การเดินทางของความรัก 4
เช้านี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ฝนตกลงมาปรอยๆ พอให้รู้สึกหนาวเหน็บภายใน...ภารกิจและความหวังของผมยังคงเดิม คือ การหวังว่าจะได้พบคุณในช่วงเช้าก่อนเวลาเข้างาน...ผมทำได้แค่ชะเง้อคอยมองหาคุณอยู่เสมอ แต่ก็ไร้ภาพของคุณจริงๆ ผมผิดหวังอีกวันหนึ่งแล้ว...แต่ไม่เป็นไร ผมจะอดทนรอ...รอให้ความหวังของผมเป็นจริง..สักวัน

เมื่อตอนกลางวันผมเห็นคุณเดินเข้ามาแล้ว...เห็นคุณเดิน...เห็นคุณนั่ง...ผมมองจากมุมของผม...เพียงแค่เหลียวไปทางขวาเล็กน้อย ผมก็จะเห็นคุณได้เต็มสองตา...แต่ทว่า...ผมทำได้แค่นี้เองหรอ? แค่เพียงแอบมองคุณจากมุมนี้...เมื่อไรกันนะที่ผมจะมีโอกาสได้เข้าไปทำความรู้จักกับคุณ...ผมยังเฝ้ารอเวลานี้เสมอ...ในมุมมองของคุณ..คุณอาจไม่เคยรับรู้เลยว่ามีใครบางคนแอบมองคุณอยู่เสมอ..ทุกเวลา...และเขารอคอยที่จะได้รู้จักกับคุณอยู่นะ...คนๆนี้มีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นคุณ...รอยยิ้มของคุณ...ภาพนี้มันประทับอยู่ในใจเสมอ...ผมยังจำวันนั้นได้..คิดถึงทีไรก็มักจะทำให้หวั่นไหวในใจได้ทุกครั้ง...วันที่คุณและผมได้ยืนข้างๆกัน..เพียงเสี้ยวนาทีเท่านั้น ก็ทำให้ผมยิ้มได้ทั้งวัน เก็บเอาไปฝัน ดื่มด่ำกับความรู้สึกนี้อยู่เสมอ และไม่อยากจากโลกแห่งความฝันออกมารับรู้ความเป็นจริงที่คุณไม่เคยรู้เลย...คุณช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย...

เมื่อใดก็ตามที่ผมมองหน้า..สบตาคุณ มันช่างดูว่างเปล่าเสมอ...ผมคงเป็นได้แค่คนนอกสายตาของคุณตลอดไป...แต่คุณรู้ไหมว่าคุณเป็นคนที่อยู่ในหัวใจของผมในตอนนี้ อยู่ในลมหายใจ...ความฝัน...ความคิด...ไม่ว่าผมจะหันมองไปทางใด ก็เห็นแต่ภาพคุณอยู่ตรงนั้นทุกครั้งไป...

ผมอยากถามคุณแค่คำเดียวเท่านั้น ว่าผมกำลังเป็นอะไรตอนนี้ ผมรู้สึกอะไร...บ่อยครั้งที่ผมเริงร่า บ่อยครั้งที่ผมเหงา บ่อยครั้งที่ผมเดียวดาย เย็นนี้ผมเดินออกมาด้วยความรู้สึกที่เหงา...เหงาก็เพราะคุณเป็นสาเหตุ เสียใจที่ไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากแอบมองคุณอยู่ร่ำไป...นั่งรถเมล์กลับบ้านด้วยอารมณ์ที่เดียวดาย...ฟังเพลงไม่เท่าไร น้ำตาก็ไหล...คงเพราะผมนำภาพคุณไปใส่ในอารมณ์เพลงทุกเพลงที่ผ่านโสตประสาทของผม แต่จะให้ผมทำเช่นไร...ผมถึงจะหายจากอารมณ์นี้ ผมคงต้องไปจากที่นี่แล้วไม่กลับมาอีกเลย...แล้วผมอาจจะลืมคุณได้ในสักวันกระมัง...แต่ผมไม่อยากทำเช่นนั้นเลย...ผมอยากมีคุณอยู่ในชีวิตของผม..แม้จะแค่ฐานะคนแปลกหน้าก็ตาม...ผมยอม...

พรุ่งนี้ผมก็ยังมีความหวัง...และเป็นความหวังเดิมๆที่ผมจะได้พบคุณในช่วงเช้าก่อนเวลาเข้างาน...หากพรุ่งนี้ผมได้เจอคุณ...ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทิ้งโอกาสนี้เด็ดขาด โอกาสที่ผมจะเข้าไปทำความรู้จักกับคุณสักที...คืนนี้ขอให้คุณหลับฝันดีนะ...ผมจะหลับฝันดีเช่นกัน...มีคุณอยู่ในฝัน...แม้จะเพียงแค่ความฝัน..ผมก็พอใจ...แตก่อนจะจากค่ำคืนนี้...ขอบอกคุณว่า...ผมคิดถึงคุณ...



Create Date : 23 มกราคม 2550
Last Update : 23 มกราคม 2550 20:48:34 น.
Counter : 470 Pageviews.

2 comments
  
แอบมองเค้าอยู่อย่างนี้ แล้วเค้าจะรู้ไหมเนี่ย ถ้ามีโอกาสคุณควรจะได้ทำความรู้จักเค้านะ โชคดีนะ
โดย: amijang (patthanid ) วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:21:16:35 น.
  
เพ้ออ่ะ เพ้อมาก
นี่เป็นเรื่องแต่งใช่มะ เหมือนเรื่องจริงเนอะ อิอิ
โดย: pepper_amp วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:22:07:48 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Passepartout
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



คนธรรมดาคนหนึ่งบนโลกใบนี้ ซึ่งกำลังก้าวข้ามผ่านกาลเวลา เพื่อไปสู่อนาคต...

พยายามเข้าใจกับคำว่า "ตราบใดที่มีรัก..ย่อมมีหวัง"
มกราคม 2550

 
1
2
6
10
11
12
13
14
15
16
17
18
20
25
27
29
 
 
All Blog