โจทย์ประจำหลักกิโลที่ 128 พายุ
พายุ
เปลวสีส้มของตะเกียงเจ้าพายุไหววูบเมื่อมีลมพัดผ่านยายมากราบพระพุทธรูปสามครั้งกับ เสื่อแล้วผินหน้าออกนอกหน้าต่างพอดีกับลมโชยกลิ่นไอดินกระทบหน้า แววตาฝ้าฟางของหญิงชราฉายแววกังวลเมื่อห่าฝนห่าแรกลงกระหน่ำสู่ผืนดิน แขนผอมแกรนชันตัวเองลุกอย่างทุลักทุเลตามวัยเดินเหินออกไปชะเงื้อชะแง้มองที่สุดปลาย ความมืดของสวนยางเท่าที่ระยะสายตาจะเห็นได้
เสียงถอนหายใจของหญิงสูงวัยบางเบาเมื่อมองไม่เห็นแสงใดๆส่องให้เห็น คืนนี้พระพิรุณยังคงส่งฝนจากฟ้าตามที่เคยเป็นมา เม็ดฝนนับจำนวนไม่ได้อาจเป็นเหมือน น้ำทิพย์ของเหล่าสิ่งมีชีวิตสีเขียวแต่หน้ามรสุมปีนี้น่ากลัวเสียจนทำให้เธอนอนหลับตา ไม่ลงทุกคืนยามที่ได้ยินเสียงฝนเสียงลมโบกพัดกระแทกหน้าต่างอื้ออึง สาดเอาละอองความชื้นเข้าสู่ตัวบ้านหลังเล็กกลางสวน
ยายมาขยับเดินหยิบผ้าก้มลงเช็ดน้ำนองให้แห้งสนิทแล้วปิดหน้าต่าง แต่ไม่วายขอดูสวนยางให้แน่ใจก่อนที่จะปิดหน้าต่างลงกลอน หญิงชราผู้โดดเดี่ยวนั่งลงกับเสื่อสวมแว่นตากรอบหนาเก่าๆ ที่พันด้วยเทปใสซ่อมแซมให้มันรับใช้เธอต่อไป มือหยิบหนังสือธรรมะขึ้นอ่าน แต่เปิดไปได้แค่หน้าแรกก็วางมันลงอีกครั้งด้วยเพราะใจกระวนกระวาย สองมือจึงยกขึ้นพนมต่างดอกธูปเทียน แหงนมองคนในกรอบรูป ขยับปากไหว้วานขอบางสิ่ง พ่อเอ๊ยช่วยพาลูกให้กลับบ้านปลอดภัยด้วยนะ
เธอไม่รู้หรอกว่าว่าคนในรูปจะได้ยินเสียงเธอหรือเสียงฝนกระทบหลังคา
แต่มันทำให้เธออุ่นใจได้ แม้จะรู้ว่าร่างดับสลายไร้ดวงจิตของอดีตสามีอาจไปเกิดในภพใหม่แล้ว
หากธรรมชาติเป็นผู้สร้างชีวิตที่สวยงาม ใยจึงทำลายชีวิตที่สร้างขึ้นมาได้อย่างไร้ความปรานี
ตาทองถูกน้ำป่าพัดไป เจอศพเกยบนยอดไม้
ประโยคของผู้ใหญ่บ้านของเช้าหลังจากทุกคนผ่านคืนพายุโหมกระหน่ำอันโหดเหี้ยม มันมาเร็วและรุนแรงจนบ้านสั่นไหวโยกคลอนเสาบ้านที่แข็งแรงยังรับมือกับพายุฝนคลั่งที่สร้างน้ำบ่าได้ แต่เสาหลักเดียวของชีวิตภรรยาชาวสวนยางกลับหักพังดับสูญ ผ่านไปหลายปีแล้วที่พายุร้ายพรากเอาคู่ชีวิตของเธอจากไป แต่ปีนี้ขอให้มันพัดเอาอีกหนึ่งชีวิตที่รักสุดหัวใจกลับมาสู่อ้อมอกอย่างปลอดภัย
เสียงฟ้าคำรามกับลมกรรโชกแบบนี้ทำให้เธอนั่งไม่ติดเสื่ออีกครั้งยายมาตัดสินใจคว้าร่ม และตะเกียงลงจากบ้าน เดินดุ่มๆ ฝ่าลมแรงเข้าไปในสวนยางยกตะเกียงขึ้นสูงเพื่อส่องสว่าง ทางให้ดวงตาวัยใกล้ฝั่งสองขาเล็กแต่แข็งแรงพาคนแก่มาหยุดที่ริมถนน แต่พายุฝนไม่มีทีท่าจะหยุดตก และก็คงไม่นึกสงสารสัตว์โลกใดๆ
หัวใจเต้นแรงราวกับหญิงสาวแรกรุ่นเมื่อเห็นดวงไฟส่องสว่างที่ปลายทางและ เคลื่อนเข้ามาใกล้หญิงชราคลี่ยิ้มรับผู้มาเยือนที่เธอเฝ้ารอคอยทุกหน้าฝน แต่ผิดหวังเมื่อไฟดวงนั้นไม่ใช่รถบัสจากหัวเมืองใหญ่ แต่เป็นรถกระบะของเพื่อนบ้านที่อยู่สวนถัดไป
ยายมากลับเข้าบ้านไปเถอะ ฝนลงหนักขนาดนี้ รถยังไม่ออกจากท่าหรอก ภรรยาเจ้าของรถไขกระจกตะโกนบอกแข่งกับเสียงฝน ไม่เป็นไรเดี๋ยวลูกข้ามาถึงแล้วไม่มีร่ม ตัวจะเปียกฝน ข้าจะรอตรงนี้ล่ะ คำตอบของยายมาทำให้คนถามอดพ่นลมหายใจไม่ ได้แต่ก็ไม่อาจคัดค้านได้เช่นกันจึงปิด กระจกลงแล้วบอกสามีให้ขับต่อแต่ยังมองร่างหญิงชราผ่านกระจกมองข้างอย่างเป็นห่วง ช่างยายมาแกเถอะแกก็มารอของแกแบบนี้ทุกปีนั่นแหละ เสียงของสามีบอกภรรยาตัวเอง
เมื่อไหร่ยายมาจะเลิกมารอลูกแกสักทีก็รู้อยู่ว่าลูกทิ้งแกไปแต่งงานกับฝรั่งอยู่ต่างประเทศนานหลายปีไปแล้ว ก็คงจนกว่าจะไม่มีหน้าพายุในใต้กระมัง
ซึ่งนั่นคงจะนานกว่าช่วงเวลาอายุไขของยายมาเป็นแน่ภรรยาไม่ได้รู้สึกขำกับตลกร้ายของสามี แต่อย่างใด ยายมาเป็นหญิงชราที่ยังมีสติดีครบพูดจารู้เรื่อง แต่... มีแค่อย่างเดียวที่ชาวบ้านในแถบนี้กังขานั่นคือการที่ยายมารอรถบัสที่ริมถนนทุกหน้าฝน พร้อมกับร่มและตะเกียงในมือทุกครั้ง และรถบัสก็ต้องจอดตรงที่หน้ายายมายืนทุกครั้ง แม้จะไม่มีใครเดินลงมาเลยก็ตาม
ใครๆต่างคิดว่ายายมาดื้อด้าน แต่ชีวิตที่เหลืออีกไม่กี่ปีของหญิงชราไม่สนใจคำนินทา ไม้ปัดน้ำฝนยังทำงานต่อไปให้ผู้ขับขี่มองเห็นทางข้างหน้าในพายุฝน สำหรับหรับยายมา หญิงชราผู้โดดเดี่ยวกลางสวนยางขอยืนอยู่ท่ามกลางหยาดน้ำ เพื่อซึมซับทุกความทุกข์ที่มาพร้อมกับหน้ามรสุม แต่หากต้นยางของเธออยู่ได้เพราะน้ำจากฟ้าฉันใดความหวังของเธอก็เช่นกัน
ยายมาจับคันร่มแน่นขึ้นเมื่อลมพัดโบกรุนแรงแลเห็นแสงไฟจ้าสองดวงท่ามกลางม่านน้ำ หัวใจจดจ่อกับยานพาหนะที่เคลื่อนเข้ามาใกล้และจอดลงตรงหน้าหญิงชรา ผู้รอความหวังจนกว่าจะไม่มีหน้าฝนในภาคใต้
ยายมาหลั่งน้ำตารินล้นเหมือนกับสายฝนเมื่อเห็นใบหน้าพิมพ์ เดียวกับสามีและร่างเล็กเหมือนเธอเผยจากประตูรถที่เปิดออก ฟังเสียงที่ไม่ได้ยินมานานคล้ายเสียงสวรรค์ประพรมหัวใจของยายมาให้ชุ่มชื้น เรนไหว้ยายสิลูกนี่ไงสวนยางของยายที่แม่เคยสัญญาไว้ว่าจะพามาเที่ยว
ขอบคุณพายุที่พัดพาคนที่รักและทายาทสายเลือดเดียวกันกลับสู่อ้อมอก
ท่ามกลางสายฝนโปรยปรายบางเบา
พายุ... ไม่ได้น่ากลัวเสมอไป
| Create Date : 17 เมษายน 2558 |
| Last Update : 10 กันยายน 2559 22:15:41 น. |
|
23 comments
|
| Counter : 1209 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
