ทะเลใจในแสงจันทร์ Clair de Lune
เนื่องจากตอนนี้ฟีน่าเปิดเวบเองแล้ว ขอย้ายรีวิวไปที่เวบนะคะ ใครอยากอ่านรีวิวนิยายเล่มอื่นๆ ที่ฟีน่ายัายไปลงหรือรีวิวนิยายใหม่ๆ ไปอ่านได้ที่เวบ philiciana.com นะคะ สำหรับเรื่องนี้กดไปอ่านได้เลยนะคะ รีวิวทะเลใจในแสงจันทร์ Clair de Lune
รอคอยผลงานเล่มที่สามของคุณแคลร์พักใหญ่เลยค่ะ หลังจากสร้างความประทับใจให้กับฟีน่าไปทั้งสองเล่มทั้งเพลงหัวใจในมนตร์จันทร์และใต้เงาตะวัน เล่มนี้เป็นคล้ายๆ เล่มต่อจากสองเล่มแรกค่ะ แต่จะเกี่ยวมากหน่อยก็คือเพลงหัวใจมนตร์จันทร์ เนื่องจากพระเอกและนางเอกในเล่มนั้น เป็นพี่น้องกันนั่นเองค่ะยังคงแนวนิยายสไตล์หวานน่ารักๆ แต่เล่มนี้จะออกไปในทางคู่กัดกันเล็กน้อย ตามประสาคุณหนูขาวีนนิดๆ ที่ไม่ใช่คนงี่เง่าเอาแต่ใจจนไม่น่ารัก แต่พระเอกเป็นพวกห่ามๆ ก็เลยคล้ายจะกลายเป็นยั่วโทสะนางเอกไปแบบไม่รู้ตัว ความประทับใจแรกก็ช่างดีเหลือใจ เป็นความไม่ชอบหน้าที่นางเอกมีให้ผู้ชายที่ไม่มีอะไรโสภาในสายตาเธอเลย แถมยังทำให้เธอต้องขายหน้า สาวสวยเริดเนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่บนโลกใบนี้มีความบังเอิญแบบไม่น่าเชื่อมากมาย ผู้ชายคนที่เธอไม่ชอบหน้ากลับกลายเป็นคนช่วยชีวิตเธอ กำลังจะมาเป็นญาติกัน กำลังจะมาเป็นลูกค้า และเหมือนจะต้องกลายมาเป็นผู้คุมและผู้คุ้มครองเธออีกตำแหน่ง แต่เมื่อละทิฐิและคิดให้ดีๆ เธอจึงได้เข้าใจตัวตนของผู้ชายห่ามๆ อย่างพระเอก และกลายเป็นว่าไม่ใช่แค่เขาเท่านั้นที่ปล่อยให้เธอเป็นรักที่ซึมลึกเข้ามาในใจ แต่ไม่เว้นแม้แต่เธอเอง หากสิ่งที่พระเอกเลือกจะทำมันไปขวางทางหาเงินของใครบางคน อันตรายจึงไม่นำมาสู่ตัวเขาเท่านั้น แต่หมายรวมถึงเธอไปด้วย การปกป้องดวงใจของพระเอก อาจจะต้องทำร้ายจิตใจของทั้งสองแต่นี้คือทางที่ดีที่สุด เพื่ออนาคตซึ่งจะไม่มีอะไรมาทำร้ายเธอได้อีก และตอนนั้นก็เป็นเวลาที่เธอจะกลับมาเคียงข้างเขาเสียทีแท้ที่จริงแล้วตอนอ่านทั้งเพลงหัวใจฯและใต้มนตร์ตะวัน มันก็เหมือนการสปอยส์เรื่องนี้ไปในตัวก็ตามที แต่เราก็ยังอยากรู้นะคะว่าสองคนนี้จะไปลงเอยกันยังไง ดูจะไม่ค่อยชอบหน้ากันสักเท่าไร พระเอกเองก็เล่นห่ามซะเกินใคร ปากคอหรือก็ร้ายกาจไม่ใช่ย่อย แต่จะยังไงก็ตามทีมันก็คือเสน่ห์ในแบบที่พี่พุกเป็นเลยค่ะ อาจจะปากหนักไปนิดหนึ่ง แต่ไปเน้นแสดงออกด้วยคำพูดแทน ผู้ชายคนนี้มาครบในตระกูล ห เลยค่ะ ห่าม โหด หื่น ซึ่งในที่นี้ โหดไม่ใช่ประเภทนายหัวตบจูบอะไรนะคะ แต่แกเป็นพวกขาลุย อย่ามายุ่งกับเขา พ่อซัดไม่ปล่อย ส่วนห่ามกับหื่น สำหรับนางเอกค่ะ อาจจะมีหัวทึบบางเล็กๆ ประเภทคิดไปเองว่า เขาเป็นแค่หมาวัด(เลี่ยมทอง)กับดอกฟ้า เลยไม่กล้าเผยใจมาก หรือเราจะคิดไปเอง นี้ถ้าไม่เพราะนางเอกกล้าได้กล้าเสียพอจะเงื้อมใจให้พระเอกรู้ พี่พุกคงเล่นบทชายแสนดีต่ออีกสักหน่อยแน่เชียวค่ะ ซึ่งพอโอเคกันได้ จะเปลี่ยนเป็นความโรแมนติคปนอยากจะจับเขาปล้ำร่ำไป ติดที่รับปากพ่อสาวเจ้าเอาไว้ว่าจะไม่ทำอะไรเธอ คำสัญญาลูกผู้ชายมันค้ำคอ แต่จะไปรอดสักกี่น้ำ อันนี้เราก็ต้องไปลุ้นนะคะ แต่ลุ้นให้พี่พุกปล้ำตะหากไม่ใช่ลุ้นให้ไม่ทำอะไร แบบว่าทีมพี่พุกค่ะ ส่วนความรักอันนี้คงไม่ต้องพูดถึง ไม่รักคงไม่ทุ่มเทให้เสียขนาดนั้น หึงโหดเสียด้วย แต่เวลาพี่พุกแสนดีอันนี้ก็เรียกว่าน่ารักไม่แพ้พระเอกสองเล่มแรกเลยค่ะและดูเหมือนจะตรงกันข้ามกับพระเอกเหลือเกิน น้องเบลส์คนสวย สาวไฮโซผู้จัดเต็มในเรื่องแฟชั่น แต่ดันรักการเป็นสถาปนิก ก็จึงไม่แปลกที่ใครๆ จะคิดว่าเธอคงเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ จะทนงานหนักไปได้สักกี่น้ำ แต่เธอรักงานนี้จริงๆ และต้องการลบคำสบประมาทของทุกคน ไม่เว้นแม้แต่พระเอกที่เธอออกจะไม่ชอบขี้หน้าสักเท่าไร เพราะทั้งความไม่เจริญหูเจริญตาในตอนแรก แถมยังโกหกเธอบางอย่างอีก แรกๆ นางเอกอาจจะดูเหมือนสาวสวยที่ดีแต่ดูคนเปลือกนอกไปบ้าง แต่นางเอกอายุยังน้อยนี้คะ ดีหน่อยตรงที่เธอไม่เจ้าทิฐิ ฟังคนรอบข้างและตรึกตรองความจริง จนไม่ทำให้ตัวเองเป็นผู้หญิงสวยแต่ไร้สมอง งี่เง่าสุดทนอะไรแบบนั้น อ่านๆ ไปจะเห็นความแมนของนางเอกหลายตอนเลยค่ะ เวลามีปัญหากับพระเอก ซึ่งบางเรื่องพระเอกดันเข้าใจผิดไปเอง นางเอกก็เลยโดนเล่นงานไปบ้าง แต่นางเอกกลับไม่โกรธด้วยเหตุผลหลากหลาย ทั้งตัวเธอเองก็ผิด หรือเธอมองข้ามไปเลยว่าที่พระเอกงี่เง่าใส่เพราะหึง แทนที่จะผิดใจกันมากมาย กลับทำให้เรื่องมันน่ากรี๊ดมากขึ้น รวมไปถึงความเสียสละของนางเอกด้วยคะ แม้จะมีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้นแต่ทำให้เห็นน้ำใจรักของนางเอกที่มีต่อพระเอกเลยว่า เธอก็รักเขาไม่แพ้กัน เป็นคู่ชีวิตที่เหมาะสมคู่ควรกันเป็นอย่างยิ่งไม่เสียทีที่รออ่านเล่มนี้นะคะ แม้พูดกันตรงๆ ว่าฟีน่าอาจจะยังพี่ดนย์กับลีเซกิมากกว่าพี่พุกนิดหนึ่ง แต่ที่สองหนุ่มไม่มีคือพี่บุญเติม น้องไซบีเรียนสุดน่ารักที่ขยันมาทำให้คนรักน้องหมาแบบฟีน่า อยากจะมีพี่บุญเติมสักตัวเลยค่ะ พี่บุญเติมน่ารักที่สุดเลย เวลาพี่บุญเติมเข้าฉากกับนางเอก เป็นอะไรที่ลงตัวมาก จนพระเอกยกตำแหน่งแม่พี่บุญเติมให้นางเอกไปครองแบบไม่ถามเลย ถือเสมือนการมัดมือชกนางเอกให้มาเป็นแฟนเขากลายๆ แต่ถ้าไม่อยากเป็นแม่บุญเติม ก็ขยับมาเป็นเมียพ่อบุญเติมก็ได้นะ อันนี้เป็นอะไรที่เรียกว่าอยากจะตอบตกลงแทนกันเลยทีเดียวเนื้อเรื่องอาจจะไม่สลับซับซ้อนอะไรมากนัก ตัวร้ายเราก็เห็นกันตั้งแต่ฉากแรกเลยว่าใคร คนที่ดูดีมีภาพลักษณ์งดงาม ก็เหมือนดวงจันทร์ที่เผยด้านงามมาให้หลงใหลแต่แท้จริงกลับซ่อนความดำมืดไว้อีกด้าน เราก็เอาเวลาลุ้นคนร้ายตัวจริง ไปลุ้นว่าจะลงมืออะไรกับสองคนนี้บ้าง จะสำเร็จแค่ไหน ล้มเหลวเมื่อไร และใครกันแน่ที่เป็นหนอนบ่อนไส้ตัวจริง ซึ่งก็ดูออกไม่ยากนักค่ะในส่วนของความน่ารักคงไม่ต้องพูดถึง ชื่อนี้การันตีความน่ารัก แม้ฟีน่าว่าจะน้อยกว่าสองเล่มแรกไปบ้าง บางช่วงของเรื่องมันอืดไปนิด แต่ความหนาขนาดนี้ อ่านยาวนานขนาดนี้ ถูกใจมากเลยค่ะ ฟีน่าเป็นคนชอบอ่านนิยายยาวๆ เรื่องนี้ก็ปูทางให้สองคนนี้มาไม่น้อย เพราะไม่ใช่รักแรกพบแต่เป็นการได้รู้จักนิสัยใจคอลึกๆของอีกฝ่าย จนกลายเป็นความรักและความผูกพันที่แยกกันไม่ออก ความโรแมนติคจึงมาเต็มขั้น แฝงไว้ด้วยความร้อนแรงแบบหนุ่มอาร์เจนไตน์สมกับที่พระเอกจบจากอาร์เจนตินา ซึ่งก็เข้ากับบุคลิกความห่ามของพระเอกค่ะ ถ้าไม่เป็นแบบนี้คงไม่กล้าทำอะไรสารพัน แต่คำตอบทั้งหมดของมันก็คือความรักที่มั่นคงมากค่ะ ที่ทั้งสองมีให้กันและกันนอกจากจะทำให้เรารู้สึกน่ารักกับเรื่องนี้ ก็ยังทิ้งความค้างคาเล็กๆ ให้เราค่ะ ทั้งเรื่องของเซบาสเตียนและคุณหมอซาฟารี ที่อาจจะไม่ค้างมาก เพราะกำลังลงมือเขียนเรื่องของคุณหมออนิลราชอยู่ คงได้อ่านในเร็ววันนี้ค่ะ ส่วนเรื่องของเซบาสเตียนก็ต้องรออยู่ เลยค้างคาใจเล็กน้อย รวมทั้งหนุ่มๆ บ้านแฮมิลตันที่ล้วนแต่น่าสนใจทั้งสิ้น ทิ้งปมหนุ่มหล่อไว้แบบนี้ สาวๆ แบบเราจะไปไหนรอดค่ะและสองเล่มก่อนหน้านี้ ฟีน่าบ่นไปยาวเหยียดเรื่องคำผิดของเรื่อง มาเล่มนี้ทำได้ดีขึ้นเลยค่ะ คำผิดง่ายๆ การจัดหน้าแปลกๆ หายไป พิสูจน์อักษรได้ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดค่ะ จะมีหลุดหูหลุดตามาบ้างเล็กน้อย อย่างตอนที่พระเอกไปตามง้อนางเอกให้หายงอนแม้จะเป็นความจำเป็นบังคับเพื่อความปลอดภัยของเธอก็ตามที นางเอกก็เลยร้องไห้ร้องห่มเพราะน้อยใจในการกระทำของพระเอก ก็เลยปรากฏคำว่า ...น้ำตาที่เอ่อมากลบตา... ตอนแรกคิดว่าตัวเองเข้าใจผิดหรือเปล่า เพราะต้องใช้คำว่า ...น้ำตาที่เอ่อมากบตา... ก็เลยถามดูปรากฏว่าใช่ค่ะ ใช้คำว่ากลบตาไม่ได้ กลบคำนี้จะใช้กับสิ่งอื่น อย่างเช่น ขุดดินมากลบ กลบเกลื่อน แต่อาการที่น้ำตากบตาต้องใช้ กบ ที่เขียนเหมือนว่ากบค่ะ ทั้งน้ำตากบตา เลือดกบปาก ก็ต้องใช้คำนี้ทั้งสิ้นค่ะแม้โทนเรื่องในการเล่าจะมีโครงสร้างคล้ายคลึงกันทั้งสามเล่มในการเริ่มต้นเรื่อง ดำเนินเรื่องในช่วงกลาง ปิดท้ายด้วยบทสรุปของครอบครัวสุขสันต์และทิ้งเรื่องของเล่มต่อไปให้เรา แต่อ่านแล้วยังน่ารักเหมือนเดิมค่ะ ชวนให้รอผลงานเล่มที่สี่อยู่ค่ะ ใครที่ไม่เคยอ่านผลงานของคุณแคลร์ แนะนำสำหรับนักอ่านที่ชอบความฟิน จิ้นให้จิกหมอน หวานๆ ในอารมณ์ พระเอกรักนางเอกมากๆ เนื้อเรื่องยาวอ่านกันสาสะใจ แต่ยาวขนาดนี้อ่านแป๊บเดียวเองค่ะเพราะมันสนุกมารู้ตัวอีกทีหนึ่ง อะไรกันจะจบละ จำได้ว่ากำลังฟินๆ อยู่เลยนะคะ ใครที่ร่างกายต้องการเสพความหวานต้องจัดไว้เลยค่ะ แล้วจะไม่เสียดายที่ได้ลองงานน่ารักๆแบบนี้ ไม่มีเสียน้ำตาให้กับความดรามาเลย นอกจากความซึ้งในความรักของพระเอก นางเอกทั้งสามเรื่องของนักเขียนค่ะ ตอนนี้ร้องเพลงรอเล่ม 4 แล้ว ออกเมื่อไรไม่พลาดจะเอามาอ่านแน่นอน
รอคอยผลงานเล่มที่สามของคุณแคลร์พักใหญ่เลยค่ะ หลังจากสร้างความประทับใจให้กับฟีน่าไปทั้งสองเล่มทั้งเพลงหัวใจในมนตร์จันทร์และใต้เงาตะวัน เล่มนี้เป็นคล้ายๆ เล่มต่อจากสองเล่มแรกค่ะ แต่จะเกี่ยวมากหน่อยก็คือเพลงหัวใจมนตร์จันทร์ เนื่องจากพระเอกและนางเอกในเล่มนั้น เป็นพี่น้องกันนั่นเองค่ะ
ยังคงแนวนิยายสไตล์หวานน่ารักๆ แต่เล่มนี้จะออกไปในทางคู่กัดกันเล็กน้อย ตามประสาคุณหนูขาวีนนิดๆ ที่ไม่ใช่คนงี่เง่าเอาแต่ใจจนไม่น่ารัก แต่พระเอกเป็นพวกห่ามๆ ก็เลยคล้ายจะกลายเป็นยั่วโทสะนางเอกไปแบบไม่รู้ตัว ความประทับใจแรกก็ช่างดีเหลือใจ เป็นความไม่ชอบหน้าที่นางเอกมีให้ผู้ชายที่ไม่มีอะไรโสภาในสายตาเธอเลย แถมยังทำให้เธอต้องขายหน้า สาวสวยเริดเนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่บนโลกใบนี้มีความบังเอิญแบบไม่น่าเชื่อมากมาย ผู้ชายคนที่เธอไม่ชอบหน้ากลับกลายเป็นคนช่วยชีวิตเธอ กำลังจะมาเป็นญาติกัน กำลังจะมาเป็นลูกค้า และเหมือนจะต้องกลายมาเป็นผู้คุมและผู้คุ้มครองเธออีกตำแหน่ง แต่เมื่อละทิฐิและคิดให้ดีๆ เธอจึงได้เข้าใจตัวตนของผู้ชายห่ามๆ อย่างพระเอก และกลายเป็นว่าไม่ใช่แค่เขาเท่านั้นที่ปล่อยให้เธอเป็นรักที่ซึมลึกเข้ามาในใจ แต่ไม่เว้นแม้แต่เธอเอง หากสิ่งที่พระเอกเลือกจะทำมันไปขวางทางหาเงินของใครบางคน อันตรายจึงไม่นำมาสู่ตัวเขาเท่านั้น แต่หมายรวมถึงเธอไปด้วย การปกป้องดวงใจของพระเอก อาจจะต้องทำร้ายจิตใจของทั้งสองแต่นี้คือทางที่ดีที่สุด เพื่ออนาคตซึ่งจะไม่มีอะไรมาทำร้ายเธอได้อีก และตอนนั้นก็เป็นเวลาที่เธอจะกลับมาเคียงข้างเขาเสียที
แท้ที่จริงแล้วตอนอ่านทั้งเพลงหัวใจฯและใต้มนตร์ตะวัน มันก็เหมือนการสปอยส์เรื่องนี้ไปในตัวก็ตามที แต่เราก็ยังอยากรู้นะคะว่าสองคนนี้จะไปลงเอยกันยังไง ดูจะไม่ค่อยชอบหน้ากันสักเท่าไร พระเอกเองก็เล่นห่ามซะเกินใคร ปากคอหรือก็ร้ายกาจไม่ใช่ย่อย แต่จะยังไงก็ตามทีมันก็คือเสน่ห์ในแบบที่พี่พุกเป็นเลยค่ะ อาจจะปากหนักไปนิดหนึ่ง แต่ไปเน้นแสดงออกด้วยคำพูดแทน ผู้ชายคนนี้มาครบในตระกูล ห เลยค่ะ ห่าม โหด หื่น ซึ่งในที่นี้ โหดไม่ใช่ประเภทนายหัวตบจูบอะไรนะคะ แต่แกเป็นพวกขาลุย อย่ามายุ่งกับเขา พ่อซัดไม่ปล่อย ส่วนห่ามกับหื่น สำหรับนางเอกค่ะ อาจจะมีหัวทึบบางเล็กๆ ประเภทคิดไปเองว่า เขาเป็นแค่หมาวัด(เลี่ยมทอง)กับดอกฟ้า เลยไม่กล้าเผยใจมาก หรือเราจะคิดไปเอง นี้ถ้าไม่เพราะนางเอกกล้าได้กล้าเสียพอจะเงื้อมใจให้พระเอกรู้ พี่พุกคงเล่นบทชายแสนดีต่ออีกสักหน่อยแน่เชียวค่ะ ซึ่งพอโอเคกันได้ จะเปลี่ยนเป็นความโรแมนติคปนอยากจะจับเขาปล้ำร่ำไป ติดที่รับปากพ่อสาวเจ้าเอาไว้ว่าจะไม่ทำอะไรเธอ คำสัญญาลูกผู้ชายมันค้ำคอ แต่จะไปรอดสักกี่น้ำ อันนี้เราก็ต้องไปลุ้นนะคะ แต่ลุ้นให้พี่พุกปล้ำตะหากไม่ใช่ลุ้นให้ไม่ทำอะไร แบบว่าทีมพี่พุกค่ะ ส่วนความรักอันนี้คงไม่ต้องพูดถึง ไม่รักคงไม่ทุ่มเทให้เสียขนาดนั้น หึงโหดเสียด้วย แต่เวลาพี่พุกแสนดีอันนี้ก็เรียกว่าน่ารักไม่แพ้พระเอกสองเล่มแรกเลยค่ะ
และดูเหมือนจะตรงกันข้ามกับพระเอกเหลือเกิน น้องเบลส์คนสวย สาวไฮโซผู้จัดเต็มในเรื่องแฟชั่น แต่ดันรักการเป็นสถาปนิก ก็จึงไม่แปลกที่ใครๆ จะคิดว่าเธอคงเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ จะทนงานหนักไปได้สักกี่น้ำ แต่เธอรักงานนี้จริงๆ และต้องการลบคำสบประมาทของทุกคน ไม่เว้นแม้แต่พระเอกที่เธอออกจะไม่ชอบขี้หน้าสักเท่าไร เพราะทั้งความไม่เจริญหูเจริญตาในตอนแรก แถมยังโกหกเธอบางอย่างอีก แรกๆ นางเอกอาจจะดูเหมือนสาวสวยที่ดีแต่ดูคนเปลือกนอกไปบ้าง แต่นางเอกอายุยังน้อยนี้คะ ดีหน่อยตรงที่เธอไม่เจ้าทิฐิ ฟังคนรอบข้างและตรึกตรองความจริง จนไม่ทำให้ตัวเองเป็นผู้หญิงสวยแต่ไร้สมอง งี่เง่าสุดทนอะไรแบบนั้น อ่านๆ ไปจะเห็นความแมนของนางเอกหลายตอนเลยค่ะ เวลามีปัญหากับพระเอก ซึ่งบางเรื่องพระเอกดันเข้าใจผิดไปเอง นางเอกก็เลยโดนเล่นงานไปบ้าง แต่นางเอกกลับไม่โกรธด้วยเหตุผลหลากหลาย ทั้งตัวเธอเองก็ผิด หรือเธอมองข้ามไปเลยว่าที่พระเอกงี่เง่าใส่เพราะหึง แทนที่จะผิดใจกันมากมาย กลับทำให้เรื่องมันน่ากรี๊ดมากขึ้น รวมไปถึงความเสียสละของนางเอกด้วยคะ แม้จะมีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้นแต่ทำให้เห็นน้ำใจรักของนางเอกที่มีต่อพระเอกเลยว่า เธอก็รักเขาไม่แพ้กัน เป็นคู่ชีวิตที่เหมาะสมคู่ควรกันเป็นอย่างยิ่ง
ไม่เสียทีที่รออ่านเล่มนี้นะคะ แม้พูดกันตรงๆ ว่าฟีน่าอาจจะยังพี่ดนย์กับลีเซกิมากกว่าพี่พุกนิดหนึ่ง แต่ที่สองหนุ่มไม่มีคือพี่บุญเติม น้องไซบีเรียนสุดน่ารักที่ขยันมาทำให้คนรักน้องหมาแบบฟีน่า อยากจะมีพี่บุญเติมสักตัวเลยค่ะ พี่บุญเติมน่ารักที่สุดเลย เวลาพี่บุญเติมเข้าฉากกับนางเอก เป็นอะไรที่ลงตัวมาก จนพระเอกยกตำแหน่งแม่พี่บุญเติมให้นางเอกไปครองแบบไม่ถามเลย ถือเสมือนการมัดมือชกนางเอกให้มาเป็นแฟนเขากลายๆ แต่ถ้าไม่อยากเป็นแม่บุญเติม ก็ขยับมาเป็นเมียพ่อบุญเติมก็ได้นะ อันนี้เป็นอะไรที่เรียกว่าอยากจะตอบตกลงแทนกันเลยทีเดียว
เนื้อเรื่องอาจจะไม่สลับซับซ้อนอะไรมากนัก ตัวร้ายเราก็เห็นกันตั้งแต่ฉากแรกเลยว่าใคร คนที่ดูดีมีภาพลักษณ์งดงาม ก็เหมือนดวงจันทร์ที่เผยด้านงามมาให้หลงใหลแต่แท้จริงกลับซ่อนความดำมืดไว้อีกด้าน เราก็เอาเวลาลุ้นคนร้ายตัวจริง ไปลุ้นว่าจะลงมืออะไรกับสองคนนี้บ้าง จะสำเร็จแค่ไหน ล้มเหลวเมื่อไร และใครกันแน่ที่เป็นหนอนบ่อนไส้ตัวจริง ซึ่งก็ดูออกไม่ยากนักค่ะ
ในส่วนของความน่ารักคงไม่ต้องพูดถึง ชื่อนี้การันตีความน่ารัก แม้ฟีน่าว่าจะน้อยกว่าสองเล่มแรกไปบ้าง บางช่วงของเรื่องมันอืดไปนิด แต่ความหนาขนาดนี้ อ่านยาวนานขนาดนี้ ถูกใจมากเลยค่ะ ฟีน่าเป็นคนชอบอ่านนิยายยาวๆ เรื่องนี้ก็ปูทางให้สองคนนี้มาไม่น้อย เพราะไม่ใช่รักแรกพบแต่เป็นการได้รู้จักนิสัยใจคอลึกๆของอีกฝ่าย จนกลายเป็นความรักและความผูกพันที่แยกกันไม่ออก ความโรแมนติคจึงมาเต็มขั้น แฝงไว้ด้วยความร้อนแรงแบบหนุ่มอาร์เจนไตน์สมกับที่พระเอกจบจากอาร์เจนตินา ซึ่งก็เข้ากับบุคลิกความห่ามของพระเอกค่ะ ถ้าไม่เป็นแบบนี้คงไม่กล้าทำอะไรสารพัน แต่คำตอบทั้งหมดของมันก็คือความรักที่มั่นคงมากค่ะ ที่ทั้งสองมีให้กันและกัน
นอกจากจะทำให้เรารู้สึกน่ารักกับเรื่องนี้ ก็ยังทิ้งความค้างคาเล็กๆ ให้เราค่ะ ทั้งเรื่องของเซบาสเตียนและคุณหมอซาฟารี ที่อาจจะไม่ค้างมาก เพราะกำลังลงมือเขียนเรื่องของคุณหมออนิลราชอยู่ คงได้อ่านในเร็ววันนี้ค่ะ ส่วนเรื่องของเซบาสเตียนก็ต้องรออยู่ เลยค้างคาใจเล็กน้อย รวมทั้งหนุ่มๆ บ้านแฮมิลตันที่ล้วนแต่น่าสนใจทั้งสิ้น ทิ้งปมหนุ่มหล่อไว้แบบนี้ สาวๆ แบบเราจะไปไหนรอดค่ะ
และสองเล่มก่อนหน้านี้ ฟีน่าบ่นไปยาวเหยียดเรื่องคำผิดของเรื่อง มาเล่มนี้ทำได้ดีขึ้นเลยค่ะ คำผิดง่ายๆ การจัดหน้าแปลกๆ หายไป พิสูจน์อักษรได้ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดค่ะ จะมีหลุดหูหลุดตามาบ้างเล็กน้อย อย่างตอนที่พระเอกไปตามง้อนางเอกให้หายงอนแม้จะเป็นความจำเป็นบังคับเพื่อความปลอดภัยของเธอก็ตามที นางเอกก็เลยร้องไห้ร้องห่มเพราะน้อยใจในการกระทำของพระเอก ก็เลยปรากฏคำว่า ...น้ำตาที่เอ่อมากลบตา... ตอนแรกคิดว่าตัวเองเข้าใจผิดหรือเปล่า เพราะต้องใช้คำว่า ...น้ำตาที่เอ่อมากบตา... ก็เลยถามดูปรากฏว่าใช่ค่ะ ใช้คำว่ากลบตาไม่ได้ กลบคำนี้จะใช้กับสิ่งอื่น อย่างเช่น ขุดดินมากลบ กลบเกลื่อน แต่อาการที่น้ำตากบตาต้องใช้ กบ ที่เขียนเหมือนว่ากบค่ะ ทั้งน้ำตากบตา เลือดกบปาก ก็ต้องใช้คำนี้ทั้งสิ้นค่ะ
แม้โทนเรื่องในการเล่าจะมีโครงสร้างคล้ายคลึงกันทั้งสามเล่มในการเริ่มต้นเรื่อง ดำเนินเรื่องในช่วงกลาง ปิดท้ายด้วยบทสรุปของครอบครัวสุขสันต์และทิ้งเรื่องของเล่มต่อไปให้เรา แต่อ่านแล้วยังน่ารักเหมือนเดิมค่ะ ชวนให้รอผลงานเล่มที่สี่อยู่ค่ะ ใครที่ไม่เคยอ่านผลงานของคุณแคลร์ แนะนำสำหรับนักอ่านที่ชอบความฟิน จิ้นให้จิกหมอน หวานๆ ในอารมณ์ พระเอกรักนางเอกมากๆ เนื้อเรื่องยาวอ่านกันสาสะใจ แต่ยาวขนาดนี้อ่านแป๊บเดียวเองค่ะเพราะมันสนุกมารู้ตัวอีกทีหนึ่ง อะไรกันจะจบละ จำได้ว่ากำลังฟินๆ อยู่เลยนะคะ ใครที่ร่างกายต้องการเสพความหวานต้องจัดไว้เลยค่ะ แล้วจะไม่เสียดายที่ได้ลองงานน่ารักๆแบบนี้ ไม่มีเสียน้ำตาให้กับความดรามาเลย นอกจากความซึ้งในความรักของพระเอก นางเอกทั้งสามเรื่องของนักเขียนค่ะ ตอนนี้ร้องเพลงรอเล่ม 4 แล้ว ออกเมื่อไรไม่พลาดจะเอามาอ่านแน่นอน