น้ำส้มกับน้ำแข็ง กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว(เอาอีกแล้ว ^^) มีเด็กสาวสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เด็ก... บ้านอยู่ใกล้กัน... ตั้งแต่เกิด ทั้งสองนั้นมีนิสัยที่ค่อนข้างแตกต่างกัน... “น้ำส้ม” นั้นเป็นสาวสดใส เรียบร้อย อ่อนหวาน ส่วน “น้ำแข็ง” นั้นเย็นชาพูดน้อย ค่อนข้างเข้มแข็งสมชื่อ ทั้งสองคนไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ... สมัยอยู่ประถม... เมื่อมีเด็กผู้ชายที่ชอบแกล้ง “น้ำแข็ง” มักจะออกมาปกป้องเสมอ น้ำแข็งจะออกมาปกป้องน้ำส้ม.. จากบรรดาเด็กผู้ชายจอมแกล้ง เพราะถ้าให้น้ำส้มเจอบรรดาเด็กผู้ชายจอมแกล้ง... ต้องร้องไห้แน่เลย แต่เมื่อเวลาที่อยู่กับเด็กผู้หญิงหรือเพื่อนๆ... น้ำแข็งจะอยู่เฉยๆแล้วปล่อยให้น้ำส้มสนุกสนาน เมื่อถึงชั้นมัธยม... เมื่อเจอใครเกเรหรืออาจารย์ใจร้าย.... น้ำแข็งจะออกมาปกป้องน้ำส้มเสมอ เจอเด็กผู้ชายที่มาจีบ.. แต่น้ำส้มไม่ชอบ น้ำแข็งก็จะออกมาปกป้องเสมอ... คอยไล่... เรื่องกวนใจทั้งหมดและป้องกันอะไรหลายๆอย่างให้ เมื่อเจอกับเพื่อนๆหรือผู้ชายคนที่น้ำส้มแอบชอบ.. เมื่อ “ผ่าน” ..... น้ำแข็งจะเปลี่ยนไปอยู่ข้างหลังแทน.. แล้วให้น้ำส้มออกมารู้จักและรับรู้... เรื่องเศร้า เหงา ร้าย.... น้ำแข็งมักจะออกมาปกป้องและสวนกลับแทนน้ำส้ม เรื่องดีๆ... เรื่องราวน่ารักๆ... เรื่องโปรด น้ำส้มจะออกมาเล่นพร้อมความสดใสน่ารักเสมอ... แต่เมื่อเวลาที่เริ่มเข้ามหาลัย... ช่วงแรกๆน้ำส้มกับน้ำแข็งก็ยังทำแบบเดิม แต่เมื่ออยู่ร่วมกับระบบมากขึ้น.. มีระบบพี่ระบบน้องมากขึ้น สังคมเริ่มมีความซับซ้อนมากขึ้น... บางครั้งเจอเรื่องที่ไม่ชอบแต่ต้องรักษามารยาท น้ำแข็งกำลังจะแสดงความเย็นชาใส่.... แต่น้ำส้มจับแขนไว้ ออกรับหน้าเรื่องไม่ชอบแทนด้วยรอยยิ้มที่ใจเย็น.. แล้วค่อยมาปรับทุกข์ด้วยกันทั้งสองคนทีหลัง.. เมื่อนานวันเข้าทั้งสองคนเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลง บางครั้งเรื่องที่น่ายินดีแต่น้ำแข็งก็ออกมาแสดงความเย็นชา โดยที่น้ำส้มนั้นเลือกที่จะนั่งเฉยๆ.... เพราะเหนื่อยอ่อน บางครั้งเมื่อเจอเรื่องไม่ชอบใจน้ำส้มก็เป็นฝ่ายออกมายิ้มแย้มสดใส โดยดูตามความเหมาะสม... ตัดสินตามใจน้อยลง ยกเว้นสถานการณ์ที่ไม่ไหวแล้ว.... แต่ทั้งสองคนก็อยู่ด้วยกันอย่างสุขบ้าง.... ทุกข์บ้าง อยู่ร่วมกันจนวันสุดท้ายของชีวิต.... นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.... ช่วงเวลาต่างๆเปรียบเหมือน... ช่วงเวลาต่างๆ น้ำแข็งนั้นเหมือน.... การแสดงออกต่อความทุกข์ น้ำส้มนั้นเหมือน.... การแสดงออกต่อความสุข บางครั้งเมื่อพบความทุกข์... สิ่งที่เราแสดงออก ก็เป็นอย่างเดียวกับเจอความสุข.... เรายิ้มให้กับความทุกข์ เหมือนยิ้มให้กับความสุข เมื่อเราได้เรียนรู้และเข้าใจมัน และ.... บางครั้งเมื่อเราพบกับความสุข เรากลับแสดงออก... เหมือนพบทุกข์ แม้พบเรื่องราวที่ดี.... แต่ใจไม่รับและไม่เปิด ความสุขที่ได้พบก็ไม่ได้ต่างอะไรกับความทุกข์ 27 กันยายน 2553 นิทานก่อนนอนที่เล่าให้คุณฟังน่าจะประมาณตี 1 แต่งจากน้ำส้มผสมน้ำแข็งของผม.... ในวันทขวัญดื้อ.... ...............................จากพระจันทร์ของขวัญ   Create Date : 29 กันยายน 2553 22 comments Last Update : 29 กันยายน 2553 6:42:34 น. Counter : 416 Pageviews. Share Tweet

กลับมาอีกครั้งเป็นบล็อกใหม่แล้ว พี่ก๋าเพิ่งไปที่บล็อก "รักคนอ่าน" น่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 29 กันยายน 2553 7:08:04 น.

หวัดดียามเช้าจ้า เก็บนิทานเรื่องนี้ไว้สอนลูกหลานและตัวเองดีกว่า ปล.เห็นเค้าเรียกกันว่า คุณครู สอนอยู่ที่ไหนเหรอคะ บอกได้มั๊ยเอ่ย   โดย: kapeak 29 กันยายน 2553 7:52:43 น.

ใช่ค่ะบางทีก็ไม่ต่างกันเลย   โดย: นาฬิกาสีชมพู 29 กันยายน 2553 8:07:31 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ บางเวลา บางอารมณ์ บางคน ทำให้ได้เรียนรู้อะไรมากมายนะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ นะค่ะคุณขวัญคุณพระจันทร์ ปล. อ่านแล้วมีแง่คิดนะค่ะเนี่ย   โดย: reception hall 29 กันยายน 2553 8:50:20 น.

หวัดดีครับ คุณครู น้ำแข็งละลายหมดแล้ว น้ำส้มไม่เย็นแล้วครับ ต้องเติมน้ำแข็งใหม่ ก่อนจะไปให้น้องขวัญดื่มครับ   โดย: เศษเสี้ยว 29 กันยายน 2553 9:00:47 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณครู เรียกตามเขาบ้าง อิ อิ   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 29 กันยายน 2553 10:45:42 น.

สวัสดีค่ะ คุณพระจันทร์ ... มีความสุขมากมากนะคะ   โดย: Nissan_n 29 กันยายน 2553 13:06:15 น.

เปรียบเทียบได้แง่คิดดีค่ะ แต่แปลกดี..ตัวเองอ่านแล้วแว้บคิดถึงเพื่อนคนนึง ดูแลขวัญดีๆนะ   โดย: sea_story 29 กันยายน 2553 13:12:38 น.

ช่างเปรียบนะค่ะ   โดย: บางส้มเปรี้ยว 29 กันยายน 2553 14:07:20 น.

สวัสดีคร้าฟ คุณครู เรียก ตามเช่นกันคร้าฟผม ขอบคุณคร้าฟที่นำนิทานและข้อคิดดีๆมาให้อ่านคร้าฟ   โดย: boyalonejang 29 กันยายน 2553 14:13:04 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]   โดย: kapeak 29 กันยายน 2553 14:25:56 น.

ใครๆก็เรียกคุณครู เรียกมั่งดีกว่า บางเรื่องบางคนว่าทุกข์แต่อีกคนกลับว่าเป็นสุข ก็ต้องแล้วแต่อารมณ์ของแต่ละคนและแต่ละสถานการณ์น่ะ อย่างแม่ชอบเที่ยวมีความสุขเมื่อได้เที่ยวแต่คนข้างๆกลับไม่ชอบเที่ยวพอไปเที่ยวเขากลับทุกข์ซะงั้นนี่แหละค่ะชีวิต เน๊าะ ปล. ไม่มีอะไรให้ในคำชมแค่คำว่าขอบคุณค่ะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 29 กันยายน 2553 16:01:26 น.

มายิ้มรับความทุกข์ด้วยคนครับ   โดย: raknakubkondee 29 กันยายน 2553 17:29:44 น.

ขอน้ำสมใส่น้ำแข็งแก้วนึงจ้า   โดย: konmeechai 29 กันยายน 2553 17:40:10 น.

สวัสดีค่ะ คุณครูน้ำตาล วันนี้มาช้า งานเยอะด้วย เข้าเน็ตดูงานด้วย แอบคุย FB ด้วย ว่าแต่ คุณครูแดงนี่เป็นใครค่ะ   โดย: magic-women 29 กันยายน 2553 18:04:34 น.

พี่สาวจ๋า ช่วงนี้พี่สาวของหนูทำงานหนักมาก ๆ ๆ เหนื่อยสุด ๆ เพราะฉะนั้นช่วงนี้ถ้ามีเวลาว่าง พี่สาวก็พักผ่อนนะจ้ะ ไม่ต้องเป็นห่วงหนูนะคะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ (^_^) แล้วยังไงเอาไว้ค่อยคุยกันวันเสาร์ - อาทิตย์ก็ได้ค่ะ พี่สาวก็พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ อีกวันเดียวเท่านั้น สู้ๆ ค่ะ รักและเป็นห่วงพี่สาวเสมอนะคะ.   โดย: สอง (^_^) (อาร์ลาฟองค์ ) 29 กันยายน 2553 18:43:49 น.

แวะมาเยี่ยมเยียน ทักทายกันตามประสา เข้าไปแวะชมได้ตามลิงก์ที่แนบมานะค่ะ //www.weloveshopping.com/template/a07/shop.php?shopid=230268 แวะเข้าไปชมกันได้ค่ะ คุณแม่ลูกสอง   โดย: สาวสะตอใต้ 29 กันยายน 2553 19:23:25 น.

แวะมาฟังนิทานก่อนนอนค่ะ ฝันดีนะคะ   โดย: blog pu 29 กันยายน 2553 20:21:59 น.

สวัสดีค่ะ ... วันนี้แวะมาทักทายกันดึกเลย .. หวังว่า น้องขวัญไม่ว่านะค่ะเพราะว่าแอบมาทักกันยามดึก ล่าช้าไปเลย คริๆ ความสุข ความทุกข์ รับรู้ได้ด้วยใจ ถ้าเรารักจะสุข .. มันก็สุข ถ้าเรามักจะทุกข์ .. ยังไงก็ทุกข์ เพราะฉะนั้นเลือกเอาว่าเราอยากสุขหรือว่าทุกข์ และต้องหาทางรับมือกับมันให้ได้นะค่ะ สุข หรือว่า ทุกข์ จะได้ไม่เป็นสิ่งใหญ่โต เกินกำลังแก้ไขของเราค่ะ   โดย: JewNid 29 กันยายน 2553 20:43:50 น.

สวัสดี...เจ้า พร้อมมาเก็บเกี่ยว และฝากเรื่องราวดีๆ แทนคำขอบคุณ เพียงเรื่องธรรมดาของชีวิต ในชีวิตที่ดำเนินไป... เรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามา แม้เราจะรู้และเข้าใจว่ามันเป็น ธรรมดาของชีวิต แต่บางครั้งความเข้าใจก็ไม่อาจทำให้ คลายความหวาดกังวล หดหู่ ลงไปได้ ชีวิตจึงเหมือนถูกฉุดดึงด้วยบางสิ่งอย่าง ไม่อาจอยู่ได้อย่างสงบ แต่ก็ไม่อาจก้าวพ้น สายตาและหัวใจจึงสัมผัสเห็นโลกที่หม่นหมอง เหมือนหนทางที่ก้าวมา และจุดที่ยืนอยู่ไร้คุณค่า ไร้ความหมาย เรื่องราวที่เคยทำ บางอย่างที่เคยกระตือรือล้น กลับกลายเป็นเหมือนหนามแหลมบนก้านกุหลาบ สัมผัส จับคราใด มีแต่ร้าวรันทด เรื่องธรรมดา ที่กลายเป็นสนิมกรัดกร่อน ความฝัน ความหวังในการดำเนินชีวิต เหมือนโลกถูกคลี่คลุมด้วยความคลุมเครือ... พัดพาความมั่นใจที่เคยมีมาให้ถดถอย และลังเลในการก้าวเดินต่อไป เรื่องธรรมดาที่มักนำพา ให้หัวใจที่เคยเข้มแข็งต่อสิ่งที่ต้องเผชิญ .. สั่นไหว อ่อนล้า แม้จะเป็นเรื่องธรรมดาแต่เหมือน ชีวิตถูกท้าทายด้วยสิ่งทดสอบที่ไม่อาจมองเห็น ไร้ซึ่งอาวุธ แต่กลับมี แสนยานุภาพที่ทรงพลัง ส่งผลยิ่งใหญ่ต่อชีวิต หรือเมื่อรู้และเข้าใจว่าเป็นเรื่องธรรมดา... เราก็ถอยห่างออกมา อย่างยอมรับกับการมาทักทายของเรื่องราวเหล่านั้น แทนการจ่อมจม เกาะเกี่ยว ให้ความหวังในชีวิตค่อยๆจมหาย แล้วไตร่ตรองว่าควรหรือที่จะให้เรื่องราวเหล่านั้นดูดซับพลังใจ พลังกาย ของเราให้อ่อนล้าลงไป ขอเพียงเรามั่นใจในทางที่เราเลือก เราเดิน ที่มันอาจไม่ยิ่งใหญ่ ไม่สวยงาม อย่างที่คิดฝัน หรืออย่างที่ใครมี ใครเป็น แต่ต่างคนก็ต่างชีวิต ต่างความเป็นไปมิใช่หรือ ต้นไม้เล็กๆ ใช่หรือไม่ที่มีความหมายต่อโลกไม่ต่างไปจากไม้ใหญ่ที่สูงเทียมฟ ้า หรือว่าเพียงมด ใยกลับสร้างสรรค์สิ่งที่ยิ่งใหญ่ แม้ไม่อาจเทียบร่างได้เช่น ช้าง ม้า ใช่หรือไม่ที่คุณค่า อยู่ที่ใจที่เชื่อมั่นในสิ่งที่เรามี เราเป็น ดำเนินชีวิตไปตามปัจจัยที่มี ที่เป็น ที่เอื้อให้คนคนหนึ่งสามารถจะทำอะไรได้ มากน้อย อยู่ที่ใจเราประมาณมิใช่หรือ ต้องการมาก ที่เป็นอยู่ก็ดูด้อย ต้องการแต่พอน้อย สิ่งที่ได้ก็ดูมากมาย... คุณค่าความสำเร็จของสิ่งที่เราเลือก เราทำ ใช่หรือไม่ที่มิใช่วัดด้วยเงินตรา ตำแหน่งหน้าที่ สถานะทางสังคมใด แต่อยู่ที่เราใส่ใจ และตั้งใจในทางที่ดำเนินไป และในสิ่งที่ทำ ยอมรับในผลที่ออกมา ไม่ว่ามันจะเป็นอย่างที่ตั้งใจมาก น้อยเพียงใดก็ตาม ภูมิใจกับวิถีที่ เล็กน้อย เรียบง่าย คงดีกว่าการยิ่งใหญ่ด้วยการ เอาเปรียบ เหยียบย่ำ ทำร้าย ทำลายใคร หรือทำร้ายโลก เมื่อโลกยังประกอบด้วยสรรพสิ่งที่หลากหลาย และเราก็เพียงความหลากหลายหนึ่งในนั้น มิใช่หรือ ....   โดย: บ้าน-หวาน-หวาน (kwan_chat ) 29 กันยายน 2553 21:13:40 น.

แวะเข้ามาฟังนิทานค่ะ เข้าใจคิดดีนะคะ :-)   โดย: ผีเสื้อยิปซี 29 กันยายน 2553 23:56:50 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณครู   โดย: กะว่าก๋า 30 กันยายน 2553 6:43:07 น.