111_[ผักชี@ปทุมธานี] : ไปส่งเสื้อใหม่ ให้พี่หมา "หลง"
31 กค 2563
อัพเดตข่าว : หมาหลง ป่วยช่วงหลังๆมานี่ ตอนนี้ตายแล้ว ได้รับแจ้งข่าวมาว่านำไปฝังเรียบร้อยแล้วค่ะ
เป็นบั้นปลายชีวิตที่มีความสุขตามอัตภาพ
** **********************
เริ่มออกต่างจังหวัดหนแรกของพ้นเคอร์ฟิวจากโควิดค่ะ ^ ^ ผักชีเลยมารายงานตัวอีกครั้งในบล็อกนี้ พร้อมภารกิจใหม่ ไปส่งเสื้อสุนัขที่ตัดใหม่ ให้พี่หมาที่ชื่อ หลง ธุระคราวนี้ต้องนั่งรถออกไปไกลราวๆ 4-5 ชม. เวลาขากลับก็อีกเท่าตัว
คือ เธอแวะลงข้างทางขับถ่าย และเดินเล่น กินหญ้า O_o* แล้วแต่อารมณ์มากมาย...เหง่อ
เอาหมาไปด้วยอย่ารีบร้อนค่ะ โชคดีไม่เจอฝน แต่เจอรถติดอย่างแรงมาก
หน้าตาน้องหมาที่รอไปเที่ยว วิ่งร่ำร้อง เร่งคนจนเหนื่อยหอบไปข้าง แต่ผู้คนในบ้านก็ชักช้า เก็บโน่น ทำนี่ เอ้อระเหยชิลๆ หมาหมดแรง เบื่อ เลยนอนรอล่ะ 555+
ให้ดูแบบเสื้อผ้าที่ไปส่งวันนี้
เป็นเสื้อแบบเบสิกผักชีนี่ล่ะ บอกเลยว่าถ้าไม่ได้ตัวเท่ากัน พี่พลอยไม่ทำ เพราะวัดขนาดตัว มิได้น่ะค่ะ T^T อันนี้อาศัย ตัวสูสีกัน เลยทำเท่าผักชีไปเลย
ด้วยความที่วิ่งไปมาตอนจับๆถอดๆใส่เสื้อ เลยบอกว่า นิ่งๆ แล้วจะให้ขนม คิดนิดหน่อย แล้วก็เลียปากแผล่บ ถือว่าตกลงค่าจ้างกันได้ เสร็จงานก็วิ่งมาเอารางวัลดังภาพข้างบน 555+ ถ้าไม่จ่ายมีทวงเน้อ
พี่หลงเป็นหมาตัวผู้ ก็เลยต้อง คว้านพุงขึ้นไปอีกเยอะๆ เผื่อฉี่จะได้สะดวกๆ
พอคว้านแล้วให้ชีชีลองสวม มันก็เลยหย่อนลงมา ก็ต้องเย็บเก็บเพิ่มเติมเล็กน้อย เอาแค่พอใช้งานได้
ได้เวลาขึ้นรถแล้ว เด็กหญิงมีหาง ผู้เบิกบาน กรีดร้องระงมด้วยความฟินไปตลอดทางเลยทีเดียว ไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน -"-
ดูหน้าตา หัวหู ก็รู้ว่าแฮปปี้ระดับไหน (555+)
อย่าขับไวนะคะ ค่อยๆไป ปลอดภัยไว้ดีกว่า วันเดินทางเจอรถติดบานตะไทเลย ยังกับเข้าในเมือง T^T
ก็ล่าช้ากันไปกว่าจะพ้นโซนองครักษ์อะไรแถวนี้ ไปต่อจนถึงปลายทางโดยสวัสดิภาพ ส่งมอบเสื้อผ้าใหม่ๆกันเถอะ มีกลิ่นผักชีนิดหน่อย พี่หลงไม่ว่าอะไร
(เนื่องจากไม่รู้อายุ แต่เห็นความ "งอม" ของหลงเลยให้ผักชีเรียกพี่ไปก่อนละกัน)
พอจับใส่เสื้อเท่านั้น พี่หลง ย้วยลง เป็นหมาไร้กระดูกไปในทันที นึกถึงผักชีสมัยก่อนเด๊ะๆ 555+ พี่หลงนี่ขั้นกว่าค่ะ เลื้อย ซ้ายขวาอ้อนคนหนักมาก จนใส่เสื้อแทบไม่ได้
ที่มาก็เป็นหมาจรจัดที่ กทม. แล้วก็งอมพระรามอยู่ตามเลียบทางด่วนและไซต์ก่อสร้างคนงาน ร่วมกับหมาๆในก๊วนอีกนิดหน่อย
แต่โชคดีในบั้นปลายก็ได้ถูกหอบกลับมาบ้านต่างจังหวัดด้วย ถึงจะเลี้ยงบ้านๆไปหน่อย ก็ไม่ธรรมดาเน้อ เห็นงี้ กลางวันถ้าร้อนมาก มีพัดลมเปิดจ่อให้ด้วย ^ ^
ปีนึงก็เห็นหลงทีสัก 3-4 หนได้อยู่นะ บางรอบผักชีก็เอาขนมไปส่งบ้างอะไรบ้าง แต่ชีชีของเราลงจากรถไม่ได้ค่ะ พี่หลงจะกัดเอา
ความห้าวและหวงถิ่น (ตามนิสัยหมาจรที่ต้องดิ้นรน) พี่หลงยังมีเต็มเต็มพิกัด เลยชวนเพื่อนไปกัดหมาอื่นที่ข้ามเขตมาละแวกใกล้เคียงบ่อย ทั้งที่ฟันก็ไม่ค่อยมีกับเขา เคี้ยวอาหารยังต้องกลืนเอาตามประสาหมาป่วยๆ หมาในก๊วนที่เหลือ ก็สภาพพอๆกัน เรียกว่าที่เก็บมาพร้อมกันนี่ อย่าไปคาดหวังเรื่องสุขภาพดีงาม
แต่นิสัยดีกับผู้คนค่ะ ส่วนมากหมาจรมักประจบคน ขอของกินเพื่อความอยู่รอด ^ ^ และในขณะเดียวกันก็จะกีดกันไล่กัดหมาอื่น เนื่องจากต้องปกป้องเขตหาอาหารด้วยมั้ง
ตัวก็จะปุปะตามนี้ เดินก็จะตัวงอๆสั่นหงึกๆๆศูนย์กลางไม่ค่อยดีเท่าไหร่แล้ว เรียกว่าก็ต่อสู้ในชีวิตมากับหลายสิ่งหลายอย่างล่ะนะ
ตอนนี้พี่หลงอยู่ท่ามกลางความรักแล้ว มีคนเลี้ยงดูอย่างดีพอประมาณ น่าจะเรียกได้ว่า จบแฮปปี้อยู่พอสมควรค่ะ ^o^ (หวังไว้ว่างั้นน่ะนะ)
ป.ล.ใครขนย้ายสุนัขกลับต่างจังหวัดหรือไปไกลๆ แบบจะขนไปอยู่ถาวร เวลาจับใส่รถ ดูแลให้แน่นหนา ระวังกระโดดลงมาตามถนนแล้วหนีหายนะคะ
รุ่นที่ย้ายมานี่พลอยแนะนำไปว่าให้ขอ ยาซึม จากคุณหมอมาให้กิน จะทำให้สุนัขง่วงซึมก่อนเวลาเล็กน้อย ปรึกษาสัตวแพทย์ค่ะ ตามน้ำหนักตัวสัตว์เลี้ยงนะคะ ก็เลยขนย้ายง่ายหน่อย เพราะบางตัวก็ไม่ยอมให้จับขึ้นรถง่ายๆเลยล่ะ
ให้ยาแล้วกรุณาเฝ้าระวัง มีอีกตัวล็อตนั้นเขาเล่าให้ฟังว่า มันแอบหนีไปนอนในพงหญ้า เกือบหาไม่เจอ รถจะออกล่ะ โชคดีสุดท้ายทันมีคนเห็นยอดหญ้าไหวๆแปลกเลยลองไปดู..หลับอยู่ค่ะ ที่เจอเพราะมันตัวใหญ่ด้วย ไซส์เหมือนลูกวัว
ทั้งหมดนี้ได้ทราบว่ามีการจับทำหมันฟรีแล้วครบถ้วนนะคะ บางตัวเลยอ้วนปั๊ก 55+
ทุกวันนี้เท่าที่ได้ข่าวมา พี่หลงผู้กินข้าวลำบากลำบน ก็คงความห้าวไว้แน่นหนา ชวนก๊วนหมาบ้านตัวเอง ไปกัดกับหมาบ้านตรงข้ามทุกวัน สู้เขาไม่เคยได้หรอก หมาเขาสภาพดีกว่ามาก (555+ อยากสมน้ำหน้า) โดนกัดก็หนีหัวซุกหัวซุน โทษใครไม่ได้ ชอบไปหาเรื่องเอง
แต่ไม่มีดราม่านะคะ เขาอยู่กันแบบชิลๆ หมาก็ไม่ได้เอาเป็นเอาตายขนาดนั้น เลี้ยงกันตามประสาบ้านนอกนั่นแหละ คงเพราะพี่หลงก็สภาพง่อยๆด้วย เจ้าของหมาอีกบ้านเลยขี้เกียจจะใส่ใจ อาจสมเพชเวทนาพี่หลงหน่อยๆว่าไม่เจียมสังขาร
** *************
อ้อ ลืมบอกวัตุประสงค์ ว่าที่ตัดเสื้อให้พี่หลงไม่ได้ต้องการความสวยงาม เพราะตัดไป พี่หลงก็ไม่ได้ใส่แน่นอน มันร้อนไงคะ แต่ว่าฤดูหนาวตามต่างจังหวัดจะโหดร้ายเอาเรื่อง
ดังนั้นสิ่งที่จะกลายเป็นเป้าหมายตอนท้ายของบันทึกนี้ ก็คือปลายปีว่าจะตัดเสื้อกันหนาวให้พี่หลงสักตัว จะได้อุ่นๆค่ะ หมามีแต่ซีโครงจะทรมานมากในช่วงกลางคืนที่อากาศหนาวเย็นจัดๆ
^ ^ ตอนนี้เลยลองเอาขนาดเสื้อผักชีไปทดสอบก่อนว่าใส่ไซส์ราวๆนี้ได้ไหม แต่ก็อย่างที่เห็นว่าต้องปรับอะไรหลายอย่าง ให้เข้าที่เข้าทาง แล้วก็หาผ้าหนาๆอุ่นๆ มาทำเสื้อกันหนาวให้พี่หมาหลงอีกที
ทีแรกเขามาขอเสื้อผักชี แต่พอดีก็นึกได้กันว่า พี่หลงเป็นตัวผู้ ระยะฉี่มันต่างกันเยอะเลยต้องทำใหม่นี่ไง
ปิดท้ายด้วยรูปผักชีวันนี้ หมาน้อยผู้ทำภารกิจยิ่งใหญ่เสร็จสิ้นไปอีกครั้งเมื่อไม่กี่วันก่อน วันนั้นนั่งรถ ไป-กลับ เฉียด 10 ชม. หมดสภาพทั้งคนและหมา TOT เดชะบุญที่ไม่เจอฝนตกกระหน่ำลงมาตามรายทางซ้ำเติมนะนั่น...
ไว้มีทริปอะไรอีกจะแวะมาทักทายนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ รักนะ
ผักชี.
Create Date : 18 มิถุนายน 2563 |
|
1 comments |
Last Update : 18 มกราคม 2565 22:32:56 น. |
Counter : 990 Pageviews. |
|
|
|
อัพเดตข่าว หมาหลงป่วยช่วงหลังมานี่
ตอนนี้ตายแล้ว
ได้รับแจ้งข่าวมาว่านำไปฝังเรียบร้อยแล้วค่ะ
เป็นบั้นปลายชีวิตที่มีความสุขตามอัตภาพ