รักที่แตกสลายเพราะชายคนรักไม่ซื่อสัตย์ ปาลิตาจึงอยากไปให้ไกลจากความรักที่ผิดหวัง เมื่องานที่รักทำให้เธอต้องออกเดินทางไกลเพื่อค้นหาตำนานแห่งความรักนิรันดร์ แม้มันจะบ้าบิ่น แต่ปาลิตาก็กล้าเสี่ยง เพื่อจะค้นหาทั้งหมดของเรื่องราวสั้นๆที่ประทับใจเธอเหลือเกิน หากแต่ใครล่ะคือเจ้าของเรื่องราวที่แท้จริง
เขานี้ล่ะ ลัคกี้ เดวิด ตัวจริง แต่เพราะงานถูกขโมยไป ทำให้เดวิดเจ็บใจยิ่งนัก และแม่สาวสวยนามปาลิตาที่มาจากเมืองไทยเพื่อตามหาต้นฉบับนิยายรักของเขา ยิ่งทำให้เดวิดคิดว่า หรือเธอจะเป็นหนึ่งในคนที่จะมาทำให้เขาแค้นใจมากขึ้น หากแต่ความไม่ชอบมาพากลบางอย่าง ที่ทำให้เดวิดลงทุน ติดตามปาลิตามาในการเดินทางครั้งนี้ด้วย
ยิ่งได้อ่านบันทึกรักที่ไม่อาจรู้ได้ว่า เป็นแค่ตำนานหรือความจริง ปาลิตาก็ได้พบว่ารักแท้มีอยู่บนโลกนี้ หากแต่จะมีสักวันหนึ่งไหมที่เธอจะได้เป็นเจ้าของมัน แต่เรื่องราวอันแสนหวานนี้ก็ซ่อนปริศนาบางอย่างเอาไว้ เธอเริ่มมั่นใจแล้วว่า ใครกันคือเจ้าของผลงานที่เธอหลงรักชิ้นนี้
ปาลิตาได้เปิดมุมมองของเดวิด เมื่อเขาคือเจ้าของตัวจริง ทำไมเขาจึงหวั่นใจกับความจริง เธอคือกำลังใจให้เขาต่อสู้ และเมื่อผลของมันออกมา เขาคือผู้ชนะในเกมส์นี้ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญเท่า ความรักที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วระหว่างเขาและปาลิตา ระยะทางอาจจะไกล แต่ไม่อาจกั้นขวางรักแท้ครั้งนี้ได้ บทสรุปของความรักระหว่างกันและกัน ต้องจบด้วยคำว่าชั่วนิจนิรันดรเช่นความรักของเจ้าหญิงและจอมโจรที่เขาได้บรรจงเขียนขึ้นมาจนกลายเป็นสื่อรักของสองเรา
ว่าด้วยเรื่องของนางเอกที่ถูกคนรักทรยศ ไปมีลูกมีเมีย แต่กล้าขอให้เธอเป็นกิ๊ก นางเอกไม่มีวันยอม และในระหว่างนั้นเธอก็ไปบังเอิญอ่านเจอเรื่องราวรักในเวบแห่งหนึ่ง แต่มันแสนจะค้างคาใจ เมื่อผสมกับงานที่น่าจะได้เรื่องโรแมนติกนี้มาอยู่ในคอลัมน์ของเธอด้วย นางเอกจะตัดสินใจแบบบ้าบิ่นไปจีน เพื่อตามหาต้นฉบับเรื่องนี้ แต่ก็มีปริศนาใหญ่คือ ระหว่างชายหนุ่มสองคน ใครกันคือเจ้าของเรื่องที่แท้จริง แต่สุดท้ายแล้ว พิรุธมากมายก็ทำให้เธอได้รู้ว่าใครกันคือเจ้าของตัวจริง และผลของนิยายรักเรื่องนั้น ก็ทำให้เธอได้พบความรักครั้งใหม่อีกครั้ง
ฟีน่าตามอ่านงานของคุณลัลลาบายมาตั้งแต่เล่มแรก ก็จัดว่าอ่านมาโดยตลอด ส่วนใหญ่ค่อนข้างจะชอบนะคะ แต่สำหรับเรื่องนี้ อย่างที่เคยบอกก่อนจะซื้อแล้วว่า ฟีน่านิสัยไม่ดีอย่างหนึ่ง คือไม่ค่อยจะอ่านนิยายจีนโบราณที่คนไทยเขียนแล้วรอดเลย เพราะความไม่เชื่อ และไม่อินกับสำนวนภาษา ไม่ใช่ว่าคนเขียนไม่มีฝีมือ แต่ว่าสำนวนแบบจีน ไม่เหมือนสำนวนไทย คำเปรียบเปรยต่างๆ ก็ต่างกัน ฟีน่าอยู่กับเจ้านายคนจีนมาตลอดเกือบสิบปี จะเห็นสำนวนประโยคแปลกๆที่ไม่ใช่ภาษาไทยมาตลอด เลยจะรู้สึกว่า หากคนเขียนไม่สามารถพูด อ่าน เขียนภาษาจีนได้ จะไม่ทำให้รู้สึกว่านั่นคือนิยายจีนโบราณได้เลย ยกตัวอย่างที่เพื่อนบอกในเฟซ เช่น หากมีคนชมว่าคนสวย สำนวนไทยจะต้องตอบว่าขอบคุณ แต่ในสำนวนจีน จะต้องบอกประมาณว่า ไม่อาจกล้าน้อมรับคำชมนั้นได้ นี้ก็คือส่วนหนึ่งที่ต่างกันทางด้านวัฒนธรรมภาษา ฟีน่าจึงนิยมอ่านนิยายจีนแปลมากกว่าค่ะ ซึ่งมันก็ไม่ได้ผิดหากคนไทยจะเขียน แต่ตัวเราที่ไม่ค่อยจะแนวต่างหาก ซึ่งในเรื่องนี้ ตอนแรกคิดว่าจะเป็นแนวร่วมสมัย ประเภท ท่องเที่ยวจีน แต่กลับกลายว่า เนื้อหาหลักไปอยู่ในตำนานรักระหว่างเจ้าหญิงกับจอมโจรเสียมากกว่าค่ะ ปัญหาใหญ่เลยเป็นอย่างข้างต้น
ฟีน่าจะพูดในจุดที่ตัวเองขอเม้นท์เลยแล้วกันนะคะ ประเด็นแรก อะไรคือแรงบันดาลใจให้นางเอกยอมลงทุนไปจีนเพื่อตามหาเรื่องราวนี้ ทั้งๆที่เนื้อเรื่องของนิยายเรื่องนี้ ไม่มีความใหม่หรือแปลกเลย ก็แนวนิยายรักต่างชนชั้นทั่วไป ซึ่งจริงๆแล้วเราก็เห็นกันทั่วไปในนิยายตามเวบ ตามบล็อกนิยาย ถ้ามีแรงบันดาลใจอื่นที่มีพลังมากกว่านี้อาจจะดูสมจริงสมจังกว่านี้มากค่ะ และประเด็นต่อมาคือ ภาษาที่ลงให้อ่าน คือภาษาอะไร เมื่อเรื่องราวนี้เป็นนิยายแนวจีน หากจะคิดกันตามหลักเบสิคแล้ว น่าจะเป็นภาษาจีนมากกว่า เหมือนกับนิยายไทย ที่การเขียนให้อ่านน่าจะเป็นภาษาบ้านเกิดมากกว่า
การเขียนเป็นภาษาอังกฤษ คนจีนแม้จะพูดอังกฤษได้ แต่การคิดจะขายต้นฉบับหรือการลงให้อ่าน น่าจะลงเป็นภาษาตัวเองมากกว่าค่ะ จุดตรงนี้รู้สึกว่ามันไม่สมจริงไปนิดสำหรับฟีน่าค่ะ
ต่อไปคือ นางเอกทำงานแล้ว น่าจะมีความเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ แต่ดูแล้วขัดแย้งมากกับประเด็นการยอมไปกับเจ้าของต้นฉบับที่อ้างว่าต้องไปโน่นไปนี้กับเขา หากอยากได้อ่านต้นฉบับทั้งหมด อย่างฟีน่าบอกในข้างต้น นิยายเรื่องนี้ พลังในการดึงดูดใจให้เราสนใจ ยังไม่มากพอ ไม่มีความแปลกใหม่อะไรพอจะให้นางเอกยอมที่จะเสี่ยงชีวิตไปกับชายแปลกหน้า ที่เธอไม่รู้จักเขาเลย ยกเว้นแค่เขาอ้างว่าเป็นเจ้าของงาน และที่สำคัญ คุณต้องตามเขาไปแค่สองต่อสอง ในประเทศที่ไม่ใช่ประเทศตัวเอง ประเทศที่ไม่พูดภาษาอังกฤษเป็นหลัก ประเทศที่เป็นคอมมิวนิสต์ หากเกิดอันตรายใครจะช่วยคุณ
และที่งงต่อไปคือ นางเอกยอมเซ็นสัญญากับข้อความที่ตัวเองอ่านไม่ออกแม้แต่คำเดียว เพราะสัญญาเป็นภาษาจีนล้วนๆ เพื่อแลกกับการได้อ่านงานนี้ มันค่อนข้างจะไม่สมเหตุผลเลย เพราะเราจะกล้าเซ็นอะไร ต้องเป็นสิ่งที่เราอ่านออก ถ้าเป็นภาษาอังกฤษก็ยังดี แต่นี้ไม่รู้อะไรสักอย่าง เหตุผลในการกล้าของนางเอกไม่สมเหตุผลเลยค่ะ นางเอกไม่ใช่เด็กหรือคนไม่ประสา ซ้ำยังเพิ่งผิดหวังจากความรัก ปกติจะต้องหวาดระแวงกว่าเก่าด้วยซ้ำไป มันเป็นเหตุผลที่ไม่สมเหตุผลเอาเสียเลยค่ะ
อะไรคือปมของการแย่งชิงนิยายเรื่องนี้ของสองคน มันไม่มีที่มา ที่ไปอย่างสิ้นเชิง แล้วอีกฝ่ายขโมยไปได้เช่นไร อ่านจนจบก็ไม่เข้าใจว่า เพราะอะไรถึงทำเช่นนั้น รวมไปถึง เพราะอะไรพระเอกถึงได้ไม่กล้าไปศาลรับฟังความจริง ทั้งที่เจ้าตัวเป็นคนเขียน ประเด็นหรือจุดแตกต่างของนิยายมีอะไร พระเอกต้องเข้าใจดีที่สุด กลับกลายเป็นว่า นางเอกกลับชี้แจงได้เป็นฉากๆ
และนั่นก็เกิดอีกประเด็นหนึ่ง นางเอกจับประเด็นเรื่องประวัติศาสตร์ของจีนที่เป็นจุดบกพร่องของเรื่องนี้มาเป็นข้อโต้แย้งคนขโมยได้แม่นยำมาก จนเหมือนว่านางเอกจบเอกประวัติศาสตร์จีน ตรงมุมนี้ ก็พอจะคิดว่านางเอกเป็นพวกสนใจใฝ่รู้ก็เลยทราบ แต่ก็แปลกนิดๆ ตำราประวัติศาสตร์จีนไม่ใช่ของที่มีมากมาย แพร่หลาย ทั่วไปจะบอกเล่ากันในมุมกว้างหรือพูดถึงช่วงเวลาสำคัญเสียมากกว่า เช่นยุคสามก๊ก ราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ชิง การเปลี่ยนแปลงการปกครองของจีน ยกเว้นว่าคุณจะอ่านหนังสือจีนหรือจบด้านนี้ หรือสนใจช่วงเวลาในยุคนี้ แต่อย่างที่ให้เหตุผลว่า นางเอกเป็นคนช่างสรรหาความรู้เลยทราบก็เป็นไปได้
เดวิดที่เป็นพระเอกคือใคร ทำงานอะไร เป็นคนแบบไหน นิสัยเช่นไร ไม่รู้เลยค่ะ เขาเป็นพระเอกที่คลุมเครือมาก แทบจะไม่รู้ชื่อจริงด้วยซ้ำตั้งแต่อ่านมา จนเกือบจบเรื่องถึงได้รู้ว่าชื่อจีนชื่ออะไร หรือเขาจะเป็นลูกครึ่ง เพราะอ่านช่วงแรก พระเอก ดูตัวสูงใหญ่ผิดชาวจีนทั่วไป
เมื่อการดำเนินเรื่องที่เข้าใจในตอนแรกคือ เรื่องของนางเอกที่ชื่อปาลิตากับพระเอกชื่อเดวิด แท้จริงกลับไม่ใช่ กลับกลายเป็นตำนานรักของเจ้าหญิงและจอมโจรแทน คู่ที่ควรจะเป็นคู่หลักกับไร้เรื่องราวไปเลย กลับมาท้ายเรื่อง เรื่องถูกเปิดโปง พระเอกพานางเอกเที่ยว รักกัน จากกัน กลับมาเจอกันที่เมืองไทยแล้วก็จบ หากแต่เมื่อไม่มีเรื่องราวอะไรที่แสดงถึงความรักของพระเอกนางเอก จึงยากที่จะทำให้เชื่อในเรื่องราวความรักของคู่นี้ค่ะ คือไม่รับรู้ว่ามันหวานซึ้งตรึงใจ ปิ๊งรักกันยังไง เพราะอะไร มันมีเนื้อหาแค่ไม่กี่บรรทัด สรุปว่ารักกัน เป็นรักแท้ ทำให้เชื่อได้ลำบากจริงๆค่ะ
สำหรับส่วนของตำนานรักเจ้าหญิงกับจอมโจร ฟีน่าบอกแล้วว่ามีปัญหากับสำนวนนิยายไทยแต่แต่งจีน ผสมกับความต่าง ความแปลกของเนื้อเรื่องไม่มีค่ะ เดาได้แล้วว่าเริ่มต้นเช่นไร ลงท้ายเช่นไร แม้จะมีตัวหลอก แต่เดาทางได้ว่ามันก็แค่ตัวหลอก ความตื่นเต้น ตื่นใจกับคำว่าแปลกใหมจึงไม่มี ในภาคส่วนของนิยายย้อนยุค ฟีน่าก็เลยไม่อินเช่นกันค่ะ
อ่านจบแล้วก็งงๆว่าสรุปแล้วอะไรทำให้นางเอกกับพระเอก ในภาคร่วมสมัยรักกัน คือถ้าเป็นอดีตชาติของนางเอก ที่ทำให้เธอรู้สึกว่าคุ้นเคยโหยหาแปลกๆ จนยอมลงทุนไปจีนแบบบ้าบิ่น และนางเอกพูดจีนได้ เรื่องจะดูสมเหตุสมผลกว่านี้หรือเปล่า ที่นิยายรักเรื่องหนึ่งทำให้เธอลงทุนไปตามหาคนเขียน ซึ่งเธอก็ไม่รู้จักเขาแบบนั้น สรุปเลยว่าเรื่องนี้ฟีน่าจัดว่าไม่แนวค่ะ มันมีปม มีประเด็น มีหลายอย่างให้สงสัย ติดใจและไม่เคลียร์กับการอ่านของฟีน่าเลยค่ะ