ไม่ใช่เล่มใหม่ของนันท์นภัสหรือชินณิตานะค่า แต่เพิ่งได้หยิบมาอ่าน ประมาณว่ามั่นใจว่าอ่านรอดชัวร์ อิๆๆ ไม่กลัวว่าเปิดอ่านแล้วจะมานั่งบ่นว่าฉ้านหยิบอะไรมานั่งอ่านในวันว่างยาวๆแบบนี้

เรื่องย่อของเรื่องนี้เกิดในประเทศฝรั่งเศสค่ะ เมื่อพระเอกที่เป็นเชฟฝีมือดี และสนิทสนมกับครอบครัวนางเอกมากๆ แต่กลับไม่ค่อยจะถูกกับนางเอก เพราะเจอกันทีไรต้องมีเรื่องให้ปวดหัว เจ็บตัวทุกครั้งไป แต่ครั้งนี้ดูจะหนักหนา เมื่อนางเอกถูกส่งตัวมาเรียนรู้การเป็นเชฟจากพระเอก เพื่อจะเอาวิชาความรู้จากพระเอกไปเปิดร้านอาหาร แต่พระเอกก็รู้ดีว่า นางเอกเนี่ยนะจะทำได้หรือ ก่อนจะได้เป็นเชฟ อาจจะได้ฟาดฟันกับเขาตายกันไปข้างหนึ่ง และเขาก็จะทำให้นางเอกรู้ว่าการเป็นเชฟมันไม่ได้ง่ายดายอย่างที่เธอคิดเลย เพราะศิลปการทำอาหารมันอะไรมากมายเกินกว่าที่นางเอกคิดไว้

แล้วความโหดหินของพระเอกก็ทำให้นางเอกรู้ว่า ที่คิดไว้ไม่ง่ายเลย และดูเหมือนเธอจะไม่มีวันสอบผ่านการทดสอบของพระเอก แต่ที่นอกเหนือไปจากที่นางเอกคิดไว้คือ จากคู่กัดจะกลายเป็นคู่รักกันได้ เมื่อพระเอกได้ทำให้เธอเห็นมุมอบอุ่นน่ารัก ที่เธอไม่เคยได้รับจากใคร แม้แต่อดีตแฟนเก่า รวมทั้งคนที่ทำให้เธอต้องการเอาชนะคำสบประมาทเรื่องความห่วยการทำอาหาร และความลับก็ไม่มีวันเป็นจริง เพราะเมื่อพระเอกได้รู้ว่าที่เธอทำเช่นนี้เพราะสนใจในตัวแฟนเก่า เหมือนกับหักหน้าและหักอกเขาเล็กๆ

แน่นอนว่านางเอกเลิกคิดเรื่องไอ้แฟนเก่าสุดแย่ไปแล้ว เธอก็ต้องทำให้พระเอกเข้าใจว่า ตอนนี้ไม่ได้สนใจคำพูดแฟนเก่าแล้ว แต่เธอมีความมุ่งมั่นจริงๆ สุดท้ายแล้วไม่ว่าจะความจริงจะเป็นเช่นไร เธอก็ต้องถูกส่งกลับไปหาครอบครัวตัวเอง แต่ไม่ใช่เพราะความเข้าใจผิดระหว่างกัน แต่มันมาจากความปลอดภัยของนางเอก และการทำตามคำสัญญาของพระเอก เมื่อเขาทำได้สำเร็จ ความรักระหว่างกันก็ไร้อุปสรรคอีกต่อไป

อย่างที่บอกล่ะค่าว่าอ่านของนักเขียนคนนี้ปลอดภัยไร้กังวลที่จะเจอพระเอก นางเอกน่าปวดหัว ชวนให้เราอยากจะแช่งให้ไม่สมหวัง เพราะว่ามันไม่มีนางและนายอิจฉามาพาให้พระเอก นางเอกต้องกินหญ้าแทนอาหารสุดอร่อยอะไรแบบนั้น

คุณพระเอกในเรื่องนี้เป็นเชฟชั้นยอด แต่เขากลับปากเสีย และเป็นขาโหดที่ไม่ถูกโรคกับนางเอกเลย แต่ใครจะรู้ว่าจริงๆแล้วพระเอกน่ะแอบรักนางเอกมานานแล้ว คนในครอบครัวนางเอกรู้กันหมด ยกเว้นแค่นางเอกคนเดียว เมื่อสบโอกาสจึงจับนางเอกใส่พานมาให้พระเอก โดยที่พระเอกก็ไม่ทันรู้ว่าทั้งหมดนี้คือแผนการ พระเอกเป็นชายที่สาวๆคงอยากได้เป็นสามีแน่เลยค่ะ เพราะทำอาหารอร่อยมาก ต่างไปจากนางเอกที่ทำได้พอกิน แต่คงไม่เลิศล้ำแบบพระเอกเป็นแน่

รักนางเอกคนเดียว รักมั่นคงมาก ยิ่งได้รู้ความลับที่ทำให้พระเอกไม่อาจจะเปิดใจกับนางเอกได้ ก็ยิ่งเห็นว่าพระเอกเป็นคนที่ทุ่มเทและเสียสละเพื่อนางเอกเสมอมา แต่ไม่ว่าจะรักนางเอกแค่ไหน หากเกี่ยวกับเรื่องงาน ความเข้มงวดในเรื่องการงานก็มาก่อนเสมอ เขาอาจจะเป็นหมีโหด ปากร้ายแต่ใจรักนางเอกเสมอมา ถ้านางเอกจะมองข้ามความไม่ถูกกัน

ดูเหมือนนางเอกจะนิสัยไม่ดี เอาแต่ใจและไม่สนใจพระเอกเลยใช่ไหมค่ะ จริงๆแล้วไม่ใช่หรอก ก็พ่อหมีโหดพระเอกของเราเล่น รักนะแต่ไม่แสดงออกเลย สาวที่ไหนจะไปรู้กันได้เล่า แต่ทำไงได้ พ่อพระเอกเข้าเล่นบทพ่อพระอยากให้นางเอกได้มีทางเลือกหัวใจของตัวเองนี้ จะว่าไปนางเอกก็มีใจให้พระเอกตลอดล่ะ แต่ด้วยความอ่อนเยาว์เลยทำให้เธอไม่รู้ใจตัวเองว่าทำไม ต้องประหม่าเวลาเจอพระเอก จนต้องเปลี่ยนเป็นความพาล

สำหรับคะแนนที่ชอบนางเอกคือความมุ่งมั่นของนางเอกค่ะ เมื่อถูกพระเอกสบประมาท เธอไม่ยอมพ่ายแพ้ หรือแม้แต่ตอนที่พระเอกโกรธเมื่อรู้ว่านางเอกอยากเป็นเชฟแค่เพียงอยากเอาชนะ นางเอกก็ไม่ท้อที่จะมุ่งมั่นให้พระเอกรู้ว่า ตอนนี้เป้าหมายของเธอเปลี่ยนไป

และด้วยความเด็ดเดี่ยวของนางเอกจึงทำให้ฟีน่าชอบแม่ระเบิดเพลิงของพ่อหมีตรงที่ เธอเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายมากๆๆๆ น่าชื่นชมผู้หญิงแบบนางเอกค่ะ เพราะเธอไม่ได้โง่เลยตอนที่จับความผิดปกติของพระเอกได้ว่าต้องมีเรื่องอะไรกันแน่เลยที่พระเอกต้องส่งเธอกลับบ้าน ไม่ใช่เพราะอยากแกล้งเธอแล้ว เพราะเขารักเธอขนาดนั้น นางเอกไม่โวยวาย ไม่งอนแบบปัญญาอ่อน เต็มไปด้วยเหตุผล อาจจะมีงอนนิดๆบ้างตามประสาคนรักกัน แต่น่ารักดีออก ฟีน่าชอบผู้หญิงที่เข้าใจเหตุและผลแบบนี้ค่ะ ไม่ใช่เอาแต่บ้าบอ คิดเองเออเองไร้สาระ

อ่านแล้วเพลินมากค่ะ แม้ว่าจะแอบเสียดายเชิงอรรถที่คนเขียนแอบบ่นในเฟซว่าหายไปหมดตอนเป็นเล่ม อาศัยว่าฟีน่ามีสามีชื่อเฮียหมิง ณ ปารีส ก็เลยพอจะมีความรู้เรื่องอาหารบ้าง ก็ไม่งงเท่าไรค่ะ รวมทั้งเรื่องเกี่ยวกับฝรั่งเศส (จริงๆไม่รู้มากหรอกค่ะ แต่ไม่รู้เท่าไรตะหากเลยอ่านเพลิน)

พวกบรรดาเรื่องเกี่ยวกับอาหารต่างๆนาๆ ก็เคยผ่านตาตอนดูสารคดีบ้าง นิยายเรื่องอื่นบ้าง แต่ที่ชอบกว่าคือ การที่นิยายไม่ได้ทำให้นางเอกเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์ผู้ไม่เคยทำอาหารได้เลิศเลอ แต่พอฮึดสู้กลับได้รสชาติดีเยี่ยมราวกับเสกได้ ในเรื่องนี้ นางเอกทำให้ไม่ดีขนาดไหน ก็ยังคงเส้นคงวาเสมอมา จนนางเอกต้องยอมรับว่าเธอไร้ฝีมือจริงๆ ถ้าเทียบกับพระเอก สู้รอให้พระเอกทำให้กินจะดีกว่า (หรือว่าคือแผนของนางเอกที่หลอกใช้พระเอก อิๆๆ ฉลาดมาก)

เรื่องนี้อาจจะมีอะไรที่ทำให้เราตะขิดตะขวงใจกันบ้างก็อาจจะเป็นความก๋ากั๋นของนางเอก แต่ฟีน่ารับได้นะคะ เพราะเธอไม่ได้เติบโตมาในสังคมแบบสาวไทย ขนาดสาวไทยสมัยนี้ยังกล้าออก เธออาจจะกล้าเปิดเผยความรู้สึกกับพระเอก จูบกับแฟนเก่า กอดบ้าง แต่ยังไม่ถึงกับมีอะไรกับแฟนเก่า รวมทั้งกล้าที่รุกพระเอก ฟีน่าก็ว่าเป็นไปได้ เพราะสังคมฝรั่ง เรื่องเซ็กส์เป็นเรื่องธรรมดา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฟีน่าจะสนับสนุนเรื่องความสัมพันธ์อันฉาบฉวยนะคะ แต่เมื่ออยู่ในสังคมที่มีมุมมองอีกแบบ ก็พอทำใจได้ เพราะการรับรู้และมองบริบททางสังคมไม่เหมือนกัน

หันกลับมามองสิ่งที่ทำให้เราชอบดีกว่าค่ะ นั่นก็คือความฉลาด ไม่งี่เง่าของพระเอก นางเอก มีเหตุมีผลมาก และเหนือสิ่งใดคือความทุ่มเทในความรักของทั้งคู่ ฟีน่าชอบคำสัญญาที่พระเอกให้ไว้กับแม่นางเอกว่า ถ้าจะเปิดเผยตัวว่ารักนางเอก ต้องทำเมนูหนึ่งให้ได้ รวมทั้งเมนูพิเศษที่เอาไว้สู่ขอนางเอก อ่านแล้วรู้เลยว่า ถ้าไม่รัก พระเอกไม่ลงทุนทำแบบนี้แน่นอน แม้ว่ามันอาจจะไม่ยากสำหรับอาชีพพระเอก แต่เมื่อมันเป็นคนละสายกัน มันก็ต้องยากสำหรับพระเอกน่าดู

รวมทั้งความอบอุ่นที่นางเอกทำให้พระเอก เมนูแสนธรรมดา แต่เต็มไปด้วยความใส่ใจที่เธอทำให้เขา มันก็ทำให้พระเอกประทับใจยิ่งกว่าทุกเมนูที่นางเอกเคยทำ แม้แต่ความพยายามที่คัดสรรสุดๆ ก็ไม่อาจเทียบได้ ก็เหมือนกับเรา ต่อให้ได้กินอาหารรสชาติเลิศ แพงระยับหรือมาจากเชฟฝีมือเยี่ยมระดับโลก ได้กี่ดาว แต่ก็สู้อาหารจากมือคนที่รักเราได้ ธรรมดาหรือพื้นๆแค่ไหน ก็อร่อยที่สุดในโลก เพราะมันทำจากความรักและความใส่ใจ นี้ถือเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่กว่าทุกอย่างบนโลกค่ะ

อ่านแล้วชอบค่ะ น่ารักดี เรื่องราวไม่หนัก ไม่ต้องเดาตัวร้ายมากมาย ไม่มีดราม่า ไม่มีเหตุการณ์ร้ายๆให้มานั่งน้ำตาตกในกันเลย ได้ความน่ารักของพ่อหมีโหดกับแม่ระเบิดเพลิงกันไปนะคะ อมยิ้มกันได้ตลอด รวมทั้งอายหน้าแดงความก๋ากั๋นของนางเอกที่ทำเอาพระเออยังต้องหน้าม้านในบางที และยังไม่จบแค่นี้ค่ะ เมื่อยังมีเล่มต่อ แต่เป็นเรื่องของพี่ชายของนางเอก ที่เป็นเชฟเช่นกัน แม้ในเรื่องนี้จะบอกว่าเขาอาจจะไม่เก่งกาจเท่าพระเอก แต่ก็น่าติดตามมากค่ะ

ซื้อมาแล้วแต่ยังดองอยู่เลยค่ะเลือกอ่านไม่ถูกพึ่งได้พลิกเกมร้ายล่าเกมรักของพันดารา(มณีจันท์)มาด้วยแล้ว อยากอ่านทั้งสองเล่มยิ่งมาอ่านรีวิวคุณฟีน่ายิ่งอยากอ่าน มันตีกันไปหมด อยากอ่านเก่งๆอย่างคุณฟีน่ามั่งจัง. เราอ่านเล่มหนึ่งใช้เวลา2วัน เสาร์-อาทิตย์พอดี. หมดวันหยุดแล้วอะT^T สงสัยต้องจับฉลาก55555

รบกวนถามนิดค่ะ คุณฟีน่าพอทราบไหมคะว่าของแก้วจอมขวัญนอกจากลัลลดาแล้วมีนามปากกาอะไรอีกหรือเปล่าคะ พอดีเริ่มตามอ่านของคุณแก้วจอมขวัญอยู่ค่ะ ตามเก็บจากรีวิวคุณฟีน่าแต่นอกเหนือจากที่รีวิวแล้วไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรอีกบ้างค่ะ(จะไปตามเก็บ)
ขอบคุณค่ะ

555 สารภาพว่าแอบขำคุณวิมลสักนิดหนึ่งค่า ตอนแรกคิดว่ามาถามหน้านิยายคุณแก้วจอมขวัญ แต่เป็นหน้านันท์นภัสแทน แต่ไม่เป็นไรตอบได้ค่า

แก้วจอมขวัญมี 4 นามปากกาค่ะ แก้วจอมขวัญ ลัลลดา ลดา แล้วก็พันไมล์ ถ้าอยากรู้ว่ามีเล่มไหนบ้าง เข้าแฟนเพจคุณแก้วจอมขวัญได้เลยจ้า

อย่างนามปากกาพันไมล์ เป็นเรื่องสั้นๆ ที่ออกกับอินเลิฟ ส่วนแก้วจอมขวัญนี้ มีหลายสนพ. ทั้งอินเลิฟ มายเลิฟ ลัลลดา ออกกับไลต์ออฟเลิฟ ลดา ออกกับสนพ.สื่อวรรณกรรมค่ะ

ขอบคุณค่ะ สงสัยตัวเองจะยังงงๆอยู่มั่ง นั่งอ่านรีวิวอันนี้แล้วอยู่ๆก็นึงถีงงานของคุณแก้วจอมขวัญขึ้นมาได้ พิมพ์ไปยังนึกๆอยู่ว่าชั้นถามถูกคนหรือเปล่าอยู่เลยค่ะ งงๆตัวเองเหมือนกัน 55555 ดีนะที่คุณฟีน่ายังอ่านเข้าใจ ขอบคุณค่า

งานหนังสือปีนี้ฟีน่าต้องตามหางานของแก้วจอมขวัญที่ขาดหายไปล่ะค่า ของมายเลิฟนี้ มีไม่ครบ อินเลิฟด้วยล่ะ

รอคุณฟีน่ามารีวิวเรื่องสูตรพิศวาสนี้ตั้งนานแล้วค่ะ ซื้อมาตั้งแต่หนังสือออกใหม่ๆ อ่านจบไปแล้ว อยากดูรีวิวของคุณฟีน่ามาก.. เห็นด้วยกับรีวิวของคุณฟีน่ามาก เนื้อเรื่องโอเคเลยค่ะ ติดนิดหนึ่งตรงที่"หมีโหด""ระเบิดเพลิง" ยังไม่คุ้นสมญานามประมาณนี้เท่าไร ขอบคุณสำหรับรีวิวมากค่ะ

ชอบความตรงไปตรงมาของนางเอกมากค่า นางคิดยังไงก็โพล่งออกมาตรงๆ เลยล่ะ เป็นคนปากตรงกับใจสุดๆ ผู้หญิงแบบนี้ใครได้เป็นแฟนไม่ปวดหัวกับความงี่เง่าแน่ แต่จะปวดตับตรงความกล้าเกินถึงขนาดทำพ่อหมีโหดกุมขมับได้สิค่า5555