่ให้สิทธิ์คนไทย เท่าเทียมไปทั่วทุกคน แต่ว่าต้องผิดหวัง ด้อยค่าพังกันไม่สน เล่นเหยียดดูหมิ่นจน เกินจะทนไม่พอดี คิดต่างสิทธิ์พื้นฐาน ยังระรานขนาดนี้ จึงขอพอกันที ที่หลายปีเคยชอบมา กระแสเป็นของท่าน อยากจะปั่นไม่รักษา เพื่อนเตือนกลับต่อว่า มั่นใจหนาก็แยกกัน กลับมาอยู่ฝั่งแดง แม้ไร้แสงดั่งสิ้นฝัน ถูกตราว่าร้ายปั่น ก็ยังหมั่นรู้ทำงาน พอติก็ปรับเปลี่ยน ดูพากเพียรแม้ต้องหาร มีเสียงครึ่งรัฐบาล ก็กล้าหาญมุ่งผลักดัน แม้ไม่แลนด์สไลด์ ประเทศไทยไม่พลิกผัน ทันทีเพราะเสียงนั้น ถูกแบ่งหั่นปันออกไป อาจเป็นสมัยสุดท้าย อย่าเสียดายทุ่มเทไว้ สร้างสรรค์ตำนานใหม่ ฝากชื่อไว้มีคนจำ   โดย: ไร้นาม 17 พฤษภาคม 2567 11:40:00 น.

อำลาแล้ว ช่อง Voice กระบอกเสียง ยืนหยัดเคียง สังคมไทย วันคืนผ่าน 15 ปี ที่เปิดมา ดำเนินการ ขาดทุนนาน ก็ยังทำ แม้ลำเค็ญ ยุคทหาร เรืองอำนาจ เคยถูกปิด เคยถูกรอน ริดสิทธิ์ พวกเราเห็น ถ่ายทอดม๊อบ ฝืน พ.ร.ก. ก็กล้าเล่น ฉายทุกความ แค้นเค้น สะท้อนไทย ทุกคนทราบ ว่าช่องนี้ ชินวัตร เป็นนายทุน ที่ตั้งจัด พลิกสื่อใหม่ จากสื่อเดิม ที่ปลุกปั่น สลิ่มไป เพื่อสะท้อน อีกมุมไซร้ ในสังคม ว่ามีคน ที่คิดต่าง สวนกระแส เป็นเสียง Voice ส่งมาแก้ ความขืนข่ม ให้คนกรุง ได้รู้เห็น ได้รับชม ว่าเสื้อแดง ที่เหยียบจม นั้นก็ไทย ในยุคที่ สื่ออื่นๆ รุมกระหน่ำ มารุมยำ ล้มทักษิณ แบบเล่นใหญ่ ยุคปลุกปลั่น กดหยามเหยียด เสื้อแดงไป จนต้องมี อีกสื่อใหม่ มาเปิดตา ว่าผู้คน นั้นก็มี ต่างความคิด มีเสียงสิทธิ์ จะคิดต่าง ไม่ไร้ค่า เป็นสื่อช่อง สวนกระแส ผ่านเวลา ที่ใส่ใจ ให้ราคา เสียงผู้คน ไม่โอนเอน ตามกระแส เหมือนสื่ออื่น ลืมตาตื่น สะท้อนเสียง ทุกแห่งหน สวนกระแส มาแต่ไหน ช่างสู้ทน เพื่อให้คน ได้รู้ค้น ทุกมุมมอง   โดย: ไร้นาม 17 พฤษภาคม 2567 11:40:45 น.