ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ

ถ้าเพียงแต่มีเราคนเดียว ความท้ออาจได้อยู่เป็นเพื่อนเราตลอด

บังเอิญชีวิต มีอยู่เพื่ออีกหลายชีวิต

นึกถึงรอยยิ้ม นึกถึงใบหน้าคนเหล่านั้น

ไม่อาจท้อ ทันทีที่ล้มต้องรีบลุก

คุณไร้นามเข้มแข็งทีสุดอยู่แล้ว

เอาใจช่วย บางเวลาตัวเราเองแข็งแกร่งกว่าที่คิด

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

เอาดอกไม้มาเป็นกำลังใจให้จ้ะ
ขอให้แข็งแรงไวๆ ทั้งกายและใจเลย.. สู้ๆ

--- คุณ pixp ---

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ


--- คุณโมกสีเงิน ---

ขอบคุณที่มาเยือนเสมอๆ
พร้อมฝากคำพูดดีๆ ไว้นะคะ


--- คุณ whitelady ---

ขอบคุณค่ะ

--- ปุณยา ---

ทั้งหมดเป็นเพราะโลกมันกลมอ่ะ เราคงจะไม่รู้อะไรเลย ถ้าอยู่ๆ
น้องๆ เคมบริดจ์ไม่มาทักว่าเราจะแต่งงานเหรอ (ซึ่งเราได้แต่งงๆ
เพราะไม่ได้มี plan อะไร) แล้วก็ทำให้เราสงสัยว่าข่าวมาจากไหน

แล้วก็คงไม่รู้อะไรเลย ถ้าเราไม่ไปเห็นภาพคู่ของคนที่(ตอนนั้น)
ได้ชื่อว่าแฟนเราเองถ่ายกับผู้หญิงอีกคนเมื่อขณะที่ยังคบกับเรา
เป็นแฟนกันอยู่เลย แล้วก็ได้เห็น message ของน้องผู้หญิงคนนั้น
เขียนบอกคนอื่นๆ ที่อังกฤษว่าแฟน(เก่า)เรานั้นเป็นแฟนเค้าในช่วง
ที่เรายังดีๆ กันอยู่ที่เมืองไทยนี่เอง (แต่น้องคนนั้นท่าทางจะไม่รู้
เรื่องอะไร เราก็คงไม่บอกอะไรเค้าอ่ะ เพราะว่าท่าทางน้องเค้าเป็น
คนดีและใสๆ ไม่รู้เรื่องอะไรจริงๆ)

ก็อืมนะ...

แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าไม่กล้าบอกเราตอนเราถามตรงๆ
แล้วเราก็เป็นคนที่ไม่ชอบที่จะถามเซ้าซี้ซะด้วยสินะ
ที่เสียใจคือ... อย่างน้อยที่คบกันมาดีๆ ตั้งหลายปี
ก็่น่าจะไม่โกหกกัน...

บางทีเราก็มองโลก มองคนในแง่ดีเกินไปจริงๆ
บางทีเราก็อาจจะโง่เกินไปจริงๆ ในเรื่องความรัก...

แต่ก็ดีใจที่มีเพื่อนดีๆ อย่างปุณยาตลอดยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมานะ

หมายเหตุ: วันนี้ไปฝึกรำชี่กงมา (ยืดเส้นที่มือ) ก็ดีนะ...

เพิ่มเติม... ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่เมล์/หลังไมค์ มาหานะคะ :)
จริงๆ นอกจากความเศร้า/เสียใจ และปวดแขน ปวดมือ แล้ว
นอกนั้นก็สบายดีค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงกันไป

ส่วนเพื่อนที่ขอให้ช่วยเล่าละเอียดหน่อย คงยังไม่เล่านะคะ
เพราะว่าถ้าเขียนไปเดี๋ยวมันจะไม่ดีกับคนอื่นๆ ในปัจจุบัน
ด้วยชีวิตของคู่เค้านั้นคงต้องดำเนินต่อไป (น้องคนใหม่เค้า
ใสๆ ซื่อๆ ไม่ทราบเรื่องของไร้นามเลย...)

คิดว่าเรื่องนี้มีคนเศร้าหนึ่งคนพอแล้ว ไม่อยากให้ใครต้องมา
เศร้าเหมือนๆ กับไร้นามอีกคนถ้าได้รู้ความจริง...

ไร้นามเองก็เป็นคนที่มองโลก มองคนในแง่ดีมาตลอด ไม่น่า
เชื่อว่าอะไรๆ จะ dark side ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด... อย่างนี้
ไม่น่าเชื่อว่าไร้นามจะถูกหลอกหรือมองคนผิดมานานตั้งสามปี

แต่ด้วยจำได้ว่ามีคำสอนของพระอาจารย์ปราโมทย์
(ตั้งแต่สมัยเป็นฆารวาส) ว่า

" มองโลกในแง่ดี...........มีสุข
มองโลกตามความจริง...พ้นทุกข์"

ทำให้รู้สึกว่าไร้นามน่าจะผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ไม่ยากนัก

(คำสอนนี้นี้ไร้นามเคยเขียนวิเคราห์ไว้ตั้งแต่ปี 2001
บทความ Effect of viewing ใน web ส่วนตัวสมัยนั้น: ที่นี่)

สู้ๆจ้า... เข้มแข็งอยู่แล้ว...
เป็นกำลังใจให้ ^.^

--- Ja ---

สู้ๆ (เชียร์ตัวเอง)

เราว่าเราเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีเกินไปจริงๆ แหล่ะ
จ๊ะจำได้ไหมว่า เราเป็นคนฟังเพลง ไม่ฟังเนื้อ
(ถ้าไม่มีใครบอกให้ตั้งใจฟัง)

เราอ่ะ โง่อยู่นาน(หลายเรื่อง)เลย คือตั้งเสียงนาฬิกา
ปลุกตามเพลงที่โหลดมา ร้องขึ้นว่า...

"ความพยายามอยู่ที่ไหน..."

ก็รู้สึกว่า เออน่าจะความหมายดี (คิดถึงสุภาษิตที่ว่า
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น) ก็เลย
ตั้งปลุกซะเลย จะได้พยายามตื่นเช้า ตั้งมา 4 เดือนอ่ะ
พอเพลงขึ้นท่อนแรก ก็กดหยุดเลย

พอช่วงนี้ "จิตตก" (ตั้งแต่รู้ความจริงว่าโลกนี้มันโหดร้าย)
วันนึงเลยขี้เกียจลุก (เพราะจริงๆ คือนอนไม่หลับทั้งคืน)
เลยปล่อยให้นาฬิกามือถือดังต่อไป เลยได้ฟังเพลงทั้งท่อน

ที่ว่า...

"ความพยายามอยู่ที่ไหน
ความเจ็บก็ไปอยู่ตรงนั้น
ถ้าไม่รักกัน ก็นานจะได้มา
เข้าหาที่ไรก็ยิ่งท้อ อยู่ต่อก็มีแต่เหนื่อยล้า
คงดีซะกว่า ถ้าไปรักคนที่เห็นค่า
ฉันมากกว่าเธอ..."

เออ... คือเพลงมันทำไมเนื้อเศร้าล่ะ ไม่ใช่พยายามแล้ว
จะสำเร็จหรอกเหรอ (แป่ว คิดว่าความหมายดีมาสี่เดือน)
เหมือนๆ กับที่เรามองว่าคนที่คบๆ กันอ่ะ ไม่มีคนอื่นซ้อน
แถมฟังไปฟังมาเนื้อเพลงก็โดนอีกตะหากอ่ะ (T_T)

เป็นกำลังใจให้นะครับ

--- คุณ kengkaj ---

ขอบคุณค่ะ