แอนน์..กับงานร้านเบเกอรี่..ตอน 3 (สุดท้าย)

ตอนสุดท้ายแล้วนะคะ ไม่มีต่อ เพราะ..หมดมุขเล่าเหมือนกันค่ะ แต่จะมาเรียบเรียงเป็นเรื่องอื่นต่อค่ะ อิๆๆ



หลังจากที่แอนน์มาเปิดประตูเข้ามาคนแรกเพื่อเตรียมของอบๆล่วงหน้าทั้งหลายซึ่งต้องใช้เวลาราวๆ ชม.กว่า มาตี 5 ร้านเปิด 6:30 น.ค่ะ จะมีพนักงานอีกคนมาตอน 6 โมงเช้าค่ะ มาเพื่อจัดหน้าร้าน ดิสเพลย์หน้าทั้งหลาย ชา กาแฟ รันเครื่องทำคาปูชิโน่ จัดขนมไปใส่ตู้ต่างๆ เป็นต้น แล้วคนที่ตามมาก็จะเป็นเจ้าของร้านสองคนสามีภรรยานี้ เจ้าของร้าน มาไม่ค่อยเป็นเวลา แล้วแต่งานวันนั้นจะมีเยอะหรือน้อย มีน้อยไม่ด่วน เค้าก็มาช้าหน่อย แต่มาก่อนเปิดร้าน เพราะเค้าจะมาเอากล่องเงินทอนออกมาใส่เครื่องก่อนเวลาร้านเปิดนั่นเอง

แล้วก็ต้องเขียนป้ายสเปเชี่ยลของแต่ละวัน จะหมุนเวียนกันไปแต่ละรายการอาหาร ซึ่งเจ้าของร้านและผู้จัดการ(อแมนด้า)จะคิดสเปเชี่ยลไว้เป็นอาทิตย์เลย เพื่อให้อาหารแต่ละชนิดที่คิดมา ไม่ชนกัน เช่น

คิช.........มีตั้ง 12 อย่าง ก็ต้องเวียนแต่ละวัน
ซุป.........ก็มีเป็น 10 อย่างไว้หมุนเวียน
ของหวาน....ชนิดร้อนๆ อย่างเบรดพุดดิ้ง ก็มีหลายรสไว้เวียนแต่ละวัน

ส่วนที่มีตายตัวกำหนดไว้เลยก็...เช่น
ลันช์สเปเชี่ยล...พวกลาซานย่า พอทพาย พาสต้าโรทินี่อบ เครปไส้ต่างๆ(คาว..) บิสกิตเกรวี่ เป็นต้น อย่างพวกพอทพายเนี่ย เช้ามา เค้าเช็คแป้งปิดหน้าพอทพายแล้วก็จะมาออร์เดอร์แอนน์ว่าขาดแป้งกี่ออร์เดอร์ แอนน์ก็เอามาตัดมาอบให้

แล้วก็จะมีแซนวิชต่างๆมากมายให้สั่งได้ทุกๆวัน



ช่วงเทศกาลเค้าก็เปลี่ยนสไตล์เขียนสวยๆ หรืออย่างวันชาติที่ผ่านมาก็ทำแบบธงชาติ สวยดี

พนักงานที่จัดหน้าร้านตอนเช้า ถ้าขนมชนิดไหนหมด เค้าก็จะมีลิสต์เพื่อส่งมาทางเบเกอรี่อีกที คุ๊กกี้บางชนิดต้องอบสดๆ ไม่ใส่ฟรีซเซอร์ เค้าก็ต้องเอาลิสต์มาส่งแอนน์ และอีกหลายอย่าง

เรื่องรับโทรศัพท์ แอนน์ไม่ได้ยุ่งเลยค่ะ เพราะว่าอันนี้สำคัญ ร้านนี้เคเตอริ่งเยอะ ออร์เดอร์แต่งหน้าเค้กเยอะ และ lunch tray เยอะ ขนาดฝรั่งเองยังโดนนายบ่นบางทีเลย เช่น ที่อยู่ รพ.ชั้นไหน เบอร์อะไร ยังงัย แอนน์เลยไม่ต้องรับ หมดปัญหาเรื่องนี้ไป

เรื่องแต่งหน้าเค้ก จะมีสองคนแต่งหน้าเค้กพิเศษเหล่านี้ คือเจ้าของร้านผู้หญิง กับ megan แอนน์มักจะเรียกเมเกนว่า right hand pm. เพราะว่าอยู่มาเกือบสองปีแล้ว และก็ทำได้หมด แฮนเดิลร้านได้ ส่วน amanda นั้น แอนน์รู้ว่าสองตำแหน่งควบ เป็นผู้จัดการด้วย เป็นคนออกออร์เดอร์ด้วย เตรียมของบางอย่างถ้ายุ่งๆก็ช่วยพนักงานอื่นด้วย คอยสกรีนคนที่จะมาเจอเจ้านาย หรือสัมภาษณ์พนักงานด่านแรก(เพราะ..ด่านสอง เจ้านายจะสัมภาษณ์เอง) และคอยเช็คเมนูแต่ละวันให้สมดุลกัน เช่น คิชวันนี้มีไก่แล้ว ซุปก็จะเลือกเป็นประเภทแฮม เป็นต้น แอนน์เลยเรียกอแมนด้าว่า right hand am.

ซึ่งด่านแรกที่แอนน์เจอก็คืออแมนด้านั่นเอง และด่านสองเจ้าของร้านก็มาคุยกับแอนน์เอง นั่นคือหมายความว่าเค้าจะรับแล้วนะ มาคุยมาตกลงกัน เรื่องราคา เรื่องหน้าที่ อะไรแบบนี้น่ะ



อันนี้เป็นเค้กตกแต่งโชว์เฉยๆ เพราะฉะนั้น ข้างในมันไม่จริงค่ะ มันเป็นโฟม และก็ข้างนอกเป็นฟอนแดนท์ค่ะ พอแต่งทิ้งไว้นานๆ แข็งโป๊กเลยค่ะ แต่สวยแปลกดีค่ะ



อันนี้ไม่ค่อยเท่าไรค่ะ ธรรมดาทั่วไป ไม่ได้มีอะไรพิเศษ สวยแต่..แอนน์เฉยๆกับลายดอกไม้อ่ะค่ะ แต่ก็ถ่าย อิๆ คือเผลอไม่ได้ จับกล้อง แต่ไม่ให้ใครเห็นตอนถ่ายนะคะ เค้าหัวเราะแอนน์ตลอดเลย เวลาแอนน์จับกล้องมาถ่ายนู่นนี่ เค้าบอกว่า คนเอเชียชอบถ่ายรูปมากๆ เค้าขำที่แอนน์พกกล้องไปไหนด้วยตลอด นี่ยังไม่เคยบอกนะว่ามีบล๊อกเนี่ย อิๆๆ



อันนี้น่ารักมาก เป็นแนวจังเกิ้ลๆหน่อย อันนี้ก็แอบถ่ายตอนนายไม่อยู่ อิๆ เกรงใจน่ะ ตอนพักเบรค หรือตอนเช้าๆ เค้าแช่ตู้เย็นไว้รอคนมารับออร์เดอร์ แอนน์ก็ไปแชะๆๆๆๆ ที่จริงมีเยอะกว่านี้ ออร์เดอร์สวยๆ เยอะมาก แต่ว่าไม่ทันถ่าย เพราะส่วนมากเค้าทำตอนแอนน์กลับบ้านแล้ว คนแต่งเค้กมาตอนบ่ายงัย แอนน์กลับแล้วน่ะ



ลิสต์แต่ละวันจะยุ่งอีรุงตุงนังแบบนี้ค่ะ ทำอะไรเสร็จก็มากาออกซะ มีคำสั่งด้วยนะ ห้ามทำนี้ห้ามทำนั้น อิๆๆ แล้วก็บางทีห้ามแล้ว มีสายตรวจด้วยนะ บางครั้ง อแมนด้า(ผจก.)จะมาคอยเช็ค เดี๋ยวแอนน์เผลอไปล้างจานอีก ฮ่าๆๆ คือจริงๆที่ไปล้าง เพราะว่าของบางอย่างมันหมด มันต้องไปเอามาเองงัย เลยต้องไปล้างมาใช้น่ะ ^^"



นี่...บางรายการ ง่ายไป ห้ามทำ เช่นวันนี้ ห้ามห่อคุ๊กกี้เอง ให้รายอื่นทำ เพราะจริงๆแล้วเค้าสงวนเวลาแอนน์งัย เพราะงานแอนน์จะเยอะ แล้วมันไม่ทันเวลา เลยห้ามแอนน์เถลไถลไปทำอย่างอื่น เพราะงานอื่น คนหน้าร้าน หรือคนล้างจานมาช่วยไมได้ เช่น คิช ซุป อบคุ๊กกี้ บราวนี่ แต่ละอันใช้เวลานานมากในการทำ เช่น คุ๊กกี้ บางทีเกือบสองชั่วโมงเลย รายการเดียวเนี่ย แต่ซุปง่าย ไม่ถึงครึ่ง ชม.เสร็จแล้ว



บางครั้งก็คิดทำขนมสเปเชี่ยลหน่อย แจกพนักงานแบบนี้ จะเขียนชื่อแล้ววางไว้ให้แต่ละคนไป อย่างอันนี้ ตอนแอนน์ทำคุ๊กกี้เนยถั่ว เจ้าของร้านก็ให้เอาช๊อคโกแลตก้อนๆยัดไส้เข้าไป ทำชิ้นใหญ่ๆ แล้วก็แจกพนักงาน

เรื่องงานร้านอาหารเนี่ย ที่ไหนที่นั้น เป็นกันหมด หาคนยาก ปวดหัวตลอด บางทีมีก็มีเยอะมาก แต่เวลาหาย บางทีก็หายไปพร้อมกันหมด งานร้านอาหารเงินไม่ค่อยสูง ส่วนมากมีแต่นักเรียนมาของานทำ ถึงเวลาไม่นานเค้าก้ต้องจากไป ติดป้ายรับพนักงานตลอดเวลาเลยแหละ คนล้างจานเนี่ยยิ่งหายาก มีแต่เจ้าของร้านไปงมเอง พนักงานเช้าๆก็ไม่มีใครอยากทำ ก็หายาก เจ้าของร้านเลยต้องมาเอง เหมือนกัน พอเค้าได้แอนน์มา แล้วแอนน์ดันแปลก ชอบงานตอนเช้า มันตรงใจเค้า เค้าเลยดีใจทีได้พักบ้าง ปีหน้าถ้าหากแอนน์ได้งานใหม่ เค้าก็คงต้องมาทำเอง เฮ้อ..นะ ใครๆก็พยายามขยับขยายไปหาสิ่งที่ดีกว่าเก่านะ แต่แอนน์เองก็ได้ความรู้มาเยอะเลยค่ะ คุ้มอยู่ค่ะ เงินก็ได้ มีเพื่อน ร่างกายเคลื่อนไหวเผาผลาญทุกวัน ดีออกนะคะ

จบแล้วค่ะ..หมดเรื่องเล่า

อิๆๆ

ไปทำงานแล้วนะคะ..เช่นเคยค่ะ..มีวันดีๆนะคะทุกคน

Create Date : 11 สิงหาคม 2551		10 comments
Last Update : 11 สิงหาคม 2551 16:28:55 น.
Counter : 680 Pageviews.
Share Tweet