...ของฝากจากเพื่อนบล็อคแกงค์... การมีเพื่อนคุยกันผ่านตัวหนังสือมันก็มีเรื่องราวประทับใจหลายๆอย่าง วันหนึ่งฉันไปหาดใหญ่เพื่อจะหาซื้อหนังสือที่อยากอ่านแต่ในห้างสรรพสินค้าที่ไปมันไม่มีวางขาย เพื่อนคนหนึ่งซึ่งฉันได้รู้จักผ่านบล็อคแกงค์อาสาจะซื้อฝากรถตู้ระหว่างหาดใหญ่-สะเดา มาให้ เพราะเธอบ้านอยู่ที่หาดใหญ่ แต่ฉันปฏิเสธไปด้วยความเกรงใจ เกรงใจที่เราไม่ได้รู้จักมักคุ้นขนาดที่จะรบกวนขนาดนั้น เกรงใจที่จะให้ใครที่เราไม่เคยรู้จักมากไปกว่าการคุยผ่านตัวหนังสือต้องมาเสียเงินเสียเวลาเพื่อเรา วันหนึ่ง ฉันเขียนกลอนด้วยความอยากระบายอารมณ์ที่มันซึมกระทือรือให้มันจางหายไป เพื่อนคนนี้ส่งข้อความมาหลังไมล์ให้ฉันแอดเมลล์แธอไว้เพื่อจะได้คุยกับเธอได้ แต่ฉันก็ลืมไปเลย เมื่อได้เขียนระบายออกไปมันก็ดีขึ้น กลับมาบ้าต๊องบ๊องค์ได้อย่างเดิม สามสี่วันผ่านไปฉันเข้าไปเช็คข้อความอีกครั้ง เจอเมลล์ที่เธอฝากข้อความไว้ ฉันตัดสินใจแอดเมลล์เธอไว้ในรายชื่อเพื่อนที่คุยmsn แล้วฉันก็ได้คุยกับแธอ “คุณนา เอิงทำอะไรให้คุณนาด้วยล่ะ” ตอนที่อ่านข้อความ มันตกใจเล็กน้อย เราเพิ่งคุยกันวันแรก คุณเอิงก็บอกว่ามีอะไรจะให้ “อะไรหรือค่ะ” ถามออกไป (เธอจะต่อว่าหรือด่าอะไรเราหรือเปล่า คิดไปไกล) “เอิงทำดอกไม้กับดินญี่ปุ่นไว้ให้คุณนาค่ะ” อิอิ โล่งอกไป “พรุ่งนี้เอิงฝากรถตู้ไปให้นะค่ะ” “ได้ค่ะ แล้วนาจะออกไปรับที่ตลาด” ลืมปฏิเสธแต่เธอมีน้ำใจทำให้แล้วเราจะปฏิเสธให้เสียน้ำใจคนทำก็กระไรอยู่ เลยใจง่ายให้เบอร์โทรไปเผื่อว่ามีอะไรจะได้ติดต่อได้สะดวก เมื่อวาน ราวๆบ่ายสองเกือบๆจะบ่ายสาม คุณเอิงโทรถามว่าคิวรถตู้หาดใหญ่-สะเดา อยู่ที่หน้าหออีกหรือเปล่า จะออกไปฝากดอกไม้ให้เรา เธอกลับมาจากไปฝากดอกไม้เพื่อส่งให้ฉัน ก็เจอฉันออนเอ็ม เลยบอกกล่าวกันราวๆสักชั่วโมงกว่าก็ออกไปรับได้ ฝนตกตอนเกือบๆห้าโมงเย็น พอฝนซาฉันก็ออกไปรับดอกไม้กระถางนั้นจากคุณเอิง ต้นแห่งมิตรภาพต้นที่สองที่ฉันได้รับ จากความมีน้ำใจของเพื่อนคนหนึ่ง ขอบคุณนะค่ะคุณเอิง สำหรับดอกไม้กระถางนี้ เรื่องแบบนี้นาเองไม่เอาไหนเสียด้วยสิ จะประดิษฐ์อะไรสวยๆ แถมใจเย็นๆแบบนี้ สงสัยคงยาก เอาเป็นว่าขอบคุณนะค่ะ “ดอกไม้กระถางนี้สวยมากเลยค่ะ สวยจริงๆนะค่ะ นาชอบค่ะ” (คุณเอิงบอกว่าเธอบ้ายอ ต้องชมว่าของเธอสวย นาชมแล้วนะ แต่ชมจากใจจริงเลย) ขอบคุณที่อุตส่าห์ทำให้ ขอบคุณที่เป็นเพื่อนกันในวันนี้ค่ะ ปล.1 รูปดอกไม้คือดอกไม้ที่คุณเอิงส่งมาให้ค่ะ ปล.2 รูปเครื่องคอมพ์เป็นเครื่องที่ใช้นั่งเล่นได้เป็นชั่วโมงๆเพื่ออ่านบล็อค ตอบคอมเมนต์เพื่อน   Create Date : 11 พฤศจิกายน 2550 20 comments Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2551 19:41:03 น. Counter : 406 Pageviews. Share Tweet

อ่านะ คุณนา... เล็กน้อยๆค่ะ เวลาที่เอิงเหงา เอิงก็มีคุณนาเข้ามาให้กำลังใจเอิง อย่าคิดอะไรเลยค่ะ มิตรภาพเท่านั้นที่เราต้องการ เราเป็นเพื่อนกันนี่นาคุณนา รักคุณนานะ จุ๊บๆๆๆ   โดย: Madam_Hatyai 11 พฤศจิกายน 2550 14:56:22 น.

น่ารักมากๆ เลยค่ะคุณเอิงเนี่ย นี่แหละค่ะ มิตรภาพดีๆ ที่ต้องแลกด้วยใจและใจต่อกันเท่านั้นนะคะ   โดย: เพียงดาว (Tourlek_Taklom ) 11 พฤศจิกายน 2550 15:05:48 น.

ผมเดาว่าเป็นคุณเอิง มาดามหาดใหญ่... นี่ตอบแบบไม่ได้ดูคำเฉลยก่อนนะครับ 5555 เจ้าตัวมาเจิมเป็นคนแรกเลย อิอิอิ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 11 พฤศจิกายน 2550 16:26:45 น.

หวัดดีอีกครั้งครับน้องนา ชีวิตมีไว้ให้ใช้อย่างมีความสุขครับ พี่เชื่ออย่างนั้น จะทุกข์ทำไมให้มากมาย เดี๋ยวมันก็ผ่านไป มีความสุขมากๆนะครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 11 พฤศจิกายน 2550 16:42:54 น.

*** สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยม อากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยคะ หากมีเวลาว่างสักนิด อย่าลืมแวะไปเยี่ยม...หน่อยอิง....บ้างนะคะ***   โดย: หน่อยอิง 11 พฤศจิกายน 2550 18:40:26 น.

สวัสดีจ้ะหลานมัยดีนาห์ ความประทับใจเกิดขึ้นได้เสมอ หากเราละเอียดอ่อนพอที่จะซึมซับรับไว้ เรื่องบางเรื่องกับบางคนให้งดงามอย่างไร เขาหรือเธอก็มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้เพราะหัวใจแข็งกระด้าง   โดย: พ่อพเยีย IP: 117.47.206.252 11 พฤศจิกายน 2550 19:32:25 น.

คุณเอิง...สงสัยกำลังมีความรัก อิอิ ถึงได้ขยันบอกรักนาเหลือเกิน เอ่อ เดี๋ยวชาวบ้านเข้าใจผิดคิดว่าเรากิ้กกันแย่เลยอ่ะ น้องเตย...อ้าวชมแต่พี่เอิง แล้วไม่ชมพี่นาเลยอ่ะ รีบจรลีกลับมาเรียนหนังสือได้แล้ว อยู่บ้านไม่ได้เล่นเน็ตนะน้อง พี่ก๋า...เก่งมั่กมาก เดาถูก(มันก็น่าจะถูกล่ะนาว่า) *** อาเฮีย ชีวิตมันต้องมีทุกรสชาติมันถึงจะสนุก แม้เหนื่อยแม้ท้อก็ตาม แต่เราต้องทำตัวเองให้สุขยิ้มรับและพร้อมรับกับสิ่งที่เข้ามา มองโลกด้านบวกไว้มันก็สุขได้เนอะอาเฮีย คุณหน่อยอิง...ขอบคุณที่เข้ามาทักทาย อิอิ ว่างค่ะ เดี๋ยวจะไปเยี่ยมนะค่ะ มีความสุขมากๆนะค่ะ อาโดม...ใช่แล้วค่ะอาโดม ความประทับใจเกิดขึ้นได้เสมอทุกที่ทุกเวลา อิอิ อาโดมนาว่านาสัมผัสได้ค่ะเพราะหัวใจนามันไม่ได้กระด้างติดจะอ่อนไหวด้วยค่ะ แต่อ่อนไหวมากมันก็ไม่ดีเนอะอาโดม   โดย: มัยดีนาห์ 11 พฤศจิกายน 2550 20:17:35 น.

พี่ก๋าเดาเก่งนะ เพราะคุณเอิงก็ทักทายกันเกือบทุกวันครับ พอเห็นชื่อ "เอิง" ก็คิดถึงแค่ เอิงเดียวนี่แหละครับ อิอิอิ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 12 พฤศจิกายน 2550 7:31:06 น.

หวัดดีเช้าวันจันทร์จ้า..   โดย: tai (taibangplee ) 12 พฤศจิกายน 2550 9:36:34 น.

สวัสดีตอนเช้าครับคุณน้อง... คอมซ่อมเสร็จแล้วเหรอ...   โดย: big-lor 12 พฤศจิกายน 2550 9:38:11 น.

สวัสดีค่ะ คุณนา... วันนี้คิดถึงเอิงหรือยังคะ...   โดย: Madam_Hatyai 12 พฤศจิกายน 2550 10:03:47 น.

เง้อ มิตรภาพในบล็อกแก๊งค์เนี่ย มันก็น่ารักดีแฮะ มามา มาลดน้ำหนักด้วยกันจ้า (นินหาแนวร่วมสุดชีวิต ฮี่ ๆ ๆ)   โดย: Ninniko 12 พฤศจิกายน 2550 11:06:03 น.

วันจันทร์อันแสนหวาน สุขสำราญบานเบอะ ทำงานไม่เลอะเทอะ ไม่สะเออะแต่สะออน ++++++++++++++++++++ หวัดดีจ้า............ไปทำงานละนะ แอบมา Login น่ะ นายจะด่านเอา   โดย: ม้าห้อ......ไม่งอแง (cm-2500 ) 12 พฤศจิกายน 2550 11:38:44 น.

มิน่า... ท่านมหาสำลีถึงตามมาตอกลิ่มพี่ติดๆ อิอิอิ บิ๊กหล่อชักจะยังไงแล้วล่ะเนี่ย คริคริคริ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 12 พฤศจิกายน 2550 13:10:50 น.

อาเฮีย...เนอะอาเฮียเนอะ ทำเนียนพาเข้าวัด อิอิท่านพี่เรา(แอบนินทา) พี่tai...สวัสดียามบ่ายค่ะ สุขสันต์วันจันทร์สีเหลืองค่ะพี่ ท่านพี่...ไปอยู่ไหนมาละนั่นเค้าซ่อมคอมพ์เสร็จแต่วันพฤหัสแล้วนะ คุณเอิง...อิอิ ลืมอ่ะมัวแต่คิดถึงคนอื่น คุณนิน...ขอเป็นกองเชียร์ก็แล้วกัน เพราะนาน้ำหนักยังไม่ถึงเกณฑ์มาตรฐานเลยอ่ะ ถ้าทานช็อคโกแลตไม่ได้แต่ห้ามใจให้ซื้อไม่ไหวก็ส่งมาได้นะค่ะ อิอิ พี่ม้าห้อ...แอบไปฟ้องเจ้านายพี่ดีป่ะเนี่ย   โดย: มัยดีนาห์ 12 พฤศจิกายน 2550 13:48:50 น.

อ้าว...กรรรม...ตกข่าวรึนี่... ว่าแต่คุณน้องพูดเหมือนตาเห็น...ตอนอยู่ที่เก่า เรียกกันว่าโรงงานนรก... ไอ้กระผมทำงานออฟฟิต...วันไหนงานในโรงงานเร่ง...มีให้เข้าไปช่วยทำด้วยครับ... ประมาณว่าอยู่ที่นี่ต้องทำได้ทุกอย่าง... ที่ทนอยู่ได้เพราะเพื่อนร่วมงานดี... เอาใจใส่ดูแลกันดี อบอุ่นเหมือนอยู่บ้าน... เจ้านายดีเป็นพักๆ ผีเข้าก็ดี...ผีออกก็ร้าย... ตอนทำงานใหม่ๆ..มีแต่คนดูถูกเอาไว้ว่า หน้าตาอย่างไอ้กระผมไม่เกินสามเดือนต้องออกแน่ๆ(ดูสำอาง)... ไอ้กระผมก็ดันทะลึ่งไปได้ยินเข้า ทนไม่ได้...ต้องลบคำสบประมาท... ตอนแรกๆ แม่ต้องส่งเงินให้ทุกเดือน... เงินเดือนไม่พอรับประทาน... หลังๆเงินเดือนขึ้นค่อยพออยู่ได้หน่อย... เรื่องราวมหากาพย์...ถ้าให้เล่ามันยาว...   โดย: big-lor 12 พฤศจิกายน 2550 14:03:07 น.

ดอกไม้สวยงามมากจริงๆครับน้องนา แต่ดอกไม้มันก็มีวันโรยรา ถึงแม้เราจะดูแลมันดีแค่ไหน มิตรภาพต่างหากที่จะไม่มีวันโรยรา ถ้าหากเราเอาใจใส่กับมันตลอดเวลา ขอบคุณความรู้สึกหวังดีที่น้องนามีให้น่ะครับ ขอบคุณสำหรับข้อความหลังไมค์ดีๆที่ส่งมาให้ด้วย ตอนนี้สบายใจขึ้นเยอะแยะเลย กองทัพเพื่อนมาให้กำลังใจขนาดนี้ ไม่ลุกขึ้นสู้ต่อก็ไม่ใช่คนแล้ว เนอะๆๆๆ แบคกราวด์สวยมากครับ เข้าใจหาน่ะเนี่ย   โดย: Dr.Manta 12 พฤศจิกายน 2550 15:12:06 น.

คุณนาคะ.. มิตรภาพเกิดขึ้นได้ทุกที่ค่ะ ในบล็อกแก๊งค์ก้เช่นกัน มีความสุขกับผองเพื่อนและมิตรภาพดีดีนะคะ   โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) 12 พฤศจิกายน 2550 15:15:03 น.

โดย: big-lor 12 พฤศจิกายน 2550 15:34:34 น.

Dr.Manta...ดีใจจังเลยที่พี่หมอเบสกลับมาแล้ว อิอิ แสดงว่ากำลังใจจากนาและเพื่อนๆได้ผลทำให้พี่หมอกลับมาได้แล้ว ........ ดอกไม้กระถางนี้ไม่มีวันโรยราแน่นอนค่ะเพราะมันทำจากใจใช้ใจประดิษฐ์เลยสวยแบบนี้พี่หมอ ...พี่หมอแม้วันนี้ยังไม่เต็มร้อย แต่พรุ่งนี้มะรืนนี้ พี่จะกลับมาเหมือนเดิมเป็นพี่หมอที่น่ารักคนเดิมนะ เชื่อมั่นตัวเองไว้นะ ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะสำหรับทุกสิ่งที่ทำให้ แค่พี่กลับมาได้แบบนี้ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว (แอบไปจิ้กเพลงบ้านพี่มาด้วยล่ะมันเข้ากะนิยายที่แต่งพอดี) คุณนก...มีความสุขกับผองเพื่อนเช่นกันนะค่ะ ไม่ได้คุยกันเลยคิดถึงนะ ท่านพี่มิกซ์...เหอๆ แอบมาหลับบ้านเค้าทำไม   โดย: มัยดีนาห์ 12 พฤศจิกายน 2550 16:35:10 น.