จริงๆ ช่วงนี้ยังไม่ใช่ฤดูฝนอย่างเต็มตัวของภาคใต้ แต่ก็มีมรสุมอยู่เป็นพักๆ โชคยังดีที่เราไม่ได้เจอช่วงที่มรสมุเข้า มีแค่ฝนปรอยๆ กับฟ้าครึ้มๆ เท่านั้น

ไปรอบนี้ไม่ได้ตั้งใจไปเที่ยวสักเท่าไหร่ เพราะแม่อยากให้ไปช่วยงานทาสียกของจัดบ้าน ซึ่งเอาเข้าจริงก็ไม่ค่อยได้ช่วยทำเรื่องเหล่านั้น เพราะเป็นสารถีขับรถให้แม่ไปโน่นไปนี่อย่างที่อยากไป(ช้อป)มากกว่า เลยมาเล่าให้อ่านเพลินๆ นะสำหรับคนที่ติดตาม blog

เช้าวันหนึ่งแม่อยากจะพาไปกินข้าวข้างท่าแพ บอกเลยว่าติดท่าแพจริงๆ วิวดีสุดๆ แต่เป็นอาหารโคตรธรรมดาอย่างข้าวแกง โจ๊ก น้ำชา กาแฟทั่วไป ไม่ได้หรูหราไฮโซ ราคาก็ไม่แพง กินไปปัดแมลงวันไป 555 แต่ขายดี คนมากินเยอะ โดยเฉพาะคนที่ออกกำลังกายตอนเช้าแถวนี้

นั่งชมเรือสินค้าและแพขนานยนต์ที่ข้ามฝากระหว่างหัวเขาแดงสิงหนครกับอ.เมือง เพลินๆ แพขนานยนต์เป็นแพที่เราเห็นมาตั้งแต่เด็กๆ ตื่นเต้นเวลารถยนต์ลง เห็นแม่บอกว่าคนฟรี รถยนต์เสียเงิน ก็ไม่รู้ว่าเท่าไหร่แล้ว สมัยที่ยังไม่มีสะพานติณฯ ข้าม ก็ใช้พาหนะตัวนี้ล่ะ แต่สมัยนี้ถ้าคนที่ไม่อยากไปข้ามสะพานติณฯ เพราะมันอ้อม ก็ยังอาศัยมันอยู่

วันหนึ่งแม่อยากไปซื้อของที่ index หาดใหญ่ ก็ขับรถกันไปอีก หลงวนเวียนกันน่าดู จนมาเจอร้านอาหารคูเต่า 2 ร้านนี้ขึ้นชื่อเรื่องอาหารอร่อยมานานแล้ว ขายข้าวแกง ราคาไม่ถูก แต่ก็อร่อยสมราคา เป็นครั้งแรกตั้งแต่เกิดมาที่เรากิน น้ำบูดูกับผักกูดลวก เพราะผักมันน่ากินเลยอยากลอง ปรากฏว่ามันอร่อยมากกกกก คนใต้แท้แต่น้ำบูดูที่เป็นแบบนี้ไม่เคยกินเลย พอเจอปลาร้าอีสานมา อันนี้ก็เลยจิ๊บๆ เลย กินได้อย่างมูมมามมาก แทบไม่เหลือให้แม่กิน แม่หัวเราะ บอกว่า "ไอ้น้องเล็กชอบ" กินแล้วเจริญอาหารอย่างแรง

ตกกลางคืน(ศุกร์-เสาร์) แม่ชวนไปเดินถนนคนเดิน ช่วงนี้คนไม่เยอะไม่หนาแน่นเท่าไหร่ พอเดินได้ แต่ไม่ได้ดูอะไร แม่เน้นกินเป็นหลัก แวะซื้อขนมบอก (มาจากกระบอก) คนขายจับสดๆ เลย เราถามว่าร้อนมั้ย เขาว่าร้อนครับ แต่ดูคล่องเหมือนไม่ร้อนเลย 

แล้วก็นั่งฟังคนแก่ร้องคาราโอเกะ

พอเช้าของวันอาทิตย์ เราจะพลาดตลาดนัดวันอาทิตย์ไม่ได้ (อยู่แถวตลาดรถไฟ) เด็กยันแก่ต้องมา ถ้ากลับบ้านทีไรต้องมาให้ตรงวันอาทิตย์ทุกที แต่รอบนี้ไม่ได้เดินช้อปมา เพราะแม่มาด้วย แม่พามากินข้าวมันแกงไก่ แค่เห็นรูปก็น้ำลายไหลอีกรอบแล้ว

เดินไปดูสถานีรถไฟเก่าที่เขาบูรณะใหม่ให้ดูสวยงาม เปลี่ยนชานชาลาเป็นร้านน้ำชา 

มันคงจะสวยกว่านี้ ถ้าจัดภูมิทัศน์ของตลาดให้เข้ากับบรรยากาศ (กำลังจะดีแล้วเชียว)

ตอนบ่ายวันอาทิตย์เพื่อนมาถึงสงขลา หลังจากกินมื้อเที่ยงกันก็ไปเกาะยอ พาไปเวียนดูจุดเดิมๆ ที่เคยมาทุกครั้ง อย่างวัดท้ายยอ

ที่อื่นเขามีรูปปั้นสิงห์ แต่ที่นี่ใช้รูปปั้นกบ! 

แม่บอกว่าขึ้นไปดูต้นสะหวา(ละมุด)สิ เป็นร้อยปีแล้วมั้ง ตั้งแต่แม่เกิดก็เห็นแล้ว เราก็ขึ้นไปดูตามแม่ เณรที่นอนดูทีวีบนกุฏิลุกปิดจีวรแทบไม่ได้ อีสีกาบุกบ้าน 555

หน้าวัด

เลาะมาเรื่อยจนถึงบ้านเก่าของตัวเอง เศร้าอีกรอบ เพราะรอบนี้เข้าไปข้างใน มันกลายเป็นร้านอาหารและร้านกาแฟไปเรียบร้อยแล้ว 

แต่อาหารราคาค่อนข้างสูงอยู่เหมือนกันเมื่อเทียบกับร้านทั่วไป ประหนึ่งว่าเป็นเกาะช้างหรือเกาะสมุย 555

โครงสร้างภายในเกือบจะเหมือนเดิมทุกอย่าง แสดงว่าแม่เราเก่งนะนี่ ออกแบบไว้ ยังไม่มีใครรื้อเลย

เลียบทะเลสาบมาเรื่อยๆ ฟ้าไม่ค่อยใสเท่าไรนัก

แต่ยังดีที่ฝนไม่ตก

กลับเข้ามาในเมืองกันต่อ เราพาเพื่อนไปเหยียบน้ำทะเลหาดสมิหลาสักหน่อย เพื่อนมาจากเมกากระหายทะเลมาก บอกว่าเห็นแต่ภูเขาก็เบื่อ 

ดีที่คนไม่เยอะนัก ถ่ายรูปแบบไม่อายคนด้วย 

ฆ่าเชื้อโรคสักนิด สัมผัสน้ำทะเลให้รู้ว่ามาถึงแล้วนะเธอ

ตลกตัวเอง เย็บชุดนี้มาเพื่อมาใส่เดินทะเลโดยเฉพาะ แล้วไม่กล้าใส่ออกจากบ้านกลัวแม่แซว ต้องมาใส่ในรถ พอถ่ายรูปเสร็จก็ถอดออก เพราะใส่หลายชั้นมันร้อน 555

กว่าคิวนางเงือกจะว่างก็พระอาทิตย์ตกซะแล้วสิ 

สัญญากับแม่ว่าจะมาหาบ่อยๆ (ถ้าเครื่องบินตรงยังไม่ยกเลิก) คราวหน้าจะไปเช็คอินที่ใหม่มาอวด รอแป๊บนะ