BlogGang.com : : Alex on the rock : เสน่ห์วัดไทย ที่ไม่เคยจางหาย

เสน่ห์วัดไทย ที่ไม่เคยจางหาย

ช่วงนี้กำลังบ้าการไปเที่ยววัด ขนาดบางวัดก็เคยไปแล้วนะ แต่ล่วงมาสิบปี เสน่ห์ของวัด ก็ยังไม่เสื่อมคลายค่ะ จำได้ว่าสิบกว่าปีก่อน เราเคยมาเที่ยววัดนี้กับเพื่อนสนิท เนื่องในวันปีใหม่ แต่วันนี้มาแบบไม่มีโอกาสพิเศษใดๆ แค่อยากมาเท่านั้นเอง

เห็นแว๊บๆ แล้วใช่มั้ยล่ะ ยังไม่ให้ชมเต็มๆหรอก ไปชมส่วนอื่นๆของวัดกันก่อนนะ เพราะจริงๆ เราเดินเข้าทางหลังวัดค่ะ วัดเบญจมบพิตร เป็นวัดประจำรัชกาลที่ 5 เริ่มจากหอระฆังก่อนเลยละกัน

ตามด้วยสัญลักษณ์ของวัดแห่งนี้ที่เราไม่ค่อยได้พบเห็นจากวัดอื่นค่ะ ได้แก่
ไม้ดัด

สะพานสีแดง พร้อมตุ๊กตาจีน

กลองยาว (จริงๆ)

พระพุทธรูปปางต่างๆ ตามระเบียงคตรอบพระอุโบสถ

ดอกสาละ (ที่เชื่อว่าเป็นดอกไม้ในพุทธประวัติ)

สิงโตหน้าโบสถ์

และพระพุทธชินราช (จำลองจากพิษณุโลก) ค่ะ

มาชมสถาปัตยกรรมภายในวัดอื่นๆ กันบ้างนะคะ ทั้งศาลา ซึ่งสร้างใน ร.ศ.119 นับนิ้วแล้วก็ร่วมร้อยกว่าปีเชียวค่ะ เป็นศาลาสวดอภิธรรมศพ

พระที่นั่งทรงธรรมค่ะ

พระที่นั่งทรงผนวช

ส่วนหลังนี้จำชื่อไม่ได้ (อ้าว ซะงั้น---เป็นไกด์ไม่ได้นะเนี่ย) รู้แต่ว่าวิจิตรงดงามเหลือเกิน

อีกอย่างที่เป็นเสน่ห์ของวัดเบญฯก็คือ เพดานของระเบียงคตที่มีเอกลักษณ์สวยงามอยู่รอบๆพระอุโบสถ

บริเวณพระอุโบสถหลังใหญ่ปูพื้นด้วยหินอ่อน จึงเป็นที่มาของชื่อวัดที่ชาวต่างชาติเรียกว่า Marble Temple หมายถึงวัดที่สร้างด้วยหินอ่อนค่ะ

เราจะเข้าไปชมพระอุโบสถกันแล้วนะ

ภายในนอกจากเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธชินราช (จำลอง) แล้ว ยังมีศิลปกรรมที่สวยงาม แปลกตาด้วย ทั้งภาพเขียน และประติมากรรมนูนต่ำที่ติดอยู่ตามบานหน้าต่างค่ะ

อีกอย่างที่เราชอบ แต่งามไม่แพ้โบสถ์คริสต์ ก็คือกระจกสีลวดลายเทวดา (เรียกชื่อไม่ถูกอีกแล้ว)

และนี่คือ ภาพที่เราคุ้นชิน ซึ่งเราจะเห็นในโปสการ์ดหรือภาพโฆษณาการท่องเที่ยวไทยที่มักจะมีวัดเบญจมบพิตรด้วยเสมอๆค่ะ (ถ่ายมาไม่เต็มหลัง...แดดมันร้อน ตาก็ไม่มีมองวิวในกล้องไม่เห็น)

ปิดท้ายด้วยสายตาที่มองผู้มาเยือน อิอิ

Create Date : 09 มกราคม 2550

Last Update : 14 มกราคม 2550 16:20:31 น.

1 comments

Counter : 3319 Pageviews.

ระวัง มันจะเห่าเอานะหน่ะ เหอๆ มองด้วยสายตาเอาเรื่องน่าดู แวะมาดูวัดครับ ยังไม่เคยไปเลย หุหุ

โดย: กัปตันเจิด (ฉันรอเธออยู่

) วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:17:54:26 น.