มุทิกาหรืออีกในนามปากกาหนึ่งคือวาโยค่ะ เป็นความบังเอิญว่าไม่รู้หรอก แต่อ่านตัวอย่างแล้วชอบ ก็เลยสอยมาในงานหนังสือ แต่ปกติของวาโย ฟีน่าก็อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้างอยู่แล้วค่ะ แต่คิดว่าเล่มนี้น่าจะแนวๆอยู่ ก็เลยหิ้วไปไต้หวันด้วย ดูไม่เข้ากันพิลึก ไต้หวันกะทะเลทราย อิๆๆๆ

ชื่อเรื่องก็บอกค่ะว่าเกี่ยวกับน้ำหอม นางเอกเป็นเด็กสาวที่มีพรสวรรค์เรื่องการมีโสตสัมผัสเรื่องการดมมาก รวมทั้งการผสมกลิ่นน้ำหอม แต่อีกความชื่นชอบคือการใช้สมุนไพรและการนวดผ่อนคลาย แต่การเรียนนวดเป็นสิ่งต้องห้ามของสตรีที่มีสกุลและหน้าตาทางสังคม นางเอกจึงต้องมาแอบเรียน และทำให้บังเอิญมาพบพระเอกที่แวะมานวดกับหมอฝีมือดี เขาจึงบังคับนางเอกที่ดันเข้ามาในห้องให้นวดให้เสียเลย

และการพบกันครั้งนั้นก็ทำให้พระเอกล่วงรู้ว่านางเอกเป็นใครและมีความสามารถอะไร ในฐานะท่านชายที่เป็นพ่อค้ากองคาราวาน นางเอกเป็นดั่งคนที่เต็มไปด้วยพรสวรรค์ที่ควรสนับสนุนมากกว่าปิดบังความเก่ง และการพบกันหลายครั้งก็ทำให้เกิดความผูกพันธ์จนพระเอกที่กำลังจะถูกบังคับให้ต้องแต่งงาน กล้าจะบอกว่าเขาเลือกสตรีในดวงใจไว้แล้วคือนางเอก แต่ขอเวลาให้นางเอกได้โตกว่านี้สักนิดหนึ่ง หากเหตุผลในตอนนั้นก็ยังไม่ใช่ความรักที่พระเอกยังไม่รู้ใจตัวเอง

นางเอกไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองถูกเลือกไปเป็นว่าที่ชายาแล้ว แต่ที่สำคัญกว่าคือ ไม่รู้เลยว่าพระเอกเป็นใคร สุดท้ายความลับที่พระเอกไม่ได้คิดจะปิดก็แตก พร้อมกับเหตุการณ์ที่ทำให้นางเอกและพระเอกยิ่งต้องแต่งงานกันเร็วขึ้น แน่นอนว่าพระเอกต้องยืดอกรับ มีแค่นางเอกที่ขอบ่ายเบี่ยง แต่ตอนนี้จะทำยังไงพระเอกก็ไม่ปล่อยไปง่ายๆแล้ว แม้จะไม่รู้ทุกอย่างที่ทำก็เพราะรักนางเอก หากค่อยๆรู้ว่าทุกอย่างที่ทำลงไปเพราะเหตุผลเดียวว่ารักนางเอกจนต้องผูกมัดไว้กับตัวเอง

อารมณ์ในตอนอ่านจะออกแนว สบายๆง่ายๆหน่อยค่ะ ไม่ได้ซีเรียส จริงจังเกินไป แต่ก็ไม่ใช่แนว ตลกโปกฮา นางเอกโก๊ะๆ พระเอก เหี้ยม เถื่อน ฉุดกระชากลากถูกอะไร เพราะพระเอกเป็นพวกเคร่งขรึม หน้าตาย ปากไม่หวานเลย ไม่ค่อยแสดงออกแบบหวานจ๋อย ติดจะดุๆเป็นผู้ใหญ่มาก แม้อายุจะน้อยไปสักนิด เพราะในเรื่องถ้าไม่บอกว่าพระเอกอายุแค่ยี่สิบสอง จะนึกว่าสักสามสิบ ตอนแรกว่าจะทำใจรับไม่ได้ แต่มานั่งคิด มันแนวนิยายย้อนยุค เขาแต่งงานกันเร็วนะ ในสมัยนั้น ยี่สิบกว่านี้ก็ถือว่าถึงวัยแล้ว ขนาดอ่านนิยายจีนอย่างมากกว่ารัก ก็ประมาณนี้เหมือนแล้วรับได้ แถมพระเอกก็ทำตัวผู้ใหญ่ซะเกินวัยขนาดนั้น

พระเอกอาจจะไม่ใช่ชายในฝันที่จะหวานจ๋อยใส่นางเอก เอาอกเอาใจ แทบจะทูนให้ทุกอย่าง เพราะเขานิ่งและดุเสมอต้นเสมอปลายมาก ไม่มีหลุดคอนเซปต์เลย แต่จะค่อนข้างผ่อนปรนให้นางเอก ตามใจอย่างไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล จนคนสนิทแปลกใจว่าทำไมกับผู้หญิงคนนี้ คนไม่ค่อยสนใจใครจะต้องเอาใจใส่ขนาดนี้ หวงแหนมากโดยไม่สนใจใคร มีอารมณ์น้อยใจ หรืองอนกับนางเอกคนเดียว แต่นับว่าแกเป็นพระเอกปากหนักคนหนึ่งเลยค่ะ

ส่วนนางเอกนี้ ต้องเรียกว่าพระเอกพรากผู้เยาว์เลยล่ะเพราะอายุตอนเจอกันครั้งแรกแค่สิบหกเท่านั้นเอง น่าจะได้แต่งงานตอนสักสิบเจ็ด เด็กอย่างแรง แต่อย่างบอกว่ามันแนวย้อนยุค ขืนรอสักสามสิบแบบฟีน่า คานคงเรียกป้าแล้วล่ะค่า แต่งไปแต่เด็กๆแบบนี้ปกติแล้ว ดังนั้นนางเอกจึงค่อนข้างจะมีความเป็นเด็กสักหน่อย ยกเว้นแค่ความเก่งเรื่องน้ำหอมของตัวเองนี้ล่ะที่เกินวัย นำมาซึ่งความประทับใจจากพระเอก นางเอกจะเป็นคนร่าเริง ไม่คิดมาก ไม่มีความซับซ้อนหรือเล่ห์เหลี่ยมอะไรเลย ไม่สนใจแม้พี่สาวตัวเองจะหลอกใช้ เพราะสิ่งที่เธออยากทำคือได้ผสมน้ำหอม ได้คิดค้นกลิ่นใหม่ๆ และไม่ต้องการเป็นคนเด่นดังอะไร พระเอกเลยออกอาการเคืองใจแทนนางเอก ที่ทำไมยอมพี่สาวแบบนั้น แต่เพราะนางเอกคิดว่าทำเพื่อครอบครัวและคนที่ได้หน้าคือพี่สาวของตัวเองไม่เห็นเป็นไรเลย ดีเสียอีก เธอไม่โดนพ่อจับตามอง จะได้ไม่มายุ่งกับเธอ เรียกว่านางเอกมีความคิดสีขาวมาก ผิดกับพระเอกที่เป็นพ่อค้ากองคาราวานจะพบเจอคนมากมาย จึงมีความคิดโตและเป็นผู้ใหญ่กว่าเยอะ

ในแง่ความหวานของนิยายจะมีค่อนข้างน้อยค่ะ เพราะพระเอกจะเป็นคนนิ่ง ขรึม เผด็จการและดุหน่อย จะไม่หวานใส่นางเอกเท่าไร ใครชอบพระเอกหวานๆ เอาอกเอาใจนางเอกอาจจะขัดใจบ้าง แต่ก็น่ารักดีนะคะ เพราะพระเอกเขาจะไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงต้องเป็นนางเอก โดนบังคับให้แต่งงานก็คิดถึงนางเอกคนแรก ผู้หญิงคนนี้ล่ะเขาจอง แต่ขอให้สาวเจ้าโตอีกนิดเถอะ นี้ยังเด็กไปนิด ถ้าไม่เด็กจริงคงไม่ขอของรางวัลที่ช่วยงานสำเร็จเป็นของเล่นแปลกๆจากตะวันตก พระเอกแม้จะอ่อนใจก็ตามใจและหาให้ เรียกว่าเอาใจเด็กนั่นล่ะ

ความรักจะมาแนว ค่อยๆก่อมากกว่าความหวือหวา เพราะแทบไม่เห็นเลยว่าไปสวีทกันตรงไหน ใช้ความเข้าใจกันมากกว่า แต่จะเห็นถึงความห่วงใยที่พระเอกมีให้นางเอกมากๆ เพราะพระเอกโตกว่า จะรู้จักอารมณ์ที่เรียกว่ารักมากกว่านางเอกที่ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้องเอียงอาย ต้องรู้สึกว่าการใกล้ชิดเธอต้องหัวใจสั่นไหวแปลกๆ จนไม่รู้ว่าตัวเองโดนพระเอกหลอกให้มาเข้าพบและขอชื่นใจบ้าง จะเรียกว่าบอกรักกันสามหน้าสุดท้ายก็ว่าได้ อาศัยว่าที่ผ่านมาใช้เหตุการณ์ต่างๆบอกว่าสองคนนี้เขามีความรู้พิเศษต่อกันมากกว่าใช้คำพูด

จะว่าไปฟีน่าเองอยากให้มันหวานกว่านี้คงจะดีค่ะ เพราะอุตส่าห์เข้าทำนองความบังเอิญทำให้ได้ใกล้ชิดกันแล้วแท้ๆ ถ้ามีฉากหวานๆมากกว่านี้คงดีค่ะ มาปรากฏเอาในช่วงหลังเสียมาก แรกๆ พระเอกจะเก๊กๆไปหน่อย

อ่านแล้วรู้สึกเลยว่ามันต้องมีเล่มต่ออย่างแน่นอนเพราะพี่ชายพระเอก คนหนึ่งเมียอ่อนแอใกล้ตาย และมีลูกสาวคนหนึ่ง คาดว่าคนนี้ต้องได้กับพี่สาวนางเอกที่เป็นครูของลูกสาวแหงๆ กับพี่ชายที่โดนคำทำนายว่าต้องแต่งงานกับเจ้าสาวที่มาจากคำทำนายอีกคน จึงเชื่อว่าได้มีภาคต่ออีก

สำหรับสิ่งที่แปลกๆในการอ่านเรื่องนี้คือ พี่สาวที่หลอกใช้นางเอก อ่านแล้วยังไม่เห็นเข้าใจว่าทำไปทำไม และบางปมที่เขียนไว้ว่าเธอต้องรีบจัดการก่อนจะวุ่นวายไปกว่านี้ ตอนแรกคิดว่าจะแนวแย่งพระเอกกับนางเอก แต่สุดท้ายคืออะไรก็ยังงงๆ จะว่ากลัวนางเอกบอกความจริงกับทุกคนหรือ ก็ไม่น่าใช่ นางเอกรับปากขนาดนั้นว่าจะบอกว่าผลงานมาจากพี่สาวทำ จนเธอแอบขโมยสูตรของนางเอกไปทำน้ำหอมขาย เหตุผลในการชิงเอาความดีใส่ตัวก่อนคืออะไร กลัวนางเอกจะบอกพระเอกหรือไงกันหว่า งงดีค่ะ และดูเหมือนตอนแรกคิดว่าจะร้ายกาจกับน้องสาวมาก สุดท้ายก็เข้าใจกันง่ายๆ เหมือนนางร้ายกลับใจในละครหลังข่าวมากไปนิด

แต่ถ้ามองแบบรวมๆก็ถือว่าอ่านได้ค่ะ ขาดแต่ความหวานไปสักนิด ถ้าใส่ลงไปเป็นระยะๆ น่าจะดีกว่านี้ ช่วงแรกๆจนกลางเรื่องเลยจืดๆไปค่ะ มาช่วงปลายก็หวานไม่ทัน เพราะหวานน้อยไปอีก แต่จะให้รักกันหวานฉ่ำก็คงจะขัดแย้งกับนิสัยพระเอก

ส่วนตัวฟีน่าถือว่าผ่าน แต่ยังไม่ถึงกับขนาดว่า โดนมาก จริงๆฟีน่าก็ไม่ต้องการนิยายหวานมาก เพราะล่าสุดที่อ่านของสนพ.นี้ ออกจะดราม่าด้วยซ้ำไป แต่กลับชอบเพราะมันให้ความสุดทางอารมณ์ไปอีกแบบ เรื่องนี้โทนเรื่องน่าจะหวานได้ แต่กลับผิดคาด เราเองคาดหวังว่าจะแนวแบบนี้เลยแอบมีเดาผิดทางไปเลย

วันนี้รีวิวมาตอนสายๆมาก ไม่ใช่อะไรค่ะ ลืมว่าวันนี้วันศุกร์ต้องลงรีวิวตามตาราง อ๊าย ความจำแย่ลงทุกวัน

อืมๆ เรื่องนี้ หวานน้อยจริงๆค่ะ อยากได้น้ำตาลเพิ่มเหมือนกัน ชอบสุดคง สามหน้าสุดท้าย อิอิ

คุณฟิลิเซียน่ามีหนังสือมือ 2 แนะนำบ้างมั้ยค่ะ

เพื่อนแนะนำมาที่โบนันซ่าตรงสะพานลอย ตรงข้ามมาบุญครอง เมื่อวานนี้ลองไปเดินไม่เห็นเลยค่ะ มันกลายเป็นร้านวสันต์แทนค่ะ เลยไม่รู้ว่าร้านหนังสือย้ายไปอยู่ไหน

คุณฟิลิเซียน่าพอจะรู้บ้างมั้ยค่ะ มันใกล้บ้านค่ะ

คราวก่อนมาอ่านที่รีวิว..ก็ไปสอยอ่านได้หลายเล่ม (แต่จากที่อื่นค่ะ) ชอบแนวหวาน ๆ เหมือนกัน

ร้านมือสองที่เยอะจริงๆต้องสะพานควาย ถ้าจำไม่ผิด ลงมาจากรถไฟฟ้าสถานีสะพานควายก็จะเจอเลยค่ะ มีหลายร้านเลยค่ะ ไปแบบโชคดีจะได้มือสองแบบสภาพเยี่ยม

อีกแหล่งก็เจเจค่ะ จะอยู่ฝั่งตรงข้ามเจเจมอลล์ค่ะ

มีร้านหนังสือ50% เปิดใหม่ด้วยพี่ฟีน่าสนใจมากเพราะเห็นมีหนังสือสาระเกร็ดประวัติบุคคลด้วยค่ะ
แถวสะพานควายนี่แหละ

สวัสดีคุณฟีน่า

หนังสือวาโยเราชอบอ่านนะแต่ไม่รู้ว่านามปากกานี้เเป็นวาโย แต่มัน สนพ.อะไรค่ะ ขอบคุณฟี่น่ามากแต่อ่านรีวิวฟี่น่าแล้วบอกมันหวานน้อยนี้ซิ เลยขอคิดอีกที

สะพานควายเลยค่ะ
yaya คิดว่าด้วยสภาพและการลดราคาดีกว่าที่ เจเจนะคะ (อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ)
คราวก่อนไปได้มากกว่ารักมาสามเล่มสภาพ 90-95 % ลดตั้ง 60% แนะค่ะส่วนอื่นๆก็ลด 50% อันนี้ก็สภาพถือว่าดีค่ะ