คำขอสุดท้าย...เปรม ปรียาภรณ์
| | | |
เก็บเอาคำว่ารัก เก็บเอาคำว่าห่วงใยู เก็บคำว่ารักหมดใจ ที่เธอพูดไปเอากลับไปซะที ในเมื่อความจริงใจ ของเธอบ่มีเหลือเลยวันนี้ จบกันมันคือทางออกที่ดีจากวันนี้ อย่าได้มีเยื่อใย
รักที่เธอพูดมา ตลอดเวลาคิดว่ามาจากใจ จึงมอบความรักต่อไป เพราะเชื่อใจหลงในน้ำคำ ที่แท้เป็นแค่ความรักมักง่าย ที่พูดออกไปแล้วไม่เคยจดจำ คนพุดอาจแค่รู้สึกขำ ๆ แต่คนที่ช้ำคือคนที่ฟังคำนี้
ช่วยเก็บคำ คำว่าว่ารักหมดใจ เก็บคำว่าห่วงใย ไปจากใจฉันซะที อย่าให้เหลือ อย่าให้มันเรื้อรัง ขอให้ทุกอย่างจบลงตรงนี้
เมื่อใจเธอไม่ซื่อตรงคงที่ คำว่ารัก คำนี้ มันก็ไม่มีความหมาย ถึงเจ็บจะบอกใจให้ทน ไม่ต้องไปสนบอกเหตุผลกับใจ ว่าแค่คำ คำว่ารักมักง่าย ยิ่งช้ำใจไม่ตายหลอกหนอ
ช่วยเก็บคำ คำว่าว่ารักหมดใจ เก็บคำว่าห่วงใย ไปจากใจฉันซะที อย่าให้เหลือ อย่าให้มันเรื้อรัง ขอให้ทุกอย่างจบลงตรงนี้
เมื่อใจเธอไม่ซื่อตรงคงที่ คำว่ารัก คำนี้ มันก็ไม่มีความหมาย ถึงเจ็บจะบอกใจให้ทน ไม่ต้องไปสนบอกเหตุผลจากใจ ว่าแค่คำ คำว่ารักมักง่าย ยิ่งช้ำใจไม่ตายหลอกหนอ
เมื่อใจของเธอไม่จริง คนที่ถูกทอดทิ้ง มีบางสิ่งอยากจะขอ ให้เธอหลอกฉันคนเดียวก็พอ อย่าหลอกใครอีกเลยหนอ นี่คือคำขอสุดท้าย
| | | | |
ขอบคุณ bg สวย ๆ จาก ญามี่ กรอบรูปสวย ๆ จาก lozocat รูปประกอบจาก thaiclinic.com แ ละกำลังใจผู้มาเยี่ยมทุกคน
Create Date : 19 กันยายน 2552 |
|
16 comments |
Last Update : 19 กันยายน 2552 6:52:58 น. |
Counter : 1636 Pageviews. |
|
|
|