คนธรรมดา [August Band]
วันเวลาที่แสนสวยงามของเรา อาจจบเท่านั้น
เป็นเพียงเพราะเราใช้มันทำให้กันและกัน ต้องเสียใจ
เมื่อความเป็นจริงวันวานเมื่อวานมันผ่านไป แต่เรายังหวัง
ให้รักที่เหลือเจือจางเป็นอย่างเดิมทุกอย่าง เราใฝ่ไปเกินฝัน

จนเป็นความไม่เข้าใจ เวลาจะแปลอะไรจากที่เป็น
ไม่เว้นแม้รัก ที่ผูกพันธ์และเสียดาย จนวันนึงมันเปลี่ยนเราไปคล้ายใคร ไม่รู้จัก

บางทีเราเป็นเพียงคนโง่ บางทีเราเป็นเพียงคนเหงา
บางทีเราอาจเพียงต้องการแค่เรา ที่หายไป
บางทีเราเป็นเพียงคนหนึ่งธรรมดา ที่ไม่เข้าใจ
ในความหมายรักลึกซึ้งและแสนยิ่งใหญ่ กว่าใครครอบครอง

เราเคยคิดว่าเราสองเราก็ต่าง เข้าใจในรัก
และพยายามทำเหมือนว่าเราเคยรู้จัก ความไว้ใจ
ก็เคยสัญญาว่าไม่ครอบครองเราแค่ ประคองกันไว้
แต่ความรักนั้นทำให้ทุกอย่างมันไม่ง่าย
โอ้ เราใฝ่ไปเกินฝัน

บางทีเราเป็นเพียงคนโง่ บางทีเราเป็นเพียงคนเหงา
บางทีเราอาจเพียงต้องการแค่เรา ที่หายไป
บางทีเราเป็นเพียงคนหนึ่งธรรมดา ที่ไม่เข้าใจ
ในความหมายรักลึกซึ้งและแสนยิ่งใหญ่ กว่าใครรู้

แล้วมันจะผ่านพ้นไป หรือเปล่า แล้วเราจะลืมได้เมื่อไร
แล้วใจที่พังยับเยินใครจะเอาไว้
รักคือที่มาของความสุข และรักก็เอามันคืนไป
ไม่รู้ใครบอกฉันสักทีว่าความรัก มันคืออะไร มันคืออะไร
ใครบอกฉัน



Create Date : 30 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2551 21:03:57 น.
Counter : 2954 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Passepartout
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



คนธรรมดาคนหนึ่งบนโลกใบนี้ ซึ่งกำลังก้าวข้ามผ่านกาลเวลา เพื่อไปสู่อนาคต...

พยายามเข้าใจกับคำว่า "ตราบใดที่มีรัก..ย่อมมีหวัง"
พฤศจิกายน 2551

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
29
 
 
30 พฤศจิกายน 2551
All Blog