สงขลาหน้าฝน ปลายปีที่แล้ว เรากลับบ้านเป็นครั้งที่ 2 ในรอบปี 59 (ปี 60 คงได้กลับมากกว่า 2 เป็นแน่) ไปรอบนี้ไปทำงานที่จะเป็นงานในอนาคตจริงๆ คือ ทำงานบ้าน ไม่ได้ไปเที่ยวไหนอย่างจริงจัง เพราะเป็นช่วงฝนมาพอดี ตกเกือบทุกวัน จนแม่บอกว่า เรามากับฝน ฉะนั้นรูปในทริปนี้ค่อนข้างสะเปะสะปะหน่อย ไม่ได้เป็นเรื่องราวสักเท่าไหร่ แต่อยากเล่าว่าไปแล้วเจออะไรบ้างเท่านั้นเอง (ฮา) อย่างแรกก่อนเลย คือวันนั้นจะไปกินข้าวเช้าแถวท่าแพ ขับรถผ่านไร่ทานตะวันขนาดย่อมที่ปลูกอยู่ข้างทาง ใกล้ๆ ชายทะเลนั่นแหละ แถวๆ บ้านพักอัยการ เรากับแม่ก็เลยชวนกันแวะถ่ายรูป ยังกะสาวๆ 555 ไปนั่งกินข้าวต้มโจ๊กท่าแพ มองดูวิวและแพขนานยนต์ เราสังเกตว่าโจ๊กที่สงขลาจะไม่เหมือนกับโจ๊กที่อื่นๆ ที่นี่ก็เลยเรียกว่าข้าวต้มโจ๊กมากกว่า มันจะไม่ข้นไม่หนืดเท่า เราชอบแบบนี้มากกว่า กินง่าย วันต่อมา ทำงานเสร็จ หลานพาไปแว้นมอเตอร์ไซค์ไปแถวถนนนครใน ย่านเมืองเก่า นักท่องเที่ยวต้องมาที่นี่ แต่เรามาอัพเดทว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง เท่าที่สังเกตคือ ร้านรวงแบบชิคๆ เปิดมากขึ้น street art เพิ่มมากขึ้น ส่วนที่เป็นออริจินัล ถูกทุบไปแล้ว น่าเสียดายนะ บ้านนครใน ที่นี่เป็นลักษณะพิพิธภัณฑ์ของเอกชน(คนรวย) ไม่เสียค่าเข้าชม แต่มีขนาดเล็กๆ เดินไม่นานก็จบ แต่น่าชมไม่น้อย ข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามดูพระอาทิตย์ตกริมทะเลสาบ หลานพาไปร้านๆ นึง จำชื่อไม่ได้ซะแล้ว กว่าจะได้เขียน blog ก็นานเกิน น่าจะเปิดไม่นานเท่าไหร่ แต่ท่าทางจะเป็นจุดเช็คอินของทั้งคนไทยและฝรั่ง ด้วยการตกแต่งอย่างมีสีสัน มีกลิ่นอายของตะวันตกอยู่บ้างเพราะเจ้าของคนไทยได้สามีฝรั่ง ร้านเป็นตึกสามชั้น ชั้นบนดาดฟ้าชมวิวทะเลสาบได้อีก เริ่ดค่ะ เที่ยวเล่นจนพระอาทิตย์ตก ก็เลยได้ชม street art แบบมืดๆ ไว้มีโอกาสจะไปตระเวนถ่ายรูปตอนกลางวันมาให้ชมกันอีก ก่อนจะกลับบ้าน แวะที่พักชิคๆ อีกแห่ง ชื่อ บ้านในนคร ที่นี่เจ้าของเป็นแอร์กับสจ๊วต พี่ผู้หญิงเป็นคนสงขลา ส่วนสามีเป็นคนอินโด เชิญชวนเราเข้าไปชมบ้านอย่างเป็นกันเอง เขาว่าเสียดายที่ห้องพักมีแขก ไม่งั้นจะพาชมห้อง เขาเล่าให้ฟังถึงที่มาที่ไปของที่นี่ เออ เรารู้สึกว่าเหมือนตัวเองกำลังหาข้อมูลทำรายการอยู่เลย เข้าไปปุ๊บเจ้าของเวลคัมเชียวทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนแล้วเขาก็ไว้ใจเรามาก เจ้าของที่พักต้องบุคลิกอย่างนี้สินะ วันต่อมา ตอนเช้าฝนไม่ตก เราเดินมาหน้าบ้านเพื่อถ่ายรูปร้านแผงลอยที่ขายของกินมากมาย ทั้งไก่ทอด ของกินจุกจิกทั้งคาวหวาน เหมือนเซเว่นบ้านๆ ขายเฉพาะตอนเช้า เป็นที่ฝากท้องของนักเรียน คนทำงาน และฝรั่ง!!! แม่ค้าที่นั่นคงไม่ชิน อีกวันนึงฝนตกเราไปซื้อไก่ทอดแม่ค้าถามว่า เมื่อวานถ่ายรูปไปทำไร (สงสัยคิดไม่ดี) เราว่า อ๋อ จะเอาไปอวดเพื่อนว่าหน้าบ้านมีของกินเยอะ(จริงๆ เอาไปใส่ในเพจบ้านเลขที่ 2) เขาทำหน้างงว่าบ้านอยู่ไหน เราว่า ก็นี่ไง เขาว่า อ้าว บ้านอยู่นี่เหรอ ไม่คิดว่าป้าเขามีลูกด้วย นึกว่าอยู่คนเดียว 555 ปิดท้ายด้วยมื้อเช้าอีกสักอย่าง ก็คือข้าวยำ! อาหารพื้นเมืองของคนใต้ ร้านที่แม่ชอบพาไปกินก็คือ ร้านรถเข็นที่อยู่หน้าธนาคารตรงข้ามวัดดอนรัก รีบหน่อย 10 โมงเช้าก็หมดแล้ว แกขายขนมจีน และข้าวยำ อย่าลืมสั่งน้ำชากาแฟมากินด้วย รถเข็นร้านข้างๆ กันนั่นแหละ อิ่มสบายท้องไปถึงเที่ยง อิอิ อีกไม่นานจะกลับไป... Create Date : 13 มกราคม 2560 Last Update : 13 มกราคม 2560 10:43:20 น. 0 comments Counter : 2211 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก