ท ะ เ ล ใ จ
เนื้อร้อง: ยืนยง โอภากุล
ดนตรี: ยืนยง โอภากุล


แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน
วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัวและจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน

เหมือนชีวิตผันผ่าน คืนวันอันเปลี่ยวเหงา
ตัวเป็นของเรา ใจของใคร
มีชีวิตเพื่อสู้ คืนวันอันโหดร้าย
คืนที่ตัวกับใจ ไม่ตรงกัน

คืนนั้น คืนไหน ใจแพ้ตัว
คืนและวันอันน่ากลัว ตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์
อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น

คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไป ไกลลิบโลก
ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก
พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ

ทุกชีวิตดิ้นรน ค้นหาแต่จุดหมาย
ใจในร่างกาย กลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอ ก็เป็นสุข

คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไป ไกลลิบโลก
ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก
พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ

แม้ชีวิตได้ผ่าน เลยวัยแห่งความฝัน
วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัวและจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัวและจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดี ตลอดกาล...

Ref : //th.wikipedia.org

*************************************


สวัสดีครับ...
วันนี้วันดี..วันหยุดพิเศษตามคำสั่งของรัฐบาล โชคดีที่ผมก็มีโอกาสได้หยุดเหมือนกับคนอื่นๆด้วย จึงเป็นวันสบายๆ ไม่เครียดดีกว่า ไม่อยากคิด ไม่อยากเขียนอะไรที่เครียดๆ เดี๋ยวบล็อกจะมีแต่ความหม่นหมองซะเปล่าๆ ลองทำอะไรตามใจตัวเองบ้างสักวัน (แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี จึงเข้ามานั่งด้อมๆมองๆในบล็อกไปพลางๆ) หลังจากที่ชีวิตถูกกำหนดด้วยตารางเวลางานมายาวนานหลายเดือน วันนี้ไม่อยากออกจากบ้านไปไหนเลย..มองออกไปข้างนอก แดดร้อนมากๆ ผมคงสู้ไม่ไหว เพราะเดี๋ยวจะคล้ำไปมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ เหอๆ แต่อยากกินไอติม เดี๋ยวออกไปซื้อที่ 7-11 ที่ปากซอยดีกว่า

ขึ้นหัวบล็อกด้วยเพลง ทะเลใจ
ต้องขอออกปากก่อนว่าไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้เพลงเพื่อชีวิต...
แต่ก็ฟังเพลงได้ทุกแนว
มีบ้างบางเพลงที่ชอบและถูกใจมาก...เช่นเพลงข้างต้น
คงเพราะช่วงนี้ มันมีอะไรผ่านเข้ามาในชีวิตค่อนข้างมาก
ทำให้ตัวเองมีสติปัญญามากขึ้น ที่จะจัดการกับชีวิตที่เหลืออยู่
ชีวิตคงเหมือนกำลังว่ายน้ำอยู่กลางทะเล..มองไปทางใด ช่างเคว้งคว้างเหลือคณา
ประมาณว่ากำลังข้ามมหามทีสีทันดรก็ไม่ปาน (เว่อร์ไปป่ะ? )
ชอบเนื้อร้องเพลงนี้อ่ะ...
ไม่ได้มีคำเลิศหรู แต่กลับลึกซึ้ง และเข้าถึงวีถีแห่งชีวิตจริงๆ
คนแต่งเพลงนี้ คงต้องผ่านอะไรๆมาเยอะ
แล้วจึงกลั่นกรองเป็นบทเพลงนี้ให้คนรุ่นต่อๆมาได้คิดสักนิด
ว่าอย่าเห็นชีวิตเป็นเรื่องล้อเล่น...
มันมีอะไรมากกว่านั้นให้เราต้องคิดและตัดสินใจในทุกๆวัน
แต่ก็อย่าเครียดไปจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ
ลองมองโลกในแง่ดีๆทุกวัน...จะเห็นว่ามันไม่ยากเลย
เกิดมาก็ต้องตายด้วยกันทุกคน...
แต่จะทำอย่างไรกับชีวิตที่ได้มา เมื่อตอนที่ยังมีลมหายใจอยู่ล่ะ
จะเลือก จะเป็น จะคิด จะทำอะไร
มันมีบริบทและปัจจัยประกอบให้ชีวิตไม่เป็นไปตามที่คาด
เมื่อผิดหวัง คงไปแก้ไขสิ่งแวดล้อมไม่ได้
ก็คงต้องเปลี่ยนที่ตัวเรา และยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น
มันอาจจะถูกกำหนดมาแล้ว...หากมองเป็นเรื่องดี
สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว...สิ่งนั้นย่อมดีเสมอ

อ่าว..กลายเป็นว่าผมเขียนเรื่องเครียดอีกแล้ว
แต่ก็นะ...ช่วงนี้ มันรู้สึกเบื่อๆยังไงก็ไม่รู้ บอกไม่ถูก
คงเบื่อชีวิตประจำวัน ที่ต้องไปทำงาน ที่ไม่ค่อยถูกใจสักเท่าไร
ก่อนที่ผมจะเริ่มทำงานที่นี่ ตอนนั้นมีแต่คนค้าน ไม่อยากให้ทำ
ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ ครอบครัว เพื่อนบางคน...
พวกเขาบอกว่าผมควรจะไปได้ไกลกว่านี้
แต่ท้ายที่สุด ผมก็เลือกที่จะทำงานนี้
ทำไปทำมา ผ่านมาสี่เดือนแล้ว...ผมเริ่มเบื่อและท้อกับสิ่งที่ต้องเจอทุกวัน
มันคงไม่ใช่ทางของผมแล้วล่ะ
แต่ผมยังไม่อาจก้าวออกไปได้ในตอนนี้
หรือผมคิดผิดมาตั้งแต่ต้นกันแน่...

แต่จะทำอะไรได้ ในเมื่อเดินมาไกลขนาดนี้แล้ว
คงได้แต่ทำใจ ยอมรับในสิ่งที่ต้องเผชิญ
มีคนเขาบอกว่า เมื่อได้ทำงานที่รัก ก็จงรักในงานที่ทำ...
แล้วผมจะทำอย่างนั้นได้ไหมล่ะ

...มันคิดไม่ออก บอกไม่ถูกแล้วสิ...
เหมือนอัดอั้นอยากจะพูด แต่อธิบายไม่ถูก
หรือควรจะปล่อยให้มันเป็นไปตามวีถีของมัน...




Create Date : 20 สิงหาคม 2550
Last Update : 20 สิงหาคม 2550 14:12:45 น.
Counter : 675 Pageviews.

14 comments
  
ฉันรอนแรมมาไกลในทะเล ด้วยเรือน้อยลอยไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่เห็นขอบฝั่ง ต้องเดินทางไปอีกสักเท่าไร ฉันไม่หวั่น
เมื่อมีพายุมากีดขวาง เรือจะอับปางแต่ฉันยังอยู่ ก็ต้องสู้มันไป

* มีความตั้งใจจุดหมายคือแผ่นดิน เหลือสองมือเปล่าปลายทางยังแสนไกล
มีความอดทนเท่านั้น สักวันหนึ่งต้องถึงแดนไกล

** ฉันลอยคอเดียวดายในทะเล ว่ายตามน้ำตามไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่เห็นขอบฝั่ง ต้องเดินทางไปอีกสักเท่าไร (ฉันไม่หวั่น)

มีคลื่นลมแรงโถมกระหน่ำมา แขนฉันอ่อนล้าใจฉันก็ยังสั่ง ให้สู้มันไป


บอกกับตัวเองไม่ยอมแพ้ จะเหนื่อยสักเพียงใดต้องทนไหว และจะไม่มีอะไรที่ยากเกินไป


แถมให้อีกเพลงค่ะ

โดย: >>> (แม่เจ้าปัน ) วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:14:00:48 น.
  
เพลงบอกเล่าเรื่องราวแล้วความรู้สึกของเราได้ดีทีสุดในแต่ละช่วงของระยะเวลาแตกต่างกันไป

เหนื่อยนักก็แวะหาเกาะเล็ก ๆ หยุดพักสิคะ แล้วค่อยว่ายต่อ รับรองจะช้าจะเร็วก็ต้องถึงฝั่งแน่นอนคะ
โดย: สะมะเรีย (aomaom_amam ) วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:14:08:43 น.
  


*** สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยม ว่าง ๆ อย่าลืมแวะไปเยี่ยมหน่อยอิงที่ blog บ้าง ทุก comment คือกำลังใจให้แก่กันเสมอ แวะมาทักทายอีกนะคะ หยุดติดต่อกันหลายวัน พักผ่อนและเที่ยวให้สนุก นะคะ ***


โดย: หน่อยอิง วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:19:40:44 น.
  
ชอบเพลงนี้มากค่ะ ฟังบ่อย แล้วก็ชอบทะเลมากด้วย ชอบที่จะนั่งมองทะเลแล้วปล่อยให้ใจคิดอะไรไปเรื่อยๆ แต่โอกาสที่จะได้ไปมันน้อยนัก

โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:21:18:03 น.
  
วันนี้มาแนวเพื่อชีวิตเลย อิอิ

เห้อ น้า คนเราก็มีหนทางเป็นของตัวเองทั้งสิ้นนะพี่นะ

นู๋โบแนะนำให้พี่อ่านหนังสือเรื่อง ' หลายชีวิต "
ของ ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ แก้เครียด


แล้วก็เปิดเพลง ทะเลใจ ประกอบไปด้วย
มันจะได้อารมณ์มาก ๆ เลยฮับ
แบบว่านะ เข้ากันดี๊ ดี


ว่าแต่พี่ทำงานด้านไหนหรอคะ
ถึงได้มีแต่คนไม่อยากให้มาทำ ( นู๋สงสัยจัง )




ป.ล. รักษาสุขภาพด้วยค่า ..
โดย: ArmSLavesArxZ วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:22:02:34 น.
  
แวะมาเยี่ยมบล๊อกพี่บ้างคับ หลังจากที่พี่ไปเยี่ยมผมแทบจะทุกบล๊อก ขอบคุณนะคับ ตอนนี้ผมเองก็ฟังเพลงปลอบใจตัวเองเหมือนกันคับ เห็นด้วยคับ ว่าเพลงหลายๆเพลงเนื้อหามันเหมือนกลั่นออกมาจากชีวิตจริงๆ บางเพลงเนี่ย แบบเหมือนแต่งมาให้เราเลย เนื้อเพลงเหมือนชีวิตมากๆ ไงก็เป็นกำลังใจให้พี่คับ เหมือนที่พี่ก็เป็นกำลังใจให้ผม คับ
โดย: satboy วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:1:01:10 น.
  
.....ุทุกชีวิตดิ้นรน ค้นหาแต่จุดหมาย
ใจในร่างกาย กลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอ ก็เป็นสุข...
โดย: เราคือ (บรรน่ารัก ) วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:10:45:30 น.
  
โดย: Nor@ZetH วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:21:35:14 น.
  
อื้ม แวะเข้ามาเคาะประตูบ้าน
ก็อก ๆๆ มีใครอยู่มั้ยน้า
โดย: ArmSLavesArxZ วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:1:12:42 น.
  
5555 มาฟังเพลงพี่แอ๊ดด้วยคน
โดย: NickyNick วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:12:47:41 น.
  
มาเยี่ยมและเป็นกำลังใจเหมือนเดิมคับผม
โดย: NickyNick วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:15:06:24 น.
  
หายไปไหนน้อ
สงสัยจาทำงานหนัก
โดย: ArmSLavesArxZ วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:16:27:54 น.
  
แอบแว๊บเข้ามาในเวลางาน

ช่วงนี้ทำงานอย่างเดียวเลยครับ..ลดความฟุ้งซ่าน

ขอบคุณครับที่ยังแวะมาเยี่ยมเยียนกันเสมอๆ
โดย: Passepartout วันที่: 29 สิงหาคม 2550 เวลา:8:23:23 น.
  
แวะเอาดอกไม้มาให้นะ


โดย: ArmSLavesArxZ วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:12:27:32 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Passepartout
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



คนธรรมดาคนหนึ่งบนโลกใบนี้ ซึ่งกำลังก้าวข้ามผ่านกาลเวลา เพื่อไปสู่อนาคต...

พยายามเข้าใจกับคำว่า "ตราบใดที่มีรัก..ย่อมมีหวัง"
สิงหาคม 2550

 
 
 
1
2
4
5
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
20 สิงหาคม 2550
All Blog