|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
แสนสเน่ห์..กัวเตมาลา ตอนที่ 5-ลิง แมงมุมยักษ์ จระเข้ และนก นก นก
ต่อเลยนะคะ วันนี้เรายังอยู่กันที่อช.ติกัลค่ะ
ที่อุทยานแห่งชาติติกัลนี้ นอกจากความสวยงามของปิระมิดแล้ว ยังมีทีเด็ดอีกเรื่องหนึ่ง
คือความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์ป่าในอุทยานแห่งชาตินี้เองค่ะ ดิฉันไม่เคยไปเที่ยวป่าที่ไหนแล้วได้เห็นสัตว์ต่างๆมากมายอย่างนี้มาก่อนในชีวิต แบบใกล้ชิดอย่างนี้มาก่อน แล้วเป็นแบบไม่ต้องไปเดินดูในป่านะคะ แบบว่านั่งอยู่หลังโรงแรมก็สามารถเห็นได้ค่ะ
โรงแรม Tikal Inn หนึ่งในสามโรงแรมที่อยู่ในอช.ติกัลเลย
ที่อช.ติกัล ประตูจะเปิดตอน 6 โมงเช้า ดิฉันกับลูกและพี่ท่านตื่นตั้งแต่ ตีห้าสี่สิบห้าไปยืนรอกันเลย ยังไม่สว่างดีด้วยซ้ำไป นกต่างๆบินว่อนส่งสียงเจื้อยแจ้วมาแต่ไกล บอกก่อนว่าดิฉันไปเดินทัวร์ที่เรียกว่า Sunrise Tour ใครมาเที่ยวติกัลห้ามพลาดเป็นอันขาด ไกด์ของเราชื่อ Bertha ซึ่งเป็นลูกสาวเจ้าของโรงเตี๊ยมที่ดิฉันนอนนี่เอง
ต้นเซบา (Ceiba) หรือต้นนุ่น นั่งเองค่ะ ชาวมายาถือว่าเป็นต้นไม้สำคัญมาก สูงใหญ่ต้องแหงนคอตั้งบ่าดูกันเลย
Bertha มีหน้าตาเหมือนกับชาวยุโรปตอนใต้ ตาสีฟ้าผมสีทอง สมแล้วกับที่เป็นลูกสาวเจ้าของกิจการ เธอพูดภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกันได้แทบจะไม่มีสำเนียงภาษาสเปนเลย สอบถามได้ความว่า เธอไปเรียนมัธยมและมหาวิทยาลัยที่อเมริกาเหมือนกับลูกผู้ดีมีสกุลชาวกัวเตมาลาทั่วไป
แต่อย่าคิดว่าเธอเป็นคุณหนูนะคะ ผิดคาดค่ะ เจ้าหล่อนลุยมากเพราะที่เธอไปเรียนหนังสือที่อเมริกานั้น เธอไปเรียนวิชาโบราณคดีที่เธอรัก เพื่อกลับมาขุดแต่งโบราณสถานที่ติกัลสมใจอยาก เป็นลูกจ้างกรมโบราณคดีไปด้วย ช่วยพ่อดูกิจการโรงเตี๊ยมไปด้วย
เพราะฉะนั้น ใครไปเที่ยวติกัล ห้ามพลาด Sunrise Tour ของ Tikal Inn เป็นอันขาดด้วยประการใดทั้งปวง เพราะBertha เป็นคนที่มีความรู้ทางด้านโบราณคดีของชาวมายามาก ข้อมูลจากตอนที่แล้วเรื่องติกัล ดิฉันก็ได้มาจากเธอส่วนใหญ่ค่ะ
ค่าเดินป่า Sunrise tour กับ Berthaนั้น ไม่แพงค่ะ 50เคทซาล (Quetzal) (1เหรียญยูเอส เท่ากับ 8 เคทซาล)
นอกจากนี้แล้ว เธอยังเป็นนักดูนกที่ชำนาญมาก ประมาณว่า เดินคุยไปในป่า ถ้าเธอได้ยินเสียงนกร้อง เธอจะรู้ว่านกอะไร ตัวผู้ตัวเมีย มันไปเกาะตรงไหน แล้วเธอก็ชี้ให้ดู
สิ่งที่เห็นเป็นอย่างแรกในวันแรกที่เข้ามาในติกัล นั่นคือตัวดำๆบนยอดไม้นั่นไงคะ
มันคือ Howler Monkey หรือที่ดิฉันขอตั้งชื่อเป็นภาษาไทยว่า "ลิงโห่" ค่ะ อย่าอิแมจิ้นไปว่ามันโห่แบบที่เขาโห่ตอนแห่ขันหมากนะคะ การโห่ของลิงโห่นั้น เหมือนกับคนที่เป็นโรคหอบหืดแล้วมีอาการกำเริบมากกว่า คือออกเสียงแหบๆ หอบๆ ในลำคอ แต่ดังมากกกกกก
มานอนในป่าติกัลนี่ เจ้าลิงโห่นี่คือเหตุให้ตื่นเช้าตีสี่ตีห้าทุกคน เพราะว่าเช้ามืดนี่ลิงโห่จะเริ่มโห่แล้ว ก้องป่าเชียว มาแรกๆได้ยินเสียงตกใจมาก นึกว่าผีกระหัง
อีกรูป ถ้าคนมีกล้องที่ซูมได้มากๆจะถ่ายรูปออกมาสวยกว่าดิฉันมากๆ กล้องดิฉันซูมได้ติ๊ดเดียว
นกค่ะ อยู่กันเป็นฝูงใหญ่มาก ทำรังออกมาสวยเชียวล่ะ ชื่ออะไรไม่ทราบได้เพราะลืมไปแล้ว รู้แต่ว่ามันมีสีเหลืองและน้ำตาลคล้ายๆนกเอี้ยง แต่ตัวใหญ่มากเท่าๆกับอีกา
นกอะไรก็ไม่รู้ กำลังเดินอยู่ดีๆ บินโฉบลงมาตรงหน้าเลย ตัวใหญ่ค่ะ เท่าๆไก่ชนได้
นกหัวขวานตัวใหญ่ อยู่ข้างทางในป่านี่แหละค่ะ เดินเข้าไปถ่ายรูปก็ไม่บินหนีแต่อย่างใด
ในสวนหลังโรงแรมข้างๆสระว่ายน้ำนั้น เป็นที่ชุมนุมของทั้งนกและลิงทั้งหลาย เนื่องจากมีไม้ผลอยู่หนึ่งต้น ตอนแรกๆดูไม่รู้ว่าต้นอะไร ต้องออกคำสั่งให้หัวหมู่ทะลวงฟันรับราชการอยู่ทัพหน้า (สามีดิฉันเอง) ให้เดินฝ่าดงมดคันไฟเข้าไปเก็บที่มันร่วงๆอยู่ลูกหนึ่งมาให้ดิฉันดู
ดูแล้ว ชิมแล้ว พุดโธ่พุดถังกะละมังก้นรั่ว อี่นี่คือ "ละมุด"ค่ะ แต่เป็นละมุดป่ารสฝาดๆไม่อร่อยหวานเหมือนละมุดเมืองไทย คนกัวเตมาลาเรียกภาษาสเปนว่า "Zapota"
เห็นนกไหม มันมากินละมุดสุกๆ
นกชนิดนี้มีชื่อว่า ตูคาน (Tucan)เหมือนนกเงือกมากๆ ไม่ทราบว่าสายพันธุ์เดียวกันหรือเปล่า จะงอยปากเหมือนมากๆ แต่ตูคานตัวเล็กกว่า สีสันสวยกว่า ดูปากสิคะ สีเขียวสะท้อนแสง สวยโฮก
นกตูคานนี่นะคะ เห็นตัวมันก็ต้องแปลว่า คู่ของมันอยู่ไม่ห่างไปเท่าไรนัก มันเป็นนกที่มีคู่เดียวค่ะ (mate for life)
นกกินเสร็จบินหายไป คราวนี้ลิงมาค่ะ มันคือ spider monkey หรือ"ลิงแมงมุม"นั่นเอง ที่ป่าติกัลมีลิงแค่สองอย่างคือ ลิงโห่กับลิงแมงมุมนี่ล่ะค่ะ
ลิงแมงมุมอยู่กันเป็นฝูงค่ะ เห็นเดี่ยวๆอย่างนี้แปลว่าต้องเห็นอีกตัวหรือสองตัวอยู่ใกล้ๆ
นี่ขนาดนั่งอยู่ในโรงแรมนะคะ ยังเห็นแบบใกล้ชิดขนาดนี้
ตัวนี้เป็นผู้ชายแน่นอน ก๊ากกกก
พอสักสี่โมงเย็น เริ่มออกจากโรงแรมไปเดินเล่น แล้วจะเลยไปปีนปิระมิดดูพระอาทิตย์ตกด้วย
ยังไม่ทันออกจากโรงแรม ก็เจอเจ้านี่ ไก่งวงป่าค่ะ ตัวบะเฮ้ง
แล้วไม่ใช่มีแค่สองสามตัวหนา มีเป็นร้อยเดินกันยั้วเยี้ยะ (สะกดยังไง) แต่ไม่เห็นมีตัวไหนต้องตกเป็นไก่ต้มข่าแต่อย่างใด
วุ๊ย นี่มันตัวอะไรกันหนอ เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น หันไปถามลูก มันดันรู้จัก เขาเรียกว่า coatimundi อ่ะแม่ก็ ออกเสียงว่า โกด-ติ-มุน-ดิ
มันเป็นสัตว์ตระกูลเดียวกับแร็คคูนนะแม่
เห็นสัตว์มากอย่างงี้นี่ยังเดินไปไม่ถึงปิระมิดเลยนะคะ
นกค่ะ แต่ชื่ออะไรหารู้ไม่
แร้ง ที่กัวเตมาลานี่ขอบอกว่าแร้งเยอะมากกกกกกกกกกกกก ไม่ใช่เห็นกันในป่าเท่านั้น นั่งรถไปไหนก็เห็นบินกันว่อนไปหมดเป็นฝูงๆ โดยเฉพาะข้างถนนเวลามีหมาหรือแมวที่ถูกรถทับตาย
ทำให้ดิฉันนึกถึงวลีคนไทยโบราณที่ว่า"แร้งลง"
ใครเคยอ่าน"สี่แผ่นดิน" มั่งยกมือขึ้น ดิฉันอ่านหลายรอบตั้งแต่เด็กๆจนจำได้ขึ้นใจหลายตอน
ตอนที่เจ้าคุณพ่อของแม่พลอยเสีย แม่พลอยต้องเข้าไปกราบศพเจ้าคุณพ่อที่บ้านคลองบางหลวง
เจอกับคุณอุ่นเข้า คุณอุ่นนั้นนั่งหน้าเชิด ตาช้ำแต่ไม่มีน้ำตา พอเห็นแม่พลอยค่อยคลานไปกราบศพเจ้าคุณพ่อ คุณอุ่นหันหน้าเชิดไปทางอื่น แล้วพูดเบาๆว่า
"ยังไม่ทันไร แร้งลงเสียแล้ว"
ที่ติกัลนั้นมีบึงใหญ่อยู่แห่งนึง มีต้นไม้ใหญ่เยอะมาก คงไม่ค่อยมีใครเดินเข้าไปดูกันนัก อยู่หลังออฟฟิซเล็กๆของที่ทำการอุทยานติกัลนั่นเอง
มีนังฟลายมามนี่แหละเดินจูงเจ้าไทเข้าไปดู ไหนไปดูสิว่ามีปลาหรือเปล่า
โหย เห็นเต่าลอยคออยู่เต็มเลย ไทดีใจมากรีบวิ่งไปดูติดน้ำเลย เปิดแบ็คแพ็คแล้วหาแคร็กเกอร์เหลือๆจะเอามาป้อนเต่า
ขณะเดียวกันนั้น ดิฉันเดินเลยไปอีกสักสิบเมตร เห็นป้ายๆนึงเข้าเลยเข้าไปดูว่ามันคือป้ายอะไร
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ใครที่เป็นพ่อเป็นแม่คน ตอนนี้คุณๆคงเข้าใจในสิ่งที่ดิฉันรู้สึก
เหมือนกับว่าตกลงไปในเหวลึกค่ะ แบบว่าหัวใจตกไปที่ตาตุ่มนั้นมันน้อยไป วูบไปทั้งตัว หันไปดูเห็นไทกำลังโปรยขนมล่อเต่าอยู่พอดี
ในหัวก็มีภาพจระเข้ตัวเบ้อเริ่ม กำลังพุ่งตัวออกมาที่ซ่อนในน้ำ พุ่งเข้าขบหัวลูกดิฉัน เหมือนกับหนังสารคดีเกี่ยวกับจระเข้ของ National Geographic
แทนที่จะโวยวาย กลัวมันตกใจค่ะ เลยเดินไปจูงมือมันขึ้นมาจากริมน้ำ แล้วพาเดินไปดูป้ายแทน
ถัดไปอีกหน่อย ก็เห็นป้ายนี้
แล้วก็เจ้าตัวนี้ นอนรอของกินอยู่ใกล้ป้าย ตัวยาวสักสองเมตรได้
เห็นเด็กสองสามคนเล่นอยู่แถวๆนั้น เลยส่งภาษาสเปนอันปราดเปรื่อง(รู้ไม่เกิน30คำ)ของดิฉันออกไปว่า
"ชิก้า (อีหนูเอ๊ย) อะคี๊(ที่นี่) อูโน่(หนึ่ง) คอคอดรีลโล่(จระเข้)"
อีหนูพูดตอบมาเร็วปริ๊ดดดด ฟังออกสามสี่คำเท่านั้นเป็นทำนองว่า
"โน โน ซินญอริต้า อะคี๊(ชี้ไปที่จระเข้ในบ่อ) ปุกกี๊โต่(ตัวเล็ก) แล้วชี้ไปที่หลังบึงบอกว่า หมุยกรานเด(ตัวใหญ่มาก)อยู่ตรงนั้น"
ตัดตอนไปที่ Sunrise Tour อีกที ไปเดินแถวๆปิระมิดค่ะ เห็นต้นไม้ดอกสีส้มไหมคะ
ลิงแมงมุมอีกแล้วค่ะ อยู่บนยอดไม้กำลังกินดอกไม้อยู่เลย เกสรเกาะปากแด๊งแดง
สังเกตต้นไม้สูงๆดอกสีส้มนะคะ
ซูมสุดๆก็เห็นเจ้าสองตัวนี้ค่ะ ตื่นเต้นโคตรๆ นกแก้วค่ะนกแก้ว มันอยู่กันเป็นคู่ค่ะ เห็นตัวนึงก็ต้องเห็นอีกตัวนึง
กำลังเดินคุยอยู่กับ bertha ก็เห็นไอ้หนุ่มคนนี้กวักมือเรียกไปดูอะไรก็สุดจะหยั่งรู้
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แมงมุงยักษ์ ที่ฝรั่งเรียกว่า ทาแรนทูล่า
หนุ่มคนนี้เป็นพนักงานของอช.ค่ะ เช้ามาก็ขุดดินหาแมงมุมยักษ์มาให้นักท่องเที่ยวที่มา Sunrise tour ดูกัน เพื่อหวังเงินทิปเล็กๆน้อยๆดูแล้วก็ปล่อยไป ไทร้องกริ๊ดดด ชอบใจเป็นที่สุด ขอจับหน่อยได้ไหม อยากจับๆๆๆๆ ดิฉันเลยให้สินน้ำใจเล็กน้อยเป็นค่าตอบแทนไป
เดินกันต่อค่ะ นกอะไรก็ไม่รู้นะ สีสวยขาดใจ
นกแก้วค่ะ เป็นคู่อีกแล้ว
นี่ก็นกแก้ว ในโพรงไม้ที่มันทำรังอยู่
นกตูคาน เกาะอยู่แถวนี้ไม่ไปไหน เพราะมันทำรังกันอยู่ในโพรงต้นไม้ต้นนั้น
รูปนี้ถ่ายที่สระว่ายน้ำของโรงแรม ไทว่ายน้ำอยู่ดีๆ วิ่งขึ้นมาหยิบกล้องไปถ่ายรูปนกตัวใหญ่มากกกกที่มาเกาะต้นไม้ สังเกตว่าไปยืนจ่อกล้องใกล้ๆมันก้ไม่บินหนีค่ะ
งานนี้ ดิฉันเอากล้องอันเก่าของดิฉันให้ลูกไว้เลยค่ะ บอกมันว่าอยากถ่ายอะไรถ่าย ถ่ายได้ไม่จำกัด มันเลยถ่ายดะ ไม่บ่นเบื่อเวลาอยากถ่ายรูปอะไรแล้วแม่ไม่ให้ยืมกล้องแม่อีกแล้ว ใครเดินทางกับเด็กโตหน่อยอย่างไท ลองวิธีนี้ดูนะคะ ได้ผลค่ะ
นก ตัวเท่าไก่ชนเห็นจะได้
แร้งอีกแล้ว ตัวใหญ่โฮก
นกอะไรไม่รู้อีกแล้ว รู้แต่ว่าน่ารัก สีสวยมาก
นกแก้วอีกแล้ว ทีแรกไม่รู้หรอกว่ามันอยู่บนต้นไม้ ที่รู้เพราะว่าดิฉันเข้าไปหลบแดด แล้วมันอึใส่หัวดิฉัน สีเขียวกำบังภัยดีแท้ๆ เพ่งตั้งนานว่ามันอยู่ตรงไหน
อยู่ในป่าติกัลสามวัน ทั้งลูกทั้งพี่ท่านโดนตัวอะไรไม่รู้ต่ออะไรมันกัดตามภาษาฝรั่งผิวบาง ยิ่งคันยิ่งเกา ยิ่งเกายิ่งมัน
ขาของไท
วันสุดท้าย ไปเล่นzip line กันสามคน สนุกโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆ ทีแรกไทกลัว ต้องให้พี่พนักงานโหนไปด้วย ผ่านไป 1หน มันเลิกกลัวแล้ว I think I can manage it by myself มันว่างั้น
พี่ท่าน
จบตอนค่ะ ติดตามตอนต่อไปพรุ่งนี้นะคะ ขอบคุณทุกคนที่อุตส่าห์เข้ามาดู
| Create Date : 06 พฤษภาคม 2552 |
| Last Update : 6 พฤษภาคม 2552 9:50:18 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 4910 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: แม่ลูกแฝด  วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:54:03 น. |
|
|
|
| โดย: flymom (flymom ) วันที่: 7 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:28:06 น. |
|
|
|
โดย: offita  วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:27:38 น. |
|
|
|
| โดย: p_oriole IP: 24.15.251.208 วันที่: 15 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:23:30 น. |
|
|
|
| โดย: หนูปูน IP: 58.9.132.175 วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:3:04:04 น. |
|
|
|
| โดย: bite25 วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:17:31:28 น. |
|
|
|
| โดย: ตั้งแต่เกิด IP: 58.9.88.59 วันที่: 5 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:35:55 น. |
|
|
|
| โดย: ผ่านมา แต่ตั้งใจอ่าน IP: 119.42.102.157 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:15:24:33 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [