นั่นหมายความว่ามันต้องต่างกับ ในวันธรรมดา ใช่ไหม แต่พอคิดไปคิดมา ไลฟ์สไตล์ของหลายๆคนคงเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นวันหยุดหรือวันธรรมดา กิจวัตรทุกอย่างล้วนเหมือนกันทั้งสิ้นตั้งแต่ตื่นนอนจนหัวถึงหมอนอีกครั้ง แต่นั่นมันก็ชีวิตของคนอื่น แต่ของ จขบไลฟ์สไตล์วันธรรมดากับวันหยุดต่างกันมากค่ะ

ในวันธรรมดางาน ของ จขบ จะใช้หูฟังคนพูด ใช้ปากแปลภาษาจากคำพูดของเขาเป็นเพียงมนุษย์ที่ทำหน้าที่สื่อสารภาษาให้คนสองชาติทำงานด้วยกันได้ ฉะนั้นแทบจะไม่ได้ใช้ความคิดของตัวเองในเรื่องนั้นๆ พูดตามที่เขาต้องการให้พูดก็พอ

หลายครั้งก็อึดอัดนะคะอึดอัดในสิ่งที่เราต้องแปลแต่ขัดแย้งกับความคิด ในแง่ความถูกต้อง และเหมาะสมแง่ จรรยาบรรณ และมนุษยธรรม ของตัวเอง แต่ก็ต้องแปลแม้ว่าจะไม่ได้ออกจากความคิดของเรา แต่มันต้องออกจากปากของเรา ....

“ทำตามหน้าที่ของตัวเองไปอย่าไปสนใจ” คำปลอบใจของเพื่อนในสายงานเดียวกัน

แต่มันก็ทำให้พลังชีวิตของเราหดหายไปเยอะทีเดียวกว่าจะลากร่างกายและจิตใจให้ผ่านไปได้ในหนึ่งสัปดาห์และเมื่อถึงวันหยุด เราจึงหยุดด้วยเหมือนกัน หยุดใช้หู หยุดใช้ปากหยุดอยู่กับความเงียบ และใช้เพียงความคิดไปกับตัวอักษรในหนังสือเล่มต่างๆ

มีวันหนึ่งลูกสาวพูดว่า “แม่เป็นหนอนหนังสือ”

จริงๆแม่ไม่ได้เป็นหนอนหนังสือหรอก แต่แม่ก็ชอบกินตัวอักษรกินจินตนาการของเรื่องราวในหนังสือต่างหาก หนังสือจึงเป็นเหมือนสิ่งที่อยู่ติดมือของเราในวันหยุดมากกว่าสมาร์ทโฟนที่ถูกเก็บไว้ในกระเป๋าและหนังสือบางเล่มเติมเต็มความคิดให้เราเต็มอิ่มและมีรสชาติมากกว่ากาแฟคั่วบดชั้นดี

ปีศาจ  : เสนีย์ เสาวพงศ์

หนังสืออีกเล่มที่ทำให้เราซึมซับความเป็นมีอยู่ของชีวิต (อ่านจบเมื่อไหร่จะมาเล่าสู่กันฟังว่าคิดเห็นอย่างไร)

Create Date : 28 กันยายน 2558
Last Update : 28 กันยายน 2558 19:59:41 น.		6 comments
Counter : 963 Pageviews.
Share Tweet