รุ้งอ้วน ...อุ้ย รวิวรรณ จินดา


จำฉันจำ วันฉันเยาว์ จำฉันจำได้ดี เด็กมีโลกเพียงใบเล็กๆ และมีที่สวยงามจับใจยามไปเห็น มีสายธารเป็นสีทอง มีน้ำนองเต็มเปี่ยม ตะวันบนฟ้านั้นเพียงอุ่นดี มีหลายสีให้เราเลือก
ตัวฉันเองมีรุ้งงาม เอาไว้นอนกอดมัน ม่วงครามแสดแดงปนเหลืองเขียวน้ำเงินนั่น เลี้ยงมันอ้วนพีไม่มีผอม
ยามฝนพรำมันมักไป กินน้ำตามอากาศ ผู้คนมองเห็นรุ้งตัวอ้วน ชอบออกไปกินฝนทุกเวลารุ้งตัวอ้วน
สุขยามมองเห็นมัน น่ารักพองลม น่าชมกลมจัง นายรุ้งจอมซนตัวอ้วน ชอบออกไปกินฝนทุกเวลา แล้ววันหนึ่งผ่านวัยวันฉันโต หน้าฝนทำไมไม่พรำลงมา เจ้ารุ้งนอนซมมองเหม่อ แอบออกไปบนฟ้า หายไปเลย ไม่คืนมา
รุ้งตัวอ้วน หากมีใครพบมัน บอกฝนทันทีช่วยพรำลงมา เจ้ารุ้งคงมากินอิ่ม แต่ไม่มีใครเห็นเห็นมันเลย

ขอบคุณ line สวย ๆ จาก ญามี่ รูปประกอบจาก thaiclinic.com แ ละกำลังใจผู้มาเยี่ยมทุกคน

Create Date : 16 ธันวาคม 2552 |
|
37 comments |
Last Update : 16 ธันวาคม 2552 6:15:23 น. |
Counter : 7098 Pageviews. |
|
 |
|
รวิวรรณ สมัยนั้นรู้สึกเค้าจะได้นิกเนมว่า รุ้งตัวอ้วน
ไม่ได้ฟังนานแล้วค่ะ เพลงเก่าฟังเมื่อไหร่ก็เพราะ...
หวัดดีก่อนเลิกงานค่ะคุณฝิ่น
โดย: aenew 15 ธันวาคม 2552 16:32:07 น.