Bloggang.com : weblog for you and your gang
จินตนาการจากความว่างเปล่า
Imagination from the emptiness
Group Blog
สลักนาม
ยามเยี่ยมชม
เพื่อภิรมย์กับ
สิ่งฝัน
คอยค่อยเพิ่ม
สะสม
กัน
จึงคัดสรรนำ
ภาพ
มา
พร้อม
วิชา
พาเพลิดเพลิน
อย่าหมางเมิน
บ้านเมือง
ไทย
รักษาใจ
ให้เห็นจริง
ปลดปล่อย
ทิ้ง
เรื่องวันวาน
<<
มกราคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
12 มกราคม 2551
โปรดเถิดโปรดหยุดฟัง
All Blogs
กวีการเมือง #9
กวีการเมือง #8
กวีการเมือง #7
กวีการเมือง #6
กวีการเมือง #5
หมากล้อม
บนถนนราชดำเนิน
ไว้อาลัย...
กวีการเมือง #4
กวีการเมือง #3
กวีการเมือง #2
กวีการเมือง #1
Democracy
คนไทยเท่าเทียมกัน
โปรดเถิดโปรดหยุดฟัง
พื้นที่กฎอัยการศึก #2
Time to call it a day?
พื้นที่กฏอัยการศึก
We vote NO
กวีการเมือง
คุณพ่อคุณแม่ไปสนามหลวงแล้ว
ภาพเมื่อวาน
อารัมภบท
โปรดเถิดโปรดหยุดฟัง
รวมบทกวีการเมืองที่เขียนในห้อง "กวีการเมือง" กับเพื่อนๆ
ที่นี่
นี่หรือคือเมืองไทย
เหตุใดชนถูกหมิ่น
ข้าราชของแดนดิน
ดั่งสิ้นยุติธรรม?
ออกไปลงคะแนน
นับแสนกลับถูกย่ำ
เหลืองแดงแจกจนช้ำ
ระกำจิตตรอมตรม
เสียงของประชาหรือ
ห้ามหือจักถล่ม
เหยียบย่ำกันจนจม
เพื่อถมทางให้ใคร?
ภาษีที่เราเสีย
เฉลี่ยไปหนไหน
เลือกตั้งผลาญเงินไป
สูญไร้ดั่งไม่สน
ใต้กฏอัยการฯ
ทหารอยู่ทุกหน
ประชากลับถูกปล้น
เสียงตนไร้คนฟัง
ประชาธิปไตย
หาใช่เพียงความหลัง
โปรดเถิดโปรดหยุดฟัง
พลังประชาชน...
+++
เชิญรำพึงรำพันตามสบาย
มิตรสหายแวะเวียนเพียรทายทัก
มาคบค้าสมาคมสมรู้จัก
มิหาญหักน้ำใจใส่ไมตรี
ด้วยนิยมชมชอบในประชา
จึงสร้างค่าน่าชมสมศักดิ์ศรี
สานน้ำใจผ่านร้อยรสบทกวี
ด้วยเรามีแผ่นดินยืนผืนเดียวกัน
+++
ยินดีเจอเพื่อนพ้อง......... ชาวกวี
ยามที่ฟังข่าวที.............. กลัดกลุ้ม
ระบายทุกข์ตามวิถึ......... เขียนแต่ง
ใช้บทใช้กลอนหุ้ม.......... ห่มให้ใจเย็น
+++
ระเหเร่รอนไป
ประชาไทซักพักนึง
ช่วงที่บอร์ดเครียดขึง
หลบไปพึ่งพอพักพิง
การเมืองยังติดตาม
ร้อยความมิหยุดนิ่ง
การงานแสนระวิง
ช่วงชิงเวลาไป
หลังๆ จึงเพียงอ่าน
กลับบ้านมาเมื่อไหร่
ติดตามการเมืองไทย
แล้วทำใจรอเลือกตั้ง
แต่วันนี้คับแค้น
ผู้แทนที่ชนหวัง
กลับถูกกลั่นแกล้งดัง
ไร้พลังประชาชน
เสียงสิทธิ์ที่ใช้ไป
ค่าไร้ในถิ่นหน
อำนาจท่านท่วมท้น
เกินทนจนรำพัน
+++
อำนาจเป็นของใคร
คนไทยเริ่มถามหา
เสียงสิทธิ์เลือกกันมา
มีค่ากันบ้างไหม
อดทนต้องอดทน
ถ่อมตนมาแต่ใด
กฏหมายเคยอุ่นใจ
ผู้ใช้ไม่บิดเบือน
แต่มาถึงวันนี้
จะหาที่ใดเหมือน
เจตนาลูกลบเลือน
เกิดเงื่อนในสังคม
อำนาจกดประชา
ศักดินาเข้ามาข่ม
รากหญ้าถูกเหยียบจม
ทับถมว่าโง่เขลา
แบ่งชั้นการศึกษา
ตราหน้ากันเถิดเจ้า
แบ่งเขตพวกเขาเรา
นาเศร้าเกินบรรยาย
+++
เมื่อคนขาดความรัก
แบ่งพวกพรรคไม่มองหน้า
แยกเดินเกินเยียวยา
ตั้งหน้าฆ่าราวีกัน
กฏเกณฑ์เป็นเรื่องหลอก
ช่างช้ำชอกทั่วเขตขัณฑ์
มาตรฐานมีสองอัน
ชนโจษจันรู้ทันเอย
+++
หลังกบฏการกดขี่
ไม่ปราณีนี่ไทยหรือ
เท่าเทียมยามผ่านสื่อ
ถูกเล่าลือว่าเฒ่าเทียม
ภาษาพาหลงไหล
คำไทยไทยมีคมเหลี่ยม
ใช้ถูกจักยอดเยี่ยม
จึงควรเสี้ยมสั่งสอนกัน
+++
คน....แก่ - แค่ก่นร้อง..............รำพัน
แก่....เล่า - เก่าแล่กัน...............มุ่งร้าย
ห่าง...วัด - หัดวางวัน................คืนผ่าน หน่อยเฮย
ธรรม.กลับ - ทับกรรมคล้าย..........ฆ่าพ้องลืมตน
+++
ไว้อาลัย เผด็จการ พาลกบฏ
ช่างโป้ปด คดยิ่ง เกินสิ่งไหน
คืนอำนาจ คลาดวัน พลันเลื่อนไป
ดั่งเห็นไทย ไร้สิทธิ์ คิดริดรอน
Create Date : 12 มกราคม 2551
Last Update : 12 มกราคม 2551 17:16:15 น.
6 comments
Counter : 537 Pageviews.
Share
Tweet
ฟัง...เถิดฟังร่ำร้อง...............ฟ้อง........คำ
คน...บ่นทนจดจำ................คับ..........แค้น
เค้น..หาสิทธิ์เสียงทำ-...........ไม...........เล่น
ความ.เกิดดับเหมือนแม้น........หมดสิ้นจริง.หรือ
ยาก..หนอเออโลกนี้.............วุ่น.........หา
รือ....ล้นจนอุรา..................ยุด.........ยื้อ
ยศ....ศักดิ์จับคาตา...............จน.........หมด
แทบ..ทอดทิ้งถูกซื้อ...............ชีพไร้ศักดิ์.สิ้น
น่า...สงสารเพื่อนพ้อง...........สูญ.........เสีย
ดาย..เปล่าเข้าโลมเลีย............มุ่ง..........ร้าย
รู้.....ทนจนอ่อนเพลีย............เกิน........อยู่
แดน.ถิ่นที่นี้คล้าย.................หลักล้มจม..ดิน
จน...หงอยเหงาโศกเศร้า.........กัน.........หมด
ถิ่น...ที่อยู่ดูสลด...................แทบ........สิ้น
สิทธิ์..ไทยถูกโกงคด...............หลาก.......ที่
คิด....เบื่อคนปดปลิ้น..............เล่ห์ล้นบาร.มี
+++
ฟังคำคน แค้นเค้น เล่นความหรือ
ยากหารือ ยื้อยศ หมดแทบสิ้น
น่าเสียดาย ร้ายรู้ อยู่แดนดิน
จนหมดถิ่น สิ้นสิทธิ์ ที่คิดมี
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 12 มกราคม 2551 เวลา:17:17:51 น.
09.46 น.
๏ เราท่านร่วมฟันฝ่าหาฝัน
จินตนาการจากความว่างเปล่า
มาเยี่ยม blog ท่านในยามเช้า
คารวะเจ้ากวีใจคนไร้นาม
๏ ความสุข สุขด้วยจิต..........คิดฝัน
สร้างสุข สร้างสวรรค์............สู่บ้าน
ความทุกข์ ทุกคนดัน............ฝันผิด
สร้างทุกข์ สร้างนรกด้าน.......ชั่วร้ายใครทำ
๏ ความว่างเปล่า เปล่ารู้........เปล่าเห็น
จินตกวี เปิดประเด็น.............ทุกด้าน
จารึกหนึ่ง comment...........ไว้ก่อน
ท่านสุขเราสุข บ้าน..............blog นี้เพื่อนกัน
07.02 น.
โดย:
นกโก๊ก
วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:7:07:35 น.
--- คุณนกโก๊ก ---
ขอบคุณที่มาเยือนพร้อมบทกวีดีๆ นะคะ...
คำ....โคลงแต่งเล่นแล้ว...............สร้าง.......กล
นับ....หมื่นแสนชวนยล................ยอด........ล้ำ
เพื่อน.เก่งกาจเกิดคน..................โคลง........เลิศ
พ้อง...พวกยามกลืนกล้ำ..............แต่งได้สม.จริง
+++
คำนับเพื่อนพ้อง-กลล้ำเลิศจริง
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:13:20:46 น.
มาทักทายยามบ่ายพร้อม บอกว่าคิดถึงเสมอ และเอากาแฟมาเสริฟ ด้วยเน้อ
กาแฟ
โดย:
โมกสีเงิน
วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:15:32:11 น.
เอิ่มจะลงสมัคร ส.ส. เมื่อไรบอกนะครับ
โดย:
กวินทรากร
วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:16:11:46 น.
--- คุณโมกสีเงิน ---
ขอบคุณสำหรับขนมของว่างนะคะ
ขอโทษที่ตอบช้าค่ะ เพราะว่าเพิ่งกลับจากไปทำงานที่เมืองจีนมา
--- คุณกวินทรากร ---
อิอิ ไม่รู้ว่าวันนึงจะไปเกี่ยวกับการเมืองไหม...
เป็นคนสนใจอยากใช้ความรู้ความสามารถทำงาน
อยากเห็นเมืองไทยดีขึ้นแต่ไม่ชอบกลการเมือง
ตอนนี้เลยทำงานตามมูลนิธิ/สมาคม อะไรไปก่อน
เรื่องการเมืองก็คงอีกนานเลยค่ะ...
โดย:
ไร้นาม
วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:14:32:01 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
ไร้นาม
Location :
ปทุมธานี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [
?
]
"อ่านคนอ่านที่ความคิด
หาใช่ชื่อเสียงเรียงนาม"
Friends' blogs
หนูจำมัย
B.F.Pinkerton
เป่าจิน
mildsteel
salathai
ป่ามืด
จอมยุทธเมรัย
สาวไกด์ใจซื่อ
Mint@da{-"-}
นายทิวา
ปะหล่อง
กรวี
Ar@p
JewNid
FaCtOrY cHeeSeCaKe
dont wanna no
emrysmerlin
KAVINT
เต้าหู้หิมะ
POL_US
เจ้าชายเท้าเปล่า
Wirincity
สเลเต
ครีเอทีฟ หัวเห็ด
บังอร-บังเอิญ
นุทศรี!!
LE BALLON
Clear Ice
สดายุ...
animE'
ดังตฤณ
แมวน้อยของเสี้ยวเทียน
กิ่งไม้ไทย
บุษบามินตรา
ปูขาเก เซมารู
ปลาทูน่าในบ่อปลาพยูน
Noumy
Baby Lee
jaa_aey
zMee
ดา ดา
พิรฌาน
rajasit
Carlziess Lens
นายเบียร์
โจโฉ
อพันตรี
LooKPat
NonMagicKitty
cottonbook
Mr.Vop
uggie*
อะไรก็ได้
ยี่หร่า@
เกลอแก้ว
โสมรัศมี
Bacteria!
แมวโต๋เต๋
Jannyfer
หนูเพ็ญ
Plin, :-p
นาราคำ
สามขีด |||
ศล
ประชาชน(ไทย)
tenno_jung
Sky
orangepuff
Petit Patty
Mocha Macchiato
basbas
grassroot
SevenDaffodils
Maoh
ปืนติดพิษ
amatuer translator
โมกสีเงิน
ปุณยา
naragorn
นักดูจิต
aston27
ไกลนั้น
Pormaid
magarita30
chirala
dtredwing
rainam
Webmaster - BlogGang
[Add ไร้นาม's blog to your web]
Links
Thai Cambridge
My Website
ลานธรรมเสวนา
My Exteen Blog
My Blogspot Blog
BlogGang.com
MY VIP Friends
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
คน...บ่นทนจดจำ................คับ..........แค้น
เค้น..หาสิทธิ์เสียงทำ-...........ไม...........เล่น
ความ.เกิดดับเหมือนแม้น........หมดสิ้นจริง.หรือ
ยาก..หนอเออโลกนี้.............วุ่น.........หา
รือ....ล้นจนอุรา..................ยุด.........ยื้อ
ยศ....ศักดิ์จับคาตา...............จน.........หมด
แทบ..ทอดทิ้งถูกซื้อ...............ชีพไร้ศักดิ์.สิ้น
น่า...สงสารเพื่อนพ้อง...........สูญ.........เสีย
ดาย..เปล่าเข้าโลมเลีย............มุ่ง..........ร้าย
รู้.....ทนจนอ่อนเพลีย............เกิน........อยู่
แดน.ถิ่นที่นี้คล้าย.................หลักล้มจม..ดิน
จน...หงอยเหงาโศกเศร้า.........กัน.........หมด
ถิ่น...ที่อยู่ดูสลด...................แทบ........สิ้น
สิทธิ์..ไทยถูกโกงคด...............หลาก.......ที่
คิด....เบื่อคนปดปลิ้น..............เล่ห์ล้นบาร.มี
+++
ฟังคำคน แค้นเค้น เล่นความหรือ
ยากหารือ ยื้อยศ หมดแทบสิ้น
น่าเสียดาย ร้ายรู้ อยู่แดนดิน
จนหมดถิ่น สิ้นสิทธิ์ ที่คิดมี