ผู้นำประเทศกับการแก้ไขวิกฤตการณ์ตรงหน้า
สวัสดีครับ....วันนี้ผมจะมาเขียนบล็อกเกี่ยวกับเรื่องผู้นำประเทศกับการแก้ไขวิกฤตการณ์ตรงหน้านะครับ
ในสถานการณ์ในห้วงปัจจุบันนั้นประเทศไทยของเรารวมถึงประเทศต่างๆทั่วโลกในขณะนี้ต่างกำลังประสบกับวิกฤตการณ์เดียวกันก็คือ การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 หรือที่เรารู้จักกันในชื่อ โควิด 19
ซึ่งมันส่งผลต่อการใช้ชีวิตประจำวันเป็นอย่างมากและโรคระบาดนี้ได้พรากชีวิตผู้คนไปแล้วกว่านับล้านชีวิตในตลอดห้วงเวลา 1 ปีที่ผ่านมาซึ่งนับว่าเป็นวิกฤตการณ์โรคระบาดที่ร้ายแรงที่สุดเลยก็ว่าได้ครับ
การเกิดวิกฤตการณ์ระบาดของไวรัสโคโรนา 2019 ในครั้งนี้ได้เปลี่ยนแปลงรูปแบบการใช้ชีวิตของผู้คนไปไม่น้อยเลย
แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่สามารถสะท้อนออกมาได้อย่างชัดเจนเลยก็คือศักยภาพและสติปัญญาของผู้นำในการแก้ไขวิกฤตการณ์ตรงหน้า ว่าเป็นยังไง สามารถพาประชาชนในประเทศรอดพ้นจากวิกฤตได้หรือไม่?
หากบุคคลที่เป็นผู้นำประเทศสามารถนำพาประชาชนจนผ่านพ้นวิกฤตตรงหน้าไปได้ด้วยดีก็จะได้รับการยอมรับและถูกสรรเสริญไปอีกนาน
แต่ถ้าหากแก้ปัญหาได้ล้มเหลวนำพาประเทศและประชาชนสู่จุดที่ย่ำแย่จะไม่ได้รับการยอมรับ จะต้องถูกด่า ถูกประณาม มีชีวิตอยู่อย่างไม่สงบไปตราบชั่วชีวิตที่มีอยู่
ซึ่งถ้ามองการแก้วิกฤตการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ซึ่งเริ่มจากประเทศของเราก่อนนั้นถ้ากล่าวถึงการแก้วิกฤตการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้ ถ้าต้องกล่าวกันอย่างตรงไปตรงมา ผมคิดว่า ผู้นำประเทศของเรานั้นแก้ไขปัญหาได้ไม่ดีเท่าที่ควร ซึ่งยังมีผู้เดือดร้อนจากวิกฤตการณ์ในครั้งนี้อีกมากมายที่ยังไม่ได้รับความช่วยเหลือจากภาครัฐ
ในช่วงก่อนหน้านี้ประชาชนในประเทศส่วนใหญ่ทำมาหากินก็นับว่ายากเย็นแสนเข็ญแล้ว พอมาเกิดวิกฤตโควิดนี้กลับทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปกว่าเดิมหลายเท่า
โดยเฉพาะการระบาดในรอบนี้เป็นรอบที่มีการระบาดรุนแรงกว่าทุกรอบที่ผ่านมา แม้ทางภาครัฐรวมถึงหน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้องจะพยายามออกมาตราการต่างๆเพื่อควบคุมให้อยู่ แต่ว่ายอดผู้ติดเชื้อก็ยังมีมาเรื่อยๆจนเกือบจะถึงหลักแสนแล้ว ซึ่งมีความเสี่ยงอันตรายไม่น้อยเลย
ประชาชนทุกคนจะต้องดูแลและต้องระวังกันอย่างเต็มที่เพราะทุกคนล้วนมีโอกาสเสี่ยงที่จะติดเชื้อหากไม่ระมัดระวังตัวเอง
ต่อมาก็มาว่ากันในเรื่องการเยียวยาจากทางภาครัฐซึ่งก็มีออกมาหลากหลายโครงการเพื่อช่วยเหลือผู้ได้รับผลกระทบจากวิกฤตการณ์โควิดซึ่งถ้ามองกันผิวเผินเหมือนเป็นโครงการที่ดีแต่ทว่าความช่วยเหลือกลับได้รับไม่ทั่วถึงเท่าที่ควร
เพราะว่าในห้วงเวลานี้ทุกคนต่างก็ได้รับผลกระทบเหมือนกันทั้งนั้น ทุกคนก็ล้วนต้องการการเยียวยาทั้งทางกายและจิตใจ ยังมีอีกหลายคนที่ต้องตกงาน โดนไล่ออกจากห้องเช่า ต้องสูญเสียคนในครอบครัวจากวิกฤตการณ์ในครั้งนี้
ทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์เมื่อประมาณหลายร้อยปีก่อนที่เกิดวิกฤตการณ์ระบาดของอหิวาตกโรคหรือที่เรียกกันว่า โรคห่า ซึ่งได้คร่าชีวิตของผู้คนบนโลกไปนับล้านคน
วิกฤตการณ์โรคระบาดอาจจะเป็นปัจจัยที่ส่งผลกระทบและนำมาซึ่งความสูญเสียซึ่งมันเป็นเรื่องจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่ทว่าผู้นำประเทศหรือรัฐบาลย่อมไม่สามารถหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบไปได้เพราะผู้นำประเทศมีหน้าที่ต้องดูแลทุกข์สุขของประชาชนและต้องนำพาประชาชนพ้นสู่วิกฤตการณ์ต่างไปได้ด้วยดีไม่ใช่ปล่อยให้ประชาชนเอาตัวรอดกันไปตามมีตามเกิดเพราะการกระทำเยี่ยงนี้คือการกระทำที่น่ารังเกียจและสารเลวสำหรับผู้นำประเทศ
ผมเชื่อว่าเมื่อประเทศไทยได้ผ่านพ้นวิกฤตการณ์การระบาดของโควิด19แล้วนั้นกว่าเศรษฐกิจของประเทศเราจะฟื้นฟูรุ่งเรืองเหมือนในอดีตนั้น คงต้องใช้เวลานาน เพราะสภาพการเติบโตด้านเศรษฐกิจของประเทศเรานั้น ตกต่ำที่สุดในรอบหลายสิบปีที่ผ่านมา
ประเทศของเรานั้นถูกทำลายมานานมากด้วยเหตุความขัดแย้งทางการเมือง การทุจริตคอรัปชั่นที่เกิดขึ้นมานาน ความผิดพลาดในการบริหารประเทศของผู้นำประเทศ
ซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนแต่ทำให้ประเทศของเราไม่สามารถเดินหน้าต่อไปได้ เวลาเกิดวิกฤตการณ์อะไรก็ไม่สามารถนำพาประชาชนผ่านพ้นวิกฤตฯไปได้อย่างแท้จริงเพราะมีแต่เหตความขัดแย้งทางการเมือง ความล้มเหลวในการบริหารประเทศของผู้นำ การทุจริตคอรัปชั่น
ประเทศของเรานั้นหากไม่มีผู้นำที่มีความสามารถและมีคุณธรรมจริยธรรมที่ดีงามนำพาประเทศชาติและประชาชนพ้นสู่วิกฤตการณ์ตรงหน้าและวิกฤตการณ์ต่างๆ บ้านเมืองของเราคงจะบอบช้ำไปอีกนาน และมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะฟื้นฟูประเทศให้กลับเจริญรุ่งเรืองเหมือนในอดีตที่ผ่านมา
หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านงานเขียนของผมนะครับ
ผู้มีส่วนร่วมในงานเขียนครั้งนี้ Proposition : Nior Heavens Five Writer : Nior Heavens Five,Pluto Heavens Five Compose : Nior Heavens Five Photo By : Pluto Heavens Five
Create Date : 10 พฤษภาคม 2564 |
Last Update : 10 พฤษภาคม 2564 9:24:39 น. |
|
17 comments
|
Counter : 1066 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณกะว่าก๋า, คุณtoor36, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณThe Kop Civil, คุณหอมกร, คุณkae+aoe, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสองแผ่นดิน, คุณ**mp5** |
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 พฤษภาคม 2564 เวลา:13:31:37 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 10 พฤษภาคม 2564 เวลา:15:58:00 น. |
|
|
|
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 10 พฤษภาคม 2564 เวลา:19:48:32 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤษภาคม 2564 เวลา:6:38:42 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 11 พฤษภาคม 2564 เวลา:7:08:17 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 11 พฤษภาคม 2564 เวลา:11:11:19 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 12 พฤษภาคม 2564 เวลา:8:30:22 น. |
|
|
|
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2564 เวลา:10:29:56 น. |
|
|
|
โดย: คนใจแข็งที่แกล้งอ่อนไหว (npsr_gb ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2564 เวลา:17:48:19 น. |
|
|
|
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2564 เวลา:19:24:18 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 15 พฤษภาคม 2564 เวลา:23:14:40 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 17 พฤษภาคม 2564 เวลา:14:44:35 น. |
|
|
|
| |