An experience in Grenoble
๏ บินไปตามใจฝัน ไล่ล่ามันมั่นเสาะหา ด้วยหวังสิ่งมีค่า เรื่องนานาฝ่าข้ามไป ๚
พอประสบความสำเร็จในการนำเสนองานที่ประเทศเยอรมัน อาจารย์ก็เลยมอบหมายให้ฉันลอง "บินเดี่ยว" เอาผลงานของพวกเราไปนำเสนอที่ประเทศฝรั่งเศสเองคนเดียว จริงๆ แล้วอยากจะเรียกอาจารย์ที่ปรึกษาคนนี้ที่แม้เราจะเรียกติดปากด้วยชื่อเฉยๆ ตามสไตล์เด็กที่นั่นว่า "Simon" ด้วยคำว่า "ครู" สักครั้งเพราะท่านเป็นครูจริงๆ พยายามผลักดันเราให้ขึ้นสูงตลอดเวลา ไม่กลัวแม้แต่จะสงเสริมให้เด่นกว่าเขา (แถมพยายามวิ่งเต้นหาเงินมาส่งให้ฉันไปโน่นมานี่ฟรีๆ อีก) ฉันจำได้ว่าครูใช้เครดิตตัวเองไปหาเงินเพื่อให้โอกาสฉันทั้งหมดคิดเป็นเงินไทยก็หลายล้านทีเดียว (รวมทั้งชวนไปทำงานกับเพื่อนๆ เค้าหลังเรียนจบ)
๏ ด้วยหวังจึงไปถึง แล้วจุดหนึ่งรู้มิใช่ ที่ทุ่มที่เทไป ก็แค่ใจไขว่คว้าเงา ๚
เมืองที่ฉันได้ไปคราวนี้เป็นเมืองขนาดกลาง ที่น่ารักกลางแนวหุบเขาสูงในฝรั่งเศสชื่อ Grenoble หรือที่ฉันได้ยินเค้าเรียกกันประมาณว่า กริ-นอฟ แบบเสียง r ออกกึ่ง 'เคอะ' ในคอ (เป็นเสียงที่ฉันทำไม่ได้) สัญญลักษณ์เด่นของเมืองคือเจ้าลูกกลมๆ ที่พาขึ้นเขาไปดูวิว ที่ฉันลองหนีประชุมเช้าของ session คนอื่นๆ ไปนั่งมาเหมือนกันด้วยความหวาดเสียว
๏ ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว น้ำตาพราวร้าวใจเหงา รอบตัวมีเพียงเรา กับความเศร้าเคล้าอารมณ์ ๚
การนำผลงานไปแสดงก็ประสบความสำเร็จได้ด้วยดี การประชุมค่อนข้างเป็นกันเองทำให้ฉันไม่เครียดนัก พอประชุมเสร็จฉันก็หนีเที่ยวต่อไปเมือง Lyon (ลียอง) ซึ่งเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจาก ปารีส ฉันมีปัญหาตอนซื้อตั๋วรถไฟนิดหน่อยเพราะแม้แต่เจ้าหน้าที่ก็ไม่ยอมพูดภาษาอังกฤษแต่ด้วยความที่เรียนภาษาฝรั่งเศส (เพื่อหนีเที่ยว) มานิดหน่อยทำให้พอเอาตัวรอดได้ไม่หลง ทำให้มีเวลาเที่ยวค่อนข้างมากกว่าที่วางแผนไว้ (วางแผนไว้ว่าต้องหลง อิอิ)
๏ เลยร้องให้ก้องฟ้า เสร็จเงยหน้าฝืนใจข่ม กลับพบสิ่งน่าชม โอบห่อห่มอยู่รอบกาย ๚
เมือง Lyon เป็นเมืองพิเศษที่มีแม่น้ำผ่านถึงสองสาย ตัวเมืองเก่าบางส่วนก็ตั้งอยู่บนเขา ด้วยความที่ฉันอยากจะรู้จักทุกๆ ส่วนของเมืองๆ นี้ฉันเลยเลือกที่จะเดินเล่นไปรอบๆ ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่า และน่าตื่นเต้นในคราวเดียวกัน สิ่งแรกที่ฉันพบคืองาน open-air gallary << picture from the sky series ที่ตั้งประดับประดาอยู่ริมถนนอย่างงดงาม ฉันใช้เวลาดูภาพเหล่านี้เป็นเวลาเกือบครึ่งวันแทบไม่อยากไปที่อื่นทีเดียว
๏ ความสุขของชีวิต ใช่ให้จิตลิขิตง่าย เพียงพอปล่อยวางคลาย พบจุดหมายในใจตน ๚
แล้วฉันก็ซ่าเดินต่อ ข้ามแม่น้ำ ขึ้นภูเขา สนุกสนาน เสร็จแล้วก็ลองกลับด้วยทางลัดหลังเขา (ซึ่งไม่น่าทำ) ด้วยความที่มองแนวทางลงแล้วน่าจะง่าย แต่กลับพาฉันไปในที่ๆ ไม่ควรผ่าน (ย่านเด็กเกเร ที่พ่นสีกำแพง และจับกลุ่มกัน) ฉันจำได้ว่ามีเด็กผู้ชายวัยรุ่นที่เจาะหูเจาะจมูกสูบบุหรี่ ลองปาขวดมาให้แตกข้างๆ ฉัน คงคะนองเลยแกล้งให้ฉันตกใจ ฉันก็ต้องรีบหนี โชคดีที่รอดมาได้ (เพราะเป็นกลางวันกระมัง) ฉันแปลกใจยิ่งนักว่าเด็กวัยรุ่นเหล่านี้เค้ามาเสียเวลาทำอะไรกันที่นี่ เพราะหลังจากที่ฉันได้เห็นเมืองสวยๆ ก็นึกเสียดายนักที่พวกเค้ากลับต้องมาซ่อนตัวในตรอกเล็กๆ อุดอู้ของเมืองแทนที่จะออกไปมองดูอะไรๆ ที่สวยงามในเมืองของตนเอง...
๏ ฝันเอยฝันภายนอก เพียงภาพหลอกให้คนค้น ฝันจริงอยู่ในตน รอให้ยลยามอิ่มเอม ๚
หมายเหตุ: ภาพจาก CASES Conference trip
Create Date : 22 มิถุนายน 2548 |
|
25 comments |
Last Update : 22 มิถุนายน 2548 1:18:56 น. |
Counter : 428 Pageviews. |
|
|
|
งานอดิเรกคือ *ฝึกพูดภาษาท้องถิ่นไว้หนีเที่ยว*
สุดท้าย ก็หนีพ้นพวกเด็กเกเรตามเคย!
คนน่ารักทำอะไรก็น่ารัก