|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
โปรดเถิดโปรดหยุดฟัง
รวมบทกวีการเมืองที่เขียนในห้อง "กวีการเมือง" กับเพื่อนๆ ที่นี่
นี่หรือคือเมืองไทย
เหตุใดชนถูกหมิ่น
ข้าราชของแดนดิน
ดั่งสิ้นยุติธรรม?
ออกไปลงคะแนน
นับแสนกลับถูกย่ำ
เหลืองแดงแจกจนช้ำ
ระกำจิตตรอมตรม
เสียงของประชาหรือ
ห้ามหือจักถล่ม
เหยียบย่ำกันจนจม
เพื่อถมทางให้ใคร?
ภาษีที่เราเสีย
เฉลี่ยไปหนไหน
เลือกตั้งผลาญเงินไป
สูญไร้ดั่งไม่สน
ใต้กฏอัยการฯ
ทหารอยู่ทุกหน
ประชากลับถูกปล้น
เสียงตนไร้คนฟัง
ประชาธิปไตย
หาใช่เพียงความหลัง
โปรดเถิดโปรดหยุดฟัง
พลังประชาชน...
+++
เชิญรำพึงรำพันตามสบาย
มิตรสหายแวะเวียนเพียรทายทัก
มาคบค้าสมาคมสมรู้จัก
มิหาญหักน้ำใจใส่ไมตรี
ด้วยนิยมชมชอบในประชา
จึงสร้างค่าน่าชมสมศักดิ์ศรี
สานน้ำใจผ่านร้อยรสบทกวี
ด้วยเรามีแผ่นดินยืนผืนเดียวกัน
+++
ยินดีเจอเพื่อนพ้อง......... ชาวกวี
ยามที่ฟังข่าวที.............. กลัดกลุ้ม
ระบายทุกข์ตามวิถึ......... เขียนแต่ง
ใช้บทใช้กลอนหุ้ม.......... ห่มให้ใจเย็น
+++
ระเหเร่รอนไป
ประชาไทซักพักนึง
ช่วงที่บอร์ดเครียดขึง
หลบไปพึ่งพอพักพิง
การเมืองยังติดตาม
ร้อยความมิหยุดนิ่ง
การงานแสนระวิง
ช่วงชิงเวลาไป
หลังๆ จึงเพียงอ่าน
กลับบ้านมาเมื่อไหร่
ติดตามการเมืองไทย
แล้วทำใจรอเลือกตั้ง
แต่วันนี้คับแค้น
ผู้แทนที่ชนหวัง
กลับถูกกลั่นแกล้งดัง
ไร้พลังประชาชน
เสียงสิทธิ์ที่ใช้ไป
ค่าไร้ในถิ่นหน
อำนาจท่านท่วมท้น
เกินทนจนรำพัน
+++
อำนาจเป็นของใคร
คนไทยเริ่มถามหา
เสียงสิทธิ์เลือกกันมา
มีค่ากันบ้างไหม
อดทนต้องอดทน
ถ่อมตนมาแต่ใด
กฏหมายเคยอุ่นใจ
ผู้ใช้ไม่บิดเบือน
แต่มาถึงวันนี้
จะหาที่ใดเหมือน
เจตนาลูกลบเลือน
เกิดเงื่อนในสังคม
อำนาจกดประชา
ศักดินาเข้ามาข่ม
รากหญ้าถูกเหยียบจม
ทับถมว่าโง่เขลา
แบ่งชั้นการศึกษา
ตราหน้ากันเถิดเจ้า
แบ่งเขตพวกเขาเรา
นาเศร้าเกินบรรยาย
+++
เมื่อคนขาดความรัก
แบ่งพวกพรรคไม่มองหน้า
แยกเดินเกินเยียวยา
ตั้งหน้าฆ่าราวีกัน
กฏเกณฑ์เป็นเรื่องหลอก
ช่างช้ำชอกทั่วเขตขัณฑ์
มาตรฐานมีสองอัน
ชนโจษจันรู้ทันเอย
+++
หลังกบฏการกดขี่
ไม่ปราณีนี่ไทยหรือ
เท่าเทียมยามผ่านสื่อ
ถูกเล่าลือว่าเฒ่าเทียม
ภาษาพาหลงไหล
คำไทยไทยมีคมเหลี่ยม
ใช้ถูกจักยอดเยี่ยม
จึงควรเสี้ยมสั่งสอนกัน
+++
คน....แก่ - แค่ก่นร้อง..............รำพัน
แก่....เล่า - เก่าแล่กัน...............มุ่งร้าย
ห่าง...วัด - หัดวางวัน................คืนผ่าน หน่อยเฮย
ธรรม.กลับ - ทับกรรมคล้าย..........ฆ่าพ้องลืมตน
+++
ไว้อาลัย เผด็จการ พาลกบฏ
ช่างโป้ปด คดยิ่ง เกินสิ่งไหน
คืนอำนาจ คลาดวัน พลันเลื่อนไป
ดั่งเห็นไทย ไร้สิทธิ์ คิดริดรอน
| Create Date : 12 มกราคม 2551 |
| Last Update : 12 มกราคม 2551 17:16:15 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 677 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ไร้นาม  วันที่: 12 มกราคม 2551 เวลา:17:17:51 น. |
|
|
|
| โดย: นกโก๊ก วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:7:07:35 น. |
|
|
|
| โดย: ไร้นาม วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:13:20:46 น. |
|
|
|
| โดย: โมกสีเงิน วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:15:32:11 น. |
|
|
|
| โดย: กวินทรากร วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:16:11:46 น. |
|
|
|
| โดย: ไร้นาม วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:14:32:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
MY VIP Friends
 
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [
คน...บ่นทนจดจำ................คับ..........แค้น
เค้น..หาสิทธิ์เสียงทำ-...........ไม...........เล่น
ความ.เกิดดับเหมือนแม้น........หมดสิ้นจริง.หรือ
ยาก..หนอเออโลกนี้.............วุ่น.........หา
รือ....ล้นจนอุรา..................ยุด.........ยื้อ
ยศ....ศักดิ์จับคาตา...............จน.........หมด
แทบ..ทอดทิ้งถูกซื้อ...............ชีพไร้ศักดิ์.สิ้น
น่า...สงสารเพื่อนพ้อง...........สูญ.........เสีย
ดาย..เปล่าเข้าโลมเลีย............มุ่ง..........ร้าย
รู้.....ทนจนอ่อนเพลีย............เกิน........อยู่
แดน.ถิ่นที่นี้คล้าย.................หลักล้มจม..ดิน
จน...หงอยเหงาโศกเศร้า.........กัน.........หมด
ถิ่น...ที่อยู่ดูสลด...................แทบ........สิ้น
สิทธิ์..ไทยถูกโกงคด...............หลาก.......ที่
คิด....เบื่อคนปดปลิ้น..............เล่ห์ล้นบาร.มี
+++
ฟังคำคน แค้นเค้น เล่นความหรือ
ยากหารือ ยื้อยศ หมดแทบสิ้น
น่าเสียดาย ร้ายรู้ อยู่แดนดิน
จนหมดถิ่น สิ้นสิทธิ์ ที่คิดมี