...อินเดีย...ไม่ใช่แค่...ทัชมาฮาล 20...**ตอนจบ**... "...มิเชลกับแม่บุญอ้าปากค้างกับความเร็วในการใช้มีดหั่นแตงกวา มะเขือเทศที่มือโดยไม่ใช้เขียงใด ๆ เวลาหั่นเขาหันมีดเข้าหาตัวแบบฝรั่ง แต่ใบมีดไม่ได้กระทบผิวเนื้อเลย...ถ้าเป็นแม่บุญนิ้วคงหายไปตั้งแต่ลงมีดครั้งแรก มิเชลถูกใจรีบขอถ่ายวีดีโอไว้บอกว่าจะเอามาให้อาจารย์ที่สอนทำอาหารดู ..เข้าท่านะ ...." ******************************************************* เช้าวันต่อมา เรานั่งรถแท็กซี่ไปย่านร้านขายของเก่าที่เราไปเยือนมาเมื่อครั้งมาถึงใหม่ ๆ ยังติดใจอะไรหลาย ๆ อย่าง แท็กซี่ขับรถผ่านย่านสลัมที่ใหญ่ที่สุดของมุมไบ ภาพเด็กที่นอนกับพื้นถนน แมลงวันตอมหึ่งเพราะคราบไคลที่ติดตามตัว ผู้คนที่ยืนอาบน้ำริมทาง ทำอาหารบ้าง พื้นที่แคบ ๆ ที่ไม่รู้ว่าเรียกว่าบ้านได้ยังไง ถูกใช้สอยแทบทุกตารางนิ้ว ทั้งเสื้อผ้า ทั้งอุปกรณ์หุงหาอาหาร มีที่ให้นั่งเพียงเล็กน้อย ที่นอน...ริมถนนไง พื้นที่ทางเท้าตลอดทางถูกจับจองแทบไม่มีที่ว่าง ผ้าพลาสติดเก่า ๆ ถูกทับด้วยก้อนหินสี่มุม ขึงไว้ริมถนนเป็นที่พักอาศัย เรามองภาพเหล่านั้นอย่างสลดใจ ไม่ได้พูดจากกัน แต่เข้าใจกันด้วยสายตา มิเชลเอื้อมมือมาจับมือแม่บุญ เราสองคนพูดไม่ออก รู้สึกอยากจะร้องไห้เหลือเกิน วันที่เราไปที่นั่น เขาพึ่งมีพิธีฆ่าแพะ มิน่าเล่า ถึงได้เห็นเขาจับแพะขึ้นรถแท็กซี่มาด้วย คราบเลือดสด ๆ ที่ยังติดบนถนน ตับไตไส้พุงที่กองอยู่ข้างทางพร้อมกับแมลงวันที่ลุมตอมจนแทบจะเป็นสีดำไปหมด กลิ่นคาวเลือดที่ลอยตามมาทำเอาเราสองคนต้องเปลี่ยนใจรีบเดินเอามือปิดจมูกเดินออกถนนใหญ่ เรากระโดดขึ้นแท็กซี่คันแรกที่ผ่านมาเพื่อออกจากพื้นที่นั้นให้เร็วที่สุด บอกให้พาไปส่งหน้าโรงแรมทัชมาฮาลเพื่อตั้งหลักใหม่ คราวนี้ขอตั้งหลักเดินชมร้านค้าสวย ๆ มากมายที่เรียงรายกันอยู่ริมถนนดีกว่า เราเดินกันทั้งวันจนตะวันบ่ายคล้อยถึงได้เดินกลับโรงแรม เย็น ๆ ออกมาเดินหาข้าวกิน เจอคนขายแซนวิชริมทาง ใกล้ ๆ กับที่เขาปั่นน้ำอ้อยขายเลยหยุดอุดหุนเสียหน่อย มิเชลกับแม่บุญอ้าปากค้างกับความเร็วในการใช้มีดหั่นแตงกวา มะเขือเทศที่มือโดยไม่ใช้เขียงใด ๆ เวลาหั่นเขาหันมีดเข้าหาตัวแบบฝรั่ง แต่ใบมีดไม่ได้กระทบผิวเนื้อเลย...ถ้าเป็นแม่บุญนิ้วคงหายไปตั้งแต่ลงมีดครั้งแรก มิเชลถูกใจรีบขอถ่ายวีดีโอไว้บอกว่าจะเอามาให้อาจารย์ที่สอนทำอาหารดู ..เข้าท่านะ วันสุดท้าย...เราใช้เวลาเดินเข้าเดินออกซอกซอยต่าง ๆ ตั้งต้นจากโรงแรม ช่วงเช้าไปเดินตลาดกัน ผักผลไม้มากมายเหมือนที่บ้านเรา แม่บูญซื้อเครื่องเคราสำหรับชงชาฉ่ายเหมือนของเขามาด้วย และเครื่องแกงที่ใช้ทำอาหารตามประสาคนชอบทำกับข้าว กลับไปคราวนี้จะได้ทดลองทำอาหารแขก ที่ได้จดมาไว้ตั้งแต่ไปพักที่โฮมสเตย์คราวแรกที่มาถึง ในที่สุด....การเดินทางอันยาวนานแบบตก ระกำลำบากของเราทั้งสองคนก็สิ้นสุดลง พร้อมกับประสบการณ์และความทรงจำที่จะหาที่ไหนคงไม่ได้แบบนี้อีก เพราะทั้งสุข ทุกข์ ตื่นเต้นคละเคล้ากันไป สัจจะธรรมที่มองเห็นในเรื่องของชีวิต...ที่มีความแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน หันกลับมามองตัวเองที่ยังโชคดี ที่ยังมีที่อยู่ มีอาหารกิน แม้จะไม่อร่อยทุกมื้อ แต่ก็ยังไม่เคยอด กลับมาเห็นภาพความอดยากของคนมากมายที่นี่แล้วก็ได้คิดว่า เรายังโชคดีกว่าพวกเขาเหล่านั้นมากมาย หลังจากกลับมาถึงบ้าน เราสองคนเริ่มใช้ชีวิตเรียบง่ายขึ้นกว่าเดิม หลายครั้งในระหว่างวันที่เรานั่งคิดถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านมาด้วยรอยยิ้ม มิเชลถามแม่บุญว่า อยากกลับไปอีกไหม ?? วันสุดท้ายที่นั่งรถไฟแบบระทึก แม่บุญร้องไห้ทั้งน้ำตา บอกมิเชลว่าจะไม่กลับมาอีก แต่....วันนี้ แม่บุญกับมิเชลกำลังคิดใหม่ ว่าเราจะกลับไปที่อินเดียอีก แต่...เราจะไปเริ่มต้นที่ไหน ??? ขอบพระคุณค่ะที่ติดตามอ่านกันมายาวนานจนจบ ... หมายเหตุ...สำหรับผู้ที่อยากจะท่องเที่ยวในอินเดียแบบแม่บุญ เตรียมฉีดวัคซีนให้พร้อมนะคะ พกยาแก้ปวด ยาแก้ท้องเสีย ผงเหลือแร่แบบซองไปด้วย กระติกน้ำร้อนแบบอลูมิเนียม สำหรับดื่มชา เวลาซื้อน้ำ..ที่ปากขวด ต้องปิดด้วยพลาสติคอย่างเดียว เพราะหากไม่มีพี่แขกเอากาวตราช้างทา แล้วใส่น้ำปะปาแทน...ท้องร่วงมาแล้วหลายรายค่ะ อาหารการกินบางแห่ง ที่กันดารต้องระวัง อย่ากินของที่ทำค้างคืนไว้ เพราะบางแห่งไม่มีไฟฟ้าใช้ ไม่มีตู้เย็น เชื้อแบคทีเรียทำงานกันจ้าระหวั่นค่ะ อย่าลืมติดผ้าแพรบาง ๆ ผืนโตพอควร เอาไว้ไปปูรองนอน สำหรับออกต่างจังหวัด หากพักในเมืองใหญ่ ๆ โรงแรมหรู ๆ ไม่ต้องพกพาไปก็ได้ค่ะ ที่สำคัญ...ไปที่ไหน ๆ ขอให้เคารพเจ้าของสถานที่ ให้ความเป็นมิตร รับรองไม่ตกอับค่ะ... ด้วยความปรารถนาดี....แม่บุญ ปล. มีคำถามน่าสนใจจากคุณ จิรโรจน์ นายช่างใหญ่ ที่เขียนมาถามว่า..... สวัสดีครับ ต้องขอโทษที่ถามนะครับ ไปทริปอินเดียไปแสวงบุญหรือเปล่าครับ ถ้าไม่ คิดอย่างไรถึงไปอินเดียครับ ส่วนตัวผมว่าเป็นประเทศที่ไม่น่าไปเอามากๆเลย ตอบ....แม่บุญคิดว่าหลาย ๆ ท่านก็คงอาจจะมีคำถามแบบเดียวกัน เลยเอามาลงที่นี่ จะได้อ่านพร้อม ๆ กันไปเลย คนไทย...จะรู้จัก อินเดีย ..เพราะทัชมาฮาล ..ที่ทุกคนใฝ่ฝันที่จะได้ไปชมสักครั้งหนึ่งในชีวิต อีกอย่างคือ การทัวร์แสวงบุญ ...ไปที่พาราณาสี สถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน และไปชมเมืองใหญ่ ๆ เช่น เดลลี มุมไบ ช้อปปิ้ง...แล้วก็กลับ เมื่อคราวกลับเมืองไทยเมื่อต้นปีที่แล้ว ได้เดินดูตามแผงหนังสือ เห็นมีหนังสือท่องเที่ยวมากมาย ส่วนมากจะเขียนเกี่ยวกับประเทศใหญ่ ๆ อย่าง อเมริกา ประเทศทางยุโรป และ ญี่ปุ่น มีอินเดียบ้าง...แต่น้อยมาก แม่บุญเปิดอ่านและซื้อติดมือมาอ่านที่นี่ด้วย เป็นการเดินทางที่น่าสนใจไม่น้อย เช่นเดิม คือยังเกี่ยวกับเมืองใหญ่ ๆ ที่นักท่องเที่ยวส่วนมากเดินทางผ่านกันเป็นประจำ ทำไม ? เราสองคนถึงเลือกเดินทางแตกต่างจากนักท่องเที่ยวคนอื่น ๆ สาเหตุมาจาก มิเชล...ที่ชอบอินเดียเป็นชีวิตจิตใจ และเคยเดินทางท่องเที่ยวมาแล้วสองครั้ง ครั้งที่สาม...จึงได้อ่าน หาข้อมูลว่าที่อื่น ๆ ในอินเดีย มีที่ไหนน่าสนใจบ้าง แกมาลงเอย...ตรง หมู่บ้านชาวเขา ที่รัฐโอริสสา เพราะมีชนชาวเขาถึง ๖๓ เผ่า และยังคงอยู่อาศัยกันแบบโบราณ แกเปิดอินเทอร์เนตหาข้อมูล และถามแม่บุญ ๆ เองไม่เคยไปอินเดียมาก่อน ที่ไหน ๆ ก็อยากไปชมหมด ตกลง...เราสองคนเลือกที่นั่น และ หาข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งท่องเที่ยวของคนพื้นที่ ชาวภารตะว่าชอบไปเที่ยวที่ไหนกันบ้าง นั่นแหละ...คือเส้นทางการเดินทางของเรา เมื่อได้ไปสัมผัสกับการเดินทางแบบนี้จริง ๆ แล้ว แม่บุญ..เคยบอกมิเชลว่า จะไม่ขอเดินทางแบบลำบากยากเข็นแบบนี้อีก แต่...นอกจากจะทรมานทั้งการกิน การนอนแล้ว ยังได้เห็นอีกมุมหนึ่งของชาวอินเดีย การดำเนินชีวิตแบบเรียบง่าย ที่แม่บุญเขียนไว้ว่า อยากจะออกแบบสอบถาม ว่า...สุข...จริงหรือ ? เพราะเห็นแล้วว่าพวกเขามีความสุขกันแบบเพียงพอจริง ๆ การเดินทางในแต่ละวัน เราเจอเหตุการณ์ต่าง ๆ ไม่ซ้ำกันเลย ยิ่งทำให้ความคิดที่จะกลับไปลุยอินเดีย...กลับมาอีก อินเดีย...กว้างใหญ่ยิ่งนัก ที่แม่บุญไปเห็นเป็นแค่เศษเสี้ยวน้อยนิดเท่านั้น มีพระรูปหนึ่งที่ท่านมาอยู่ที่วัดที่เบลเยียม ท่านบอกแม่บุญว่า....ใครที่ยังไม่เคยไปอินเดีย...อย่าไป แต่หากเคยไปแล้ว...ให้กลับไปอีก ..เพราะอินเดีย มีเสน่ห์ในตัวของมันเอง ทั้งสูงสุด และ ต่ำสุด...ไปเห็นแล้ว ให้ปลง...ว่า...ชีวิต..ไม่มีอะไรแน่นอน สุดท้าย...ทุกคนก็กลับคืนสู่พื้นปฐพี...เหมือนกันหมด.     Create Date : 10 เมษายน 2556 41 comments Last Update : 30 กันยายน 2563 13:45:36 น. Counter : 5439 Pageviews. Share Tweet

ว้าย...มาเจิมบ้านแม่บุญ..   โดย: simplyusana 10 เมษายน 2556 1:09:34 น.

อ่านเรื่องการเดินทางของแม่บุญกับคุณมิเชลแล้ว..เห็นถึงสัจธรรมจริง ๆ ค่ะ..เราโชคดีกว่าคนอินเดียเยอะนะคะ..แต่ยังมีบ่นนู้น นี่ประจำ.. ขอบคุณแม่บุญที่นำเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่าน..ได้รู้ว่าอินเดีย ไม่ใช่มีแค่ทัชมาลฮาลจริง ๆ ปล..ยืนยันค่ะ..ว่าจะไม่ไปอินเดีย..แน่นอน..อิอิอิ   โดย: simplyusana 10 เมษายน 2556 1:16:23 น.

ต้องเที่ยวแบบไม่บุญกับมิเชลค่ะ ได้รู้เห็นเข้าถึงอย่างแท้จริง อยากทำอย่างนี้บ้าง แต่มีอะไรต้องให้ทำอีกเยอะ เลยต้องรอไว้ก่อน เอิ้กเอิ้กเอิ้ก   โดย: chon CH 10 เมษายน 2556 3:13:52 น.

มาอ่านภาคจบของแม่บุญ ชอบแม่บุญเล่าเรื่องได้น่าติดตาม (แอบเข้ามาอ่านหลายตอน) จนต้องตามย้อนไปอ่านภาคแรกๆด้วย อินเดีย เขาเปรียบเสมือนไว้ว่า "สวรรค์กับนรกอยู่ด้วยกัน" สาธุ กับใจที่มีเมตตาและคำแนะนำดีๆในการท่องเที่ยวอินเดีย ของคุณแม่บุญกับคุณมิเชลด้วยค่ะ   โดย: tui/Laksi 10 เมษายน 2556 4:04:28 น.

ถึงตอนที่ 20 แล้ว นี่อ่านค้างไว้ถึงตอนไหนน้อ เดี๋ยวต้องไปย้อนหลังก่อนค่ะ ชอบจังประสาบการณ์ แบบที่แม่บุญเล่า ตัวเองคิดว่าคงไม่มีโอกาสได้ไป ลุยแบบนี้ค่ะ อ่านเรื่องเล่าของแม่บุญเหมือนได้ไปด้วยเลย   โดย: ALDI 10 เมษายน 2556 4:23:18 น.

มาอ่านตอนจบค่ะแม่บุญ ได้เจอทั้งสุขและเศร้าเคล้าน้ำตาที่อินเดียเนาะ แต่ก็ยังอยากจะกลับไปอีก สำหรับตัวเองแล้ว อินเดียไม่เคยอยู่ในความคิดความฝันที่อยากจะไปเยือนเลยค่ะ แต่เมื่อได้อ่านแล้วก็คิดว่ามีหลายอย่างที่น่าสนใจ ที่ถูกละเลยมองข้ามไป ทั้งแง่คิดดี ๆ ที่แม่บุญสอดแทรกเอาไว้ด้วยค่ะ   โดย: เนินน้ำ 10 เมษายน 2556 8:00:31 น.

มาติดตามจนจบ พลอยลุ้นไปตลอดทุกตอนครับ ขอบคุณที่เอามาเล่าสู่กันฟังครับ "ใครที่ยังไม่เคยไปอินเดีย...อย่าไป แต่หากเคยไปแล้ว...ให้กลับไปอีก" เพื่อนไปสี่รอบแล้ว ไปไหว้สังเวชนียสถาน 4 ตำบล ไม่รุู้ติดใจอะไร พอเห็นคำกล่าวนี้จึงเข้าใจ   โดย: moresaw 10 เมษายน 2556 8:54:37 น.

พระเอกกะนางเอกสวย หล่อทั้งคู่เลยค่ะ   โดย: mariabamboo 10 เมษายน 2556 9:39:28 น.

สวัสดีครับพี่แม่บุญ   โดย: กะว่าก๋า 10 เมษายน 2556 12:00:37 น.

สวัสดีครับแม่บุญ มาอ่านเรื่องอินเดียตอนจบด้วยความซาบซึ้งครับ รวมทั้งการตอบจดหมายในตอนท้ายสุดด้วย วันที่ผมนั่งรอกรุ๊พทัวร์ที่สุวรรณภูมิคราวนี้ ผมพบครอบครัวชาวฝรั่งเศสครอบครัวหนึ่ง ประกอบด้วย พ่อ-แม่ และลูกสาวอีกสาม รวมเป็น 5 คน (พ่อเป็นวิศวกร แม่เป็นพยาบาล ลูกสาวคนโตน่าจะ 8 ขวบ) ทั้งหมดกำลังจะเดินทางไปท่องเที่ยวประเทศศรีลังกา ซึ่งเป็นอีก 1 ประเทศในแถบภูเขาหิมาลัย ที่ครอบครัวนี้เดินทางไปมาหลายประเทศแล้ว พวกเค้ามีความเชื่อและความสนใจเกี่ยวกับผู้คนแถบหิมาลัย อย่างน่าสนใจ ผมเคารพในความเชื่อส่วนบุคคลว่าสิ่งที่เขาเลือกทำเลือกเป็น เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเขาครับ.   โดย: ทองกาญจนา 10 เมษายน 2556 13:02:50 น.

สวัสดีค่ะแม่บุญ มาติดตามอ่านตอนจบค่ะ ประเทศอินเดียเมื่อก่อนก็ไม่เคยคิดจะเดินทางไปเยือนเลยนะคะ ด้วยอะไรหลายๆ อย่างที่คิดไว้ด้วยความที่เราไม่ค่อยรู้ข้อมูลมากนัก แต่พอได้มาติดตามบล้อกของแม่บุญแล้ว ทำให้ได้รู้ได้เห็นอะไรมากมาย ซึ่งแตกต่างไปจากที่คิดเยอะเลยค่ะ ขอบคุณข้อมูลดีดีนะคะ   โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ 10 เมษายน 2556 13:19:47 น.

สวัสดีครับ ขอบคุณที่ตอบครับ ผมว่าความสุขมันอยู่คู่กับความสบาย ผมยังไม่เคยพบความสุขในความไม่สบายเลย ไว้ผมเจอคงจะเข้าใจ แต่ตอนนี้ไม่เข้าใจครับ อย่าถือโทษโกรธในความคิดผมเลยครับ   โดย: จิรโรจน์ 10 เมษายน 2556 14:33:45 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ มาตามอ่านบันทึกการเดินทางไปอินเดียด้วยคนครับ เมืองมุมไบประเทศอินเดียผมยังไม่เคยไปเลยครับ เคยได้แต่ดูตามสารคดีที่ฉายในทีวีเท่านั้นเองครับ ชอบของขวัญวันแต่งงานที่เป็นรถยนต์จังเลยครับ มีการห่อของขวัญด้วยนะ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง 10 เมษายน 2556 14:38:11 น.

มาอ่านตอนจบค่าแม่บุญขา ตอนนี้ที่ทั้งสุข ทั้งเศร้า แถมเ้คล้าน้ำตาเล็กน้อย ตอนเห็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวแล้วเห็นรถ เข้าใจว่าเป็นรถรับบ่าวสาวซะอีก ยังนึกว่าแล้วเค้าจะเข้าไปนั่งในรถยังงัยน๊าห่อซะขนาดนั้น ที่ไหนได้รถคันนี้เป็นของขวัญนี่เอง ยังไม่ได้แกะเลย อิอิ ชอบบทสรุปจากคำถามของคุณจิรโรจน์จังค่ะ ตอบได้ดีจังค่ะแม่บุญ จบจากไปอินเดียแล้ว อยากรู้จังว่าจะแม่บุญจะพาไปต่อที่ไหนอีกน๊า... รอค่ะรอ เหมือนเดิมจ้า   โดย: phunsud 10 เมษายน 2556 15:12:21 น.

มาตอนจบพอดีเลยค่ะ ขออนุญาตย้อนหลังอ่านอีกครั้งนะคะ ขอบพระคุณแม่บุญมากๆ นะคะ   โดย: sierra whiskey charlie 11 เมษายน 2556 1:05:58 น.

มาแล้วค่าแม่บุญ ขอบคุณสำหรับโหวตค่ะ มาจองที่ไว้ก่อนนะคะ พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปทำงานอีก เสาร์อาทิตย์มาต่อค่ะ อิอิ ฝันดีนะคะ   โดย: schnuggy 11 เมษายน 2556 2:19:51 น.

ยินดีที่ได้รู้จักคุณแม่บุญครับ มา มาเที่ยวอินเดียตามๆกันเลยครับ อัพมาจนถึงตนอนจบแล้ว ผมเพิ่งจะได้อ่าน ^^" เดี๋ยวช่วงสงกรานต์จะไล่กลับไปดูบล็อกเก่าๆครับ คุณแม่บุญเที่ยวละเอียดถึงซอกมุมอินเดียเลยครับ มุมไบมีเมืองสวยๆเยอะเลยครับ เมืองนี้อังกฤษมาสร้างให้ตั้งแต่ยุคอาณานิคม ริมถนนมีสารพัดอาชีพที่เราไม่ได้เห็นในเมืองไทย อย่างโกนหนวดบนฟุทบาธงี้ เสียดายตอนผมไปมีการแสดงเด็กไต่เชือกข้างถนนด้วย แต่ถ่ายไม่ทัน กว่าจะวิ่งไปถึงเขาก็แสดงจบแล้ว เครื่องเทศเคี้ยวหลังอาหารมันๆปากดี สีสวยด้วยนะครับ บล็อกนี้เที่ยวเจาะลึกสะใจถึงวิถีชีวิตแบบไม่ค่อยได้เห็นในบล็อกเที่ยวต่างประเทศอื่นๆเลยครับ ^^b ผมไปมาหลายๆประเทศอย่างจีน อินเดีย พม่า เวียดนาม ยืนยันว่าไทยน่าอยู่กว่าประเทศพวกนี้จริงๆครับ ถึงต่างจังหวัดจะแห้งแล้งยากจนแต่ก็ยังดูกว่ากว่าบ้านเขา แต่ตอนไปญี่ปุ่น ออสเตรเลีย สิงคโปร์ สหรัฐ หลายอย่างรู้สึกอิจฉาบ้านเขานิดๆ แหะๆ ผมเพิ่งไปมุมไบมาปลายปีที่แล้ว ถ้ามีโอกาสไปอินเดียอีกผมอยากไปแคชเมียร์ หรือไม่ก็สังเวชนียสถานต่างๆนะครับ ตอบเรื่องโซล่าเซลล์ในบล็อกไฟฟ้านะครับ แสงแดดบ้านเรามีการกระเจิงแสงมากครับ ร้อนแต่พลังงานไม่มีประสิทธิภาพในการผลิตกระแสไฟฟ้า พลังงานแสงอาทิตย์แบ่งเป็นเอามาผลิตความร้อน (solar thermal) และเอามาผลิตไฟฟ้า (solar photovoltaic) ที่ต่างประเทศซึ่งติดตั้งตามบ้านเรือนส่วนใหญ่จะเป็น solar thermal ใช้แสงอาทิตย์ตอนกลางวันต้มน้ำอุ่นหรือทำความร้อนใช้ตอนกลางคืนครับ กลับกันบ้านเราต้องการแอร์มากกว่าความร้อน ซึ่งต้องใช้ไฟฟ้าปั่นระบบทำความเย็น ต้องการ solar PV มากกว่าจ้า   โดย: ชีริว 11 เมษายน 2556 9:07:52 น.

โอ้วววววววววว ของขวัญแต่งงานที่นั่นเค้าต้องเอา อะไรมาคลุมไว้เหรอคะ ดูแปลกตาดีค่ะ ถ้าเมืองไทยก็มีแค่ริบบิ้นสีชมพู พร้อมช่อดอกไม้แค่นั้นเองค่ะ   โดย: Close To Heaven 11 เมษายน 2556 11:49:46 น.

มาตอบคำถามค่ะแม่บุญว่าทำไมต้องทิ้งเอาไว้ข้ามคืน คำตอบคือ "ไม่รู้ค่ะ" อิอิ.. ก็สูตรเขาเขียนมาอย่างนั้น ก็ทำ ๆ ตามเขาไปค่ะ รอไว้ให้ผู้รู้หรือเจ้าของสูตรมาบอกอีกทีเนาะ ถ้าจะตอบเล่น ๆ ก็คือคงทำตอนดึกแล้วง่วง แช่ตู้เก็นไว้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยมาทำต่อ 55555   โดย: เนินน้ำ 11 เมษายน 2556 18:03:17 น.

ขอบคุณ คุณมิเชล และแม่บุญค่ะ ตรงนี้สรุปได้เห็นภาพแล้วค่ะ... อินเดีย มีเสน่ห์ในตัวของมันเอง ทั้งสูงสุด และ ต่ำสุด...ไปเห็นแล้ว ให้ปลง...ว่า...ชีวิต..ไม่มีอะไรแน่นอน สุดท้าย...ทุกคนก็กลับคืนสู่พื้นปฐพี...เหมือนกันหมด ภาพพระเอกนางเอก เค้าแต่งงานหรือเปล่าคะ มีตกแต่งรถสวยงาม ภาพ smile of India น่ารักมากค่ะ Slum Mumbai อ่านข้อความบรรยายแล้วก็จุกที่คอเหมือนกันค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 12 เมษายน 2556 7:31:49 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะแม่บุญ.. ฟ้าแอบมาอ่านตอนจบและจะมาอวยพรวันสงกรานต์ให้แม่บุญด้วยค่ะ ขอให้แม่บุญมีแต่ความสุข สดชื่น เย็นกาย..เย็นใจ ในวันสงกรานต์นี้ด้วย นะคะ   โดย: พิรุณร่ำ 12 เมษายน 2556 16:38:54 น.

มาเที่ยวอินเดียกับแม่บุญค่ะ อ่านเพลินเลยนะคะ เที่ยวแบบแม่บุญดีตรงที่เข้าไปสัมผัสวิถีชีวิตจริงๆของคนอินเดียเลย เคยรู้จักเพื่อนที่เรียนภาษาเป็นคนอินเดียเค้าเล่าให้ฟังก็ประมาณนี้นะคะ คนที่นั่นก็เป็นชนชั้นต่างๆด้วยนะคะ และเคยดูสารคดีเกี่ยวกับประเทศนี้ด้วย ดูแล้วก็ขอบอกว่า... ประเทศอินเดียนี่คงเป็นประเทศที่คิดว่าไม่ไปแน่นอนค่ะ... แต่ชอบหมํ่าอาหารอินเดียนะคะ ไม่รู้เป็นอะไรโดยเฉพาะเนื้อแกะกับซอส อร่อยมากๆ ... ขอบคุณแม่บุญมากที่แวะไปหมํ่าเค๊กและชมห้องครัวด้วยกันที่บล็อกนะคะ   โดย: LoveParadise 12 เมษายน 2556 18:02:19 น.

ประเทศที่คุณแม่บุญไปแบบสาหัส นับว่าเป็นประเทศที่สาหัสในตัวอยู่แล้วด้วยนะครับเนี่ย อย่างพม่า ต่อให้ไปทัวร์ไฮโซก็กระอักครับ ตอนขึ้นพระธาตุอินทร์แขวนต้องนั่งโรลเลอร์โคสเตอร์ เอ้ย! รถบรรทุกสุดมันส์ ไหนจะต้องเดินขึ้นเขาต่อ ถ้าไม่อยากเดินก็ไปกระอักกับค่าแบกเสลี่ยงแทน ผมอยากเที่ยวชนบทของยุโรปมากเลยครับ โดยเฉพาะเนเธอร์แลนด์ อยากไปดูวิถีชีวิตที่เหมือนกับย้อนยุคไปสักร้อยปี เดินตามถนนเก่าๆ ^^ ฝรั่งเศสที่คุณแม่บุญแนะนำก็น่าสนใจครับ ตอนไปนอนบ้านคนที่นั่นขอเขายังไงครับเนี่ย เดี๋ยวจะลองเข้าไปอ่านบล็อกเก่าๆนะครับ รอชิมซาละเปาด้วยครับ   โดย: ชีริว 12 เมษายน 2556 19:01:53 น.

สวัสดีวันปีใหม่ไทยครับ   โดย: **mp5** 13 เมษายน 2556 12:17:44 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะแม่บุญ ฝากสวัสดีปีใหม่ไทยคุณมิเชลด้วยค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 13 เมษายน 2556 12:20:26 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ปีใหม่ไทยค่ะแม่บุญ มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ   โดย: LoveParadise 13 เมษายน 2556 13:22:24 น.

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะแม่บุญ กำลังอยากไปอินเดียมากๆๆ จะหาเวลามาแวะอ่านตอนก่อนๆนะค่ะ   โดย: never the last 13 เมษายน 2556 15:45:06 น.

โดย: พันคม 13 เมษายน 2556 15:49:50 น.

สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ ^^ ให้สุขกาย เย็นใจ ตลอดปีตลอดไปเลยค่ะ   โดย: sierra whiskey charlie 13 เมษายน 2556 17:58:39 น.

ขอบคุณมากค่ะสำหรับเนื้อหาดีๆที่เขียนถึงอินเดีย เป็นคนที่ชอบอินเดียมากไปมาแล้ว20กว่าครั้ง แต่ยังไม่ได้ลุยเท่ากับคุณเลย สุดยอดจริงๆค่ะแม่บุญ   โดย: Muaika IP: 27.145.16.27 13 เมษายน 2556 20:19:42 น.

สวัสดีครับแม่บุญ   โดย: ทองกาญจนา 13 เมษายน 2556 21:35:49 น.

สวัสดียามเช้าค่ะแม่บุญ.. ฟ้ามาส่งความสุขในช่วงสงกรานต์ที่เย็นชุ่มฉ่ำด้วยสายน้ำ..ขอให้มีความสุข สดชื่น เย็นกาย สบายใจกัน นะคะ "หอบความรักใส่กระเช้าเอามาให้ พร้อมด้วยใจคิดถึงคำนึงหา พ่วงห่วงใยเติมสุขบรรทุกมา เต็มตระกร้าจากใจฟ้า..มาให้คุณ"   โดย: พิรุณร่ำ 14 เมษายน 2556 6:04:56 น.

อ่านทุกเม็ดเลยครับ เคยอ่านเคยเห็นภาพอินเดีย ในรูปแบบต่าง ๆ แล้ว ทำให้ไม่อยากไป เพื่อนชวนธุดงค์ที่อินเดียหลายครั้ง ตัดสินใจยาก กลัวอาหารการกิน ที่อยู่อาศัย... ที่น่ากลัวคือ การ แออัดบนรถไฟที่แม่บุญกับคุณมิเชลเจอ ทั้งที่ผมเคยไปกินนอนในป่ามาแล้ว แต่ยังไม่เคย เจอสภาพ นั่งถ่ายริมทาง การกิน การทำอาหาร ติดดินแบบนั้น ภาพสุดท้ายที่เห็นแล้วอึ้ง ก็ คนนอนกับพื้น แล้ว มีคนล้างมือ.... โถชีวิตคนต้องอยู่ในสภาพเช่นนั้น พวกเรานับว่าโชคดีที่ได้เกิดเป็นคนไทย....   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 14 เมษายน 2556 11:11:46 น.

ยกมาฝากแม่บุญคร่า   โดย: schnuggy 15 เมษายน 2556 3:29:54 น.

สวัสดียามเช้าครับ ตามแม่บุญไปเที่ยวอินเดียด้วยครับ โหวตและไลค์ส่งกำลังใจไปให้แม่บุญด้วยนะครับ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Maeboon Travel Blog ดู Blog   โดย: **mp5** 15 เมษายน 2556 7:31:16 น.

สวัสดีครับ มีความสุขวันสงกรานต์นะครับ   โดย: จิรโรจน์ 15 เมษายน 2556 16:11:24 น.

แวะไปดูบล็อกพม่ามาครับ ผมเพิ่งกลับจากทริปหงสาวดี-ย่างกุ้ง เมื่อสามอาทิตย์ก่อน จะอัพเป็นบล็อกต่อไป แต่ที่อยากไปที่สุดจริงๆคือพุกามครับ เป็นเมืองประวัติศาสตร์เก่าแก่ตั้งแต่สมัยพันปีก่อน ตอนนั้นที่นี่เป็นอาณาจักรที่ใหญ่ที่สุดในพื้นที่แถบนี้ ขนาดพระเจ้าอนุรุธของพุกามสร้างปีจุลศักราชให้แค้วนอื่นๆแถวนี้ใช้ตามกันเลย พวกโบราณสถานในพม่าจะบูรณะต่อเนื่อง ไม่ค่อยหลงเหลือความเก่าแก่ให้ระลึกถึงเลยครับ ผมชบซากอิฐแดงๆแบบโบราณสถานบ้านเรามากกว่า ได้เห็นทะเลเจดีย์แล้วงดงามดังคำร่ำลือจริงๆครับ ยิ่งตอนแสงไทวไลท์ส่องแล้วเห็นยอดเจดีย์มากมายมหาศาลเป็นภาพที่สวยสุดๆ   โดย: ชีริว 15 เมษายน 2556 22:40:15 น.

ขอบคุณที่มาเยือน และ ขอให้ได้รับบุญด้วยกันนะครับ สวัสดี ปี๋ใหม่เมือง ครับ   โดย: moonfleet 16 เมษายน 2556 12:32:10 น.

พี่อุ้มแวะมากด Like ให้เป็นคนที่ 17 สุขสันต์วันสงกรานต์ย้อนหลังค่ะแม่บุญ เพิ่งกลับมาจากเดินสายพักร้อนเลยเพิ่งมาอ่าน ชอบ   โดย: อุ้มสี 17 เมษายน 2556 9:21:46 น.

อ่านจบเรียบร้อยค่ะแม่่บุญ คอมเมนต์ปิดท้าย ที่เขียนในปี 2557 ไม่รู้ว่าจะได้เปิดมาเห็นไหม? ที่นี่มีอะไรหลายอย่างให้ได้เห็นจริงๆ เมื่อเห็นความต่างในสังคมที่มีมากจนเป็นช่องว่าง ก็รู้สึกว่า เมื่อไหร่กันนะที่โอกาส และความเท่าเทียมจะมีทั่วถึง ในทุกคน หลายคนก็คิดเข้าใจเหมือนกับที่อินเดีย จำเป็นหรอ ต้องไปเฉพาะแสวงบุญ .... ตอบให้ฟังยากเหมือนกันค่ะ ถ้าเขาไม่เปิดใจว่าที่นี่มีอะไรที่หลากหลายมากมายให้ท่องเที่ยว :) ที่สำคัญ...ไปที่ไหน ๆ ขอให้เคารพเจ้าของสถานที่ ให้ความเป็นมิตร รับรองไม่ตกอับค่ะ...>>>>ชอบมาก และเป็นเรื่องจริงค่ะ   โดย: กาบริเอล 16 กันยายน 2557 21:06:24 น.

คุณแม่บุญเขียนได้ความรู้สึกจริง ๆ อินเดียมีเรื่องราวมากมายให้เราได้เรียนรู้ แล้วก็มาเรียนรู้ตัวเอง ไปแล้วก็อยากไปอีก คิดว่าผู้คน (ที่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวพันกับการท่องเที่ยวมากนัก) มีน้ำใจ อัธยาศัยดี ยิ้มแย้มแจ่มใส ผิดกับบ้านเราที่มักบอกว่าเราเป็น "เมืองยิ้ม"   โดย: payaichow IP: 223.204.65.43 20 เมษายน 2559 11:27:33 น.