ถึงเพื่อนที่กำลังทุกข์




ถ้าจะโหวตให้ปอป้า...สาขา Dharma Blog...นะคะ ขอบคุณ...ค่ะ



ถึงเพื่อนที่กำลังทุกข์



ปกติวันเสาร์-อาทิตย์ ปอป้าไม่ค่อยได้เปิดคอมฯ ก็เลยไม่ค่อยได้เข้าบล๊อกไปโดยปริยาย แต่วันอาทิตย์นี้ รู้สึกว่ามีใครบางคนต้องการส่งข่าวสารถึงเรา ก็เลยต้องคว้าคอมฯ มาเปิด แล้วก็ได้เห็นข้อความทั้งหน้าและหลังไมค์ อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจเพื่อนบล๊อกที่กำลังประสบปัญหา บางท่านว้าวุ่นใจ ในขณะที่บางท่านวุ่นวายทั้งกายและใจ เมื่อเป็นเพื่อนกันแล้ว ยามเพื่อนทุกข์เราจะมัวนั่งเป็นสุขอยู่ได้อย่างไร ดังนั้น ปอป้าขอฝากข้อความต่อไปนี้ไปยังเพื่อนที่กำลังทุกข์ จะว่าเป็นการปลอบใจกันก็ไม่ผิด แต่อยากให้เพื่อนได้อ่าน เพราะมั่นใจว่าคำสอนของพระพุทธองค์ช่วยคลายความทุกข์ได้...แน่นอน

เพื่อนคนหนึ่งบอกว่า....วันนี้ทุกข์ใจเหลือเกิน การเป็นหัวหน้า ต้องทำใจให้เข้มแข็ง ลูกน้องทำผิดร้ายแรง ไม่สามารถอลุ่มอล่วยได้ หัวใจของคนเป็นหัวหน้า และผู้บริหารเหมือนแตกสลาย ปอป้าขา การตัดสินลงโทษนี่บางครั้งไม่สามารถทำให้จิตใจสงบได้เลย คิดถามลูกน้องตลอดเวลาว่า ทำไมทำให้เสียใจได้ทั้ง ๆ ที่ให้โอกาสมาตลอด รู้สึกเหนื่อย นายหัวก็ปลอบแต่ไม่ได้ช่วยอะไรดีขึ้นเลย วันนี้ลงโทษพนักงานขายด้วยการไล่ออกมีผลบังคับทันที เพราะเปิดบริษัทขายสินค้าตัวเดียวกันทำมานานเพิ่งทราบคะ รู้สึกเสียใจอันดับแรก และอันดับสุดท้ายที่ ผิดหวังคะ เฮ้อออออ

ส่วนข่าวของเพื่อนอีกคนหนึ่ง คือ...บ้านท่านแม่ซองขาวเบอร์ 9 ที่ อ.สุไหปาดี จ.นราธิวาส โดน Carbomb บ้านเสียหายบ้างบางส่วน คนงานถูกสะเก็ดระเบิดเหวอะหวะ แม่+พ่อซองขาวฯ ร่างกายปลอดภัยดี แต่จิตใจเสียหายมากมาย....

ทุกข์ของเพื่อนทั้งสอง ล้วนเกิดมาจากการกระทำของผู้อื่น ซึ่งก็คือ ผู้ที่โลภ ไม่รู้จักพอ ที่สำคัญ ไม่มีความซื่อสัตย์ต่อองค์กร ต่อแผ่นดินที่ตัวเองอยู่อาศัย โบราณเขาด่าคนประเภทนี้ว่า “ กินบนเรือน ขี้รดบนหลังคา “ หรือประเภท “ ไม่รู้จักบุญคุณ ข้าวแดงแกงร้อน “ อะไรทำนองนั้น

จะว่าไปแล้ว ทุกข์ของสัตว์โลก มีได้ ๒ ทาง คือ ทุกข์ทางกาย อันเกิดจากสังขารที่ต้องวนเวียนอยู่กับการเกิด-แก่-เจ็บ-ตาย เป็นที่ตั้ง และทุกข์ทางใจ ซึ่งนับว่าเป็นทุกข์ที่สาหัสกว่าทุกข์ทางกาย เพราะเมื่อใดที่ยึดมั่นถือมั่นในความเป็นตัวตน ไม่รู้จักปล่อยวาง ไม่ทำความเข้าใจขันธ์ ๕ ว่าทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับสิ้นสูญสลายไปในที่สุด เมื่อนั้นความทุกข์อย่างใหญ่หลวงย่อมเกิดขึ้นในจิตใจของตนเอง





การที่เราเลี้ยงดู ดูแลลูกน้องของเราเป็นอย่างดีมาตลอด ให้ความไว้วางใจในการงานทุกสิ่ง ให้โอกาสได้เจริญก้าวหน้าในอาชีพการงาน แต่แล้ววันหนึ่ง ลูกน้องกลับทรยศด้วยการแอบทำการค้าแข่งกับเรา ในโลกของธุรกิจถือเป็นความผิดร้ายแรงที่ไม่อาจให้อภัยได้ เมื่อเราอยู่ในสถานะหรือตำแหน่งที่จะต้องตัดสินใจ กฏก็คือกฏ ที่แม้แต่ตัวเราก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ นั่นคือต้องไล่ลูกน้องคนนั้นออกทันที

ถามว่าการกระทำของเราดังกล่าว อยากทำไหม ตอบได้ทันทีว่า ไม่มีใครอยากทำหรอก..ค่ะ แต่เมื่อเขาทำความผิด ก็ต้องว่ากันไปตามกฏระเบียบขององค์กร ปอป้าว่า เรื่องอย่างนี้ เจ้าตัวเขาต้องรู้ก่อนทำอยู่แล้วว่า หากเขาแอบทำผิดอย่างนี้ วันหนึ่งเขาก็ต้องถูกจับได้และไล่ออกในที่สุด ถือว่าตัวเขารับสภาพในทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอยู่แล้ว จึงได้ตัดสินใจทำ

เรื่องความรู้สึกของเขา ขอไม่พูดถึง เรามาพูดถึงความรู้สึกของตัวเราดีกว่า ค่ะ..เสียใจ ผิดหวัง เป็นเรื่องธรรมดา เพราะเราต้องคิดเข้าข้างตัวเราเองอยู่แล้วว่า เราเลี้ยงดูเขามาอย่างดี ให้โอกาสในการเจริญก้าวหน้าในอาชีพแก่เขาเสมอมา แต่กลับโดนทรยศ เป็นใคร ก็ต้องเสียใจ ผิดหวัง เป็นเรืองธรรมดาจริง ๆ

ทีนี้ เสียใจแล้ว ผิดหวังแล้ว ก็ควรจบ เพราะชีวิตของเราต้องดำเนินต่อไป มีอะไร ๆ อีกหลายอย่างที่เราจะต้องทำ ต้องรับผิดชอบ เราไม่ได้มีลูกน้องคือเจ้าคนนั้นเพียงคนเดียว ถ้ามัวแต่มานั่งเสียใจร่ำไรอยู่แล้ว จะมีจิตมีใจไปคิดทำอะไรต่อไปได้ มันไม่ยุติธรรมสำหรับคนอื่นที่อยู่รอบตัวเรา เพราะคนเหล่านั้นเห็นเราทุกข์ เขาก็ต้องมานั่งทุกข์ตามเราไปด้วย เมื่อตัดสินใจไล่ออกไปแล้ว ก็ควรอโหสิกรรมให้กันไปเสียเลย จะได้ไม่มีกรรมติดค้างต่อกันอีกต่อไป อภัยให้เขา อย่าไปถือโทษโกรธเคืองให้หม่นหมองใจกันต่อไป อวยพรให้เขาไปดี โชคดี แม้เขาจะทำให้องค์กรเสียหาย ทำให้เราเสียใจมากเพียงใดก็ตาม การให้อภัย เป็นทานอย่างหนึ่งที่มีโอกาสให้ทำ ก็ควรทำทันที

สิ่งที่ควรจะคิดทำต่อไป ก็คือบอกตัวเองว่า ต่อไปนี้เราจะมีคู่แข่งทางการค้าอย่างเปิดเผยอีกหนึ่ง นี่แหละคือสิ่งที่เราควรจะคิดมากกว่ามานั่งเสียใจ เราจะต้องคิดว่า ทำอย่างไรให้องค์กรของเราเจริญก้าวหน้าต่อไปได้ เพื่อความเป็นปึกแผ่นขององค์กร เพื่อตัวของเราเอง และเพื่อของลูกน้องที่เหลืออยู่ของเราด้วย

“ ความซื่อสัตย์ “ เป็นคุณธรรมเริ่มต้นแห่งความดีทั้งหลาย ชนใดขาดเสียซึ่งความซื่อสัตย์ ย่อมหาความเจริญในชีวิตได้ไม่ ความซื่อสัตย์มิได้เป็นเพียงแต่ลมปาก หากต้องหมั่นฝึกฝน ปฏิบัติให้เกิดความมั่นคง ด้วยการมีวินัย ซื่อสัตย์ต่อตนเองและต่อผู้อื่น ทั้งต่อหน้าและลับหลัง เริ่มต้นจากตัวเรา ครอบครัวของเรา และบอกต่อ สอนต่อไปยังสังคมนอกบ้าน ขยายวงออกไปในระดับประเทศ สังคมใดมีประชากรที่ยึดมั่นต่อความซื่อสัตย์สุจริต สังคมนั้นย่อมมีแต่ความเจริญ

เมื่อความซื่อสัตย์คือคุณธรรมที่ควรยกย่อง สรรเสริญแล้ว คนที่ไม่มีความซื่อสัตย์แม้แต่กับตัวเองอย่างลูกน้องคนนั้น สมควรแล้วหรือที่เราจะต้องมานั่งเสียใจ เสียดาย และผิดหวังในตัวคนคนนั้น เวลาของเราที่ผ่านไปทุกวินาที ล้วนมีค่า มีความหมายต่อตัวเราและคนที่เรารักหรือรักเรารอบด้าน อย่านำเวลาอันมีค่านี้ไปเสียให้กับคนไร้ค่าเช่นนั้นเลย หาอะไรที่มีประโยชน์ทำ ดีกว่ามานั่งเสียใจให้กับคนเช่นนั้น...นะคะ



ส่วนเรื่องราวของคุณแม่ซองฯ นั้น อ่านแล้วรู้สึกตกใจอยู่เหมือนกัน เพราะทุกวันได้สวดมนต์ภาวนาว่า อย่าให้เหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอเลย แต่ก็ยังดีใจอยู่ที่ทราบว่าตัวเธอและสามี มิได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด มีเพียงลูกน้องที่บาดเจ็บ และบ้านช่องเสียหายไปบ้าง

ปัญหาของ ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้ มีมาช้านาน นานจนบางครั้งคิดว่าเกินกว่าจะเยียวยาหรือเปล่า ผืนแผ่นดินไทยมีคนไทยหลายเชื้อชาติ หลายศาสนา มาอยู่รวมกัน ถ้ามองดูให้ดี ๆ ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากชาติอื่น ๆ สักเท่าไร ประเทศต่าง ๆ กว่าจะรวบรวมประชากรและแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่นได้นั้น ต้องผ่านเหตุการณ์รบราฆ่าฟันกันมานักต่อนัก เป็นประวัติศาสตร์ที่เท็จบ้าง จริงบ้าง ให้ได้อ่าน ได้เล่าขานกันมาจนถึงปัจจุบัน ไม่เว้นแม้แต่ประเทศไทย

บ้านที่อยู่อาศัย เป็นสมบัตินอกกาย ที่เสียหาย ก็สามารถบูรณะซ่อมแซมให้เหมือนเดิมได้ภายในเวลาไม่นาน แต่จิตใจของคนเรานั้น ต้องใช้เวลานาน กว่าจะเยียวยาให้เป็นปกติเหมือนเดิมได้ ทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ยากแก่การลบเลือนไปจากจิตใจ โดยเฉพาะเหตุการณ์ที่ร้ายสุด ๆ หรือดีสุด ๆ มนุษย์ล้วนจำได้แม่นยำ

บ้านเรือน ชีวิตของคน สัตว์ หรือแม้แต่จิตใจ ล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไปในที่สุด ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน วันนี้เราประสบเหตุที่นำความทุกข์มาให้ ไม่ว่าจะทุกข์กายหรือทุกข์ใจ ขอเพียงให้เรามีสติ เราก็จะสามารถแก้ไข ฝ่าฟันปัญหาต่าง ๆ นั้นไปได้ในที่สุด

ถ้าพูดตามประสาคนทั่วไป ก็จะต้องพูดว่า “ โชคดีแล้ว ที่คุณแม่ซองฯ และสามี ไม่ได้รับอันตรายใด ๆ “ แต่ในทางพระ ถือว่าคุณแม่ซองฯ และสามี ทำบุญไว้เยอะ จึงไม่ได้รับอันตราย คงมีแต่ความตกใจ เสียใจกับเหตุการณ์ที่บ้านเรือนเสียหาย ซ้ำลูกน้องต้องได้รับบาดเจ็บ ปอป้าหวังว่า ด้วยสติปัญญา และบารมีของคุณแม่ซองฯ จะทำให้เหตุการณ์ต่าง ๆ เข้าสู่สภาวะปกติได้ในเร็ววัน

เท่าที่เคยคุยกัน คุณแม่ซองฯ ก็ได้เตรียมบ้านพักไว้ที่กรุงเทพฯ แล้ว แต่อาจจะมีเหตุผลส่วนตัวที่ยังไม่สามารถย้ายมาอยู่ถาวรได้ หากจะต้องอยู่ในเหตุการณ์ผันผวนของบ้านเมืองอยู่อย่างนี้ ก็คงจะต้องเป็นกังวลกันต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลูก ๆ หลาน ๆ ต้องคอยเป็นห่วง ปอป้าคิดว่า คงจะถึงเวลาเหมาะสมแล้วที่คุณแม่ซองฯ และสามีจะได้ย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ เสียที..นะคะ

ปอป้าอยู่ทางนี้ ขอสวดมนต์ภาวนา ส่งกระแสจิต มาเป็นกำลังใจให้คุณแม่ซองฯ และครอบครัว มีสติกำลังในการที่จะบูรณะซ่อมแซมบ้านเรือน และบูระณจิตใจให้เข้มแข็ง เพื่อยืนหยัดเป็นขวัญและกำลังใจให้กับลูกน้องที่ต้องพึ่งพาคุณแม่ซองฯ ต่อไปด้วย และที่สำคัญ ยืนหยัดดำรงอยู่เพื่อตัวเองและครอบครัวต่อไป...


ทุกข์ที่เกิดขึ้น ผ่านมาแล้วก็ต้องผ่านไป ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืน แม้แต่ตัวของเรา
ทุกสิ่ง ล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นสัจธรรม ที่ควรน้อมเข้ามาพิจารณา


“ สติ “ เท่านั้น ที่จะทำให้เกิด “ ปัญญา “ ในการปลดเปลื้อง “ ทุกข์ “ ออกไปจากตัวเรา

ไม่มีทุกข์ ไม่เห็นธรรม เมื่อเห็นธรรมแล้วไซร้ จงใช้ธรรมนั้นให้เกิดประโยชน์สูงสุด



ด้วยรัก...จากใจ
พรหมญาณี










































 

Create Date : 22 พฤษภาคม 2554
66 comments
Last Update : 19 มีนาคม 2558 16:02:09 น.
Counter : 3179 Pageviews.

 

ยถาปิ มูเล อนุปทฺทเว ทฬฺเห ฉินฺโนปิ รุกฺโข ปูนเรว รูหติ เอวมฺปิ
ตณฺหานุสเย อนูหเต นิพฺพตฺตตี ทุกฺขมิทํ ปุนปฺปุนํ

เมื่อรากยังแข็งแรง ไม่ถูกทำลาย ต้นไม้แม้ที่ถูกตัดแล้ว ก็งอกได้ใหม่ฉันใด
เมื่อยังทำลายเชื้อตัณหาไม่ได้หมด ความทุกข์นี้ก็ย่อมเกิดขึ้นได้เรื่อยไปฉันนั้น

มีความสุขในการดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท ตลอดไป..นะคะ


 

โดย: พรหมญาณี 22 พฤษภาคม 2554 14:17:33 น.  

 



สวัสดีตอนบ่ายค่ะคุณปอป้า

 

โดย: jamaica 22 พฤษภาคม 2554 14:35:18 น.  

 

น่าเห็นใจคุณแม่ฯนะครับพี่ปอป้า
เห็นใจตรงที่ 1. ไม่อยากออกมาจากพื้นที่ที่เป็นบ้านเกิด
2. แต่ที่บ้านเกิดไม่มีใครรับประักันว่าจะปลอดภัยเลย

เราเองเป็นคนนอกพื้นที่มองเข้าไป
ย่อมไม่เข้่าใจว่า

ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้
จะยังอยุ่ในพื้นที่นั้นทำไม

ผมว่าถ้าไปถามชาวญี่ปุ่นในเมืองเซนได
แล้วบอกให้เขาย้ายบ้าน

เขาก็ย่อมไม่อากย้ายไปไหนเช่นกัน

รากเหง้าและบ้านเกิด
มันเป็นความผูกพันลึกซึ้งมากนะครับ



 

โดย: กะว่าก๋า 22 พฤษภาคม 2554 15:08:07 น.  

 

ตอนนี้หนูก็ทุกข์กับการสูญเสียค่ะปอป้า น้ำตามันตกในจนปวดหัวค่ะ ทำใจแล้วแต่พอเกิดขึ้นจริงก็รับไม่ได้ค่ะ

 

โดย: quilt 22 พฤษภาคม 2554 15:08:32 น.  

 


ขอบคุณนะคะ ตุณปอป้า
...
มีความสุขมากมากนะคะ

 

โดย: Nissan_n 22 พฤษภาคม 2554 15:19:10 น.  

 

คุณปอป้าจ๋า

คุณป้าเป็นคนน่ารักจังเลยนะคะ
ที่มาให้เราเห็นหน้าในวันหยุด
คิดถึงคุณป้าที่สุดเรยค่ะ

พูดเรื่องความทุกข์แล้ว
หลายๆครั้งเราว่า คนเราก็ทำตัวเราให้ทุกข์เองนะคะ
คิดเอง เออเอง คิดแต่เรื่องทุกข์แล้วก็ซ่อนตัวอยู่หลังความทุกข์
โดยไม่มองไปรอบๆตัวว่า...ท่ามกลางความทุกข์
ยังมีความสุขอยู่ด้วยเหมือนกัน

ถ้าไม่ออกมาเผชิญหน้ากับความสุข
แล้วจะรู้เหรอว่า...ทุกข์และสุขนั้นหน้าตามันเป็นยังไง
เนาะ...คุณป้า อิ อิ

อยากฝากกำลังใจไปถึงคุณแม่ซองด้วยค่ะคุณป้าขา
เราคิดว่าที่คุณแม่ยังคงอยู่ที่เดิมก็คงไม่ใช่เพราะรักสถานที่นั้น
ที่คุกรุ่นไปด้วยอันตราย
แต่คงเพราะความผูกพัน ที่อยู่ที่นั่นมานาน
อย่างน้อยๆที่นั่นก็เคยให้ความร่มเย็นเป็นสุข
คุ้มกันแดด กันฝน...ปกป้องเธอจากดินฟ้าอากาศน่ะค่ะคุณป้า

บ้านที่กรุงเทพ...คุณแม่สร้างไว้ก็คงมีความตั้งใจว่าจะย้ายมาอยู่กรุงเทพ
แต่เมื่อเกิดเหตการณ์อย่างนี้
คุณแม่ก็ควรจะต้องคิดย้ายได้แล้ว
แต่เราว่าไม่ว่าคุณแม่จะตัดสินใจยังไง
ก็คงขึ้นอยู่กับว่า...คุณแม่จะรู้สึกว่าที่ไหนปลอดภัยกว่ากันนะคะคุณป้า

วันนี้วันหยุด มีความสุขพักผ่อนเยอะๆนะคะคุณป้าขา
คุณป้าเอางูออกไปแล้ว
ถ้าคราวหลังคุณป้าเอางูมาหลอกนู๋อีก
นู๋ไม่มาบ้านนี้แล้วน๊า...อิ อิ ล้อเล่งน่ะค่ะคุณป้า
ม่ายมาก็อดกอดพุงย้วยๆอ่ะจิ๊

จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่า


 

โดย: Suessapple 22 พฤษภาคม 2554 15:47:26 น.  

 


เป็นกำลังใจให้กับการตัดสินใจทุกสิ่งอย่างค่ะ...


ส่วนเหตุการณ์ที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ไม่รู้จะยาวนานอีกเมื่อไหร่นะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้เหตุการณ์สงบร่มเย็นโดยเร็ววัน...



สวัสดีวันหยุดค่ะปอป้า...




 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 22 พฤษภาคม 2554 16:16:43 น.  

 

ผมฟังข่าวคุณแม่ซองแล้วก้ตกใจครับ

กำลังดูข่าวอยู่ว่า อาการขวัญหาย จะเป็นยังไงบ้าง

ว่าแล้ว ไปหาข่าวก่อนนะครับ ปอป้าครับ

รักษาสุขภาพนะครับพ้ม

 

โดย: ต๊ายตาย..นี่มัน... (เป็ดสวรรค์ ) 22 พฤษภาคม 2554 18:32:55 น.  

 

พรุ่งนี้มี่ค่อยโหวตคุณป้านะคะ

..........................

สวัสดีค่ะ ทานข้าวให้อิ่มและนอนให้เต็มที่ เพื่อสู้กับงานในวันพรุ่งนี้ต่อไปนะคะ อิอิ



* ดอกฝน๒ *

วิเวกแว่ววังเวงด้วยเพลงฝน
ครืนครั่นมนต์เข้าโหมประโคมไหว
ตะวันมัวหมอกมุงในอุ้งไกว
เสียงขับใกล้พาโสตจำโลดตาม

ฝนปั่นป่วนรวนเรเกินเห่หาด
เหลิงอำนาจโอบกระหวัดไม่จัดถาม
มืดโค้งคุ้งฝอยฝนมาวนลาม
พาฟ้าครามพลอยหับม่านพับนอน

ปล่อยมนต์ครืนครื้นเครงบรรเลงร่าย
ฉวัดเฉวียนสายโครมครามขับขามสลอน
หมื่นแมกไม้ใบหญ้าจมสาคร
ทั่วอัมพรพงไพรต่างได้น้ำ

เมื่อเพลงจบดอกฝนยังหล่นไหล
ทางทอดไกลชื้นชุ่มดินอุ้มฉ่ำ
หอมดอกหญ้าตามลมมาพรมนำ
อวลอวลร่ำอ้อยส้อยเคลิ้มคล้อยคลอ

วอมวอมไหวฟ้าฟากเปิดฉากขาว
วิเวกก้าวมาปรุงแขวนรุ้งช่อ
เกสรอ่อนลอยล่องคะนองทอ
ด้วยลมล้อเสแสร้งมาแกล้งเยือน

 

โดย: ญามี่ 22 พฤษภาคม 2554 19:39:01 น.  

 



ความทุกข์เกดิกับคนทุกคน
เพียงแต่..จะทุกข์ด้วยสิ่งใด
น่าเห็นใจทั้งสองท่านนะคะ

พูเพิ่งกลับมาจากเรียนค่ะมี้
มาโหวตให้มามี้นะคะ





งามด้วยกลีบดอกซ้อน..............พุดตาน
ประดุจเทพประทาน..................อะเคื้อ
สีสรรสุดอ่อนหวาน...................ผุดผ่อง
อยู่คู่โลกคอยเอื้อ....................ประดับไว้ให้ยล

 

โดย: พธู 22 พฤษภาคม 2554 20:21:54 น.  

 

สังคมมันแย่นะคะเราว่า มีแต่คนจะให้บรรลุจุดมุ่งหมายโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

 

โดย: tuk-tuk@korat 22 พฤษภาคม 2554 20:33:37 น.  

 

น่าเห็นใจคุณแม่ฯ

ภาวนาให้ทุกอย่างผ่านไปเร็วๆครับ

ฝันดีครับ

 

โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน 22 พฤษภาคม 2554 21:17:25 น.  

 


ผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใครน่ะค่ะปอป้า
แวะมาอ่าน....แหล่มค่ะแหล่ม

 

โดย: อุ้มสี 22 พฤษภาคม 2554 22:20:24 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณปอป้า กิ่งเข้ามาอ่านบทความธรรมมะ ดีๆค่ะ
ขอให้คุณปอป้าพักผ่อนอย่างมีความสุขค่ะ

คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ
[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

 

โดย: กิ่งฟ้า 22 พฤษภาคม 2554 23:02:30 น.  

 

ความทุกข์เกิดขึ้นได้กับคนทุกคนค่ะ
น่าเห็นใจกับสองทานค่ะ


 

โดย: ข้ามขอบฟ้า 23 พฤษภาคม 2554 2:46:01 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ปอป้่า








 

โดย: กะว่าก๋า 23 พฤษภาคม 2554 5:42:33 น.  

 

นู๋มากดโหวตค่ะปอป้า

...

เด๋วจะรีบไปทำงาน
สองวันก่อน มัวแต่ไปติดต่อนังฟังปฐมนิเทศเจ้าแสบอยู่
งานก็ไม่ได้ทำ
แถมเจ็บเข่า นั่งงอขาไม่ได้
เดินก็ไม่ไหว ...
ถึงกับเดินๆไป แล้วทรุดลงมาดื้อๆ
ไปหาหมอแล้วค่ะ
หมอให้ทำกายภาพ

อาการนี้เป็นที่เข่าข้างเดียว (ข้างขวา)
เป็นตั้งแต่ตอนสงกรานต์
และเป็นหนักเพิ่มมาเรื่อยๆ ต้องกินยาระงับปวดมาตลอด
ยิ่งตอนนั่งสมาธิแล้ว แทบจะลุกไม่ขึ้นเลยค่ะ ..ฮือๆๆ

.............


วันนี้อ่านเรื่องทุกข์ของเพื่อนๆของปอป้า
ตกใจกับข่าวของคุณแม่ซองขาว จังเลย
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ภาคใต้จะสงบสุข นะคะ ...


ดาวจ๋าไปทำงานก่อนนะคะ
เสร็จแล้วก็จะไปหาหมอต่อ


...........

คิดถึงปอป้าเสมอค่ะ

 

โดย: satineesh 23 พฤษภาคม 2554 6:17:11 น.  

 



อรุณสวัสดิ์ครับปอป้า

 

โดย: panwat 23 พฤษภาคม 2554 7:32:12 น.  

 

ขอบคุณปอป้ามากคะสำหรับคำแนะนำดี ๆ การได้นั่งให้จิตว่างและปล่อยให้ความคิดเหตุและผลเอามาบวกลบกัน ทำให้ใจสงบได้นะคะ

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาก็เลยไปพาครอบครัวไปเที่ยวไปดังหนัง ขับรถเที่ยว
จิตใจก็สงบคะ พอตื่นขึ้นมาวันนี้ก็คิดเหมือนปอป้าเลยว่า ที่ดับและลับแล้วก็ปล่อยไป คนที่ยังเหลืออยู่ควรห่วงใยและดูแลให้ดีที่สุด

สาธุกับคำสอนดี ๆ ทุกครั้งที่เข้ามาอ่านจะนำเอาไปสอนตัวเองและลูกๆ ทั้งลูกท่านหลานเธอและลูกตัวเองคะ ให้ดำเนินชีวิตอย่าประมาท จะได้ไม่ก้าวพลาดแล้วพลาดเล่า

ปอป้ารักษาสุขภาพด้วยนะคะ แม่หนูยิมเป็นห่วงคะ
แม่หนูยิม

 

โดย: gymstek 23 พฤษภาคม 2554 7:52:52 น.  

 







อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ เริ่มต้นการทำงานวันแรกด้วยจิตใจ
ที่แจ่มใสนะค่ะ นำความรักความคิดถึงมาฝากจ้ะ

 

โดย: KeRiDa 23 พฤษภาคม 2554 8:28:54 น.  

 

สวัสดียามเช้าวันทำงานวันนี้รถติืดมากๆ เลยค่ะ

 

โดย: kobnon 23 พฤษภาคม 2554 9:04:48 น.  

 

อ่านแล้วก็ได้คิดจริงๆ นะคะ

ตนเองก็มีทุกข์ที่กำลังพยายามจัดการกับมันอยู่ค่ะคุณปอป้า แหะๆ


ส่วนเรื่องการขุดรากถอนโคนกิเลสตัณหา กำลังค่อยๆ ถอนมันทีละหน่อยค่ะ หวังว่าวันหนึ่งจะทำได้สำเร็จนะคะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 พฤษภาคม 2554 9:07:50 น.  

 



เอาดอกไม้มาฝากเช่นเคยค่ะ คุณปอป้าที่รัก มาโหวตให้ด้วยนะคะ

 

โดย: ดอยสะเก็ด 23 พฤษภาคม 2554 10:34:32 น.  

 

หนูได้อ่านจากที่ปอป้าเล่ามาน่าเห็นใจมาก ๆเลยค่ะ
หนูเคยได้ยินใครคนนึงนึกไม่ออกอะค่ะ พูดว่า สุขอยู่กับเราไม่นาน
ทุกข์ก้ออยู่กับเราไม่นานน่ะค่ะ



วีรนุช

 

โดย: หวานค่ะ IP: 122.154.16.246 23 พฤษภาคม 2554 11:46:04 น.  

 

หนูได้อ่านจากที่ปอป้าเล่ามาน่าเห็นใจมาก ๆเลยค่ะ
หนูเคยได้ยินใครคนนึงนึกไม่ออกอะค่ะ พูดว่า สุขอยู่กับเราไม่นาน
ทุกข์ก้ออยู่กับเราไม่นานน่ะค่ะ



วีรนุช

 

โดย: หวานค่ะ IP: 122.154.16.246 23 พฤษภาคม 2554 11:46:05 น.  

 

สวัสดีพักเที่ยงครับ คุณแม่ปอป้า
ทานข้าวครับ
เรื่อง สถานการณ์ภาคใต้ เกินเยียวยาครับ
แนะนำเฉพาะไทยพุทธ ให้ย้ายออกจากพื้นที่ครับ
ก็ขอแสดงความเสียใจกับคุณแม่ซองเบอร์ 9 ด้วยครับ

 

โดย: เศษเสี้ยว 23 พฤษภาคม 2554 12:12:00 น.  

 

ขอให้ปอป้ามีความสุขมากๆนะคะ

 

โดย: พิรุณร่ำ 23 พฤษภาคม 2554 13:17:55 น.  

 

สวัสดียามบ่ายครับปอป้า
ช่วงนี้กำลังกลับมาบ้าสะสม โมเดลการ์ตูนเรื่องวันพีชอีกแล้ว
ม่ะรู้ว่า ปอป้า รู้จักหรือป่าว อิอิ

แสดงความเสียใจ และเป็นกำลังใจให้คุณแม่ซองเบอร์ 9 ด้วยคนครับ สู้ๆนะครับ

ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรง มีแต่ความสุขนะครับ
แล้วอย่าเอาปัญหาของคนอื่นมาสะสมจนทุกข์ตามไปด้วยนะครับ

 

โดย: ter_pt 23 พฤษภาคม 2554 13:22:56 น.  

 

สวัสดีตอนเย็นค่ะ..ปอป้า

อ่านแล้วตกใจเลย ไม่ได้เข้ามานาน เพิ่งทราบข่าวจากบล็อกของปอป้า
นี่แหละค่ะ ว่าคุณแม่ซองฯเจอเหตุการณ์แบบนี้ด้วย ขอเป็นกำลังใจให้
คุณแม่ซองฯ ด้วยนะคะ

 

โดย: nootikky 23 พฤษภาคม 2554 17:42:30 น.  

 




สวัสดีค่ะปอป้า

จะรับน้ำส้มก่อนนอนสักแก้วไหมคะ



 

โดย: ร่มไม้เย็น 23 พฤษภาคม 2554 21:31:16 น.  

 

สวัสดีค่ะปอป้า

แวะมาอ่านค่ะ ตอนนี้ยังไม่ทุกข์ และก็ยังไม่ได้เป็นหัวหน้า ก็อ่านไว้เผื่อทุกข์มาเยือน และเผื่อวันนึงได้เป็นหัวหน้าค่ะ อิอิอิ

ฝันดีนะคะปอป้าาาาา

 

โดย: อุ๊ (oumon ) 23 พฤษภาคม 2554 22:01:38 น.  

 

รูปสวย glitter emoticon comment glitter.mthai.com

แวะมาส่งปอป้า เข้านอนค่ะ ฝันดีนะคะ

 

โดย: เกศสุริยง 23 พฤษภาคม 2554 22:05:54 น.  

 

โหวตให้ปอป้าแล้วค่ะ ไม่ต้องโหวตให้หนูน่ะค่ะ
ขอให้ปอป้ามีแต่ความสุขค่ะ

 

โดย: Budratsa 23 พฤษภาคม 2554 23:42:46 น.  

 

การวางเฉย...ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะคะคุณป้า
ต้องฝึก...จากการเริ่มต้นทุกข์
จนทุกข์จนไม่อยากทุกข์อีก....

เอาไว้นางจะแวะมาคุยด้วยใหม่นะคะ
วันนี้ต้องรีบออกไปทำงานก่อนแล้วค่ะ
มีความสุขมากๆ นะคะคุณป้า

 

โดย: เพรง.พเยีย 24 พฤษภาคม 2554 5:41:28 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ปอป้า






 

โดย: กะว่าก๋า 24 พฤษภาคม 2554 6:08:17 น.  

 

ส่งใจให้เป็นแรงในการเดินทาง
กับเพื่อนที่เป็นทุกข์ด้วยคนค่ะปอป้า

 

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 24 พฤษภาคม 2554 7:31:13 น.  

 

สวนฺติ สพฺพธี โสตา ลตา อุพฺภิชฺช ติฏฺฐติ ตญฺจ ทิสฺวา
ลตํ ชาตํ มูลํ ปญฺญาย ฉินฺทถ

กระแสน้ำคือตัณหา ไหลไปทุกหนทุกแห่ง เถาวัลย์คือกิเลส ก็ขึ้นรกไปทั่ว
เมื่อเห็น เถาวัลย์นั้นงอกงามแล้ว พวกเธอจงตัดรากมันด้วยมีดคือปัญญา

ใช้สติในการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ตลอดไป...นะคะ


 

โดย: พรหมญาณี 24 พฤษภาคม 2554 8:26:41 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ

 

โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน 24 พฤษภาคม 2554 8:40:13 น.  

 







อรุณสวัสดิ์ค่ะ ขอให้มีความสุข
และสนุกกับการทำงานในวันนี้นะค่ะ

 

โดย: KeRiDa 24 พฤษภาคม 2554 9:07:32 น.  

 

น้ำหนักของคุณหมาครึ่งนึงของหมิงหมิงเลยครับพี่ปอปอ้า
ตอนนี้พญาลิง 15 โลแล้วครับ
อุ้มทีก็ปวดบ่าเลยครับ 5555

หมิงหมิงยังร้องไห้อยู่บ้างครับพี่ปอป้า
แต่ร้องน้อยแล้ว
สามารถทำกิจกรรมกับครูและเพื่อนๆได้แล้ว

กินข้าวเก่งขึ้น
หลับตื่นเป็นเวลาครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 24 พฤษภาคม 2554 9:09:08 น.  

 

กำลังพยายามสร้างปัญญา เพื่อใช้ปัญญานั้นตัดรากถอนโคนกิเลสต่อไปน่ะแหละค่ะ

แต่ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนเหมือนกันค่ะปอป้า ปล่อยให้จิตตัวเองเศร้าหมองมาซะนาน เฮ้อ

ขอบคุณสำหรับธรรมะดีๆ ที่เอาไปให้กันทุกวันนะคะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 24 พฤษภาคม 2554 9:34:24 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณปอป้า
มีความสุขมากมากนะคะ

 

โดย: Nissan_n 24 พฤษภาคม 2554 10:44:07 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

หวัดดีค่ะ ปอป้า..

 

โดย: tifun 24 พฤษภาคม 2554 10:45:50 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณปอป้า กิ่งมาอ่านธรรมมะดีๆค่ะ และกิ่งก็ดหวตให้แล้วนะคะ ว่างๆคุณปอป้าไปเที่ยวลำปางนะคะ มีสถานปฏิบัติธรรมที่สงบเงียบและบรรยากาศดีมากๆที่วัดทุ่งบ่อแป้น ที่นี่หลวงพ่อจะรักษาผู่ที่ป่วเป็นอัมพฤกษ์อัมพาตด้วยค่ะโดยการใช่สมุนไพรค่ะ
ขอให้คุณปอป้ามีความสุขในการปฏิบัติธรรมค่ะ



 

โดย: กิ่งฟ้า 24 พฤษภาคม 2554 11:02:12 น.  

 


ทานกลางวัน กันนะคะ....เกศสุริยง
สร้างกริตเตอร์

เที่ยงแล้ว ทานอะไรหรือยังคะปอป้า แวะมาโหวตให้ปอป้าด้วยนะคะ

 

โดย: เกศสุริยง 24 พฤษภาคม 2554 11:54:25 น.  

 

ขอบคุณคุณปอป้านะครับที่แวะมาทักทายและให้ธรรมะดีๆ กับผม
แล้วยังช่วยตอบคำถามที่ทำให้ทุกข์ใจให้กับน้องๆอีกด้วย

ผมมีภาพมาฝากด้วยครับ เป็นการขอบคุณ

ขอให้ปอป้ามีสุขภาพแข็งแรงนะครับ





 

โดย: วนารักษ์ 24 พฤษภาคม 2554 12:09:38 น.  

 



สวัสดียามบ่ายค่ะปอป้า

 

โดย: I_sabai 24 พฤษภาคม 2554 12:51:51 น.  

 

บางทีเวลาทุกข์ มันก้ทำให้เรานึกถึงตอนที่เรามีความสุขนะครับปอป้าขอรับ

การติดในสุขนั่นแล ทำให้เป็นทุกข์ได้อย่างหนึ่ง


อากาศร้อนมาก

ปอป้ารักษาสุขภาพนะครับ

 

โดย: เป็ดสวรรค์ 24 พฤษภาคม 2554 14:13:14 น.  

 



สวัสดีตอนบ่าย ๆค่ะ คุณปอป้า

 

โดย: jamaica 24 พฤษภาคม 2554 15:56:59 น.  

 


ขอบคุณข้อความดีๆ ที่ปอป้าเอามาฝากเสมอๆ ค่ะ



 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 24 พฤษภาคม 2554 18:33:24 น.  

 

สวัสดีตอนค่ำๆยามฝนพรำขอรับ
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อยู่บ้านซักเท่าไหร่ มัวแต่ไปต่างจังหวัด
ขอบคุณที่แวะทักทายกันเสมอๆนะขอรับ ^^
ขอส่งกำลังใจไปช่วยคุณซองขาวด้วยนะขอรับ

 

โดย: pragoong 24 พฤษภาคม 2554 19:40:47 น.  

 

เราก็อยากไม่เกิด อยากนิพพาน 55+ แต่บุญเราคงมีไม่พอ

 

โดย: ตะวันเจ้าเอย 24 พฤษภาคม 2554 20:07:55 น.  

 

..แวะมาฝากความคิดถึงปอป้าค่ะ..

ช่วงนี้งานที่ทำงานยุ่งอีกแล้วววว...555

..เมื่อไหร่จาไม่ต้องเกิดค่ะปอป้า..

Photobucket>

 

โดย: อ๋อซ่าส์ 24 พฤษภาคม 2554 20:19:15 น.  

 

แวะมาฟังธรรมครับปอป้า

มีความสุข รักษาสุขภาพด้วยครับ

 

โดย: tiensongsang 24 พฤษภาคม 2554 20:33:14 น.  

 

ขอร่วมส่งกำลังใจให้แม่ซองและเพื่อน ๆ ของคุณปอป้าที่กำลังทุกข์กายและใจ หวังว่าปัญหาที่กำลังเผชิญอยู่จะลดน้อยลงจนหมดไปในที่สุดค่ะ ^_^

 

โดย: haiku 24 พฤษภาคม 2554 21:10:26 น.  

 

จุ๊บๆๆๆๆค่ะคุณปอป้าขา



มาบอกว่าพญานาคเราไม่กลัวค่ะคุณป้า
เพราะเห็นในวัดไทยบ่อยๆ จนชินแล้วค่ะ
แล้วอีกอย่างเวลาเดินเข้าวัด
เราก็หลบอยู่หลังพุงคุณป้าจิคะ
พญานาคทำจามาทำอะไรเราได้ 5555

หลับฝันดีนะคะคุณป้าขา จุ๊บๆๆๆๆค่ะ

 

โดย: Suessapple 24 พฤษภาคม 2554 23:14:58 น.  

 

ดาวจ๋าไปหาหมอแล้วค่ะ
ล่าสุด หมอให้เอกซเรย์
กระดูกไม่หัก ไม่งอก ยังมีน้ำหล่อเลี้ยงหหัวเข่าดีมาก
เป็นที่กล้ามเนื้ออักเสบรุนแรง
ได้ยาทาน พร้อมกับนัดทำกายภาพ 5 ครั้ง
กินยาแล้วง่วงมากกก
นั่งอยู่ออฟฟิตก็หลับกลางอากาศดื้อๆเลยค่ะ ฮือๆๆ
แถมเวลาเดินก็ต้องสืบเท้าเพราะลงน้ำหนักไม่ได้ทั้งขา
ปวดและทรมานมากกกกกก


.........

ปอป้าอย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ
สองสามวันนี้อากาศร้อนสาหัสมากกกกกก

คิดถึงปอป้าเสมอ

..........

เจ้าแสบเปิดเรียนแล้ว
ตอนนี้ต้องทุบเงินที่ฝังดินอยู่ในไหเล็กๆมาจ่ายโน่นจ่ายนี่ สารพัดเลย 555

 

โดย: satineesh 24 พฤษภาคม 2554 23:22:29 น.  

 

หลับฝันดี ฝันเห็นหวยเลขเด็ดนะคะคุณปอป้า



* กลอนฝน๔ *

เอกาเมฆสุดโศกวิโยคไหว
แล่นหลงไกลพวกพ้องนั่งร้องหา
แสนระกำล่องลงแม่คงคา
หยาดน้ำตาออกทักประจักษ์ปรอย

ถ้อยอรรถมธุรสออกพจน์พ้อ
อาลัยออน้ำเหยาะร่วงเผาะผอย
จากฟ้าขาวจนเดือนเริ่มเคลื่อนลอย
ปุยเมฆน้อยยังพรำไม่ร่ำลา

จากถิ่นเหย้าครื้นเครงวังเวงลัก
ชะแง้หนักอาวรณ์ปล่อยนอนหา
พ่อแม่เพื่อนเห็นกันทุกวันมา
ระเห็จหน้าเพียงเรากับเงาคลอ

ครวญคร่ำร่ำไรนึกสะอึกสะอื้น
เดี่ยวดึกดื่นลอยหลั่งด้วยหวังขอ
ได้พานพบบางมิตรมวลสนิทพอ
เทียวท่องท้อนานนักเกินพักทัน

ผู้เดียวแท้หลงเดี่ยวให้เปลี่ยวจิต
สุดจะคิดริดสลดกำสรดสรรค์
น้ำตาอาบคิดฝืนสะอื้นนั้น
กลับกลายกั้นพ่ายแพ้ปล่อยแพร่ไกล

 

โดย: ญามี่ 24 พฤษภาคม 2554 23:50:00 น.  

 

สวัสดีครับคุณป้า แวะมาเยี่ยมครับผม ช่วงนี้เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวฝนตก ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

 

โดย: บูรพากรณ์ 25 พฤษภาคม 2554 1:04:25 น.  

 



เอาดอกกุหลาบที่บ้านมาฝากปอป้าค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

 

โดย: ข้ามขอบฟ้า 25 พฤษภาคม 2554 3:59:59 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ปอป้า






 

โดย: กะว่าก๋า 25 พฤษภาคม 2554 6:01:00 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะปอป้า..

 

โดย: พิรุณร่ำ 25 พฤษภาคม 2554 6:09:03 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


ส่งยิ้มสดใสให้กันกับเช้าวันพุธค่ะปอป้า

 

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 25 พฤษภาคม 2554 7:34:09 น.  

 

Morning kha ปอป้าขา
แม่หนูยิมตื่นแต่เช้าหรือยังไม่ได้หลับก็ไม่รู้
อาการคนวัยทอง พอนาฬิกาเลย ห้าทุ่มแล้วไม่ยอมหลับ
พลิกตัวซะคนข้างๆ เค้าครางฮือใส่ อิอิอิ ทำเอาหลับไม่ได้ไปด้วย

ปอป้าสบายดีนะคะ
อากาศเปลี่ยนผกผัน รักษาสุขภาพด้วยคะ
แม่หนูยิมอยู่ในช่่วง สืบค้น คะ งานเยอะ
ต้องทำหน้าที่เพิ่มขึ้นมาอีกคือสะสาง เฮ้อออ
เดี๊ยวก็ดีเองเนอะ

 

โดย: gymstek 25 พฤษภาคม 2554 7:54:23 น.  

 




อรุณสวัสดิ์ค่ะ แวะเข้ามาทักทาย อากาศร้อนมาก ระวังรักษาสุขภาพกันด้วยนะค่ะ

 

โดย: KeRiDa 25 พฤษภาคม 2554 8:07:40 น.  

 

สวัสดีนะคะคุณปอป้าที่น่ารักของหนู
มีความสุขทุกๆ วันนะคะ

 

โดย: APPLEAIR 25 พฤษภาคม 2554 10:46:20 น.  


พรหมญาณี
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [?]








Prommayanee Tansukchai




ส่งอีเมล์ถึงป้า
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2554
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
22 พฤษภาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add พรหมญาณี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.